EU is een vrijheidsbedreiging
4 en 5 mei zijn dagen met een enorme historische lading. Dat deze dagen nu door sommigen verwaterd worden met allerlei andere zaken is uiterst spijtig, maar niet waarover deze column zal gaan. Ik wil wat dieper ingaan op de achterliggende gedachte van de EU, die onlosmakelijk verbonden is met de Tweede Wereldoorlog en dus ook met 4 en 5 mei.
Titelfoto: EPP Malta Congress 2017, March by European People’s Party is licensed under CC BY 2.0
EU-missie
De twee zelfversterkende hoofddoelen van de EU zijn vrede en welvaart. Wat er in de Tweede (en Eerste) Wereldoorlog gebeurd is, mag immers nooit meer gebeuren. Door het samen laten smelten van de industrieën (met name de oorlogsgerelateerde industrieën steenkool en staal), wordt de motivatie/mogelijkheid om oorlog te voeren verlaagd en/of de kosten van oorlogsvoering danig verhoogd. Verder zou deze samensmelting daar niet moeten ophouden; het voeren van één politiek (in de ruimste zin van het woord) hoorde ook tot het plan. De euro moet dan ook in deze context bekeken worden; zij vormt het gereedschap waarmee deze samensmelting der naties steeds noodzakelijker zou worden (bevonden).
Verschillen zijn taboe
In het licht van het hiervoor beschrevene, worden verschillen en het benoemen hiervan steeds meer verafschuwd. Het waren immers de – veronderstelde – verschillen die tot de Jodenvervolging (en die van Sinti en Roma, andere etnische minderheden, zwakbegaafde mensen en andere groepen), hebben geleid. Helaas is het heden ten dage in het publieke discours zo dat het benoemen van een verschil gelijk tot unter- en/of über- kwalificaties leidt (labeling). Fascist, xenofoob, nazi, racist, SS’er en zo verder worden dan maar al te rijkelijk toebedeeld aan de andersdenkenden. Een uiterst effectieve manier om een discussie te winnen zonder deze aan te gaan, maar funest voor de ontwikkeling van onze maatschappij en de vrijheid waar zo hard voor gevochten is door degenen die wij op 4 mei herdenken.
Geloof maakt meer kapot dan je lief is
De EU wordt door de voornoemde “labelaars” vooral gezien als het ultieme wapen tegen conflicten. Er is een zowat religieuze overtuiging dat de EU de enige goede optie is om vrede op het Europese continent te waarborgen. De vijanden zijn dus alles en iedereen die EU-kritisch is. Zo is de natiestaat verketterd en gelabeled als de oorzaak van de Wereldoorlogen. Als er geen Duitsland meer is en geen Frankrijk, dan kan er ook geen oorlog meer gevoerd worden. Duitsers en Fransen zullen zich dan niet meer identificeren als zijnde Duitser of Fransman, maar als Europeaan. Weg met de natiestaten, weg met de verschillen, weg met de nationale identiteit et cetera, want als we allemaal hetzelfde zijn, dan is er geen reden tot conflict meer.
De EU is het Joegoslavië van toen
Echter, deze drang naar uniformering, naar homogeniteit op ons continent is juist het recept voor conflict en economische rampspoed. Alles wat ons continent zo mooi en zo interessant is, is juist gebaseerd op verschillen. Alles wat een maatschappij laat functioneren, is gebaseerd op verschillen. De mens functioneert op verschillen. Maar dat mag niet, want verhoogd risico op conflict. De drang om één te maken wat niet één is noch wil/kan zijn, is het grote gevaar voor onze vrijheid en welvaart. Het creëert onvrede, wantrouwen en fout nationalisme zoals we gezien hebben bij het voormalige Joegoslavië. De oorzaken van het conflict daar, zijn in de EU-context erg interessant te noemen. Zie mijn column in De Telegraaf.
Déjà vu
De boodschap die ik voor EU-adepten heb, is: zij die monsters bevechten moeten oppassen niet zelf monsters te worden. De drang om van alles één te maken, om mensen met afwijkende meningen te demoniseren, om de discussie met andersdenkenden niet aan te gaan, gaat juist resulteren in ellende. De verschrikkingen die de Nazi’s hebben begaan, zijn van een geheel andere orde, maar de achterliggende reden was juist om van Europa één te maken, oorlog onnodig te maken en zo in de vaart der volkeren een superieure positie in te nemen.
Oorzaak en gevolg
De foute nationalistische saus (alles onder de Duitse vlag) met de religie van racisme (de superieure Ariër) als garnering, is ons terecht het meest bijgebleven, maar het onderliggende gerecht is vergeten: imperialisme. Laat dat nu net hetzelfde doel zijn van de EU (met andere middelen natuurlijk!). Dat de symptomen worden bestreden door de oorzaak aan te moedigen, is een ironie die maar moeilijk te verkroppen is.
Het ware gevaar
Op 4 mei herdenken wij de doden, op 5 mei vieren wij de bevrijding en de rest van het jaar huil ik om het grootse gevaar voor onze vrijheid en vrede: de EU.
Over de auteur
- BA, MA, MBA, Owner Sassen Research & Consultancy, exHedge Fund advisor, Private Equity, eurosceptic, Hayek, von Mises, Glocomnet, investor, freelance-columnist. Tradeidee.nl Opiniez.nl TPO.nl Posts in no way advice sassenresearch.nl info@sassenresearch.nl
