Slappe rechters moeten strenger straffen?

“Er moet zwaarder gestraft worden in Nederland. We zijn veels te lief voor die criminelen, die gevangenissen zijn net hotels hier”. Een mening die wordt gedeeld door velen. Zoals blijkt uit diverse opiniepeilingen, hebben mensen in Nederland de indruk dat Nederlandse rechters te mild straffen.

De aversie tegen deze mildheid komt in het dagelijks leven ook tot uiting: op verjaardagen, op het werk of in het café. En des te meer als er net iets bekend is geworden over een vonnis dat in de ogen van de échte expert, de gewone man die in ieder geval niet het beroep van rechter uitoefent, te licht is uitgevallen. Het komt nog al eens voor dat er zelfs, misschien ironisch maar desalniettemin, gepleit wordt voor lijfstraffen. Castratie, handen afhakken, doodstraf, noem maar op.  Wie niet horen wil moet maar voelen, toch?

Nederland heeft een geschiedenis van relatief milde straffen en dat vind ik eerder iets om trots op te zijn dan iets waarvoor we ons moeten schamen. Om één van de Russische groten maar weer eens te citeren, is een land zo beschaafd als het zijn gevangenen behandelt. Tijdens de grote plunderingen, anders bekend als de Gouden Eeuw, zag je al voortekenen van de Nederlandse traditie van mild straffen. Er werd gestopt met mensen hun handen af te hakken, omdat men de contraproductiviteit daarvan begon in te zien. De rasp- en spinhuizen waren geboren. Eigenlijk dwangarbeid, maar beter dan het afhakken van ledematen.

Die invalshoek van straffen, die minder is gericht op straffen en meer op re-integratie en “roeien met de riemen die je hebt”, is kenmerkend voor ons land. En gaat het goed? Ik zou zeggen van wel. Criminelen in ons land zijn overwegend kruimeldieven als je ze vergelijkt met criminelen in de rest van de wereld. Bovendien, wat men ook zegt, straffen voor zware delicten als moord zijn sinds 1990 bijna verdubbeld. Onze rechtsstaat functioneert dus prima.

Ondanks dat lijkt de roep om strenger straffen weer luider te worden. Soms gaat men daarbij zo ver dat men pleit voor lijfstraffen. Ironisch genoeg hebben de mensen die daarvoor pleiten vaak ook  een innige afkeer van IS, sharia en al wat in dezelfde categorie valt. Blijkbaar verschillen ze toch niet zo veel van de door hen verafschuwde levensstijl. Steel je iets? Hand eraf. “Net als vroeger, toen alles beter was.”

Voor de mensen die pleiten voor lijfstraffen, doodstraffen en andere barbaarse manieren van rechtspraak heb ik een welgemeend advies: ga lekker naar Saoedi Arabië, Iran, Afghanistan of door IS beheerd gebied! Krijg je gewoon zweepslagen als je je geit in de verkeerde windrichting slacht of als je je boerka een keer thuis vergeten bent. De honger naar wraak op de dader wordt daar wél gestild. Niet de slappe hap zoals wij die in Nederland kennen.

Maar bevindt zich daarmee in die landen ook de betere maatschappij?