Hollandse Luchten
Antizionisme is antisemitisme in een moreel jasje
Foto: Pixabay CC0Een vriendelijk land met schilderachtige luchten. Een paradijs van vrijheid en tolerantie. Waar molens draaien en tulpen bloeien. En Anne Frank haar dagboek schreef. Schuilend in een geknecht land dat tot de nok toe gevuld was met Joodse onderduikers en verzetshelden. Ons land. Nederland.
Strijders tegen haat en racisme. Een beeld dat toeristen uit alle uithoeken van de wereld naar Schiphol zuigt. Een zondags imago dat wij koesteren. Het steeds openlijker aan de dag tredende antisemitisme in ons land laat zien hoe vals het plaatje is dat buitenlanders zo bewonderen.
Collaboratie
Dat Nederland het relatief grootste aantal weggevoerde en vermoorde Joden kent van Europa wordt bij voorkeur verzwegen. Het hoe en waarom is hier geen onderwerp van gesprek. De schaamte over de eigen geschiedenis overheerst. Het falen, het wegkijken en de collaboratie zijn na tweeënzeventig jaar nog steeds beperkt bespreekbaar. Ons verleden kan slechts in gedempte grijstinten worden geschetst. Helder zwart en wit wordt niet op prijs gesteld.
Het kille optreden van overheden en burgers tegenover het handjevol overlevenden van de Holocaust, maakte duidelijk dat de oude Hollandse Jodenhaat niet voorbij was maar onverstoorbaar doorwoekerde. Joden, van alles beroofd, moesten vechten om hun bezittingen. Een strijd die ze dikwijls verloren. Buren die geroofde spullen niet teruggaven, huizen en bedrijven die verkocht bleken te zijn en overheden die de overlevenden najoegen met boetes en dwangbevelen. Het deed velen besluiten dit land voorgoed te verlaten.
Precisiewerk
Degenen die bleven moesten toezien hoe er niets veranderde. Hoe de Joodse gemeenschap gedwongen werd een erkentelijkheidsmonument te ontwerpen en te betalen, uit dankbaarheid voor ‘de goede zorgen’ van het Nederlandse volk. Hoe het overheidsapparaat niet gezuiverd werd van collaborateurs en antisemieten. Want het waren Nederlandse bestuurders die nazi-orders uitvoerden. Nederlandse overheidsambtenaren die het vuile werk opknapten. Nederlandse politieagenten die Nederlandse Joden uit hun huizen haalden, opsloten en mishandelden. Met een inzet waarover de bezetter in voortgangsverslagen jubelde. Het was ambtelijk precisiewerk dat leidde tot de op afstand meest vlekkeloos verlopen Jodenvernietiging in Europa.
Het proces-Eichmann dat in de jaren zestig in Israël gevoerd werd, reet oude wonden open. In Hollandse huiskamers werden de gruwelen van de Jodenvervolging zichtbaar. Jongeren waren geschokt en ontdaan. Kinderen vroegen hun ouders naar hun houding tijdens de oorlog. Deze golf van nieuwsgierigheid en empathie stierf een vroege dood tijdens het revolutionaire elan van die jaren. Het waren de jaren van het marxisme. Het anti-kolonialisme. De derde wereld. De vrijheidsstrijd.
Revolutionaire held
De marxistische moordenaar Che Guevara werd een revolutionaire held. Zijn portret sierde T-shirts, schoolagenda’s en meisjeskamers. De Arabische terrorist Yasser Arafat liftte mee op deze romantische verheerlijking van geweld. In de ogen van linkse dromers en wazige wereldverbeteraars werden terroristische moordpartijen heroïsche verzetsdaden. Hippies, marxisten en Arabieren bestempelden Israël tot een koloniale staat. Joden werden bezetters en onderdrukkers.
De Arabische wereld vergrootte de druk. Europa werd gechanteerd. In ruil voor steun aan de strijd tegen Israël kreeg het continent olie en de garantie dat het gevrijwaard zou blijven van geweld. De terreurorganisatie PLO werd erkend als politieke organisatie. Een gewapende Arafat in de VN als held onthaald. VN-resolutie 3379 zag het licht waarin Zionisme aangemerkt werd als een vorm van racisme. Antisemieten mochten zich voortaan antizionisten noemen.
Onderhuids
Wie worstelt met schuldgevoelens en ‘heimelijk’ onderhuids antisemitisme, kan zich eindelijk bevrijden van de ‘Holocaust ketenen’ en toegeven aan de oude haat. Antizionisme is antisemitisme in een moreel jasje. Je mag de Joodse staat en Joodse zionisten vervloeken en bestrijden omdat je je verzet tegen onderdrukking en koloniaal geweld.
Verdraaiing
In Nederland zijn antizionistische opvattingen al jaren bon ton. Daar waar de bestuurlijke organen nooit gezuiverd zijn van antisemitisme is het niet vreemd dat antizionisten hoge posities bekleden. Je vindt ze terug bij de overheid en gemeentebesturen. Bij het Openbaar Ministerie en binnen het politieapparaat. Volgens onze elites is antisemitisme een uiting van rechtsextremisme. Door eindeloze herhaling een geslaagde verdraaiing van de dagelijkse realiteit.
En waar in sommige landen nog enige schaamte heerst, is men in Nederland blind geworden voor het eigen antisemitisme. En blind voor het antisemitisme bij de islamitische immigrant. Arabisch antisemitisme is immers antizionisme. Verklaarbare woede en haat gericht tegen zionisten en hun Joodse staat.
Putlucht
Daarom wordt de in een Palestijnse vlag gehulde Syriër die het Joodse restaurant HaCarmel te lijf ging met zijn knuppel en zijn ge-Allahu-akbar geen antisemitisme of terreur ten laste gelegd. In het restaurant hing immers een Israëlische vlag!
Onze Meesters creëren nieuwe Hollandse luchten. Geen toerist kan ze ontgaan. Voor ons heel gewoon maar voor anderen adembenemend. Hollandse putluchten vervuld van Jodenhaat.
Over de auteur
- Adjunct-hoofdredacteur http://OpinieZ.com | Schrijft stukken die worden (voor)gelezen in rechtszalen, Den Haag en redactielokalen
[…] je je voor je Jodenhaat niet langer hoeft te schamen. Mits je het maar weet te verkopen als ‘antizionisme‘. Dit misselijkmakende verschijnsel, de opruiende effecten en de gruwelijke gevolgen ervan […]