Overheid bestrijdt radicalisering met verkeerde middelen
Religieuze drijfveren worden nog steeds genegeerd
Titelfoto: Koran. Screenshot YouTube-video, kanaal https://youtu.be/y1HJ2-LpnAY
De religieuze drijfveren van jihadistische aanslagplegers worden door politici en bestuurders maar al te vaak genegeerd. Radicalisering wordt gezien als gevolg van sociaal-economische achterstanden, tekort aan stageplaatsen en maatschappelijke uitsluiting. Het is hoog tijd het beestje bij de naam te noemen, stelt Tanya Hoogwerf in een co-productie met voormalig lid van de Hofstadgroep Jason Walters.
Als de “All Jews must die!” schreeuwende Jodenhater Robert Bowers in de Verenigde Staten dood en verderf zaait in een synagoge, haalt niemand het in zijn hoofd om te twijfelen aan de breed in de media uitgemeten antisemitische motieven die aan zijn daad ten grondslag liggen. En terecht natuurlijk. Dat ontkennen zou immers te absurd voor woorden zijn.
Tekort stageplaatsen
Maar waarom lijkt onze overheid dan wel nog steeds te worstelen met de vraag wat “Allahu Akbar!” roepende terroristen drijft? Waarom wordt er gegist naar de drijfveren van moordenaars die zélf aangeven in naam van Allah ‘ongelovigen’ te vermoorden?
De reden is vrij simpel. Bestuurders, zwijmelend in multiculturele wensdromen, houden vast aan maakbaarheidsdenken, dat radicalisering reduceert tot een symptoom van sociaal-economische achterstanden. Radicalisering is in dit wereldbeeld een gevolg van uitsluiting, een tekort aan stageplaatsen en een slecht onderhouden sociale huurwoning.
Voor wie het had gemist:
— Jason Walters (@jasonwalters85) August 8, 2018
In 2016 schreef ik het voorwoord voor het werk 'Nederlandse Jihadisten' van Edwin Bakker en Peter Grol. Hierin beschrijf ik de drijfveren van jihadisten. https://t.co/o1ljZrRMw6
Overheid schikt in
De haat van moslimextremisten richting onze manier van leven wordt niet gezien als uiting van een verderfelijke ideologie, maar als het falen van onze samenleving om deze extremisten aan ons te binden. Het bevorderen van de sociale cohesie, vaak door middel van subsidies, is hierop hun enige antwoord. Ook als dat in de praktijk neerkomt op samenwerken met radicale organisaties en inschikken en toegeven op onze kernwaarden.
Denk aan voormalig burgemeester Van Aartsen, die handhaving in Den Haag tijdens Oud en Nieuw overliet aan de radicale As-Soennah Moskee. Alles voor de lieve vrede – die in werkelijkheid uit een langgerekte capitulatie bestaat.
Islamisering als drijfveer
Groepen als Islamitische Staat en Al Qaeda, evenals hun aanhangers op social media, maken er echter geen geheim van dat zij worden gedreven door de salafistisch-jihadistische Islam. Volgens hen is er geen hogere waarheid dan de islamitische openbaring zoals opgetekend in de Koran en de uitspraken van de profeet (de hadiths). Het individu dient zich hieraan totaal te onderwerpen; het ultieme doel is middels da’wah (zending en prediking) en jihaad (inspanning op het pad van God, gewapende strijd), de samenleving en uiteindelijk de hele wereld in te richten naar het voorbeeld van het Medina van de profeet Mohammed. Voor zelfbeschikking of autonomie van het individu is hierbij geen sprake.
Jihadisten worden, met andere woorden, gedreven door een theocratisch en imperialistisch project om de wereld te veroveren en te islamiseren. Dit ontkennen maakt iedere oplossing onbereikbaar. En precies dat gebeurt.
De overheid baseert zijn radicaliseringsbeleid nog altijd op het vermeende slachtofferschap van een extremist. Denk alleen al aan de zorgtrajecten voor teruggekeerde jihadisten. Dit heeft even onwenselijke als gevaarlijke ontwikkelingen tot gevolg.
Deradicaliseringsindustrie
Opportunistische consultants spelen hierop in door pijnloze oplossingen te beloven, zoals ‘deradicaliseringstrajecten’. ‘Deradicalisering’ is inmiddels het sleutelwoord voor een wildgroei aan soms dubieuze partijen die de subsidiepotten hebben geroken en is verworden tot een heuse industrie met een grof verdienmodel. Enig bewijs dat dergelijke ‘oplossingen’ werken ontbreekt echter, waarmee ze voornamelijk het gevaar van schijnveiligheid met zich meebrengen. Dit blijkt ook uit recente terreuraanhoudingen waarbij verdachten al eerder in beeld waren van justitie en deradicaliseringstrajecten hebben doorlopen.
Het uiteenvallen van IS is geen reden om af te zwakken op het gebied van terreurbestrijding en radicalisering. De aanhangers zijn hier en blijven hier, net zo radicaal. Het maakt een verstandige en harde aanpak alleen maar urgenter, dat laat deze afschuwelijke aanval wel zien. https://t.co/Um2NhQVuRg
— Tanya Hoogwerf (@TanyaHoogwerf) September 1, 2018
Schimmige experts
Een andere zorgwekkende trend is dat burgemeesters, behept met het handhaven van de openbare orde en veiligheid, de regie over het veiligheidsbeleid steeds vaker uit handen lijken te geven door hun radicaliseringsbeleid vorm te laten geven door schimmige en zelfbenoemde experts.
Het geeft al te denken wanneer sommige van deze personen geen aantoonbare academische of professionele achtergrond hebben in deze materie, maar nog dubieuzer wordt het wanneer blijkt dat dergelijke personen banden hebben met radicale groepen of worden gefinancierd door ondemocratische en conservatief-islamitische regimes uit de Golfstaten.
Hiermee stoppen is wat ons betreft de eerste stap. Geen samenwerking met salafistische organisaties, personen die aantoonbare banden hebben met buitenlandse geldschieters en met theocratische Islamitische groepen zoals de Moslimbroederschap. Daarnaast pleiten wij er voor om het ‘radicaliseringsvraagstuk’ uit de welzijnshoek te halen en te behandelen als wat het is: een veiligheidsprobleem.
Repressieve maatregelen
Maar er moet meer gebeuren. De aard van de vijand en de omvang van het probleem betekenen dat traditionele strafrechtelijke middelen wellicht niet voldoende blijken om dit probleem onder controle te krijgen. Onorthodoxe maatregelen zijn dus nodig. Burgemeesters en bestuurders dienen meer bevoegdheden te krijgen om over te kunnen gaan tot repressieve maatregelen zoals het bevriezen van rekeningen, het sluiten van moskeeën die extremisten faciliteren en het versoepelen van regels omtrent denaturalisatie en uitzetting van ongewenste personen.
Preventieve hechtenis
De uitzetting van Fouad Belkacem, de leider van Sharia4Belgium, verdient voortvarende navolging. Ook het preventief in hechtenis nemen van extremisten waar een veiligheidsdreiging voor de samenleving van uitgaat is een noodzakelijke stap.
Ik kan niet genoeg benadrukken dat we niet mogen verslappen als het gaat om de aanpak van terreur en de voedingsbodem voor extremisme. Dat betekent kijken naar opties als preventieve detentie en het sluiten van radicale moskeen. We kunnen ons geen naïviteit veroorloven. https://t.co/AlyMzOBS3Y
— Tanya Hoogwerf (@TanyaHoogwerf) September 10, 2018
Volgens de AIVD is er sprake van een harde kern van zeker 500 jihadisten met daar omheen een schil van vele duizenden sympathisanten. De capaciteit om ze allemaal te monitoren ontbreekt, waardoor veiligheidsdiensten moeilijke afwegingen moeten maken over wie wel en wie niet te volgen. Het maken van fouten is hierbij onvermijdelijk.
Vijandige soldaten
Preventieve detentie is daarmee ook een middel om mensen voor kortere of langere tijd fysiek van straat te halen en daarmee de omvang van de dreiging te reduceren. Het is wellicht de enige manier om dit probleem te managen en tot aanvaardbare proporties terug te brengen.
Maar vooral: neem de vijand en zijn drijfveren serieus. Zie hen niet langer als verschoppelingen van de samenleving, maar als vijandige soldaten die hun ideologie als een license to kill met zich meedragen.
Want wie de religieuze motieven van jihadisten ontkent is geen deel van de oplossing, maar deel van het probleem. It’s the islam, stupid.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Economie5 november 2020Links Rotterdam hakt in op koloniaal verleden
Islam/Moslims27 oktober 2020Ook Nederland moet de Moslimbroederschap aanpakken
Diversiteit20 mei 2020De Divibokaal: Racism of Lower Expectations
Islam/Moslims21 februari 2020Onderzoek buitenlandse financiering moskeeën is vooral tijdverlies
Een sterk artikel. Het probleem is, dat het volledig geseculariseerde westen geen voelhorens meer heeft voor religieuze motieven. Ook ontbreekt een grondige kennis van de Islam. De links-liberale kaste, die de ogen geheel gesloten houdt voor de werkelijkheid, draagt daaraan de meeste schuld. Ga te rade bij kenners van de Islam, die de feiten objectief kunnen vaststellen. Leg contacten met kenners uit bijv. Indonesië of andere landen, waar de radicale Islam de kop op steekt. Maar bovenal: kap onmiddellijk de instroom van islamitische migranten af en zet radicale elementen het land uit. Als uw leven u lief is.
Te rade gaan bij kenners van de islam is niet zo simpel als het lijkt. De islam gebruikt subversieve methodes om te voorkomen dat objectieve feiten door iedereen als zodanig erkend worden. Dat komt vooral door terreur, onderdrukking en dom houden van moslims, ambiguiteit in de islamitische teksten, en continue pogingen om de islam in een gunstig daglicht te plaatsen. Verder is er sprake van beinvloeding van de pers (in het Westen nog net geen censuur), indoctrinatie (vooral van moslims, o.a. door complottheorieen, maar ook door veelvuldige verkettering van niet-moslims in de islamitische teksten), politieke marginalisering van islamkritici (hierdoor veel omfloerste bewoordignen zoals ook in Tanya Hoogwerf’s stuk), en regelrechte omkoping (arabische financiering universitaire instellingen die zich met islam bezighouden)/
Maar motorclubs verbieden kan blijkbaar wel. De islam is een veel gevaarlijkere club. In Tsjechie gaan ze dat gewoon verbieden.
Islam is een gevaarlijke ideologie en zeker geen geloof. Met middeleeuwse kenmerken hersenspoelen ze hun aanhangers, net als sektes dit doen. Hoe gevaarlijk wil je het nog hebben, veel erger is dat men het massaal Europa importeerd. Moterbendes zijn watjes ter vergelijking met Islamieten.
Alle realisten in NL weten wat er moet gebeuren om de dreiging van de islam tegen te gaan:
– sluiten van grenzen
– sluiten van haathutten en haatscholen
– actief uitzetten van jihadisten
– verbod op de islam
Maar onze bestuurders zijn veel te bang voor parijse en brusselse gevolgen, namelijk de gewelddadige rellen door de booslims. Natuurlijk kunnen we dit in bedwang houden door met scherp te schieten, maar oh jee, wat zal de EU en de VN er niet van zeggen? Oei, misschien worden we wel als nazi’s gezien als we de arme booslims pijn doen.
Nee, het is voor het bestuur makkelijker om zichzelf rijk genoeg te maken zodat zij, wanneer het te laat is, per direct ons land kunnen ontvluchten en elders een fijn en veilig leven kunnen leiden. Laat het volk maar sterven.
De islam is een verwerpelijke ideologie, die openlijk vijandig is tegen onze vrije westerse samenleveing. Elke dag dat deze ideologie niet wordt aangepakt is een dag van verraad tegen NL. Laten we dus eens gaan beginnen met het stellen dat de vrijheid van religie stopt bij de wet. Geen enkele uiting van geloof mag tegen de algemene wetten ingaan. Blijven de ‘religies’ hier tegenin gaan, dan kunnen ze als criminele organisaties aangewezen worden en worden verboden. Dit zal geweld oproepen bij bepaalde ‘religies’. Die beantwoorden we met passend geweld. EU en VN ten spijt.
Mevrouw Hoogwerf drukt zich omzichtig uit: “Jihadisten worden, met andere woorden, gedreven door een theocratisch en imperialistisch project om de wereld te veroveren en te islamiseren.” Het punt is dat dit project beter bekend staat als ‘de Islam’. Dat impliceert dat ook niet-jihadisten hierdoor geinspireerd kunnen zijn. Daar maken moslims zelf trouwens geen enkel geheim van. De eerste Turkse gastarbeiders zeiden het al aan het begin van de zeventiger jaren, nu bijna een halve eeuw geleden: “Wij zullen hier alles overnemen.” Ze zijn inmiddels een flink eind op weg. Zo’n 70% stemt op kalifaatpartijen als de AK Partij en Denk. Een probleem bij de veroordeling van deze trend is dat de Islam een uitgekiend systeem is van ‘checks and balances’ met als doel dat het project wordt uitgevoerd. De factor ‘angst’ door ’terreur’ wordt hierbij maximaal gebruikt. Om te voorkomen dat de grote meerderheid van niet-jihadistische moslims verslappen in dit streven worden heden ten dage de meeste terreuraanslagen gepleegd in islamitische landen. Dat moet dus niet gezien worden als een geruststelling, integendeel. Er gaat een zeer helder signaal van uit. Een andere factor is die van ambiguiteit, waarbij de juiste interpretatie kan worden betwist zonder dat er na uitvoerige en langdurige deliberatie een eenduidige betekenis aan kan worden toegekend. Tot slot is er de factor van verdoezeling. Waar de betekenis wel bekend is, kan gedaan worden alsof iets slechts een van de mogelijke interpretaties is. Westerse politici maken hier dan weer gebruik van. Zo wordt wel eens gesteld (door presidenten en premiers) dat Islam vrede is, terwijl de letterlijke betekenis is ‘onderwerping’, d.w.z. overgave. Bush had na 9/11 beter kunnen zeggen: “Islam means surrender!”
Er is er een wakker, hoera hoera! Dat kun je wel zien dat is zij!
Voor mij vormt religie de grootste gevaar op aarde. Het is een machtsapparaat die de geest van de mens dieper raakt dan welke politiek dan ook. Politiek laat zich ook al te graag leiden door religie omdat deze hun macht vergroot. De scheiding van kerk en staat is zeker de laatste tijd door de komst van de islam alleen maar schijn. De “lieve vrede” zal onze ondergang worden. Niet alle mensen denken op dezelfde wijze wat onze leiders foutief als vanzelfsprekend beschouwen.
De waarheid is ondraaglijk, was al duizenden jaren geleden voorzegd.
Het moet maar eens afgelopen zijn met dat boven de wet plaatsen van religie zoals dit in het geval van de Islam inmiddels dagelijkse praktijk is.
Gelovigen zijn mensen die bereid zijn zaken voor waar aan te nemen waar geen enkel feitelijk bewijs voor bestaat.
In combinatie met een tot haat en geweld oproepend “geloof” is dat een recept voor ellende.
Elk geloof dat oproept tot haat en geweld dient dus uit veiligheidsoverwegingen verboden te worden.
Gewoon de-Islamiseren dus, en als dat de “gelovigen” in kwestie niet bevalt dan hoepelen ze maar op.
Aanpassen of wegwezen.
Goed artikel. Maar mist 1 heel belangrijk punt waarom links-progressief geen enkele vorm van schuld of verantwoordelijkheid aan islamisten toekent. Namelijk de witte suprematie bij die links-progressievelingen. In hun ogen zijn alleen blanke mensen zo capabel om die verantwoordelijkheid, en dus ook schuld, te kunnen dragen. Binnen de blanke wereld heb je vervolgens linkse blanke mensen (=goed) en rechtse blanke mensen (=fout). Niet-blanke mensen, gekleurde mensen dus, zijn enkel opvulling in hun wereld, wier alles toevallig overkomt. Ze ondergaan alles. De fouten worden veroorzaakt door rechtse blanken (discriminatie, racisme), en hulp wordt geboden door linkse blanken (ontwikkelingshulp, subsidies). Noteer ook dat linkse blanken erg graag woordvoerder en redder spelen namens en voor ‘de gekleurde medemens’ (sunny bergman, etc). Alsof gekleurde mensen niet voor zichzelf kunnen spreken. Alsof er geen meningsverschillen tussen gekleurde mensen kunnen bestaan (zie blexit.com). De reden dat linkse blanke mensen ook zo graag asielzoekers willen halen, is dat omdat in hun witte suprematie wereldbeeld, de gekleurde mensen erg gebaat bij zouden zijn als ze tussen blanke mensen wonen en leven. Let ook op, linkse blanke mensen spreken nooit over Aziaten, omdat ze niet goed weten wat ze daarmee aan moeten (reden is omdat Aziaten het prima zelf kunnen rooien).