Stampvoeten over het klimaat, maar eigen vlieggedrag goedpraten

Titelfoto: Dolf Jansen door Roel Wijnants, CC BY-NC 2.0.

Leg eens uit, Dolf Jansen, hoe het nou zit met uw vlieggedrag als bekend voorvechter voor duurzaam klimaatbeleid, vroegen Wierd Duk en Marcel Vink van de Telegraaf voor een artikel over dit onderwerp. Geeft u zelf het goede voorbeeld? Dat leidde tot een heleboel verbale agressie van de kant van Dolf, die als een verwend stampvoetend kind de vragenstellers aanviel in een poging zijn eigen gedrag recht te praten, schrijft Ines van Bokhoven.

🔊 Beluister dit artikel

Hoe ziet een doorgedraaide activist, die er een levenstaak van heeft gemaakt anderen op het morele matje te roepen, eruit als hij te horen heeft gekregen dat-ie zijn eigen principes niet waarmaakt? Dat-ie dit keer toch echt fout zit en dat daar geen lief moedertje meer aan helpt? Dat iedereen zijn hypocrisie kan zien?

Kwaad

Nou, zo’n persoon zal kwaad worden. Hij zal zich persoonlijk aangevallen voelen en dat niet kunnen verkroppen. Hij zal dus hard uithalen en er veel woorden tegenaan gooien – vooral veel scheldwoorden en persoonlijke aanvallen – om op de een of andere manier z’n gelijk alsnog te halen. Zal naar anderen wijzen en iets roepen over dat iedereen het doet, dat iedereen wel eens fout zit, dat dat nog geen reden is hem te veroordelen. Zal de waarde van degenen die hem die kritiek geven naar beneden halen: die lui weten sowieso niet waar ze het over hebben.

Redelijke vraag

Exact dat deed Dolf Jansen in zijn respons op een verzoek van Wierd Duk en Marcel Vink van de Telegraaf, om eens uit te leggen hoe hij dat nou recht praat: het feit dat hij een fanatiek aanhanger is van het klimaatalarmisme, met zijn alarmisme zelfs geld verdient, en tegelijkertijd een huis in Ierland bezit waarvoor hij geregeld op en neer moet vliegen. Een alleszins redelijke vraag, lijkt me. Het bezit van een tweede huis in het buitenland is geen noodzaak, geen levensvoorwaarde, maar pure luxe. Als je voor niets anders dan pure luxe je eigen principes aan de wilgen hangt, vind ik je al een vrij slap figuur, maar als je tegelijkertijd je brood verdient met het genadeloos bekritiseren van mensen die precies hetzelfde doen als jij – vliegen omwille van luxe en plezier – dan ben je toch wel een verschrikkelijke hypocriet.

https://twitter.com/flick1_/status/1590642618693980164?s=61&t=hBW3BRdNkpGcjdAviuqF1A

Rijk mannetje

Dolf Jansen vindt van niet, maar wel dat het een schande is dat mensen hem en zijn vervuilende gedrag bekritiseren. Na een leven lang te hebben gestreden tegen alles wat naar rechts en kapitalisme ruikt (en daar rijk genoeg van te zijn geworden om zich een tweede huis in het buitenland te kunnen permitteren) blijkt hij dus een ordinair rijk mannetje te zijn, dat zowel de kostprijs als de vervuiling van vliegen geen enkel moreel probleem vindt – zolang hij het zelf doet, dus. Zolang hij zelf al dat bezit maar heeft en ertussen heen en weer kan vliegen voor zijn genot, vindt Dolf Jansen dat hij helemaal niets verkeerd doet. Het is pas als ánderen het doen dat de man volledig uit zijn slof schiet.

Verbale agressie

Zijn poging zichzelf recht te praten met niet één overtuigend argument, maar met wel een hoop verbale agressie, is een meer dan sneue. Het werkt niet. Niemand trapt erin, het is zwak, laf en doorzichtig. Een beetje vent zou toegeven dat hij net zo menselijk is als degenen die hij aanvalt, dat maatschappelijke problemen te complex zijn om mensen er zo simplistisch zwart-wit op af te rekenen zoals hij altijd doet – maar niet Dolf. Dolf kiest voor de methode ‘verwend, stampvoetend kind’ en het enige wat hij aantoont is zijn onvermogen met gezonde kritiek om te gaan. Ja, Dolf, je bezit twee huizen waarvan je er maar eentje nodig hebt, en ja, Dolf, je vervuilt daardoor onnodig. Twee harde feiten die je niet weg kunt schreeuwen en schelden. Het is van een domheid die niet te bevatten is, Dolf, als je denkt dat je kritiek op die feiten kunt wegkrijsen met kinderlijke aanvallen op de critici.

Trump erbij gesleept

Natuurlijk moest Trump er weer bij gesleept worden, want iemand had een vergelijking gemaakt tussen de Schiphol-bezetting en de incidenten bij het Capitool; want och heden, de Capitool-‘bestorming’ (naar binnen wandelende mensen die Jansen wegzet als ‘een fascistoïde leger’) was toch echt zoveel erger dan de ‘vreedzame’ gekken die het hekwerk rond een beveiligd deel van Schiphol vernielden en zich, even illegaal en net zo goed met een meute als destijds in Washington gebeurde, toegang verschaften om een deel van het vliegverkeer plat te leggen. De ‘Orange Man Bad’-reflex, ook wel bekend als het ‘Trump Derangement Syndrome’, leeft nog steeds fiks bij deze man die er acuut mee duidelijk maakt zelf nimmer en nooit iets te vergeven of vergeten – in dezelfde column waarin hij woest is omdat hem ook eens iets niet zomaar vergeven wordt.

Ik zie dat velen op dit onvolprezen medium maar doorgaan met suggestieve vragen, verzinsels verspreiden en @wierdduk als journalist serieus nemen.
Vandaar, nogmaals, de mailwisseling @telegraaf
En dan zou ik zeggen: pak n goed boek of zoek andere ophef 😊https://t.co/xteEqYnGF7

— Dolf Jansen (@Dolfjansen) November 11, 2022

Ontwijkend

De correspondentie die hij erover had met De Telegraaf is op zijn website te lezen: de woede is bij de eerste zin van zijn antwoord al merkbaar. Hij beweert dat hij in de afgelopen 3,5 jaar maar één keertje naar zijn huis in Ierland is geweest: lijkt me niet ongeloofwaardig, want covid zat nogal in de weg. Dus om daar de afgelopen paar jaar voor te nemen vind ik redelijk flauw: hij zegt het huis al veertig jaar te hebben en er ‘geregeld’ heen te vliegen. Een pracht van een ontwijkend antwoord dat van alles kan inhouden, van vijf keer per jaar tot een keer in de vijf jaar. Dolf wil het ons niet vertellen, wat het vermoeden doet rijzen dat hij nogal wat vlieguren heeft doorgebracht tussen Nederland en Ierland.

Wijzen naar anderen

Zoals te verwachten viel gaat hij direct door met het wijzen naar anderen. Het mooist is nog wel zijn redenering dat als mensen de boodschapper aanvallen dat betekent dat ze de feiten niet aankunnen en nog mooier: weigeren na te denken over hun eigen gedrag. Dit uit het toetsenbord van een man die van het aanvallen van ‘foute boodschappers’ een verdienmodel heeft gemaakt. Die als respons op deze kritiek vooral de boodschappers aanvalt: in Jansens radiocolumn wordt Duk een ‘triest excuus voor een journalist’ genoemd en Plasterk een ‘wetenschappelijk dwaallicht’. Vink wordt in een nog extra nagezonden email gevraagd of hij zich niet ‘vies’ voelt. Want boodschappers aanvallen – dat is dus het teken van een paar zaken die Dolf wellicht toch zelf eens onder de loep moet nemen, volgens zijn eigen spelregels. Al vermoed ik dat hij dat dan weer heel anders ziet.

"De Telegraaf komt met een artikel over bekende voorvechters voor duurzaam klimaatbeleid, die zelf niet het goede voorbeeld geven”, zegt @Dolfjansen. “Dus: als je een mening over de klimaatcrisis hebt, maar zelf ook wel eens schadelijke dingen doet, moet je je mond houden." pic.twitter.com/hoBhP1RpWz

— De Nieuws BV (@denieuwsbv) November 10, 2022

Vervuilend

Hij voert in zijn mails aan dat vliegen ongeveer net zo vervuilend is als het nemen van een ferry (en de ferry-verbindingen in de UK zijn uitstekend, als eiland te midden van andere eilanden, net als de treinverbindingen tussen al die havens). Ik heb dat eens nagezocht: verschillende websites maken duidelijk dat het vervoer middels een cruiseschip inderdaad vreselijk vervuilend is, maar dat ferry’s stukken minder vervuilen dan vliegtuigen – en zeker als je het hebt over korte vluchten, omdat vooral het opstijgen van vliegtuigen het meeste brandstof kost. Hoe korter je vliegt, hoe relatief zwaarder je vervuilt. Het soort vluchten dat Dolf maakt, bijvoorbeeld, van een paar uurtjes om bij zijn vakantiehuis te kunnen komen: de meest vervuilende vorm van transport, volgens deze websites.

Lachwekkend

De hypocrisie is van onvoorstelbare proporties in de lachwekkende pogingen van deze man recht te praten wat krom is. En daarbij verdedigt hij zichzelf niet eens echt – hij komt niet verder dan ‘hoe durf je’ in zoveel woorden. Hoe durven mensen de Heilige St. Dolf zomaar te bekritiseren – het zou grappig zijn als het niet zo vreselijk schijnheilig overkwam.

“‘Klimaatridders’ zwaaien wat af met hun vermanende vinger, maar geven zelf zelden het goede voorbeeld”: https://t.co/2TWqj8ieMm via @telegraaf

— Wierd Duk ܦܝܪܬ ܕܘܟ (@wierdduk) November 12, 2022

Hypocrisie

Het hele gedoe rond vliegen is sowieso een vermakelijke bron van hypocrisie in het linkerdeel van onze wereld. Toen er een reuzenzwerm privéjets naar Schotland vloog voor de vorige klimaattop bleef het al verdacht stil, en ook deze keer kwam er vanaf de alarmistische kant niet één onvertogen woord over dezelfde zwerm die ditmaal Egypte aandeed – om daar opnieuw te praten over hoe we de burger toch maar minder kunnen en moeten laten vervuilen. Men juichte om de actie op Schiphol waarbij privéjets het opstijgen onmogelijk werd gemaakt – dat een deel van die jets een dag later alsnog vertrok richting Egypte ziet men voor het gemak maar over het hoofd. Of erger nog: dat juicht men dan even hard toe, want klimaattoppen zijn voor ‘het goede doel’. En zolang je ‘het goede doel’ dient maakt het niet meer uit wat je doet, welke regels je overtreedt, hoeveel ellende je aanricht of schade veroorzaakt, of de dagelijkse variant die we op sociale media aantreffen: hoe hypocriet je doet.

Smoes

Zie ook de clubgenoten van Dolf, die zich net als hij zo vreselijk druk maken om het klimaat: Sander Schimmelpenninck, die opschept over ‘twintig keer per jaar naar Zweden vliegen’ heeft nog wel de meest creatieve smoes – als hij niet vliegt, gaat het vliegtuig alsnog, dus kan hij net zo goed meevliegen.

Ik eet vanavond biefstuk, die koe is toch al geslacht. En daarna steek ik de openhaard aan, die bomen zijn toch al gekapt. pic.twitter.com/ExxwEdylj9

— Sander van D. (@Sandervandam2) November 10, 2022

Kromme redeneringen

Suzanne Kröger van GroenLinks gooit het meteen op slachtofferschap, als we kritiek hebben op klimaathysterici die vliegen: de hypocrisie van het anderen de morele maat nemen maar zelf gewoon doen waar je zin in hebt, ongeacht de gevolgen – dat mag van Suzanne geen kritiek ontvangen. Dan worden de klimaathypocrieten namelijk het slachtoffer van een ‘dominant systeem’ en wordt juist hén het recht op kritiek ontzegd. Veel krommer ga je het niet vinden, qua redeneren. Maar Trouw spant de kroon als het gaat om slappe smoezen: een heel stuk vol met uitvluchten waar een kleuter nog doorheen zou prikken – van onze ‘denker des Vaderlands’ Paul van Tongeren.

Onaantastbaar

En zo ontstaat er een maatschappelijk klimaat waarin de hypocrieten zichzelf onaantastbaar hebben verklaard: kritiek is niet alleen niet gewenst, men ziet het nu zelfs als een onnodige aanval. Want men bedoelt het goed en verder mogen we naar niets wijzen en nergens commentaar op hebben. De ene groep neemt het ervan, en de andere heeft het nakijken. Dat de sociale media van juist de grootste alarmisten vaak tot de nok toe gevuld zijn met foto’s van exotische vakanties over de hele wereld, moeten we ook maar over het hoofd zien.

Want iets doet me dan ook weer afvragen: is Dolf in de veertig jaar dat hij zijn tweede huis in Ierland bezat nergens anders heengegaan voor een vakantie? Nooit een vliegtuig gepakt naar zonnige oorden met parelwitte stranden? Nooit een snel weekendje Parijs met een vlotte vlucht? Nooit eens in New York geweest (beroemde marathon aldaar – en naar ik begreep rent Dolf ook al erg graag over de hele wereld) of Azië? Op de een of andere manier kan ik me dat niet voorstellen.

Dolf, begrijp me goed: van mij mag je net zoveel vliegen als je wilt. Van mij mag je net zoveel huizen bezitten als je wilt en op vakantie waar je wilt. Maar schei dan alsjeblieft uit met het afzeiken en vernederen van anderen die net zo menselijk en feilbaar zijn als jijzelf. Overigens staat, voor zover ik weet, de prijsvraag van GeenStijl nog steeds open.

Dus hou de camera’s bij de hand – en niet alleen voor Jansen. Maar voor elke hypocriet.

Vond je dit artikel goed? Steun Ines van Bokhoven via inesvanbokhoven.backme.org

Over de auteur

Ines van Bokhoven

Schrijfster van historische romans, vrouw met een mening en liefhebber van 'common sense’.

Recent gepubliceerd

Archief

• Antisemitisme22 april 2024Timmermans doet verkapte oproep tot geweld tegen Wilders
• Antisemitisme10 april 2024#BringThemHomeNow: zo waardig kan een solidariteitsdemonstratie zijn
• Antisemitisme3 april 2024Kom ook op 7 april naar het Museumplein: #BringThemHomeNow
• Antisemitisme22 maart 2024In ons land ontstaat een Apartheidscultuur