In een democratie is voor intimidatie geen plaats
Als het niet zo schrijnend schandelijk was, zou je er om kunnen lachen hoe door verschillende politici en regeringsleiders de begrippen democratie en grondwet/constitutie zijn verkracht in hun reactie op de mislukte militaire coup in Turkije van afgelopen vrijdagnacht. Onze hoofdredacteur schreef er al over. Tegelijkertijd is het ronduit beangstigend, omdat het ook terugslaat op ons eigen democratisch gehalte. Eerst maar eens een kleine bloemlezing.
Vice-president van de Europese Commissie Franske Timmermans zei op zijn Facebookpagina onder meer: “Hoop dat de grondwettelijke orde in Turkije snel geheel wordt hersteld. Democratie en rechtsstaat zijn fundamentele waarden die gerespecteerd moeten worden wil men voorkomen dat burgers stemloos en machteloos worden.” Rutte verklaarde zaterdag dat alle EU-leiders aanwezig op de ASEM-top gezamenlijk hadden opgeroepen “tot een snelle terugkeer naar de constitutionele orde in Turkije, waarmee ze zich achter de (Turkse, red.) regering hebben geplaatst.”
PvdA-kamerlid Marcouch twitterde
Geen van deze heren lijkt nog te weten wat een democratie inhoudt. Geen van de Europese regeringsleiders schijnt te beseffen dat een constitutionele orde in Turkije al enige tijd niet meer van kracht is. Er was geen militaire coup voor nodig om die onderuit te halen, want dat Erdogan al lang zelf gedaan.
Verkiezingen is niet gelijk aan democratie
Als een politiek leider de macht verkrijgt met 52% van de uitgebrachte stemmen, wil dat nog niet zeggen dat er sprake is van een democratie. Daar is echt meer voor nodig. Vrije en ongemanipuleerde verkiezingen bijvoorbeeld. De bescherming van politieke, maar ook religieuze en etnische minderheden bijvoorbeeld. Vrije nieuwsgaring en derhalve een vrije pers bijvoorbeeld. Bescherming van mensenrechten bijvoorbeeld. In Turkije is daar allemaal geen enkele sprake van en Erdogan heeft daar de afgelopen jaren doelbewust en uiterst machiavellistisch naar toe gewerkt.
Erdogan heeft een uitgesproken en veelzeggende visie op democratie: “Democratie is als een trein. Je rijdt mee tot je op je plaats van bestemming bent gekomen en dan spring je er van af.” Deze is ook fraai: “Democratie is geen doel, democratie is een middel.” Het doel van Erdogan is inmiddels wel duidelijk: een islamitische staat.
Islamisme en fascisme
Dat doet denken aan de praktijken van Morsi en zijn Moslimbroederschap in Egypte. Door middel van verkiezingen aan de macht gekomen, veranderden zij binnen een jaar van gezicht en schakelden stap voor stap alles wat naar oppositie rook uit. Het doel? Een islamitische staat. Het volk kwam massaal in opstand en het leger stuurde Morsi en zijn islamistische trawanten naar het gevang.
Het doet ook denken aan wat er in de jaren ’30 in Duitsland gebeurde. Daar kwam – zoals we allen weten – via democratische verkiezingen een dictator aan de macht. Om vervolgens zijn land te transformeren in een fascistische dictatuur, met als doel het stichten van een groot Europees Rijk en het vernietigen van het Joodse volk. Dat de aanslag van kolonel von Stauffenberg mislukte, wordt door ieder weldenkend mens tot op de dag van vandaag betreurd.
Straat
Dat vooraanstaande politici vanuit electorale en/of machtspolitieke overwegingen het beeld van wat democratie werkelijk inhoudt zodanig vertroebelen dat het uiteindelijk kan samenvallen met fascisme en dictatuur, geeft al heel wat te denken. Maar kijkt u eens naar deze filmpjes over de macht van Erdogan die reikt tot op de Nederlandse straten:
Schreeuwende bende
Gelijksoortige taferelen hebben zich onder meer in Oostenrijk, België en Duitsland voorgedaan. De lange arm van de islamistische Erdogan is in staat om binnen enkele uren in verschillende Europese steden een schreeuwende bende te mobiliseren die niet van vrije pers gediend is en zich niets gelegen laat liggen aan demonstratievergunningen.
Bovendien worden er islamitische leuzen zoals “Allahu Akhbar” gescandeerd en worden andere moslimbroeders opgeroepen zich aan te sluiten, want “we zijn een grote ummah”. Uit alles blijkt een afkeer van onze democratische, seculiere waarden en een grote liefde voor het land van herkomst en de fascistische leider die een islamitische staat aan het vestigen is.
Als dat de democratie is volgens de methode-Erdogan, dan pas ik daarvoor. En ik wil dat onze politici zich daarover uitspreken en zich gaan realiseren dat er in een democratie geen ruimte is voor intimidatie door “de straat”.
Over de auteur
- 3e generatie, 1 paspoort en nog niet geïntegreerd/ slechte huisvrouw, goede moeder/ leraar en coach in het onderwijs, vmbo/ A'dam/ schrijft/ twittert @MajaMischke
