Activisme via de rechter smoort de democratie
NGO’s dienen vooral hun eigen belang
Foto: 
Of je er blij mee bent of niet, activisme is onderdeel van de democratie: politici en sympathiserende burgers mogen hun eigen stokpaardjes berijden. Maar activisme afgedwongen door de rechter is anti-democratisch en moet de kop worden ingedrukt, omdat het de democratische rechtsstaat bedreigt. Daarom moet het recht van actiegroepen om ‘in het algemeen belang’ te procederen afgeschaft worden, betoogt advocaat en arts Lucas Bergkamp.
Recent hebben we te maken gehad met beleid dat de rechter oplegt aan de overheid: in het stikstofdossier, in de klimaatzaak en in vele andere zaken.
Het huidige recht geeft een actiegroep (ook wel ‘NGO’ genoemd, niet-gouvernementele organisatie) het recht om namens de burgers van Nederland een vordering tegen de overheid in te stellen om een bepaald, door die groep gewenst, beleid aan de overheid voor te schrijven. Van dit recht maken actiegroepen als Urgenda (klimaatzaak) en Mobilisation for the Environment (MOB, stikstof) gebruik om de staat te dwingen het beleid aan te passen. Dat heeft tot aanzienlijke economische schade geleid, zonder dat daar aantoonbare voordelen voor het milieu of klimaat tegenover staan. Ook hebben deze acties de Grondwet en de democratische rechtsstaat opzij gezet.
Privilege van actiegroepen
Hoe zit dat dan precies met dat actierecht? Artikel 3:305a van het Burgerlijk Wetboek bepaalt dat een actiegroep een rechtsvordering kan instellen “tot bescherming van gelijksoortige belangen van andere personen, voor zover zij deze belangen ingevolge haar statuten behartigt.” Dat betekent niet meer dan dat zo’n actiegroep in haar statuten duidelijk moet aangeven voor welke belangen zij opkomt. Waar het om beleid gaat, is het voor de rechter dan een koud kunstje om aan te tonen dat andere personen ‘soortgelijke’ belangen hebben.
In de klimaatzaak kon Urgenda de rechter er zelfs van overtuigen dat de ingezetenen van heel Nederland ‘soortgelijke’ klimaatbelangen hebben, namelijk het urgent terugdringen van CO2-uitstoot. Dat er een veelheid aan tegenstrijdige belangen speelt bij klimaatbeleid negeerde de rechter volkomen.
Summiere voorwaarden
Artikel 3:305a stelt slechts enkele, onbelangrijke voorwaarden. Zo moet de actiegroep eerst overleg voeren. De voorwaarde dat de actiegroep “de belangen van de personen ten behoeve van wie de rechtsvordering is ingesteld” voldoende moet waarborgen wordt zeer ruim uitgelegd: Urgenda mocht de klimaatbelangen voor heel Nederland behartigen. De eis dat de actiegroep een mechanisme voor deelname van belanghebbenden moet inrichten, fungeert als een gedeeltelijke compensatie voor het gebrek aan democratische legitimatie. Verder moet de actiegroep een internetpagina hebben met wat informatie over de organisatie en moet zij een verslag opstellen.
Hoewel deze voorwaarden nauwelijks beperkingen opleggen, laat de wet de rechter toe om actiegroepen met een ideëel doel vrij te stellen van de meeste van deze voorwaarden. Dus actiegroepen, NGO’s, die stellen in het algemeen belang te procederen, ontmoeten weinig of geen juridische barrières.
‘Algemeen belang’-actie is niet in uw belang
Het actierecht geldt voor twee typen van vorderingen:
- Collectieve vorderingen: dit zijn gelijksoortige vorderingen van bijvoorbeeld consumenten, die gedupeerd zijn door de aanschaf van een defect product en gezamenlijk een vordering instellen; en
- ‘Algemeen belang’-acties: hier gaat het om de controversiële vorderingen van organisaties als Urgenda en MOB ter zake van overheidsbeleid.
De naam ‘algemeen belang’-actie is misleidend. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat het algemeen belang beter gediend wordt door een actiegroep dan door de regering en het parlement. Integendeel, actiegroepen laten zich vaak slechts iets gelegen liggen aan een zeer specifiek belang, met verwaarlozing van alle andere belangen. Zo gaat het Urgenda uitsluitend om de urgente ’transitie’, waarbij de de sociale en economische gevolgen van die ’transitie’ voor lief worden genomen. Een andere ‘algemeen belang’-organisatie, MOB, ziet er geen probleem in een deel van de economie stil te leggen met een stikstofactie.
Kijk, ngo’s zijn te koop. Kunnen zij het algemeen belang vertegenwoordigen, zoals de Nederlandse wetgever denkt? https://t.co/Eczv2zMCDz
— Lucas Bergkamp (@lucasbergkamp) March 5, 2020
Deelbelangen
Er is niets ‘algemeen’ aan de belangen die door actiegroepen worden vertegenwoordigd. Het gaat om de deelbelangen van bepaalde groepen. Ook zijn die belangen slechts in beperkte zin ‘ideëel’ te noemen. Achter Urgenda gaat bijvoorbeeld een industrie schuil die directe economische en financiële belangen heeft bij een urgente transitie.
Actiegroepen hebben vaak ook een eigen belang bij het verwerven van fondsen. Dat belang leidt ertoe dat zij zich met name zullen toeleggen op het voeren van procedures waarmee veel publiciteit kan worden behaald. Daardoor kunnen veel belangrijke, maar niet voldoende opzienbarende zaken blijven liggen en krijgen zaken die publicitair sterk uitgebuit kunnen worden, veel te veel aandacht.
Vergeten rechten
Dit recht is slechts aan actiegroepen toegekend. De gewone, hardwerkende burger die geen tijd en geld heeft om een actiegroep te organiseren, is geen begunstigde van dit privilege. Bovendien worden zijn rechten door de geprivilegieerde positie van de actiegroepen met voeten getreden. Dit probleem werd reeds in 1996 gesignaleerd in de dissertatie van Teunissen, en is slechts zeer gedeeltelijk en dan ook nog ineffectief door de wetgever aangepakt.
Actiegroepen die hun privilege uitbuiten hebben geen toestemming nodig van de individuele personen wier belangen zij zeggen te vertegenwoordigen. Zo kon Urgenda, tezamen met niet meer dan zo’n 800 individuele eisers, de ingezetenen van heel Nederland vertegenwoordigen ten aanzien van doorgedreven emissie-reductie in 2020. Dat de overgrote meerderheid van de Nederlandse burgers Urgenda geen machtiging had gegeven om hen te vertegenwoordigen, doet in dit systeem niet ter zake. Dit strijdt met de individuele autonomie en de procesautonomie van het burgerlijk recht. Deze beginselen bepalen dat niemand zonder zijn toestemming direct of indirect als eiser in een juridische procedure mag worden betrokken.
Gedwongen vertegenwoordiging
De burger heeft bovendien geen veto-recht ten aanzien van de rechtszaak of de vordering en hij kan zich niet onttrekken aan die rechtszaak en de rechter laten weten dat zijn belangen niet vertegenwoordigd worden door de actiegroep. Of hij wil of niet, de actiegroep vertegenwoordigt zijn belangen.
Afgezien van wat basale informatie, waarvan de rechter de actiegroep bovendien kan vrijstellen, heeft de burger geen enkel recht op informatie. Zo heeft hij geen recht op inzage van het juridisch advies dat de actiegroep heeft ingewonnen, noch op de voorontwerpen of de uiteindelijke versies van de stukken die de actiegroep namens hem indient. De burger heeft voorts geen recht om bezwaar te maken tegen de voorgenomen acties. Achteraf kan de burger ook geen verantwoording eisen van de actiegroep die hem vertegenwoordigd heeft.
"Onzinnig dat actiegroep kan beweren alg.belang te dienen".Dat zo'n groep een alg.belang kan verklaren tot eigen –bij de rechter te behartigen- belang is mi zelfs contradictio in terminis in rechtsstaat,die immers ontstond door scheiding publiek en privaat https://t.co/ZyycPoTguF
— Jos Teunissen (@JosTeunissen2) March 5, 2020
Strijdigheid met grondrechten
Dit bevoogdende systeem staat op gespannen voet met de grond- en mensenrechten van de gewone burger. Het recht op vereniging verzet zich tegen gedwongen deelname aan een actiegroep. Het recht op een eerlijk proces laat niet toe dat iemand zonder zijn toestemming en inbreng kan worden vertegenwoordigd in een burgerlijke rechtszaak. Het recht op participatie in publieke aangelegenheden staat in de weg bij de beperking op deelname aan het proces in een burgerlijke zaak.
In het klimaatarrest zien we wat er gebeurt als de rechter toch beleid maakt. Tenzij het klimaatarrest alsnog wordt vernietigd, zal de overheid aanvullende klimaatmaatregelen moeten nemen, die gevolgen zullen hebben voor een groot deel van de Nederlandse bevolking. Maar in de procedure waarin dat beleid is opgelegd, voerden alleen Urgenda en de landsadvocaat het woord; de Nederlandse bevolking was direct noch indirect vertegenwoordigd in de rechtszaal.
Volksvertegenwoordigers
De leden van de Eerste en Tweede Kamer hebben hun rechten om als volksvertegenwoordigers te participeren in het maken van beleid niet kunnen uitoefenen; dat is in strijd met de democratische rechtsstaat. Burgers die tegen de verbranding van biomassa zijn, hebben de rechter niet kunnen wijzen op het feit dat hierdoor de CO2-uitstoot fors toeneemt. Burgers die geen import van ‘vuile stroom’ willen, hadden geen kans zich uit te spreken.
Het rechterlijk bevel laat nu de staat vrij om zowel de verbranding van biomassa op te voeren, alsook vuile stroom te importeren om de opgelegde extra emissiereductie te realiseren. Daardoor zal de CO2-uitstoot niet dalen, maar juist toenemen. De staat noch Urgenda heeft de rechter hierop gewezen – want de passieve rechter zonder wetenschappelijk benul herkent hypocrisie niet.
Gelijkheidsbeginsel
Daarnaast is het door de wet verleende privilege aan actiegroepen strijdig met het gelijkheidsbeginsel. Het actierecht van artikel 3:305a BW zou in het algemeen belang van Nederland zijn, zeggen de NGO’s. Als dat zo is, waarom hebben dan alleen actiegroepen het recht om vorderingen bij de rechter in te stellen om het algemeen belang te beschermen? Dan zouden toch alle burgers dat recht moeten hebben?
Door dit actierecht slechts aan bepaalde private rechtspersonen toe te kennen, zijn zij bevoorrecht ten opzichte van alle burgers die dat recht niet hebben gekregen. Zoals Teunissen overtuigend heeft aangetoond, is dit een wettelijk privilege waarvoor geen objectieve rechtvaardiging kan worden gegeven. Dat noemen we in Nederland discriminatie.
Dictatoriaal activisme
Door een activistische interpretatie van de wet hebben rechters hun eigen bevoegdheid en die van de actiegroepen opgerekt. Dat heeft geresulteerd in een parallel systeem van beleidsontwikkeling, dat naast de democratische besluitvorming opereert. Dit systeem wordt beheerst door rechters die actiegroepen ruim baan geven om vorderingen voor nieuw of ander beleid bij hen neer te leggen. Vervolgens kunnen de rechters dan beleid afkondigen.
Advocaat Knoops: "Ik heb weinig vertrouwen meer in onze rechtsstaat. De belangrijke fundamentele rechten ter bescherming van de burger zijn afgezwakt....De rechterlijke macht kijkt steeds meer weg van de waarheid."👇https://t.co/yhug80lIg0
— Rutger van den Noort (@RutgervdNoort) February 29, 2020
Parallel machtssysteem
Het parallelle machtssysteem dat de rechter heeft geschapen staat niet onder controle van de volksvertegenwoordiging. Het wordt gecontroleerd door de symbiose van actiegroepen en progressieve rechters, die elkaar de bal toespelen. De actiegroep nodigt de rechter uit de wet op te rekken en de rechter breidt de rechten van actiegroepen uit door hun bevoegdheid om rechtszaken te voeren extensief te interpreteren. Op aanvraag van een actiegroep is het uiteindelijk de rechter die het beleid dicteert. Deze combinatie is niet te verenigen met de democratie en de rechtsstaat.
Terwijl politici zich moeten verantwoorden voor hun reactie op activisten en hun standpunten, zijn rechters aan niemand verantwoording verschuldigd. Zij mogen zich beperken tot formele plichtplegingen, zoals het geven van een motivering voor hun uitspraken. Wat er in die motivering komt te staan bepaalt alleen de rechter, die nadien geen vragen over zijn toverformules beantwoordt. Politici kunnen door de burgers worden weggestemd als ze uit de gratie vallen.
Met progressieve rechters zitten de burgers levenslang opgescheept.
Afschaffing privilege NGO’s
Daarom dient de algemeen belang-actie van artikel 3:305a van het Burgerlijk Wetboek te worden afgeschaft of althans grondig herzien. Het anti-democratische systeem dat met dit wetsartikel is opgezet, schaadt de rechten van derden en leidt tot selectief, onwetenschappelijk en eenzijdig progressief beleid.
Voor activisme via de rechter is geen plaats in de Nederlandse democratie. Dit is namelijk dictatoriaal activisme, want we kunnen actiegroepen en rechters niet afzetten.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
EU10 augustus 2023Totaal PFAS-verbod EU slaat de plank mis
Gezondheidszorg15 maart 2020#Corona-pandemie: economische technocratie faalt in tijden van crisis
EU8 maart 2020EU-Klimaatwet Timmermans geeft activistische rechters alle ruimte
Klimaat en Milieu5 maart 2020Activisme via de rechter smoort de democratie
Topartikel. Actiegroepen zijn niets anders dan de buiten-parlementaire vleugel van linkse partijen. Niet-gekozen en vertegenwoordigen alleen hun eigen extreme ideeën. Rechters worden benoemd door de regering, dus van hen kun je geen onafhankelijke visie verwachten op een proces als dat tegen Wilders wordt gevoerd. Geen enkele regering die vragen stelt over in hoeverre een actiegroep representatief is voor de bevolking – het eerste dat ze zouden moeten doen.
Ben benieuwd hoeveel aandacht een NGO zou krijgen als die de antropogene klimaatverandering keihard onderuit haalt. Of naar de rechter stapt vanwege alle bedrieglijke grafieken die er worden getoond. Of de dagelijkse agitprop die het NOS journaal uitspuwt waarbij klimaatverandering wordt gelijkgesteld aan antropogene klimaatverandering.
Actiegroepen gefinancierd door minister Kaag en Soros
De vraag stellen is hem beantwoorden, geen aandacht voor andersdenkenden dan links!
Een actiegroep mag alleen voor haar leden spreken maar niet uit naam van algemeen belang. Daar hebben wij politieke partijen voor waarvoor men stemt of niet. Activisme werkt vooral polariserend en splijt de samenleving. Doorgeschoten activisme maakt democratie kapot. Een rechter moet onpartijdig blijven en geen activistische symphatien op na houden. Dat is wat op moment gebeurd.
Helderen verhalen de laatste dagen.
De MSM bleven stil.
U bent een eenling. Jammer.
En er zijn op dit moment maar heel weinig organisaties die bereid zijn een NGO die hier tegen in opstand komt te sponsoren.
Als de MSM ons zo zouden berichten als OpinieZ zou deze niet meer nodig zijn althans niet in deze gedaante. Het minnetje is niet van mij overigens.
Glashelder verhaal!
Na het lezen van dit uitstekende artikel denk ik: “Wordt het dan niet eens tijd om ons te verenigen en een NGO op te richten ter bescherming van de Nederlandse bevolking tegen massa immigratie?” Ons bestaan, ons belastinggeld, onze cultuur, onze eigenwaarde, onze kinderen (vooral dochters) worden bedreigd door de ongecontroleerde import van ‘andersdenkenden’. Wij financieren hun verbrlijf, ondergaan de criminaliteit, het tekort aan woonruimte, de invloed van een achterlijk geloof op onze eens zo vrije samenleving en ik voel me niet meer thuis in mijn eigen vaderland! Als we met genoeg mensen een zaak tegen destaat aanspannen kan de rechter niet anders dan ons in het gelijk stellen en de immigratie aan banden leggen. Zou je denken toch?
De oplossing voor echte vluchtelingen is simpel, opvang bij voorkeur in de regio, indien opvang in Europa, dan ook een opleiding volgen tot timmerman, metselaar, verpleegkundige, leraar etc., gewapend met kennis kunnen ze dan terug om het eigen land op te bouwen. Een echte vluchteling wil ook niets liever dan terugkeren naar zijn of haar geboortegrond waar familie en vrienden achterbleven.
Het artikel 305a is aangenomen in april 1994, enkele jaren voor het verdrag van Kyoto werd ondertekend. Dat getuigt van een vooruitziende blik, want ook die NGO’s moeten zich de materie eigen maken…In 2011 is de werking ervan door de motie Dijksma (PvdA) uitgebreid voor wat betreft het verhalen van collectieve schade. Hoe men schade bepaalt en in hoeverre die collectief is, blijkt o.a. uit de afhandeling van de gasclaims in Groningen en het verhogen van het stikstofcriterium van 0,1 naar 0,8 (8 x zo hoog). In het buitenland worden andere normen gehanteerd. Kennelijk is het geheel afhankelijk van wat de politiek wil bereiken. Actiegroepen dienen alleen maar om de publieke opinie te bewerken.
De democratie is in Nederland verdwenen en komt zonder verzet nooit meer terug.
Links Nederland heeft de macht gegrepen en staat dit nooit meer af.
Stop met al die Linkse leugens en kom keihard in opstand.
Nexit is de eerste stap
Een ongekozen en ongecontroleerde rechter.
Geeft ongekozen en ongecontroleerde extremisten gelijk.
En gekozen regeringen mogen daar niks tegen ondernemen.
Dag democratie.
En waarom?
De energietransitie is naast onhaalbaar en onbetaalbaar ook extreem slecht voor het milieu. Iedereen met enige basale kennis van zaken kan uitleggen waarom.
De milieu-extremistenlobby stelt dat 80% van Nederland aan windmolenparken voldoende stroom geeft voor het huidige Nederlandse stroomverbruik. Daarbij is echter geen rekening gehouden met haar eigen doelstellingen;
– massale overstap naar elektrische auto’s;
– miljoenen huishoudens van het gas af;
– geplande groei naar 25 miljoen Nederlanders;
– etc.
Naast het rekenwerk is ook het denkwerk geheel afwezig. Het waait bijvoorbeeld niet altijd hard genoeg, en bij al te harde wind moeten windmolens worden uitgezet. Windmolens hebben dus maar een beperkt “bereik” van windkracht waarbij ze stroom produceren. De rest van de tijd verbruiken ze stroom.
Stroom op rantsoen is al waardeloos, maar als het aanbod niet aan de vraag kan worden aangepast is die stroom waardeloos in het kwadraat. Zo ontstaan stroomstoringen namelijk; als er meer of minder stroom wordt geproduceerd dan er wordt verbruikt. Gascentrales kunnen productie aanpassen aan verbruik, windmolens niet.
Het zogenaamd duurzame alternatief “biomassa” is 20% vervuilender dan steenkool en 100% vervuilender dan gas. Bovendien worden oerbossen momenteel in rap opgestookt om aan 1% van de “energietransitie” te kunnen voldoen.
En zo zijn er nog een paar miljoen milieuproblemen waar de zogenaamde “milieulobby” geen weet van heeft. Milieuactivisten zeggen elke vorm van wetenschap af te wijzen, en dat mag. Maar daarom moeten we de besluitvorming niet aan activisten overlaten.
Heerlijk stuk. Dank. Voor wie het nog niet wist: “Stroom op rantsoen [van windparken als er wind is] is al waardeloos, maar als het aanbod niet aan de vraag [op een bepaald tijdstip] kan worden aangepast is die stroom waardeloos in het kwadraat.” Ik maak daar met een gerust hart “tot de derde of vierde macht” van. De evidentie van deze stelling is van een dusdanige orde dat een ieder die haar negeert of niet begrijpt op zeer grote afstand van elk overleg- of besluitvormingsgremium gehouden dient te worden. Uit landsbelang. Voor de sociale vrede. Kortom een cordon sanitaire voor GroenLinks en alle ecomarxistisch-angeheuchten, of ze nu in de VVD of het CDA zitten of niet.
Een 20 kilometer van hier staat een pelletfabriek. Verwerkt sprokkelhout en afgeschreven houten pallets. Het bedrijf heeft een trekker met oplader om in het hele land een rondje te maken om de grondstof op te halen. Dieselvretende oude trekker, m.n. in de bergen. Eerst wordt het hout vermalen, daarna ´gepellet´. Kost nogal wat stroom. Daarna als er 20 ton is in een container die het een 150 kilometer met een oude dieselvretenden, want bergen, trekker wordt vervoerd naar de haven. Wordt op een boot geladen en richting Nederland vervoerd. De containerboot maakt een omweg via Miami om vol de oversteek te kunnen maken. In Nederland aangekomen,van boot af, naar biomassacentrale vervoerd en verbrand.
Kan iemand die er verstand van heeft nu eens uitrekenen waarom dit dus CO2-neutraal is?
Overigens, zonder een wezenloos grote subsidie was dit bedrijfje al failliet geweest. Aandeelhouders leuren met de aandelen. Willen eruit. Zijn bang dat er een keer het verstand komt en dat hun dividenden en salarissen niet meer gefinancierd wordt door de belastingbetalers in diverse landen. Zijn begonnen op de hype met subsidies.
Dat “co2-neutrale” zat hem in theorie in het verbranden van afvalhout. Van dat afval moeten we toch af, dus dat hoeven we niet eerst te delven.
Helaas hadden de bedenkers geen idee hoe verschrikkelijk veel brandstof er nodig is om een beetje stroom op te wekken. Noch hoeveel stroom er in Nederland eigenlijk verbruikt wordt, zelfs al vóór de hele “energietransitie” haar vernietigende werk is begonnen.
Verder is het rendement vrij laag; 20% slechts, terwijl dat bij kolen 40% is en bij gas 60%.
Dat “groen” altijd om subsidie draait is overduidelijk. Geldt ook voor windmolens en zonnepanelen. Niemand zou op eigen kosten 80% van het Nederlands oppervlak vol windmolens zetten. Dat is naast onbetaalbaar en onhaalbaar (bestemmingsplannen) ook onzinnig.
Onder andere omdat je dan als ondernemer nog steeds andere energiecentrales nodig hebt voor de 4 of 5 dagen per week dat de windkracht “verkeerd” is. Naast elk windmolenpark staat dus een “biomassa” centrale. Die pakweg 0,01% van de ruimte van een windmolenpark inneemt, voor dezelfde stroomproductie.
Geen zinnig mens kan dat verdedigen.
Een overheid en daaraan gelieerde activisten kunnen dat wel verdedigen.
Met domheid, onbelezenheid en censuur.
Het is belangrijk nogmaals te benadrukken dat de Hoge Raad in het Urgenda vonnis het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens (EVRM) en het IPCC van de VN erbij haalt (zie Wynia https://is.gd/kFP2rj). De oprichting van zowel de VN (in 1945), de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (1948) als het EVRM (1950) vond plaats in de periode tussen het einde van de Tweede Wereldoorlog en het begin van de Koude Oorlog (eind 1947), ook al was die al eerder aangekondigd (bijv. door Churchill in 1946). Het kan betoogd worden dat instituties als de VN en het EVRM en de Europese samenwerking drie doelen dienden: 1. Nie Wieder; 2. Containment (dus democratische inperking met rechter op stoel van poliitek); en 3. Moreel wereldgezag. Het laat zien hoe weinig men geleerd heeft van de ontaarding van de Franse Revolutie van 1789 en de manier om dat te voorkomen zoals in de Declaration of Independence van 1776 (individuele rechten en democratisch volmacht zonder al te veel legalisme, zodat de geest van de wet kan blijven prevaleren boven de letter ervan). Het Urgenda vonnis toont aan hoe antidemocratisch de gevolgen zijn. Lees ook https://is.gd/LRQEdR en onderliggende essays.
Prima opmerking.
“Daarom dient de algemeen belang-actie van artikel 3:305a van het Burgerlijk Wetboek te worden afgeschaft of althans grondig herzien”
Eens! Om de imaginaire orde rechtspraak te begrijpen zijn er twee zaken goed om te beseffen. Namelijk dat elke rechterlijke uitspraak politiek gemotiveerd is. Het tweede is dat een rechter er niet zit om recht te spreken maar om de kudde bijeen te houden. Elk rechtssysteem binnen elk politiek systeem kan hiermee begrepen worden. Of het nu een anglicaans accusatoir of in inquisitoir recht betreft, binnen een (absolute) democratie of een totalitair systeem als China. Dit betekent per definitie dat een rechter nooit onafhankelijk kan zijn. De regels van het spel bepalen in hoeverre een rechter onafhankelijk kan zijn. Binnen de geldende rechtsnormen heeft Lucas Bergkamp aangetoond dat dit artikel afgeschaft moet worden.
Te begrijpen valt dat landen die een accusatoir recht hanteren democratischer ingesteld zijn. Ook valt te begrijpen dat een rechter geen belang heeft bij de mening van de bevolking in een totalitair systeem. Nederland heeft een inquisitoir recht en schommelt daar tussen in. Dit artikel levert een paradox op, namelijk het gevoel geven dat er meer democratie is, terwijl er sprake is van minder democratie.
De politieke beslissing van rechters valt nu goed te begrijpen. Enerzijds beantwoorden ze aan het gevoel van de burger van meer democratie. Anderzijds beantwoord het aan politiek links dat de burger het gevoel wil geven van meer democratie. Het houdt de kudde bijeen.
Wie zijn eigenbelang niet voorop stelt kan nooit in het algemeen belang denken. Een gluiperig achterbakse als Rob Jetten is daar een goed voorbeeld van. Achter elke dit soort algemeen belang schuilt een leugen. tijd voor gekozen de gekozen rechter.