Build Back Better? Yes please!
Een stichtelijke oproep tot het slaan van bruggen
Foto: 
Onze samenleving moet weer worden opgebouwd na de coronacrisis, en het liefst beter. Maar hoe doen we dat? De verdeeldheid is groot en de onderlinge verbondenheid klein. Toch zijn er hoopvolle tekens over bruggen die tussen verschillende groepen geslagen worden en handen die worden uitgestoken. Neem ze aan en durf elkaar weer te vertrouwen, bepleit Ines van Bokhoven.
Oké, ik ga een beetje stichtelijk doen nu. Het is er tijd voor: laten we het eens hebben over hoe dingen beter kunnen.
Want we zijn er nog lang niet. Het onmenselijke 2G-plan mag dan van tafel zijn, het kabinet houdt toch liever 3G in de ‘ijskast’ en het idee van vaccinatieplicht, middels Europese reispassen en andere digitale controle, hangt ook nog nevelig in de lucht. We zuchten nog steeds onder een kabinet dat er niet hoort te zitten na de schade die men heeft aangericht – en het ziet er naar uit dat er nog meer schade gemaakt gaat worden. Er valt nog veel te bevechten en het is een simpel feit dat met hoe meer je dat doet, hoe groter je kansen zijn. We moeten werk gaan maken van het besef dat we verdeeld zijn tot op het bot, en dat we elkaar hard nodig (gaan) hebben in de nabije toekomst. Nu eigenlijk al.
Ik overpeins wel eens hoe historici over pakweg 25 jaar deze bizarre tijd zullen beschrijven; het hoofd schuddend over de onbegrijpelijke inperking van grondwettelijke vrijheden, flagrante schending van de rechtsstaat en verraad aan de democratie door quasi 'liberalen'.
— Lucas Hartong (@LucasHartong) February 19, 2022
Zorgen
Als er één ding positief is geweest aan deze coronacrisis, dan is het wel het feit dat er zowaar wat gaten tussen links en rechts gedicht leken te worden. Aan beide kanten zijn er genoeg mensen te vinden die zich diep zorgen maken over waar we naartoe gaan nu onze democratie zo zwaar onder druk staat en onze overheden steeds meer ongecontroleerde macht naar zich toetrekken. Door die zorgen lijken ze elkaar te vinden, op de demonstraties, op sociale media, overal eigenlijk. Hoe mooi is dat?
Het is tijd om na te denken over hernieuwde samenwerking, over de beginselen van democratie, over hoe het beter kan met onze wereld. En we zijn het er allemaal wel over eens: er valt heel wat te verbeteren. De vraag is elke keer weer: wat is belangrijk, waarom is het belangrijk, en voor wie is het belangrijk?
Luisteren
In een democratie loopt dat soort zaken wild uiteen, en zeker als we het over miljoenen mensen hebben die die democratie vormen. Goed luisteren is dus het devies, zou je denken. Empathisch en kalm naar elkaar luisteren, en vooral op zoek gaan naar de overeenkomsten, want op die stukjes neutrale grond kan altijd iets bereikt worden.
Het klinkt zo simpel, maar het blijkt nog een hele klus te zijn. Emoties spelen uiteindelijk elke keer weer een grotere rol dan ons verstand, al maken we onszelf graag het tegendeel wijs. Alleen al de roep om tribunalen voor de verantwoordelijken van wat ons is aangedaan is luid, en ik begrijp het sentiment, maar ik vraag me af wat er de meerwaarde van gaat zijn. Begrijp me goed: verantwoordelijken moeten geconfronteerd worden met consequenties, incompetente mensen verwijderd van hun invloedrijke plekken en als er sprake is van strafbaar gedrag ben ik geen tegenstander van een rechtszaak. Maar de schreeuw om tribunalen smaakt naar wraak – en ik denk dat we echt eens anders moeten gaan denken, als we zeggen zo van ons land en onze wereld te houden.
Zondebok
Ik kijk hierbij evengoed naar mezelf. Ik ben ook maar een mens, en verre van heilig, maar ook mijn kwaadheid zit vaak mijn empathie in de weg. Zie mijn TL op Twitter: ik kan nogal blaffen. Want jongens, wat ben ik kwaad. En wat hebben we allemaal een hoop redenen om kwaad te zijn. Ik ben de laatste om dat te ontkennen.
En ik weet het wel: veel van ons horen tot een groep die al veel langer dan de covidcrisis wordt gemarginaliseerd. Wordt uitgescholden. Wordt verdacht of belachelijk gemaakt. Niet gerepresenteerd in de media en steeds minder in de politiek. De eeuwige zondebok. Ik weet het – sommigen van ons hebben echt alle reden om geen zin meer te hebben in begrip opbrengen en nog meer te moeten luisteren. Ik snap dat heel erg goed.
"Coronabeleid is mensonterend machtsspel geworden". Aanklacht door @InesvanBokhoven https://t.co/E7vl3r63PL
— OpinieZ.com (@OpiniezMagazine) January 20, 2022
Verdraagzaamheid
Maar wat heeft het voor zin om kwaad te blijven? Als deze crisis straks voorbij is zal er veel rommel op te ruimen zijn, er zullen veel vragen beantwoord moeten worden, er zal flink samengewerkt moeten worden. Het is niet anders. Sterker nog: het is belangrijk, willen we onze wereld en ons land weer een beetje leuk maken. ‘Verdraagzaamheid’ is toch echt een sleutelwoord.
Ik zie stukken meer nut in het elkaar eens de hand toereiken. Heus waar. Hoe moeilijk dat ook lijkt, en misschien zelfs ook is. Het is heel gemakkelijk om, bijvoorbeeld, Luyendijks ‘Zeven Vinkjes’ weg te zetten als egocentrisch bubbel-gezanik van een blanke geprivilegieerde man, en er zijn daarvoor ook hele goeie argumenten te bedenken. Maar je kunt het ook bekijken als een eerste stap op een weg die mensen als Luyendijk al veel eerder in hadden moeten slaan – beter ten halve gekeerd en zo, toch? Als een voorzichtig uitgestoken hand. Waarom zouden we die niet aannemen, misschien zelfs even voorzichtig als hij ‘m uitsteekt, maar toch: aannemen?
Verbonden
Noem me een prekende dominee, noem me een naïeve hippie, ik vind het best. Maar het is en blijft de kracht van elke samenleving: de mate waarin de deelnemers aan die samenleving zich met elkaar verbonden voelen. En in ons geval is de minimale mate van verbondenheid rampzalig, een recept voor nog veel meer problemen. We moeten er iets mee. Het is, opnieuw, niet anders.
Het initiatief van Mona Keijzer et al, het ‘Onverdeeld Open’, vind ik iets prachtigs. De lijst van ondertekenaars en mede-initiatiefnemers is kleurrijk en divers. Zoals het platform De Vierde Golf, een linkse club van mensen die veel van de dingen die wij beu zijn, net zo hard beu zijn. En dan vooral de verdeling in ons land, de uitsluiting, het gebrek aan ruimte voor allerlei verschillende stemmen. Bekijk die website eens, zou ik zeggen, en denk eens na of het werkelijk onmogelijk is een brug te slaan naar deze mensen. Ik zie het als een positief initiatief, een uitgestoken hand, en ben er blij mee. Want we moeten straks verder met elkaar, als mensen. In al onze kleurrijkheid.
@MonaKeijzer bij @BeauRTL: “De grondwet is datgene wat burgers behoort te beschermen tegenover een machtige overheid (…) als we dan met elkaar het normaal hebben gevonden dat de overheid zo snel en zo makkelijk grondrechten opzij schuift (…) dan is het te laat” #onverdeeldopen pic.twitter.com/zwPHga7Wyc
— RechtvaardigheidsRebel (@fv2077) February 14, 2022
Dialoog
Ik zag op Twitter veel mensen achterdocht hebben vanwege Onverdeeld Open – omdat er bepaalde mensen bij betrokken zijn die ooit anders stemden, of een andere mening hadden, bij een verkeerde partij zaten, enfin… Ik meen het als ik zeg dat dit zinloos is. Het enige wat we kunnen doen, in het kader van ‘rommel opruimen’ en ons land beter opbouwen, is streven naar een open dialoog waarin dergelijke grieven uitgesproken en gehoord kunnen worden – maar dan wel wederzijds, en met geduld en inleving. Wraak is een lelijk ding dat zelden iets nuttigs voortbrengt. Durf eens te vertrouwen, zeg ik.
Overeenkomsten
Want ik denk dat, als we ons eens in elkaar verdiepen, we zullen ontdekken dat de overeenkomsten groter zijn dan de verschillen. De best wel linkse Marijn Poels had het daar een tijdje terug ook al over, in een mooi en inspirerend interview dat ik voor OpinieZ met hem had. Hoe hij in gesprek ging met PVV’ers en ontdekte dat die lui uiteindelijk precies hetzelfde wilden als hijzelf. En hoe de verschillen hoofdzakelijk zitten in hoe we daar moeten komen, maar niet in waar we naartoe willen: we willen allemaal een eerlijke, schone, veilige wereld, waarin we kansen krijgen om ons leven in te richten zoals we denken dat goed is, en onze kinderen gezond en gelukkig kunnen opgroeien.
Een linkse dwarsligger op rechts. Interview met filmmaker @Marijn_Poels. Door @InesvanBokhoven https://t.co/MILaEDXK3Y
— OpinieZ.com (@OpiniezMagazine) October 11, 2020
Begrijpen
En onthoud: er is een verschil tussen ‘begrijpen’ en ‘begrip hebben’. Je kunt iets begrijpen en nog steeds afwijzen. Dat mag. Maar als we de moeite niet nemen om elkaar eens te begrijpen, om te snappen waarom sommige dingen voor de een niet belangrijk zijn en voor de ander een noodzaak, blijven we in dit rotland leven. Want als er een ding is wat ik zeker weet, dan is het wel het feit dat juist de machthebbers waar we zo graag vanaf willen garen spinnen bij de diepe verdeling in ons land. Het dient ze, het versterkt hun posities, en wij werken eraan mee door precies te doen wat ze willen: door kwaad te blijven en geen handen uit te steken of aan te nemen.
Uiteindelijk zijn wij ons eigen land, onze eigen samenleving. Wij bepalen wat hier gebeurt. We kunnen er een toestand van maken met diepe kloven, haat en nijd, niets dan achterdocht en onproductieve stiltes tussen groepen die elkaar doodzwijgen – of we stappen over onze schaduwen heen en beseffen, heel volwassen, dat het ‘handen ineenslaan’ meer oplevert, voor iedereen.
Ik hou het kort vandaag, anders wordt het nog echt een zeurpreek – maar ik vraag iedereen hier eens diep en eerlijk over na te denken. Er wacht nog een hoop toekomst op ons. Hoe willen we die inrichten?
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Antisemitisme10 april 2024#BringThemHomeNow: zo waardig kan een solidariteitsdemonstratie zijn
Antisemitisme3 april 2024Kom ook op 7 april naar het Museumplein: #BringThemHomeNow
Antisemitisme22 maart 2024In ons land ontstaat een Apartheidscultuur
Antisemitisme12 maart 2024Femke, het is nu echt genoeg geweest
Goed initiatief, maar het gaat niet lukken omdat er nu eenmaal linkse mensen zijn in deze wereld.
Linkse mensen zijn altijd ontevreden, weten het altijd beter, zoeken altijd het conflict en de confrontatie om hun innerlijke onvrede af te reageren. Links kan niet verdraagzaam zijn. Links wil altijd het monopolie op het gelijk, op de waarheid, op de juiste maatschappelijke orde.
Marijn Poels lijkt mij iemand die eigenlijk rechts is, maar links stemt uit sociale overwegingen. Voor echte linkse mensen is hij niet links, ook al denkt hij dat misschien zelf. Veel mensen die links stemmen beseffen niet waar ze nu echt op stemmen. Namelijk een nieuwe orde.
Verder vind ik het in dit verband echt zorgelijk dat er nog steeds elke dag tienduizenden (ja echt) mensen zijn die zich laten testen. Die beweren dat ze graag de rest van hun leven een mondkapje dragen onder het motto ‘als het nou helpt’.
Als iemand zo redeneert is die persoon hopeloos in de greep van de media en de grote politiek. Daarmee de samenleving verbeteren…ik geef het je te doen….
Ik ben opgegroeid met links is goed en rechts is slecht. Als rechts slecht is is links het ook en nog veel erger. Alleen doet de propaganda haar werk en men beseft niet eens dat het propaganda is.
Precies, het verschil tussen links en rechts zit als volgt.
Links heeft het monopolie op de waarheid en moet dus onverdraagzaam zijn ten aanzien van andersdenkenden, die zijn slecht omdat ze volharden in hun afwijkend denkpatroon.
Rechts veronderstelt dat iedereen nu eenmaal verschillende ervaringen en verschillende inzichten heeft en dus ook verschillende opvattingen over het leven. Dat is onvermijdelijk. Het is onlogisch om te verwachten dat mensen op basis van verschillende ervaringen en verschillende inzichten toch tot dezelfde maatschappelijke conclusies zouden komen. Daarom hebben we ook democratie uitgevonden, om langs vreedzame weg de verschillende inzichten zoveel mogelijk op elkaar af te stemmen.
Voor links is de ‘juiste’ opvatting een morele probleem en vertaalt zich dus in goed en slecht. Dat gaat over mensen.
Voor rechts is de ‘juiste’ opvatting een praktisch probleem en vertaalt zich dus in waar of onwaar. Dat gaat over standpunten.
Links verwerpt de werkelijkheid en wil die als op een bed van Procrustes aanpassen aan het ideaal, de utopie. Dat gaat bloed kosten, zoals keer op keer gebleken is.
Rechts accepteert de werkelijkheid, en probeert daar het beste van te maken. Dat kost zweet en tranen, en ja, soms ook bloed.
De werkelijkheid verwerpen is een 100% fout uitgangspunt, waarmee je gegarandeerd in zeer grote problemen komt in deze wereld. Het is in feite bouwen op leugens. En ik denk dat alle links-ideologen dat ten diepste ook wel weten – maar door hun dronkenschap van machtswellust kunnen ze dat onbehaaglijke gevoel dempen. Het is juist de macht over anderen, wiens leven ze tot een hel kunnen maken in naam van het goede (!) die een verslavend effect heeft. Ik citeer nog maar eens Aldous Huxley: “To be able to destroy with good conscience — this is the height of psychological luxury, the most delicious of moral treats.” Voor mij is sigrid kaag de verpersoonlijking van dit soort duivelse mensen (ik gun haar geen hoofdletters), maar helaas zijn er meer.
De twee uitgangspunten van ‘links’ en ‘rechts’ zijn volledig tegengesteld. Er is geen compromis mogelijk, het is buigen of barsten. Ik denk dat het barsten gaat worden in Europa…
Duidelijk verwoord, Andre.
Na de crisis verandert blijkbaar de toon, van woedend naar zalvend en van rebels naar verbindend. En er is niets mis met verbinding. Maar we mogen de grove schendingen van de afgelopen 2 jaar niet vergeten. Want wie de geschiedenis vergeet is gedoemd om ze te herhalen.
Vergeet niet, WIJ zijn de verguisde andersdenkenden. WIJ zijn voor gek verklaard en geridiculiseerd. WIJ werden en worden buitengesloten. ONZE stem telt niet mee. Dus wordt het niet eens tijd dat degenen die ons tekort doen de verbinding met ONS zoeken? Mocht die hand ooit door hen uitgestoken worden, dan neem ik die pas aan als alle verantwoordelijken schuld bekennen, spijt betuigen, terugtreden en bestraft worden. En tot die tijd blijf ik de rebel die best de verbinding aan wil gaan met iedereen met dezelfde visie. Linksom of rechtsom, er zal schoon schip gemaakt moeten worden!
Ik denk dat Marijn Poels een zeer onafhankelijk denker is begaan met linkse issues die kritiek op de linkse kerk bepaald niet schuwt. Ik denk wel eens dat veel individualisten het etiketje links of rechts nodig hebben om herkenbaar te zijn. Ik denk dat er veel individualisten rondlopen binnen het hele politieke spectrum; hoe herken je de individualist, hoe herkennen ze elkaar, welke eigenschappen hebben ze, de centrale vraag hoe kun je ze met elkaar verbinden? Ik denk dat daar ergens de onderstroom zit dat naar boven gestuwd dient te worden, dat daar tegenmacht uit kan voortvloeien.
Een aanvraag van Pieter Omzigt.De coalitie wil geen debat over (mogelijke) beïnvloeding van het OMT door kabinet, VWS. Een van de goede dingen van Willem Engel, of zijn advocaat, is destijds geweest dat het OMT volledige inzage diende te geven over de totstandkoming van besluiten. De rechter ging hier niet in mee en vond dat wetenschappers van het OMT in beslotenheid moest kunnen discussiëren. Hier zijn de gevolgen!!! Het openlijk in stand houden van een corrupt systeem. Want natuurlijk is het niet zo dat wetenschappers alleen onderling discussiëren maar dat de gehele top elkaars handjes vasthouden in de achterkamertjes dat door de rechter in stand wordt gehouden. Dat moet de rechter wel, daar moet Bosma van de PVV maar eens goed over nadenken, ook de rechter is afhankelijk van de deskundigen en voor dat er een uitspraak wordt gedaan is het al door velen handen gegaan.
Tribunalen? Uit zijn op wraak? Hmmmm, ja! Ik schaam mij er niets voor dit openlijk dit te zeggen. We moeten af van dit corrupt systeem.
Kwaad blijven is inderdaad contraproductief. Wat je schrijft wijst een betere weg. Alleen: als “verdraagzaamheid” de “tolerantie” van gisteren is, schieten we niet op. Dat gisteren bracht het heden voort: “tolerantie” werd “diversiteit en inclusie”. En ook het kwaad dat een Mark Rutte c.s. in zijn greep heeft wortelt in het verleden: de strijd tegen de vrijheid, tegen het eigen oordeel van mensen, tegen de beschikking over het eigen lichaam, het verdelen en haatzaaien door de Staat: alles een reprise van het totalitarisme van de vorige eeuw. Het progressivisme van de zestiger jaren, inclusief hippiedom, was geen breuk daarmee. Het probleem van het vaccinatiefascisme overlapt met dat van Woke (met zijn voorgangers in feminisme, neo-marxisme en andere marxisme-updates in de 20e eeuw). Het christendom kent een ander begrip van verdraagzaamheid dan die melige, zo makkelijk in zijn tegendeel omslaande “tolerantie”, te weten: je strijdt de goede strijd, krijgt dáárom onrecht te verduren en verdraagt (!) dat onrecht (! niet “de opinie van een ander”), zonder je van de wijs te laten brengen. “Verdraagzaamheid” is een houding die je op deze weg allengs kweekt. Ze hangt samen met volharding, met koers houden naar een Rijk dat géén menselijk (BBB-)project is. Het antichristelijke in het huidige klimaat – zowel links (Canada!) als Islam vandaliseren kerken; linkse pers kijkt weg bij christenvervolgingen; D’66 over leven en dood en Urk – is, mét Woke en vaccinatiefascisme, een nieuwe variant van iets ouds: het christendomvijandige=Christusvijandige=Godvijandige element in de Verlichting. Wat het Westen tot het Westen maakt is niet alleen Athene en Rome, maar vooral ook Jeruzalem. Blijft men daarvan wegkijken, dan is alle bouwen een bouwen op drijfzand. Dat geldt ook nu.
Kijk ik wil er één ding uit halen uit je verhaal “Mona Keijzer” en haar inspanning aangaande de Corona hype.
Heel veel mensen merk ik op de soos, vragen zich af wat is er mee gedaan met al die stemmen en wanneer horen we wat over deze actie van “Mona Keijzer”.
Ik denk zelf, dat het past in de strategie, van hou de mensen een worst VOOR, dan gaat het Kartel gewoon DOOR.
Bouw beter
Met Rutte en kaag aan het roer zal het niet beter worden eerder slechter .
Ik hoop dat mensen eens in gaan zien dat je het van de zitten de politiek niet moet hebben
Rutte heeft mijn maar één doel is mensen zo ver mogelijk uit elkaar drijven.
Het volk moet elkaar vertrouwen
En zo kunnen we een vuist maken tegen de politiek.
En wetten.
En bouwen aan eenheid.
Zodat wij het volk sterk staan.
Dank Ines voor je mooie, wijze woorden.
Ik ga deze bewaren en nog vaak lezen als ik weer eens koppig boos ben.
Het zal voor veel mensen heel lastig worden, vooral als ze veel verloren hebben door deze nietsontziende machthebbers.
Denk aan hen die bedrijf, geliefden, familie en vrienden hebben verloren, er is zo ontzettend veel schade geleden dat ik begrip heb voor die mensen die hier erg veel moeite mee zullen hebben.
Mijn hoop is vooral dat het vertrouwen in elkaar weer hersteld zal worden, in onze democratie, onze rechtstaat en vooral in onze overheid. Niet bang hoeven te zijn dat al die theorieën uit zullen komen, niet bang hoeven te zijn dat we weer een crisis ingerommeld worden vanwege het onmetelijke ego van een stel wannebees en superrijke betweters en vooral in harmonie met elkaar.
Ik heb er wel vertrouwen in, maar ik blijf waakzaam.
Nee, ik ben nog lang niet bereid een reikende hand aan te nemen. Er zal eerst gestopt moeten worden met nog meer vrijheidsgrondgebied te veroveren, en begonnen moeten worden dit terug te geven.
Hier zie ik nog geen significante tekenen van.
Over de tientallen miljarden corruptie, leugens, verwijtbare doden, spijt en boete kunnen we het daarna nog hebben.
Ja Ines, precies dat!
Maar om tot elkaar te komen zijn er 2 partijen nodig die dat ook graag willen. We zouden eens kunnen beginnen met niet meer in termen te spreken van “links of rechts”. Als ik over deze problemen met vrienden praat, waarvan je zou kunnen zeggen dat het een redelijke mix van richtingen is, dan komen we tot de volgende conclusie:
Er bestaat geen links of rechts meer, er is “idealisme en realisme”. Dat idealisme is aanwezig bij beide groepen, alleen de realisten vragen zich serieuzer af of het ideaal wel haalbaar is/was. Maar op die manier komen we toch dichter tot elkaar. Elk mens heeft idealen en het is een stuk makkelijker om die idealen te realiseren met middelen die eerlijker verdeeld zijn. Hard werken loonde ooit. Een bedrijf starten en werkgelegenheid creëren loonde ooit. En daar ligt dus nu het grootste probleem. Van teveel mensen in onze maatschappij wordt geen inspanning meer verlangd om in hun levensbehoeften te voorzien. Politici stimuleren hun burgers niet meer en bij een crisis als deze “pandemie” worden ondernemers die failliet gaan beschimpt met de woorden: “de sterken blijven over”. De enige oplossing is dat de huidige politieke mores ophoudt te bestaan en wordt vervangen door een meer democratische vorm met zeggenschap van de burger. En dat zie ik zou snel niet gebeuren. Jammer.
Eens met de tegenstelling ‘realisme vs. idealisme’. Zie ook mijn reactie elders op dit artikel. Maar het moet echt duidelijk zijn: wij kunnen NIET ANDERS DAN UITGAAN VAN DE WERELIJKHEID. Uitgaan va de utopie leidt tot ellende, dat hebben we de afgelopen 120 jaar wel gezien. Ongekend bloedvergieten op basis van utopieen waar de werkelijkheid aan moest worden aangepast.
Ines doelde op de poging om met elkaar in gesprek te komen. Ze sprak nog over links en rechts. En laat ik duidelijk zijn: idealisten kunnen nu eenmaal moeilijk de realiteit accepteren. Onze taak is het om op een realistiche wijze de beperkingen van hun idealen met feiten en kennis te blijven toelichten, zonder deuren dicht te smijten. Toegegeven, Jij hebt gelijk! Dat is een heel lastig proces. Maar ik blijf het proberen. Ik zie geen andere weg.
Met de mooie olympische gedachte die mensen verenigd vers in gedachte constateer ik dat deze helaas niet synchroon loopt met de politiek.
Build back better, als u die titel al gebruikt, roept het al vraagtekens op. Als je bruggen wil bouwen, is het belangrijk om met een schone lei te beginnen en als je dan de kop van je artikel deze naam geeft, start bij mij de weerzin al en wantrouwen, wat u daar ook van mag vinden. Vernieuwing start door het oude geheel los te laten en geen deuren naar het verleden op een kier te houden.
Naast alle waardering voor het artikel, wil ik toch éen ding eruit lichten, en dat is het voorbeeld van Luyendijk. Ik denk dat het ontzettend belangrijk is dat we de dingen op de juiste waarde schatten, met name als we gaan proberen ‘bruggen te slaan’. Wanneer we dat gaan doen met mensen of ideeën die geen enkele intrinsieke waarde hebben, dan gaan we de bietenbrug op, eens te meer.
En dat is mijns inziens het geval met het werkje van Luyendijk. Daar zit helemaal niets goeds in. Het is geen enkele ’toenadering’, integendeel. Het is the next step op weg naar een maatschappij die van wantrouwen doordrenkt is. Met een elite die buiten schot blijft. Ik kan met de beste wil van de wereld daar geen ‘uitgestoken hand’ in zien, anders dan de hand die mij vervolgens van de droge walkant het water in trekt – waar de eigenaar ervan ligt te verzuipen, en zich vervolgens ten koste van mij boven water kan blijven houden. Hoezo had Luyendijk deze weg al veel eerder in moeten slaan? Deze hele weg loopt naar de hel van het volstrekte intermenselijk wantrouwen. De hel van Sartre zogezegd.
Luyendijk zelf heeft daar helemaal geen last van. Zijn boek is een bestseller, en het twijfelachtige ‘genoegen’ om achter mekaar een paar radio- of tv-shows af te lopen waar je jezelf een half uur of drie kwartier af laat zeiken door een bizarre vrouwelijke combi als die van Sylvana Simons en Neelie Kroes valt uiteraard te compenseren met de stijgende verkoopcijfers en de lof die je ook ten deel valt – want jij hebt het dan toch maar gedurfd. Je bent en blijft goed in eigen ogen, dat is en blijft de bottom line voor Joris.
Nee Inez, daar moeten we echt niet mee in zee. Dan 1000x liever een oprechte Merijn Poels, die doodgewoon tot een realistischer inzicht is gekomen m.b.t. de werkelijkheid.
Men kan slechts een nieuwe en betere brug bouwen nadat de oude tot het fundament aan toe is afgebroken. Pas na de oplevering van de nieuwe brug kan een voorzichtige poging tot hernieuwde verbinding gewaagd worden.
Deze opmerking lijkt op “gooi oude schoenen weg voordat je nieuwe hebt en in de tussentijd zie maar hoe je je redt” .
Het is Rutte die de aanstoot heeft gegeven en nu probeert hij de boel recht te trekken, is ook alleen maar om kiezers weer aan zijn zijde te krijgen omdat hij bij zijn oude garde heeft misgeschoten. Kaag is bezig samen met Jette hier een 2e Rusland te creëren, denken dat ze hiermee winnen.
“Er wacht nog een hoop…..”
Inderdaad. 1. Een hoop rommel, wat opgeruimd moet worden. 2. Een berg liefde en vertrouwen; de schepping is tof gefundeerd. Leven!
Naar mijn mening is er een verschil tussen vervolgen van degenen die dit hele vieze spel verzonnen hebben en bestraffen en hoe wij naar elkaar kijken. Ik ben van mening dat ’The peoples of Court of Public Opinion en het Internationaal Strafhof goede zaken zullen doen als zij de veroorzakers berechten op de weg naar een betere verbinding. Als de hoofdrolspelers veroordeeld worden voor wat zij de menselijkheid hebben aangedaan met hun giftige vaccinaties en maatregelen, dan heeft dat ook gevolgen voor het Schwab Marionetten Theater hier of te wel Rutte4, die komen er dan ook niet meer mee weg en dat kan de weg openen naar een samenleving waarin wij elkaar weer gaan vertrouwen of minimaal verdraagzaam met elkaar om kunnen gaan omdat de manipulanten(Rutte4 en WEF volgers) geen invloed meer uit kunnen oefenen. Mijn ervaring is niet zo, dat gevaccineerden/ ongevaccineerden elkaar naar het leven staan, dat probeerden de WEFFERS wel, zoals Aboutaleb/Halsema/Bruls/van Zaanen/Dijksma (burgemeesters????), maar dat is ze niet gelukt. Belangrijk is in het hele gebeuren dat er openheid komt over de leugens, de manipulaties en mensen langzaam toelaten dat ze bedonderd zijn en in veel gevallen zelfs hun gezondheid of dierbare verloren voor een vuil spel, maar dat het niet ligt aan degenen die er een andere mening op nahielden over vaccinaties/ Rutte4. Mogelijk kunnen sommige breuken tussen dierbaren dan ook hersteld worden, maar dan zal nog veel verdriet de ruimte moeten krijgen, want hij heeft veel pijn gedaan. Vervolging van diegenen die bewust levens vernietigd hebben is voor mij een voorwaarde om tot verbinding te komen en dat is geen wraak, dat is gerechtigheid. Laten wij als het zover komt zingen: we rise again. Overigens ik draag al lang geen mond, een kwaad gezicht is alles .
“…omdat er bepaalde mensen bij betrokken zijn die ooit anders stemden, of een andere mening hadden, bij een verkeerde partij zaten…”
Hier is maar één antwoord op mogelijk:
“Alleen wie niet denkt verandert niet van gedachten.”
Hoe zal het worden na deze zoveelste crisis?
Zoals waarschijnlijk altijd al gegaan is: “Na de oorlog (crisis) verschenen ze weer, mannetjes in zwarte pakken, klaar om de touwtjes weer in handen te nemen.
Wow Inez, chapeau! Ik denk ook, dat zoals je het nu benadert, dit de oplossing is om tot een betere samenleving te komen. Ik ga mijn best doen.