Nederland kan bindende kracht zijn in de EU
Er is tegendruk nodig op migratie en transferunie
De mening van PVV en FvD is helder: de EU is onhervormbaar, dus moeten we zo snel mogelijk het zinkende schip verlaten. Aan gene zijde van de oever, in een Europa van vrije natiestaten, lonkt vrijheid en welvaart. Of is het niet zo simpel? Welke rol kan Nederland spelen in een Europa dat momenteel gespleten lijkt te worden langs de Noord-Zuid as vanwege monetaire perikelen en langs de Oost-West as door een onoplosbaar conflict over migratie?
Uw columnist staat weliswaar op veel punten dichter bij partijen als PVV of FvD dan bij de zogenaamde kartelpartijen, maar is toch eigenwijs genoeg om een eigen lijn te trekken. Eén van de onderwerpen waarbij ik dat geregeld doe is de EU- en euro-problematiek. Want ook al ben ik zeer ontstemd over de richting die de EU is ingeslagen, ik geloof niet zo in het verhaal van de Nexit.
Douane-unie geeft Brussel macht
Hiervoor zijn verschillende redenen. Op de eerste plaats is de EU sinds 1968 een douane-unie waar centraal handelstarieven worden bepaald en ook handelsverdragen worden gesloten. Dit kun je zien als een ongewenste en vrijheidsbelemmerende ontwikkeling, maar op dit moment is het een gegeven. Het is deze douane-unie die Brussel de macht geeft het VK te “straffen” voor het willen verlaten van de EU. We zien nu dat de Brexit-onderhandelingen zeer moeizaam verlopen en dat premier May, die nooit een overtuigde brexiteer is geweest, met de handen in het haar zit. Grote sommen geld aan Brussel betalen wil ze niet; maar ze weet dat de potentaten in Brussel door de douane-unie de macht hebben om het VK in een meerjarige crisis te storten.
Nederland is te klein voor een eigen monetair beleid
Ook op monetair vlak is de oplossing niet zo simpel. Zoals Edin Mujagic wel eens heeft uitgelegd (zie dit interview) is de door de ECB zwak gehouden euro weliswaar niet de optimale munt voor Nederland, maar is ons land simpelweg te klein om zelfstandig een monetair beleid te kunnen voeren. Ook vroeger was dit al het geval, daarom koppelde Nederland de munt doorgaans aan een sterke standaard, zoals goud of vanaf eind jaren zeventig de D-mark. In de periode dat Nederland dat niet deed (Edin haalt als voorbeeld de jaren 50 – 60 aan) kende ons land een hoge inflatie.
Plan Macron – Juncker
We zijn niet gelukkig met de koers van federalisering die de EU dreigt in te slaan onder invloed van Macron en de Europese Commissie. Hoewel het laatste woord daarover nog niet is gezegd en veel afhangt van de nieuwe Duitse regeringscoalitie. Het paradoxale gevolg van de Brexit lijkt te zijn dat de EU een koers is ingeslagen van integratie en verdieping. Een koers die als we niet oppassen leidt tot een voor Nederland rampzalig scenario: de eurozone als eeuwigdurende transferunie, waarbij het Zuiden het Noorden leegzuigt terwijl Brussel de massa-immigratie centraliseert en dwingend oplegt.
Nederland is de sigaar
Ik ben daarom van mening dat Nederland een heldere EU-visie en koers moet hebben en durven doorvoeren. Die koers is wat mij betreft niet Nexit, want zelfs als de EU uiteindelijk uiteenvalt is een voortijdige Nexit schadelijk voor de Nederlandse handelsbelangen. Beter is om in de EU te blijven maar wel op de rem te staan, vooral waar het gaat om het overdragen van bevoegdheden aan Brussel en ECB. Het ECB-beleid van Draghi heeft al geleid tot een vordering van 101 miljard euro van DNB op centrale banken in Zuid-Europa die waarschijnlijk nooit geïnd kan worden. Dan heb ik het nog niet eens over de tientallen miljarden die Nederland heeft uitstaan in de verschillende EU-noodfondsen. We zijn dus in bijna alle scenario’s de sigaar.
Rampzalige ontwikkelingen
Ook de migratieramp die over de EU is afgeroepen door een neoliberale open grenzen-ideologie in combinatie met een naïef neomarxistisch muliticulti-geloof is een gevaar. Het kabinet Rutte-III zegt dat het vasthoudt aan het Plan Azmani van opvang in de eigen regio. Prima, maar de enige manier om dat doorgevoerd te krijgen – zonder de legale migranten-luchtbruggen die Merkel al voor ogen heeft – is nauw samenwerken met de Visegrad-landen en Oostenrijk, om zodoende de door Duitsland en de EU afgedwongen islamisering van ons continent stop te zetten.
Twee vliegen in één klap
Nederland zal dus moeten proberen beide rampzalige ontwikkelingen (een eeuwigdurende transferunie en een Merkeliaans migratieparadijs) te counteren door nauw samen te werken met verstandige landen in de EU. Als Nederland erin slaagt het Plan Azmani door te voeren in EU-verband zonder al te veel concessies dan kan een breuk tussen West- en Oost-Europa voorkomen worden.
Verder ben ik van mening dat Nederland er alle belang bij heeft om het VK zo dicht mogelijk bij de EU te houden door een voor de Britten gunstig akkoord te sluiten. Een akkoord waarbij de Britten straks zelf over hun migratiebeleid gaan en voor een normaal bedrag mee blijven doen met de interne markt.
Nederland moet dus dwars voor de rancuneuze vergeldingsplannen van Guy Verhofstadt en de zijnen gaan liggen. Zo kan Nederland een bindende kracht worden in Europa en tegelijkertijd groter onheil voorkomen.
Over de auteur
- Amsterdammer in Rotterdam, blogger, schrijver van e-books, voetbalvader, Volvo 940 rijder, in het dagelijks leven Recruitment / Human Resources Consultant.
