KleijnZieligheid aan de Deugtafel van Pauw
Het is vrijdagavond 19 mei en aan de Deugtafel van Pauw wordt de buitenlandse reis van president Trump naar het Midden-Oosten en Europa doorgenomen met Nieuwsuur-journalist Tom Kleijn en de fine fleur van onze literatuur Kluun en Giphart. Een voorgekookt gesprekje gelardeerd met komisch bedoelde beeldfragmenten.
Titelfoto: Screenshot door redactie OpinieZ van still uit Pauw 19 mei 2017
Tot groot vermaak van Pauw en zijn studiogasten reduceert Amerika-deskundige Kleijn president Trump tot een nukkige kleuter die door zijn team wordt voorgelicht en zoet gehouden met plaatjes en simpele teksten.
Ondertussen showt Kluun het kijkvolk zijn horloge, uit Giphart gespeelde verbazing en geven beide schrijvers aan te beschikken over de juiste humor en correcte inzichten. De vraag hoe Kleijn aan zijn informatie komt wordt niet beantwoord. 
Geen wonder. Tom Kleijn onderzoekt niets zelf, maar leest – net als zijn collega-journalisten – de New York Times en de Washington Post, kijkt naar CNN en aanverwante kanalen, maakt daarvan een samenvatting en noemt dat een journalistiek verslag.
Babbelaars
Kleijn en consorten babbelen links Amerika na. Met de in de VS gestationeerde correspondenten is het niet anders gesteld. Onderscheid is alleen zichtbaar in de mate van ridiculisering en de details van de aangedragen desinformatie. Het is raadselachtig waarom deze journalisten in Amerika wonen en werken. Hun arbeid kan achter iedere computer in ons land worden verricht.
Wat er werkelijk aan de hand is in Amerika, het Midden-Oosten en de wereld komt u van onze media niet te weten. Zij maken zich liever druk om het tere zenuwgestel van Jesse Klaver, de hoogte van onze windmolens en moslima’s die noodgedwongen hun innerlijke Miss Marple moeten beteugelen. Zij menen dat je aan de gematigde strop van Rouhani – een Iraanse geestelijk leider met een record aantal executies op zijn naam – beter bungelt dan aan een hardline-hijskraan. En alle problemen in de wereld zijn uiteraard te herleiden tot het stompzinnige gedrag van Donald Trump.
Azië
Over de voor ons zeer ingrijpende gebeurtenissen in Azië wordt Nederland nauwelijks voorgelicht. De gemiddelde Nederlander heeft daardoor geen flauw benul wie de nieuwe Zuid-Koreaanse president Moon is en welk beleid hij voorstaat; hoe de Japanse premier Abe tegen de Aziatische crises aankijkt en waarom hij militaire oefeningen houdt met de VS of hoe het Trump-team de druk op Noord-Korea en China opvoert via een ingenieuze mix van diplomatieke, economische en militaire middelen.
Onze media schreeuwen moord en brand wanneer die domme Trump spreekt over de beveiliging van Zuid-Korea en Japan met eigen kernwapens. Er is geen journalist die bedenkt dat zo’n ontwikkeling voor China onaanvaardbaar is en dat de suggestie door Trump wordt ingezet als wake-up-call om China’s houding ten opzichte van Noord-Korea definitief te wijzigen. Wij houden het liever eenvoudig en makkelijk. Wie Trump afschildert als dom en onbekwaam hoeft zich niet te verdiepen in zijn beleid en strategieën. Zijn tegenstanders napraten volstaat.
Rakettechnologie
Noord-Koreaanse wapens vinden we sinds de zeventiger jaren in het hele Midden-Oosten. Israël heeft zelfs tegen Noord-Koreanen gevochten. Iran heeft zijn raket- en nucleaire-technologie te danken aan het Kim-regime. Madeleine Albright schreef in haar memoires dat Kim Jong-il (de vader van Kim Jong-un) tijdens onderhandelingen in 2000, 1 miljard dollar eiste in ruil voor stopzetting van de Noord-Koreaanse raketten-export. De handel in hellevuur bloeit als nooit tevoren. Kim Jong-un werkt hard en met succes aan zijn duivelse producten. Nog even en er varen in alle wereldzeeën Noord-Koreaanse, Iraanse en Pakistaanse duikboten uitgerust met ballistische kernraketten.
Hypes
Zou Israël de Noord-Koreaanse kernreactor in Syrië niet hebben vernietigd, dan was de reactor in handen gevallen van IS. Noord-Korea moet worden gestopt. De Iran-deal ontmanteld. Ook de Chinezen zoeken rust bij de uitrol van hun nieuwe zijderoutes. Aziatische, Amerikaanse en Arabisch/Israëlische belangen raken verweven en vormen een belangrijk gespreksonderwerp tijdens de reis van president Trump. U zult er van Kleijn en zijn collega’s niets over horen. Zij wentelen zich liever in hysterische hypes. Ondanks ontnuchterend juridisch commentaar van een onvervalste Democraat 
Kleinheid
“Trump heeft een zware persoonlijkheidsstoornis” meent onze éminence grise van de buitenlandjournalistiek Chris Kijne. Samen met zijn side kick, de Amerika-correspondent Guus Valk, presenteert Kijne een tweewekelijkse VPRO/NRC productie: Presidential Podcast. Daarin maakt het duo op pijnlijke wijze duidelijk dat u ook in de toekomst niets anders kunt verwachten van de Nederlandse buitenlandjournalistiek dan kleinheid, kolder en papegaaienpraat.
© OpinieZ.com 2017
Over de auteur
- Adjunct-hoofdredacteur http://OpinieZ.com | Schrijft stukken die worden (voor)gelezen in rechtszalen, Den Haag en redactielokalen
