In de ban van de Religie van de Bubbel

Media bepalen wat u moet denken en moet weten

Armoede is tegenwoordig niet alleen meer een geldkwestie. De grootste armoede is het weigeren zelf na te denken of verder te kijken. En wat ik niet begrijp is dat mensen het zichzelf aandoen. De mens is van nature een nieuwsgierig wezen, een dier dat kon streven naar kennis, naar verbetering. Daar lijkt een eind aan gekomen.

Geestdodend
Het wegzetten van andere meningen, het uitdelen van een ‘block’ op Twitter en het verdacht maken van andere zienswijzen, maakt dat je hersens alleen nog maar zien wat je wil zien. En de wanden van die zelf ingerichte cel worden steeds nauwer en grauwer. Nog armoediger en geestdodender is dat die bubble bewust in stand wordt gehouden – zelfs gecreëerd – door de media.

Oogkleppen
Wie ‘de lotgevallen van Trump en CNN’ volgt, wordt geconfronteerd met bizarre zaken als bloggers die worden bedreigd omdat ze een filmpje hebben gemaakt, dat de oorlog tussen de democratisch gekozen president en CNN-journalistiek belachelijk maakt. Of, dichter bij huis, de praktijken van Volkskrant en NRC ten opzichte van GeenStijl of de hetze tegen journalisten die wél hun oogkleppen durven af te doen en proberen de verschillende kanten van iets te belichten.

Verbijsterend is het om te zien hoe politieke push-berichten onverkort worden overgenomen en verspreid. Propaganda in plaats van nieuws en informatie.

Kapo’s
Waar de journalistiek zich ooit op de borst klopte ‘bewaker van de democratie’ te zijn, kan inmiddels worden gesteld dat ze geen bewakers meer zijn, maar kapo’s. Het gaat immers – open en bloot – al zo ver dat het uiten van ideeën en/of het volgen van mensen met een andere mening moet worden afgestraft. Hoe slecht wil je het hebben?

En dat alles voltrekt zich met een heilige overtuiging die bijna religieus aandoet. De religie der ontkerkelijkten: het aanbidden van de ene, heilige mening. En op de kansel staan de media te prediken. Zij bepalen wat u moet denken en wat u moet weten. Het is beslist fout uw eigen mening te kunnen bepalen.

Gedrein
Dat de journalistiek inmiddels is verworden tot de communicatie-afdeling van – meestal links georiënteerde – politieke partijen schijnt de uitdragers en de gelovigen niet te deren. Of het nu gaat om nieuwsprogramma’s op TV/Radio of om kranten, het oogkleppen-gospel dat vol op het orgel wordt vertolkt, dreint maar door. Voor een steeds kleiner wordende groep geïnteresseerden.

De bakermat van dat gedrein is gelegd binnen universiteiten. Daar worden Gekwetstheid-graden, Confrontatie-vrees – en Vraag-niet-verder certificaten behaald. Van daaruit stroomt de aldus afgerichte misdienaar het gewone leven in. Hij/zij draagt de ingeprente boodschap uit en maakt daarmee carrière bij kranten en politieke partijen.

Vervolg-loopbanen worden hen, na verdienstelijk optreden, toebedeeld als sleutelfiguur binnen gemeenten, provincies, verzekeringen, stichtingen, media en Goed-Doe platforms.

Public shaming
De bubbel werkt inmiddels zo, dat het niet meer uitmaakt wíe of wat wordt verkozen door de kiezer of wie er in kabinetten plaatsnemen: de uiteindelijk macht ligt bij de apostelen van de benauwde wereldblik. Zij bepalen wat goed is voor u, zij masseren en forceren hun vooral politieke boodschap in alles wat ‘maatschappelijk’ geregeld moet worden: het moet immers voldoen aan hun geloof. Wie daartegen in opstand komt, kan rekenen op uitsluiting, gerechtelijke vervolgingen en/of public shaming.

Mensen houden dan ook steeds vaker hun voorkeuren voor zichzelf, durven de vrijheid van ‘discussiëren’ niet meer aan. Anders hoor je er niet meer bij. Armoede in voor-gescheurde haute-couture spijkerbroek, kek kapseltje en een iPhone abonnement … inclusief oogkleppen. Wie had dat ooit gedacht.

Ik bedacht onlangs dat Lucebert’s ‘Alles van waarde is weerloos’ en de regels van het sonnet van Willem Kloos, ‘Ik ben een god in het diepst van mijn gedachten’. belangrijke zinnen zijn. Ze zijn toe aan een nieuwe dageraad in deze gekke wereld. Tezamen vormen ze een mooi credo: ik zou het eenieder als ochtendgebed willen aanraden.

Over de auteur

Faulks
Jester, former 'Master of the Revels', Fool on the Hill, vrije ziel.... en wil dat graag zo houden.
Faulks @Revelsoffice

Reacties worden gemodereerd. Let op uw taalgebruik. Schelden en tieren is niet toegestaan.                                                 >>> Lees hier onze spelregels <<<

Reacties die onze regels schenden worden verwijderd. Herhaalde overtredingen, oproepen tot geweld, beledigingen, Holocaust-vergelijkingen en antisemitisme leiden tot een permanente ban. De redactie treedt niet in discussie over de reden voor verwijdering van een reactie, noch over een ban. Ongeldige e-mail-accounts worden geblokkeerd.