Zo gaat Bali om met de radicale islam
Zoals bekend, is Indonesië een land met een grote moslimmeerderheid (ruim 87%), maar tenminste officiëel een democratie met religieuze vrijheid. Dat wil zeggen: iedere Indonesiër MOET een geloof hebben. Welk geloof dat is, mag hij/zij zelf kiezen uit de staalkaart islam, hindoeïsme, boeddhisme, katholicisme, protestantisme, confucianisme of Falun Gong.
Terwijl op Java de kerken regelmatig branden dankzij aanslagen van verwarde mannen die niets met de islam te maken hebben, is het op Bali relatief rustig. Voor een deel dankzij alert optreden van de antiterroristen-eenheid Densus88, maar ook dankzij een belangrijk en niet bij iedereen bekend ander fenomeen: Laskar Bali.
Laskar Bali bestaat uit Balinese (jonge) mannen die zich tot doel hebben gesteld de Balinese cultuur te bewaken en te zorgen voor veiligheid op het eiland. Dat betekent ook dat een deel zich bezig houdt met beveiliging van horeca, afpersing, gokken en prostitutie. Een soort Hells Angels On Sambal dus, maar in het algemeen gesproken zijn het prima kerels. Je moet er alleen geen ruzie mee maken. Check even dit linkje, dan krijg je een beeld van de jongens: https://www.youtube.com/watch?v=QC8Ay6ggjJY
Nu opereert er in het moslimdeel van Indonesië een soort Internationale Socialisten van de Islam: een bende tuig die diegenen die hun geperverteerde ideologie niet volgen groepsgewijs aanvalt, mishandelt of vermoordt. Deze bende heet FPI en had in 2011 het plan opgevat hun activiteiten naar Bali te exporteren. Aan de noordzijde van Bali (Singaraja, Seririt, Gilimanuk) leeft namelijk een grote moslimgemeenschap en de FPI wilde die mobiliseren voor hun jihad.
Kortom: een FPI-delegatie stak van Java over naar Bali om in Gilimanuk een bijeenkomst te beleggen met moslim-Balinezen die klaar waren voor de grote strijd. Enige honderden waren aanwezig. Tijdens die bijeenkomst ging de deur open en twee in hindoe-klederdracht gestoken Balinezen kwamen binnen en liepen naar het spreekgestoelte.
Eentje nam de microfoon over van de stomverbaasde FPI-vertegenwoordiger en sprak de volgende woorden:
“Over een half uur vertrekt de laatste boot naar Java. Diegenen van jullie die op die boot zitten, willen wij op Bali nooit meer zien. Diegenen die níet op die boot zitten, worden na vanavond helemaal nergens meer gezien. En voordat één van jullie een grote mond open trekt: ga eerst even buiten kijken.”
Buiten stonden 600 leden van Laskar Bali met kapmessen te wachten.
En dat was het laatste dat we van de FPI gezien hebben op ons mooie eiland, afgezien van een klein clubje dat goedgunstig toestemming kreeg om even een rondje te rijden als protest tegen de Miss-verkiezingen van 2013. Ik heb dit verhaal gehoord van een paar vrienden van me, Laskar-leden, die erbij waren op die avond. En er niets om zouden hebben gegeven als het op een bloedbad was uitgelopen, want het ging hun om de verdediging van de Balinese cultuur en levenswijze. Dat is voor hun een kernwaarde, waard om voor te doden en te sterven.
Daarom, denk ik, zal Bali over 100 jaar cultureel en traditioneel nog steeds zo zijn als het al eeuwen is. En dan denk ik aan het cultuur-marxistische Nederland en kan niet anders dan denken dat het daar over ruwweg 20 jaar voorbij is. Omdat een kleine groep verwarde mannen, gesteund door wegkijkende goedpraters, in Nederland niet gestuit zal worden door een Laskar Belanda. Want “onverdraagzaamheid, dat moeten we niet willen met z’n allen.”
Ik blijf wel op Bali.
Over de auteur
- Nom de plume van Saleh ud Din, columnist, libertariër en (ex-)moslim. Voor Europa, dus tegen het EU-kalifaat. Stijlloos roze anoniem lafbekje.
Aanvulling: Zie trouwens ook mijn eigen blog over Bali, van een paar dagen eerder.
https://pvanlenth.wordpress.com/2015/07/23/geen-vluchtelingen-op-bali/
Goed verhaal. Er is echter wel wat meer te zeggen over de Laskal Bali en de andere groepen aldaar. Het hierboven geschetste beeld is misschien te rooskleurig, want het zijn geen lievertjes, zoals mag blijken uit dit artikel: http://www.smh.com.au/world/the-dark-side-of-the-sun-20140808-3d2x2.html
Een van de lessen die je uit dat artikel kan trekken is: Koop geen huis op Bali. Het is namelijk alleen maar indirect mogelijk (d.w.z. via een Indonesiër) en als je dat toch doet, blijk je zeer kwetsbaar voor afpersing. Anderzijds, je kan je ook de vraag stellen waarom buitenlanders denken recht te hebben op het kopen van een huis op Bali. De huizenprijzen zijn een habbekrats en voor je het weet heeft de westerse wereld heel Bali opgekocht, c.q. geannexeerd. In een vrije markt mag dat misschien normaal heten, maar voor de autochtone Balinesen zou het verwoestend zijn.
Absoluut waar dat LB geen koorknaapjes-vereniging is. En dat je met Freehold-constructies bij het kopen van een huis erg voorzichtig moet zijn ook; er zijn talloze verhalen van mensen die hier met mooie dromen kwamen en berooid zijn teruggekeerd. Maar in veel gevallen was er ook wel sprake van erg veel naïviteit en vooral slecht onderzoek door die buitenlanders – omdat er buiten Badung nergens een kadaster is, moet je heel goed onderzoeken hoe het eigendom van de grond die je wilt bebouwen is geregeld, bijvoorbeeld. Daarnaast is het vervelend om te zien hoe sommigen de lokale bevolking tegen zich in het harnas jagen door hun eigen (voor Balinezen) onbeschofte gedrag en dan dus de “heren” van bijvoorbeeld LB tegenover zich vinden.
Laat onverlet dat, zoals in het gelinkte artikel, het ook gewoon mis kan gaan zonder dat de buitenlander daar veel aan kan doen. Karma. 😉