Palestijnen lobbyen bij EU om erkenning

Onze regering – de oude of een nieuwe – zal rond oktober voor een lastige beslissing staan: erkent Nederland ‘Palestina’ of niet? Op de achtergrond worden de geesten binnen de EU al rijp gemaakt door een diplomatiek legertje Arabieren.

Titelfoto: Screenshot door redactie OpinieZ van YouTube-video, kanaal NTDTV

Het plan-Kushner/Greenblatt, (de MO-onderhandelaars VS) dat in grote lijnen voorziet in een stabiele status quo, zal niet geaccepteerd worden door Abbas en zeker niet door Hamas dat, hoewel het een terroristische organisatie is, wel een rol heeft in ‘de plannen Trump’.

Palestijnse staat
Gezien de samenstelling van de huidige Tweede Kamer zal Nederland overgaan tot erkenning van een Palestijnse staat. Een lippendienst, want volgens de Montevideo Conventie zal het dan nog steeds geen staat zijn. Volgens die conventie (1933) moet een staat beschikken over een grondgebied, een permanente bevolking en een regering “die relaties kan onderhouden met andere staten”. Wat verder in de conventie wordt nog een voorwaarde vermeldt: de erkenning door andere staten.

Twee van de drie gronden ontbreken dus en het aantal landen dat een staat moet erkennen alvorens het zich een staat mag noemen is niet vastgesteld. Maar een flinke opschudding tussen een verse regeringsploeg en een nieuwe Kamer bij ons staat er wel aan te komen.

China
Gefrustreerd zal Abbas dan op zoek moeten gaan naar een nieuwe vredesonderhandelaar en die vindt hij, denkt hij zelf, in China. China is één van Israëls grootste handelspartners en heeft een dwarsverband met Noord-Korea dat ze openlijk steunt. Het Noord-Korea dat raketten en nucleaire kennis en onderdelen levert aan Iran en Hezbollah in de strijd tegen Israël. De Trump-administratie bereidt op dit moment sancties voor op 16 Chinese en Russische bedrijven vanwege steun aan het Noord-Koreaanse nucleaire programma.

Dolende Abbas
Zoals gezegd: China is een belangrijke partner van Israël waarmee technische en militaire kennis wordt gedeeld. Een rol krijgt het niet in deze kwestie omdat Israël het niet accepteert maar vooral de VS daar een stokje voor zal steken. Dat zal om geopolitieke redenen zijn en niet omdat China als mensenrechtenschender en bezettende natie geen politieke opties heeft. Een dolende Abbas zal dan weer terug moeten naar de VS waar de status quo – die door Jordanië wordt geaccepteerd – ligt te wachten.

Jordanië heeft als land van oorsprong (“Oost-Palestina”) geen zin de hele bende teleurgestelde ex-Jordaniërs en wat zich daar in de loop der tijd bij aansloot op haar bord te krijgen. Die houden dan ook hun enclaves in het Israëlische district Judea en Samaria. Wellicht ligt er een optie op het verkrijgen van een nationaliteit op tafel: de Jordaanse of Israëlische of die van hun eigen oorspronkelijke herkomst als het bijvoorbeeld Saoedi’s zijn.

Machtswisseling
Gaza zal op een machtswisseling moeten wachten voor het kan worden betrokken bij een deal. Die machtswisseling zal weer afhankelijk zijn van de uitkomsten van het Libanese vraagstuk. Libanon, dat een Iraanse provincie dreigt te worden, speelt een rol waarbij Rusland weer van doorslaggevende aard is. Rusland bepaalt in het vacuüm dat Obama achterliet het speelveld van Assad. Netanyahu spreekt maandelijks met Putin.

De Iraanse raketfabriek in Libanon, die bijna voltooid is, en de onmacht van de VN-vredesmacht Unifil die er bestandslijnen bewaakt zijn aanleiding om Putin te informeren over de ‘rode lijn’ die Israël trekt. Geen van de partijen ook aan Sjiitische kant zit te wachten op deze onbalans. Ondertussen werkt men aan een vreedzame transitie van het bewind in Syrië en het dichten van gaten waar IS in kan springen zoals Afghanistan. Tot Libanon stabiel is en ontdaan van Iraanse milities en wapenfabrieken zit Hamas in het zadel.

Rupsje Nooitgenoeg
In dit geopolitieke kruitvat bevindt zich Rupsje Nooitgenoeg-Abbas met zijn gevolg aan statenloze Arabieren. De grijsgedraaide grammofoonplaat begint steeds meer ruis te produceren en mag geen lont vormen in de precaire balans die sinds Trumps Midden-Oosten bezoek is ontstaan en waaraan nog dagelijks gesleuteld wordt. De Tempelberg-rellen hebben Abbas neergezet als onruststoker en laten zien dat het leiderschap ontbreekt. Israël dat om de vrede en rust te bewaren en haar goede wil te tonen de gehate beveiligingspoortjes wegnam, werd getrakteerd op meer rellen en haat in plaats van respect of verzoening. Dat is niet onopgemerkt gebleven bij alle onderhandelende partijen.

Palestijnse onwil
Het toont de onwil aan Palestijnse kant, die nog eens werd onderstreept door de onsmakelijke feestpartij om de moord op het gezin Solomon, afgeslacht aan hun sjabbatdiner. De fixatie op het vernietigen van Israël en verdrijving van de Joodse bevolking heeft zich definitief vastgezet in deze generatie Palestijnen. Daarbij moet worden vermeld dat het een groep binnen de groep betreft. Veel Palestijnen werken en wonen met veel plezier en hulp van Israëlische hulpprojecten in Israël. Die hoor je niet en hebben alleen maar last van de opgehitste PLO-adepten.

De motieven van de PLO beginnen zich steeds pregnanter op te dringen ook aan de meest anti-Israël gezinde regimes. De onfrisse geldstromen vanuit de EU aan de ‘Palestijnse Zaak’ staan onder druk of worden teruggedraaid. Jordanië, thuisland van de Palestijnen, onderhandelt op beschaafde toon met het duo Kushner-Greenblatt en kon zo de oplossing voor het Tempelberg-probleem bewerkstelligen.

Terreurfinanciering
Zo is iedereen on-speaking-terms, behalve de Palestijnen onder leiding van Abbas, die nu in Europa zoeken naar brandstof om hun conflict mee in leven te houden. Enerzijds door te lobbyen voor erkenning, anderzijds door landen te bewegen financieel te blijven bijspringen in de financiering van Jodenmoord. Dat laatste lukt ze vooralsnog ook bij ons kabinet dat weigert de geldkraan naar terreur dicht te draaien. Daarmee loopt het zichtbaar uit de pas met de huidige realiteit.

Brussel noch Den Haag bepalen hoe de paarden lopen in het Midden-Oosten en de Levant en dat is maar goed ook. Wanneer slachtoffers van Palestijnse terreur onverhoopt compensatie gaan eisen bij de financiers van die terreur staan we mooi voor aap.

© OpinieZ.com 2017. U kunt dit artikel delen via de knoppen onder de advertenties 👇🏽.

Over de auteur

Ernst Lissauer

Parlementair Verslaggever
Lissauer.com

Recent gepubliceerd

Archief

• Antisemitisme4 mei 2022Er zou een Dag van Reflectie moeten komen
• Antisemitisme15 april 2022Berichtgeving over Israël is lakmoesproef voor betrouwbare journalistiek
• Integratie24 november 2021Over tribale relschoppers en politiek-correcte mediafilters
• Antisemitisme19 september 2021Namenmonument tegen wil en dank