Nederland, hou eens op met excuus aanbieden!
Opstapeling van zelfbeklag en vingertjewijzen
Titelfoto: Excuse me door NetworkP, CC BY-SA 4.0.
Veel bestuurders, media-persoonlijkheden en intellectuelen (of wat daarvoor doorgaat) zijn in de ban van de woke-ideologie. Er gaat dan ook geen week voorbij, of we moeten ergens excuus voor aanbieden. Bestuurders van gemeentes laten – op kosten van de belastingbetaler – minutieus onderzoek doen in hun archieven. Er hoeft vierhonderd jaar geleden maar iemand te zijn geweest in dienst van de gemeente met belangen in de slavenhandel of het is weer raak: welgemeende excuses! Daar schiet niemand iets mee op, vindt Jan Gajentaan.
Excuus-uitslovers
Deze excuus-uitslovers zijn dezelfde bestuurders die een gapend gat laten vallen als het gaat om sociaal beleid in hun gemeente. Of, op landelijk niveau, na zoveel jaar nog steeds niet in staat zijn om het leed van het toeslagendrama op een fatsoenlijke manier te compenseren, waar mogelijk. Maar als het gaat om misstanden van vierhonderd jaar geleden, waar de huidige generatie part noch deel aan heeft, struikelen ze over elkaar heen om nederig excuus aan te bieden.
Kijk ons eens deugen met excuses voor iets waar we part noch deel aan hadden: het niet eens bestaande slavernijverleden van Utrecht.
De foto illustreert wel wat er zo vreselijk fout is aan "bestuurlijk Nederland": niet poetsen, maar lullen.
En dan ook nog heel erg slap. pic.twitter.com/njcRy3Pm3L
— Jo de Coeck (@vraagstaart) February 23, 2022
Het is een uitvloeisel van de weg-met-ons-ideologie, of oikofobie om met Thierry Baudet te spreken. De enigen die daarmee gebaat zijn, zijn de mensen die een gesubsidieerd bestaan leiden in de beroepsslachtoffer-industrie. De brede massa van de mensen met een immigratie-achtergrond heeft er niets aan. Zij hebben juist belang bij een positieve en inclusieve vorm van natievorming, zoals Paul Scheffer het treffend verwoordde in zijn befaamde epistel Het Multiculturele Drama.
Scheffer schreef tweeëntwintig jaar geleden al: ‘De cultuur van het gedogen, die nu op haar grenzen stuit, gaat hand in hand met een zelfbeeld dat onwaarachtig is. Nodig is een afscheid van de kosmopolitische illusie waarin velen zich wentelen. De wegwerpende manier waarop in Nederland is omgesprongen met nationaal besef werkt namelijk niet uitnodigend. We slaan onszelf op de nationale borst omdat we denken er geen te hebben. Die grenzeloze houding van Nederlanders draagt niet bij tot integratie, omdat daar achter maar al te vaak een afstandelijke en achteloze samenleving schuilgaat‘.
Al dit opgestapelde zelfbeklag en eindeloos vingertje wijzen door de ongevraagd excuus-aanbieders naar het verleden helpt daar niet bij.
Overtreffende excuustrap
Ook premier Rutte kon niet achterblijven in de excuustrend. Hoewel Nederland al jaren niets anders doet dan bij zo’n beetje ieder (staats)bezoek aan Indonesië excuses aanbieden voor het verleden – zo veel zelfs dat men er daar een beetje moe van wordt – bedacht Rutte een overtreffende excuustrap, naar aanleiding van recent onderzoek naar de Onafhankelijkheidsoorlog: diepe excuses.
Terwijl onze koning nog in 2020 bij een staatsbezoek formeel zijn excuses hiervoor heeft aangeboden aan de president van Indonesië! Op aandringen van D66 zullen daar binnenkort nog wel herstelbetalingen aan toegevoegd worden. De burger betaalt immers wel en ach, naast een verdubbeling van uw energielasten kan er nog wel wat meer uit de portemonnee geklopt worden!
"Wat nu wordt uitgesproken, is de overtreffende trap van alle eerdere spijtbetuigingen en excuses namens Nederland", zegt Fons Lambie. https://t.co/BfoIR9D6m4
— RTL Nieuws (@RTLnieuws) February 17, 2022
Smerige oorlog
Welnu, dat die Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog van beide kanten een smerige oorlog was, is al lang bekend. Indonesische jongeren, getraind in bruut geweld door Japanse fascisten en opgehitst door de toespraken van Soekarno, begingen een ongekende etnische moordpartij met de Bersiap. Maar ook het Nederlandse leger ging bruut tekeer. Bekend zijn de standrechtelijke executies van commandant van de Speciale Troepen Raymond Westerling, maar er vond nog meer en vaak ook ongericht geweld plaats aan Nederlandse zijde. Al kan men daarover niet generaliseren.
Toen er in 1949 eindelijk een vredesverdrag tussen Indonesië en Nederland werd gesloten, besloten beide partijen dan ook wijselijk om elkaar niet te vervolgen voor oorlogsmisdaden.
De openingstoespraak van premier Willem Drees (staand) tijdens de soevereiniteitsoverdracht aan Indonesië in het paleis op de Dam, Amsterdam, 27 december 1949. Naast Drees, van links naar rechts: Hamid II, de sultan van Pontianak, vicepresident Mohammed Hatta en koningin Juliana. pic.twitter.com/hVRgHtHtGf
— Heri Latief (@herilatief) April 1, 2021
Verleden onder ogen zien
Natuurlijk moeten we het verleden onder ogen zien. Ook de schaduwzijden van het koloniale verleden en de slavernij. Daar moet ook objectief les in worden gegeven. Maar wat heeft het voor nut als onze leerboeken geschiedenis een trieste opsomming worden van alleen maar wandaden? Wie is daarmee gebaat? Nogmaals, juist onze multiculturele maatschappij – die is er nu eenmaal! – heeft baat bij een positieve vorm van natievorming.
In Indonesië begrijpen ze dat misschien beter dan hier. Want de wandaden van de Bersiap worden daar in geen enkel geschiedenisboekje genoemd. Het is één grote lofzang op de daden van de grote leider Soekarno. En laten we wel wezen, Soekarno, met al zijn fouten, is voor Indonesië wat Willem van Oranje voor ons is: de Vader des Vaderlands. Van de Grote Drie in de Indonesische strijd voor onafhankelijkheid heb ik persoonlijk altijd meer sympathie gehad voor Mohammed Hatta en vooral Sutan Sjahrir, de eerste premier van Indonesië. Maar dat is geneuzel in de marge.
De Indonesiërs gaan – geheel terecht – over hun eigen geschiedenis. Zo trots als een pauw zijn ze op hun vlag (daar zouden wij een voorbeeld aan kunnen nemen!) als de bevolking jaarlijks paradeert op 17 augustus, toevallig mijn verjaardag, maar ook de verjaardag van de Indonesische Onafhankelijkheid.
An Indonesian child enjoys playing an eating game to mark the 75th Independence Day in Banda Aceh, Indonesia, 17 August 2020. Indonesia gained independence from the Netherlands in 1945. 📷 epa-efe / Hotli Simanjuntak#BandaAceh #epaphotos #photojournalism pic.twitter.com/wLTehUGQ0l
— european pressphoto agency (@epaphotos) August 17, 2020
Zet het verleden om in iets positiefs
Om diverse redenen heb ik altijd veel interesse gehad in het koloniale verleden van zowel Suriname als Indonesië. Mijn vriendenkring en inmiddels ook familie bestaan al decennia grotendeels uit mensen met een Surinaamse achtergrond. In gesprekken hebben we de schaduwzijden altijd benoemd en uitgesproken – ja, dat lucht op, ook zonder die belachelijke en plichtmatige excuses voor iets dat je niet zelf gedaan hebt. Ik ben zelfs betrokken geweest bij het opbouwen van een Surinaamse politieke partij, die nu een belangrijke rol speelt in de regering.
Suriname
De Surinamers hebben het momenteel lastig, mede door het wanbeleid van Bouterse c.s., maar een mooie toekomst gloort: er zijn grote hoeveelheden olie en gas gevonden voor de Surinaamse kust. Waar wij de gaswinning in Slochteren hebben stopgezet en gebukt gaan onder verdubbelende energielasten of erger, gaan de Surinamers binnenkort een mooie toekomst tegemoet. Ik gun het ze van harte en hoop dat ze de opbrengsten beter zullen besteden dan Nederland heeft gedaan! Noorwegen met hun Oliefonds ten behoeve van de bevolking is een beter voorbeeld, wat dat betreft.
Kost een aardgasbel, maar dan krijg je ook heel veel drugscriminaliteit, uitholling van de verzorgingsstaat, woningnood, scheldkanonnades op straat en loverboys ervoor terug.
Wie wil er tenslotte een Noorwegen zijn met een oliefonds van een biljoen? #saaihttps://t.co/MKHwiVKjV1— Corine Vloet (@corinevloet) March 3, 2021
Een Nederlands Gemenebest?
Onze grootste voormalige koloniën Indonesië en Suriname doen het dus prima, al heeft Suriname nog een weg te gaan. Ze hebben zich – zeker de Indonesiërs – al lang over de nadelen van het koloniale verleden heen gezet en maken slim gebruik van de goede zaken die Nederland heeft achtergelaten, zoals behoorlijk onderwijs en een fantastische infrastructuur. Ze genieten met volle teugen van hun vrijheid en onafhankelijkheid. Met misschien in Indonesië de politieke islam als grootste (interne) bedreiging voor die vrijheid.
Mijn politieke droom is altijd geweest een Nederlands Gemenebest naar Brits voorbeeld. Een hartelijke, welgemeende samenwerking op het vlak van kennisuitwisseling, cultuur, sport en andere onderwerpen, voor zover dat een wederzijds nut heeft. Op basis van gelijkwaardigheid en respect.
Is dat niet een veel mooier idee dan dat constante zielige door de knieën gaan en al dan niet ‘diepe’ excuses voor het verleden aanbieden, waar niemand op zit te wachten?
Over de auteur
- Amsterdammer in Rotterdam, blogger, schrijver van e-books, voetbalvader, Volvo 940 rijder, in het dagelijks leven Recruitment / Human Resources Consultant.
Recent gepubliceerd
Economie27 september 2023Is Nederland op weg naar een gezond verstand-walhalla?
Politiek Nederland21 augustus 2023Is Pieter Omtzigt nu echt de langverwachte Verlosser?
Politiek Nederland18 juli 2023Op weg naar centrumrechtse gezond verstand-coalitie?
Migratie8 juli 2023Val Rutte-4 over asielbeleid is bewuste strategie VVD
De woorden van Paul Scheffer zijn nog even actueel als toen ze geschreven werden 22 jaar geleden. De Nederlandse politici schamen zich kennelijk voor het feit dat Nederland bestaat, bestaan heeft en dat Nederlanders bestaan, en dat deze Nederlanders hun belangen verdedigen.
Persoonlijk schaam ik me ook wel eens maar dan allereerst voor deze nep-politici die alleen zichzelf en hun kliek vertegenwoordigen. Ik schaam me daarna ook wel eens voor al die politiek hersenloze Nederlanders die maar doorgaan met stemmen op politici die NIET de belangen van de Nederlanders vertegenwoordigen.
In het buitenland neemt men Nederland al heel lang niet meer serieus. Een land dat steeds maar weer excuses aanbiedt voor dingen die andere landen totaal niet relevant vinden…
Het meest trieste van deze hele situatie is dat veel Nederlanders nog steeds in de illusie verkeren dat Nederlandse opvattingen en oplossingen de beste zijn en dat je in de rest van de wereld deze opvattingen en oplossingen maar hoeft aan te reiken en dat ze dan gretig afgenomen worden. Helaas is niets minder waar.
Ook in Rusland en Oekraïne is dit verschil tussen illusie en werkelijkheid nu pijnlijk aan het licht gekomen.
Na vierhonderd jaar gaan de nazaten van de slaven in Nederland nog gebukt onder de onrecht van die tijd. De nazaten van de holocaust nog niet zo lang geleden hoor je daarentegen niet over. De Joden die ik kende zwegen over terwijl zij hele families verloren hebben. Door al die uitkeringen van de laatste tientallen jaren aan deze nazaten een heleboel financieel goedgemaakt is ten koste van de belastingbetaler die totaal niets met de slavernij te maken heeft gehad. En wat hebben al die blanke slaven door de tijden heen gekregen? Stond daar iemand ooit aan stil? Als je al die onrecht ooit gebeurd terug zou moeten betalen zou de wereld failliet gaan. Hou toch op met die eindeloze excuses waar niemand wat aan hebt.
volledig mee eens.
wanneer het excuus toneelstuk wordt opgevoerd denk ik steeds aan de turfstekers in oostelijk Nederland. Dat was ook slavernij ! De turf ging naar de steden in het westen. Bekijk hun ””woonvorm”” in het Openlucht Museum.
Ik gaf 4 sterren omdat ik een link miste met het Christendom in de Praktijk in Nederland in dezelfde periode.
zeer juist. Maar niet alleen de turfstekers, hoor. Ook de landarbeiders en de mensen in de vervuilende industrieen. Textielindustrie, leerlooierij. Smerig werk voor slechte betaling. Veel mensen van voor de oorlog waren arm als de mieren en werden uitgebuit door de elite.
Beste Jan Gajentaan, Helaas, wij wensen niets te leren. Nederland blijft maar vastzitten in het verleden. Men vergeet dat heden ten dagen wederom dezelfde fouten worden gemaakt.
Leren wij het nu nooit, kijk vooruit en toon karakter, leiding geven is vooruit zien.
Helaas kijken wij voortdurend de verkeerde kant op.
Er is ook heel veel goeds ontwikkeld, kijk naar de juiste kant van het leven.
Verhoudingen van toen kan je niet met huidige tijd vergelijken.
Bovendien geschiedenis wordt altijd vervalst.
Tijdens de periode 1940-1945, zijn ongeveer 600.000 Duizend Nederlandse mannen in Duitsland voor langere of kortere periode, te werk gesteld “DWANGARBEID’
Deze Nederlandse mannen, werden vaak tijdens razzia’s opgepakt en naar Duitsland afgevoerd.
Welke Nederlandse politieke partij, maakt zich druk over de nabestaanden van deze dwangarbeiders.
Rutte heeft Nederland via de EU wederom in een oorlog gemanoeuvreerd ZIJ leren het nooit.
Tijd voor een petitie?!
Geen excuses voor het slavernij verleden namens ons;
Ik las een keer op een blog het volgende.
Dat was hier in Nederland ergens op een kantoor. Het ging goed met Suriname. Een Surinamer verkondigde luid hoe blij hij was en hoe trots hij wel op Suriname was.
De inzender vertelde dat op zijn vraag het muisstil werd aan gene zijde. Die vraag luidde: Als het daar zo goed gaat, waarom ga je dan niet terug.
In naam van Joop den Uijl laat open die poort.
Kijk dat is het grote verschil met de Indo’s. Indonesia of voormalig Nederlandsch Indië is hun geboorteland en niet hun vaderland. In Indonesia zijn het de orang belanda (Nederland/Negeri Belanda).
De nieuwjaarsrede van Drees op 29 december 1949 aan al onze landgenoten overzee.
Vrij vertaald: hij maakte hen wijs, doe ons een lol, blijf daar maar in het warme paradijs. Hier is het al vol vol vol.
Excuus , dat is toch het nieuwe woord van Rutte. O ja vergeet het woord Sorry ook niet. Met deze woorden veeg je alles schoon. Behalve wat er achter zit. schijnbaar kan je dan weer op de zelfde voet verder gaan, : heb toch sorry en mijn excuus aangeboden, dan niet meer zeuren. hij gaat zeker ook straks zeggen Sorry en mijn excuus dat ik 8 jr. geleden Poetin niet ben gaan halen, dat zou hij toch ook doen. Bla bla . En dan excuus maken voor ons verleden, het zijn je: Roets waar je het over hebt, dit behoort nu eenmaal tot je verleden. Dit land is er wel rijk mee geworden, maar daar hoor je niemand over. Waarom moeten wij onze cultuur verloochenen, voor anderen die het er niet mee eens zijn?!!!!!!!!!
Helemaal eens. Het hele verhaal moet verteld worden. Slavernij was door de eeuwen heen in alle culturen een feit. Bij de Grieken en Romeinen. In Afrika en bij de Ottomanen. De Joodse slaven in Egypte. De christelijke zeelieden die geroofd werden door kapers uit Barbarije. Voor bloedgeld. Er wordt zelf romantisch teruggekeken op de door Arabieren blanke geroofde slavinnen in de haram van de sultan. Scheherazade. De recente seksslavinnen van IS. Maar nee, alleen in het Westen hoor je excuses van linkse idioten. Mijn voorouders hadden geen slaven.
Goed zo Piet. Mijn voorouders hadden ook NIETS met de slavernij van doen. Ik verbied Rutte om namens mij excuses te maken.
Exact.
Grappig dat de auteur op precies hetzelfde wijst dat ook meteen op mijn netvlies stond; ‘de diepe excuses’ excuses van Mark Rutte. Die man lijdt aan een ernstige vorm van taal debiliteit.
Het verhaal van de geschiedenis werkt wel twee kanten op, het is de taal van de kudde, de geschiedenis verleent het kuddedier illusoire ‘identiteit’. Friedrich Nietzsche was nog enigszins, misschien groeit er uit deze nieuwigheid van de moderne mens iets moois uit. Geschiedenis moet ons van nut zijn, geen blok aan het been. Van beide kanten is het dat. Twee uitersten, de wijze waarop Klaver en Baudet spreken over de geschiedenis, zijn voor mij een en hetzelfde, het riekt naar kuddemoraal! Het historische narratief is niet datgene dat mij met de ander verbindt. Er zijn vele gebeurtenissen dat mijn gevoelsleven doet schokken, het historische verhaal allerminst, daar wens ik mijn gevoel niet aan te verbinden.
Elke dag staat mij Femke Halsema nog voor ogen tijdens die demonstratie met haar slavernijspeldje en dat pruillipje. Om van te kotsen!!! Stop met het gênante ressentiment over de geschiedenis, maar ook met het verheerlijken ervan. Het riekt naar kuddemoraal.
Heel goede, treffende column. Onze huidige woke politici bederven werkelijk ALLES. Alle relaties worden door hen verziekt. Door types als dat mens van Dijksma en die akelige Rutte. ZO fout, die mensen.
Dit zijn politici die ons als volk verraden, verkopen en in de steek laten. Het kan hen geen bal schelen dat het gros van de burgers straks de energierekening niet meer kan betalen. ZELF zitten ze er uiteraard in alle opzichten warmpjes bij.
Altijd goed om je zonden te belijden en ook die van je voorgeslacht! Dus ja, gerust Indonesië praktisch laten weten dat we spijt hebben dat we Papua hebben (laten) verraden!
Ik denk dat je opmerking hier niet begrepen word, maar voor Papua is er nog steeds geen MERDEKA. Maar daar branden ‘we’ ons de vingers niet aan. Niemand brand zich daar de vinger aan. Dus moeten de Papua op de blaren zitten.