Rotterdam en de apothekers en tandartsen uit Aleppo

Foto: Centraal Station, Rotterdam - Pixabay CC0

Deze week kwamen de meest recente cijfers over de ‘status’ van statushouders in Rotterdam naar buiten en voilà, wat bleek, van de ruim 2.400 statushouders hebben welgeteld 4 personen een (bijna) volledige baan; het overige deel zit in de bijstand.

Dit artikel is een co-productie van Tanya Hoogwerf en Michel van Elck, raadsleden Leefbaar Rotterdam

Schokkend

Wat zal dat een schokkende constatering zijn geweest voor alle roeptoeters op links die zich continu hard hebben gemaakt voor open grenzen om de stroom aan hoogopgeleide, direct inzetbare arbeidskrachten mogelijk te maken. Een schokkende constatering ook voor de burgemeester bij wie zich toch zoveel bedrijven gemeld hadden om asielzoekers werk aan te bieden?! Want naast de apothekers en tandartsen zaten er immers ook veel asielzoekers met een technische achtergrond bij volgens Aboutaleb.

Instroom in de bijstand

De linkse partijen gaan er prat op zich hard te maken voor de onderkant van de samenleving, voor de mensen met een kleine portemonnee die het moeilijk hebben. Wat een hard gelag voor degenen die die boodschap nog steeds voor ‘waar’ hebben aangenomen want de realiteit is heel anders. Door het toelaten van grote aantallen asielzoekers is de druk op de verzorgingsstaat zo groot geworden dat deze onbetaalbaar dreigt te worden. Voorzieningen staan steeds verder onder druk en zo zien we dat zelfs in Rotterdam, waar keihard gewerkt is aan uitstroom uit de bijstand, de instroom hoog blijft in vergelijking met andere gemeentes. De oorzaak is evident, dat komt door immigratie en dat blijkt ook uit deze cijfers weer.

Dweilen met de kraan open

We kunnen in Rotterdam taalcursus na taalcursus blijven geven en sollicitatietraining op “netwerk”-sessie. Zolang de landelijke overheid niet ingrijpt op een aantal cruciale onderwerpen blijft het dweilen met de kraan open. De belangrijkste voorwaarde is dat we als Nederland de grenzen sluiten. En dat we vol gaan inzetten op opvang in de regio. Daarnaast moet de inburgeringsplicht ook gaan gelden voor gezinshereniging.

De cijfers wijzen uit dat voor iedere asielzoeker er drie nakomers bij opgeteld kunnen worden die aan andere voorwaarden dan de oorspronkelijke inburgeraar moeten voldoen. Geef gemeentes de mogelijkheid om statushouders te korten op een uitkering als ze aantoonbaar nalatig zijn in het zoeken naar een baan en op geen enkele manier een bijdrage leveren aan de samenleving.

Uitzetten

Maak werk van het daadwerkelijk uitzetten van asielzoekers die zich schuldig hebben gemaakt aan crimineel gedrag. Het druist enorm in tegen het rechtvaardigheidsgevoel van veel Nederlanders als ze keer op keer zien dat Nederland een luilekkerland is geworden voor draaideurcriminelen die in het land van herkomst allang in een aftandse gevangenis hadden gezeten, zonder alle prachtige voorzieningen die we hier keurig blijven verzorgen. Maak eindelijk eens werk van het uitzetten van uitgeprocedeerde asielzoekers in plaats van dat zij in de illegaliteit belanden of gepamperd worden met bed, bad en brood op kosten van de belastingbetaler.

Draagkracht

Als het kabinet maar halsstarrig blijft weigeren de grenzen te sluiten moeten statushouders in ieder geval toegewezen worden op basis van draagkracht van de betreffende gemeente, niet simpelweg op basis van inwonersaantallen zoals dat nu gebeurt. Kijk vooral ook naar zaken als bijvoorbeeld: draagvlak bij bewoners, werkeloosheid en bijstandscijfers en het aandeel andere probleemopvang dat reeds in een gemeente aanwezig is. Daklozen, verslaafden en psychische gevallen drukken nu al onevenredig zwaar op Rotterdam. Leefbaar Rotterdam heeft hier al jaren geleden voor een andere verdeelsleutel gepleit.

Logisch

Nu de cijfers ons ongenadig gelijk geven en de apothekers en tandartsen uit Aleppo een verzinsel uit het beloofde land van Femke Halsema blijken te zijn, zien we dat zelfs links onze voorstellen gaat overnemen. De landelijke SP pleit inmiddels ook, weliswaar met andere criteria, voor het hanteren van een verdeelsleutel op basis van draagkracht van een stad of dorp.

Niet meer dan normaal, maar blijkbaar moet het eerst weer goed misgaan voor bij sommigen de oogkleppen eindelijk afgaan en er gekeken gaat worden naar maatregelen die wellicht hard klinken, maar uiteindelijk bij iedereen met een hart alleen maar logisch gevonden worden.

Over de auteur

Tanya Hoogwerf

Gemeenteraadslid Leefbaar Rotterdam. Ondernemer.
Columns op persoonlijke titel.

Recent gepubliceerd

Archief

• Economie5 november 2020Links Rotterdam hakt in op koloniaal verleden
• Islam/Moslims27 oktober 2020Ook Nederland moet de Moslimbroederschap aanpakken
• Diversiteit20 mei 2020De Divibokaal: Racism of Lower Expectations
• Islam/Moslims21 februari 2020Onderzoek buitenlandse financiering moskeeën is vooral tijdverlies