Alleen nieuwe politieke coalitie kan Zuid-Afrika redden
ANC moet samenwerking met Democratische Alliantie zoeken
Titelfoto: President Cyril Ramaphosa van Zuid-Afrika. Screenshot YouTube-video, kanaal eNCA
De intens corrupte Jacob Zuma heeft negen jaar de functie van staatspresident van Zuid-Afrika vervuld. Hij is in februari 2018 opgevolgd door de intelligente en steenrijke zakenman-politicus Cyril Ramaphosa. Daarmee heeft de regerende partij African National Congress (ANC) een nieuwe leider gekregen.
Ramaphosa was in de jaren ‘90 secretaris-generaal van het ANC. Hij heeft een belangrijke rol vervuld in de onderhandelingen met Roelf Meyer van de toenmalige regerende Nasionale Party (NP). Deze onderhandelingen onder leiding van president W.F. de Klerk hebben geleid tot de afschaffing van de Apartheid, de vrijlating van Nelson Mandela en op 27 april 1994 tot de eerste vrije verkiezingen in Zuid-Afrika. De Klerk en Mandela ontvingen voor hun werk het jaar daarvoor al de Nobelprijs voor de Vrede.
Voetstuk
Overigens was het ANC niet de grootste anti-apartheidsbeweging. Dat was de Inkatha Freedom Party, onder leiding van de inmiddels 90-jarige Mangosuthu Buthelezi, maar die stroming kreeg internationaal geen steun.
Een rooskleurige toekomst voor de nieuwe Regenboog Natie lag in het verschiet. Nelson Mandela werd onthaald als een ware held en als eerste zwarte staatspresident op een fors voetstuk geplaatst. De fanatieke Nederlandse anti-Apartheid activisten en de wereldwijde anti-Apartheidsbeweging voelden zich medewinnaars. Discriminatie op grond van ras en huidskleur werd wettelijk verboden en alle groepen en stammen zouden het mooie land vredig met elkaar gaan delen.
Alleenheerschappij
De eerste regeringscoalitie NP-ANC bleek geen succes. Meyer, de gedoodverfde opvolger van De Klerk, verliet de NP en begon zijn eigen beweging. Veel bestuurders volgden hem. Het vertrek van de Klerk als vice-president onder Mandela in 1997, was het begin van het einde van de NP die vele jaren geregeerd had. De oude NP ging toen op in het ANC, waarmee de alleenheerschappij van deze partij begon.
Wanbeleid Zuma
Ramaphosa verdween in 1999 uit de politiek toen hij in de presidentsverkiezingen had verloren van Thabo Mbeki, de opvolger van Nelson Mandela. De econoom Mbeki bleef ruim negen jaar in functie. Na een leiderschapsstrijd binnen de ANC en tumultueuze verkiezingen kwam Jacob Zuma in 2009 aan de macht. Zuma’s regering stond bol van corruptie, zelfverrijking en schandalen. De man was verantwoordelijk voor de enorme invloed die de schatrijke Gupta-zakenfamilie had binnen de regering. Zuma verleende hen grote overheidscontracten en privileges. Verder werden er miljoenen aan overheidsgeld besteed aan Zuma’s privéverblijf in Nkandla.
Ramaphosa
Jacob Zuma trad begin 2018 af na hevige, langdurige druk vanuit het ANC en werd als president en partijleider vervangen door Ramaphosa. Deze heeft te maken met een sterk verzwakt en verdeeld ANC. Hij heeft lang niet iedereen achter zich staan en heeft de taak het ANC in het voorjaar van 2019 de verkiezingen te laten winnen. Daarvoor zal hij het slim moeten spelen. Hij doet dat door te dreigen met landonteigening van blanken zonder compensatie. Verder ontkent hij de plaasmoorden, de golf moorden op blanke Boeren.
Concurrentie
Maar de concurrentie voor het ANC groeit. Als er geen parlementaire meerderheid door het ANC wordt gehaald betekent dat mogelijk een coalitie met de partij Economic Freedom Fighters (EFF) moet worden aangegaan, een radicale partij die populair is bij kansloze jongeren. Op partijbijeenkomsten wordt met overgave “Kill The Boer” gezongen.
Julius Malema the leader of the Economic Freedom Fighters, a far-left South African political party Sing Shoot to kill, Kill the Boer (white farmer) at a rally. pic.twitter.com/aBWQ638UBp
— Joe Biggs (@Rambobiggs) September 1, 2018
De leider van de EFF, Julius Malema doet geregeld racistische uitlatingen, heeft extreemlinkse opvattingen, draagt meestal een rode overall en haat de blanken met een oprechte passie. Bij zo’n coalitie zijn de rapen echt gaar. Een uittocht van blanken uit Zuid Afrika en economisch verval zal het gevolg zijn.
De meerderheid van de blanken en kleurlingen in Zuid-Afrika stemt op de Democratic Alliance (DA), die wordt geleid door Mmusi Maimane, ook wel genoemd de Obama van Afrika. De partij was oorspronkelijk succesvol in de Kaapprovincie en na 2016 ook in Port Elizabeth, Johannesburg en Pretoria. De DA zal zeker 25% van de stemmen kunnen verkrijgen.
Noodzaak hervorming
Ramaphosa staat onder toenemende druk om de begrotingsdiscipline te herstellen, de relatie met de vakbonden te verbeteren, de regelgeving te hervormen, corruptie te bestrijden, het mismanagement bij staatsbedrijven als Eskom en SAA aan te pakken en de verspilling bij overheidsdiensten tegen te gaan.
Een succesvolle Ramaphosa zal binnen het ANC vrijwel zeker geconfronteerd worden met een opstand vanuit populistische, nationalistische en communistische groeperingen. Deze coalitie van krachten – die wordt opgehitst door Julius Malema – wil het tempo van de benodigde hervormingen vertragen. Er is geen garantie dat dit niet zou kunnen resulteren in vervroegd aftreden van Ramaphosa, gevolgd door een snel afglijden naar een rampzalig Zimbabwe-scenario.
Nieuwe coalitie
Zuid Afrika kan zich niet nog vijf jaar van economische achteruitgang en sociale wanorde veroorloven. Dit is waarom een stem voor de DA in het voorjaar van 2019 zo belangrijk wordt. Hoe groter de DA na de verkiezingen is, hoe minder ANC-parlementsleden nodig zijn om een nieuwe ANC-DA-coalitie in staat te stellen een comfortabele meerderheid in het parlement te krijgen en voor stabiliteit in het land te zorgen.
“Land reform is key to furthering reconciliation in our country," President Cyril Ramaphosa told his audience at Reconciliation Day celebrations in Mthatha, in the Eastern Cape. pic.twitter.com/fUHvC4xYqN
— Mail & Guardian (@mailandguardian) December 17, 2018
Een stabiel land, economisch krachtig met een versterkte munteenheid en vrij van corruptie, heeft alleen kans van slagen bij genoemde ANC-DA-coalitie, eventueel aangevuld met de rechtse Inkatha Freedom Party. Ramaphosa en Maimane zijn buitengewoon intelligente politici die het land politiek en economisch goed op de kaart kunnen zetten. Maar dat moet wel gebaseerd zijn op de wil van het volk.
Jacob Zuma staat op de 74e plaats op de lijst van 833 namen van ANC-partijleden die door verschillende provincies zijn genomineerd voor een zetel in het parlement. De kans dat hij terugkomt is groter dan dat hij voor zijn misdaden wordt vervolgd.
Over de auteur
Mij klinkt die Ramaphosa toch niet als intelligent persoon. Hij moet beseffen dat hij zonder blanke kennis en inzet NOOIT een economisch goed land zal krijgen.
Zwarte bevolking onderling zullen elkaar, net als elders in Afrika gaan uitmoorden om de macht. Nou ja, dan hebben de Anti Apartheidsactivisten in Europa voor elkaar wat ze beoogden, kennelijk, nl rampspoed voor Zuid Afrika en de inwoners.
Als de blanken ZA MOETEN verlaten breken de zwarte stammen alles af en branden alles plat. Nou, dan hebben ze allemaal niks.
Het interesseert mij maar matig hoe en wat er in Zuid Afrika gebeurt.
De ellende die er nú reeds is, is mede veroorzaakt door al die gillende anti-apartheids-figuurtjes in NL, die nóóit verder kijken c.q. hebben gekeken als hun neus lang is.
Ik voorzie in Zuid Afrika een even grote bende en moordpartijen als in Zimbabwe nadat de blanke mensen waren verjaagd.
De volkeren aldaar bestaan nog steeds uit stammen, zoals hier ooit de Hoeken en Kabeljauwen, ook deze laatsten moordden elkaar uit.
Ik wens de Zuid Afrikanen veel succes bij de opbouw van hun prachtige land, maar ik vrees het ergste.
Zoals wij het al zo vaak zien, de vrijheidsstrijd leidt tot nog meer ellende. De inheemse bevolking redt het zelf niet en voert apartheid 2.0 in. Alleen de kleuren zijn verwisseld in Zuid Afrika.
Het ontstaan van de huidige desastreuze situatie in Zuid Afrika was, na de door mondiaal links afgedwongen blanke machtsafdracht, enkel een kwestie van tijd.
Links was ook destijds al met “social justice” bezig, dat de overgrote meerderheid van de toenmalige zwarte bevolking van Zuid Afrika helemaal niet van de oorspronkelijke bevolking af stamde mocht daarbij geen belemmering wezen.
Het overgrote merendeel der zwarte “Afrikaners” stamt af van stammen die pas vanuit het noorden naar ZA getrokken zijn nadat de blanke boeren er welvaart gebracht hadden, van de stammen die er woonden voordat de blanken kwamen is tegenwoordig, voornamelijk dankzij de nieuw gearriveerde zwarte stammen, weinig tot niets meer over.
Die toenmalige zwarte invasie van ZA had dezelfde motivatie als de huidige zwarte invasie van Europa.
Dat nu de welvaart tezamen met de blanke boeren weer uit ZA verdwijnt is dus weinig verrassend.
Nog even en dan hebben ze de laatste blanken uitgemoord of weggejaagd, daarna gaan ze dan rap allemaal heel erg “zielug” wezen, links zal de collectebussen wel alvast klaar hebben staan.
Zoals op veel andere plaatsen in Afrika hebben corrupte, nepotistische lieden die aan de macht zijn belang bij een vijand. In Zuid Afrika is dat de boer. Onteigening heeft nog nergens in zuidelijk Afrika succes gehad, net zo min als herverdeling van land, maar dat vindt niet iedereen een overtuigend argument, dus blijft het landprobleem aanzwellen. Mmusi Maimane lijkt een betrouwbare compromispersoon. Hij moet natuurlijk geen vlag op de modderschuit van het ANC worden. De Democratic Alliance moet het vooral goed blijven doen in de grote steden. Dan zijn er in de toekomst misschien kansen.