2023 zal als revolutiejaar de geschiedenis ingaan
Ontsporingen van de democratie vallen niet meer te ontkennen
Foto: Parijs 1848 
Na de laatste verkiezingen vinden sommigen dat deze tijd lijkt op de jaren ’30 van de vorige eeuw. Maar we zouden beter verder in de tijd terug kunnen gaan. Het jaar 1848 was een revolutiejaar. In dat jaar kwam de heersende macht in Nederland tot het besef dat staatkundige hervormingen onontkoombaar waren. Nederland werd een parlementaire democratie en de macht van de koning werd fors ingeperkt. Een column van Maaike van Charante.
In het terugkijken op 2023 zag ik veel parallellen met 1848. De heersende macht van destijds wilde geen veranderingen, maar burgers in heel Europa kwamen in opstand en eisten democratische hervormingen. Revolutie dreigde, en de Nederlandse koning Willem II koos eieren voor zijn geld. Liever een koning zonder macht dan een koning zonder hoofd.
Op deze dag in 1848 begon de Februarirevolutie in Frankrijk met als inzet de hervorming van het kiesrecht. Het revolutionaire vuur sloeg over naar andere landen waar ook democratische vernieuwingen werden geëist, zoals in Duitsland, Zweden, Oostenrijk en natuurlijk ook Nederland pic.twitter.com/VUm4ocbaPb
— Boudewijn Steur (@boudewijnsteur) February 22, 2023
In 1848 trokken Nederlandse burgers in fakkeloptochten naar de koninklijke paleizen om hervormingen te eisen, in 2023 trokken zij naar de stembus. Twee keer hadden we dit jaar verkiezingen, en twee keer zorgden die verkiezingen voor een politieke aardverschuiving. In maart werd de BBB bij de Statenverkiezingen in alle provincies de grootste, in november won de PVV de Tweede Kamerverkiezingen met een onverwacht grote voorsprong.
Wat veroorzaakte deze electorale dreunen?
Groeiende onvrede
De onvrede had tijd gekregen om zich op te bouwen. Onder de verschillende kabinetten Rutte werden gaten geslagen in de Nederlandse maatschappij. Problemen werden niet opgelost, maar weggelachen. De retoriek van het ‘gave land’ moest steeds meer ellende verhullen. Intussen werden lobbyisten goed bediend, zoals aan de klimaattafels waar kiezers geen inspraak hadden, maar wel mochten betalen.
Al in 2019 stonden zorgmedewerkers, docenten en natuurlijk de boeren op het Malieveld om te protesteren. De Groningers en de toeslagenouders waren minder zichtbaar, zij leden nog in stilte. En toen kwam corona. Na de eerste schrik doken VVD-premier Mark Rutte en CDA-minister Hugo de Jonge gretig op hun nieuwe rol. Nederland kreeg wekelijkse persconferenties die nergens voor nodig waren, maar die deze twee verkopers een gouden kans boden om hun staatsmannelijkheid uit te venten.
Rutte was altijd al een meester in het vinden van geitenpaadjes – denk aan dat ongewenste Oekraïnereferendum in 2016 – maar nu steeg hij tot grote hoogten. Corona gaf hem ongekende macht. Helaas voor hem werd hij dwarsgezeten door lastige journalisten en Kamerleden die zich niet lieten intimideren en bleven trekken aan de losse draadjes die ze vonden. Eind 2020 kwam ondanks corona het rapport Ongekend Onrecht uit.
Ontmaskering van Rutte
Het werd duidelijk hoe in ons ‘beschaafde’ land tienduizenden onschuldige burgers vermalen waren door de overheid. In januari 2021 viel het kabinet. Vervolgens profileerde Mark Rutte zich als coronapremier, en wist Sigrid Kaag zich verzekerd van schaamteloze steun in de media. Zo won de coalitie alsnog de verkiezingen, maar het ‘functie elders’-schandaal in april 2021 legde te veel gekonkel bloot. En toen daarna de kabinetsnotulen van 2019 openbaar werden gemaakt, kon iedereen zien welke smerige spelletjes achter de schermen waren gespeeld.
Zo bleek dat de bewindslieden van Rutte zich niet ingezet hadden om de toeslagenouders te helpen, maar om het schandaal in de doofpot te houden. Steeds meer mensen gingen beseffen dat deze politici ondanks alle mooie praatjes vooral hun eigen belangen dienden. De coalitie klemde zich vast aan de macht, maar was de steun onder de bevolking al kwijt. Het vierde kabinet Rutte was een doodgeboren kindje.
Winst BBB
En als er tenminste alsnog enige bescheidenheid was geweest, als dit kabinet tenminste alsnog hard had gewerkt voor de kiezer in plaats van voor de eigen belangen… maar de arrogantie en de meedogenloosheid bleven ervan af druipen. Het wanbeleid speelde op allerlei terreinen, maar de boeren werden de slachtoffers om wie het verzet zich ging kristalliseren. Het stikstofbeleid was te absurd, te onrechtvaardig. Het waren niet alleen boeren die omgekeerde vlaggen ophingen.
Wie nog twijfelt wat het zwaarst moet wegen bij de verkiezingen van #15maart: lees wat ik 2 maart schreef.👇
Denk aan alle Nederlanders die al zijn vermalen door onverschillige overheden.
Ergens moet het stoppen.
Kies voor de #boeren🚜 en de #vissers🎣https://t.co/7t0II4TBxH— Maaike van Charante (@Repelsteeltje21) March 12, 2023
Terwijl steeds meer sympathisanten aantoonden hoe krankzinnig het stikstofbeleid was, denderde Rutte IV door als een blind paard, gesteund door boerenhaters in oppositiepartijen en in de media. Met de kromme wetten in de hand, werden boeren en vissers kapot gemaakt. De bezweringen van de Haagse bubbel werkten niet meer, en de eerste electorale dreun was een feit: in maart 2023 stemde Nederland massaal voor de BoerBurgerBeweging van Caroline van der Plas.
Arrogant doordrammen
De kiezersopstand kon niet op instemming rekenen bij de bevoorrechte klasse. In ‘kwaliteitsmedia’ besprak men de gevaren van het populisme, de AIVD waarschuwde voor anti-institutioneel extremisme, en de omroepen van de gevestigde orde werkten eendrachtig als nooit te voren samen om dat lastige Ongehoord Nederland uit het bestel te krijgen.
Intussen kwam in juni 2023 het rapport uit over de gaswinning in Groningen. Weer waren onschuldige burgers genadeloos vermalen, weer was de overheid schandalig tekort geschoten. En weer waren Mark Rutte en zijn bewindslieden meer bezig met hun politieke overleven dan met het leed van gewone mensen.
Wat is dit een fantastisch goede speech @SandraBeckerman, je bent een echte volksvertegenwoordiger! Tranen in mijn ogen over de schandalige behandeling die de Groningers hebben gekregen vanuit Den Haag o.l.v. Rutte. #gas https://t.co/41J4eTZxjs
— Maja Mischke (@MajaMischke) June 6, 2023
Elk schandaal legde weer de mentaliteit van de heersende klasse bloot. De schandalen waren geen incidenten, ze waren symptomen van de voort etterende afbraak van de basis van Nederland. Voor de hobby’s van de zittende macht – inefficiënt klimaatbeleid, invloed kopen in het buitenland, diversiteitsprojecten – was altijd steun te vinden. Een grondige reparatie van zorg, onderwijs en volkshuisvesting was te veel gevraagd.
De vijandige overheid
En de afbraak ging dieper dan ‘slechts’ die van deze basisbehoeften. Burgers voelden zich steeds meer als vijanden behandeld. Wantrouwen vanuit de overheid was standaard, beschuldigingen waren aan de orde van de dag. Autochtone Nederlanders moesten zich schuldig voelen over hun huidskleur, hun tradities, en de misstappen van Nederlandse elites in voorbije eeuwen.
Het domineesvingertje was overal. Omdat alles ‘onze’ schuld was, moest overal boete voor worden gedaan. Dat ging van opofferingen om de opwarming van het klimaat te stoppen – alsof dit in onze macht lag – tot gastvrijheid voor immigranten ten koste van onze eigen toekomst. De bevoorrechte klasse pronkte met idealen waarvan de lasten werden opgelegd aan de rest van de bevolking. In wezen werd steeds zichtbaarder wat al decennia speelde.
Keerpunt
Mark Rutte begreep dat zijn tijd op was, en zette zelf een voortijdige punt achter zijn vierde kabinet. Een nieuwe wind waaide door politiek Nederland: politici van de gevestigde orde vertrokken, en veel kiezers vestigden hun hoop op BBB en Pieter Omtzigt. Nu Mark Rutte vertrok, begreep ook Wilders dat er een nieuwe tijd aanbrak. Vanaf dat moment matigde hij zijn toon. En toen werd het 7 oktober.
Hamas viel Israël binnen en slachtte in een orgie van geweld honderden burgers af. En nog voordat Israël zelfs maar een voet in Gaza gezet had, stroomden de straten in de westerse wereld vol met anti-Israëlprotesten. In die straten zagen we het onzalige verbond tussen de Israëlhaters: de ‘linkse’ lakeien van de macht die het domineesvingertje kwamen heffen, en (afstammelingen van) islamitische immigranten.
#Leestip. @Repelsteeltje21 zet het uitstekend op een rijtje: "Erken dat de Palestijnse terroristen niet opkomen voor Palestijnen, maar gedreven worden door haat. Wie hen steunt, steunt genocide. (…) Met het absolute kwaad valt niet te onderhandelen."https://t.co/k3I6eiIjCn
— Mattijs Glas (@MattijsGlas) October 8, 2023
Bestuurders stonden intimiderende anti-Israëldemonstraties toe, terwijl het hijsen van de Israëlische vlag als polariserend werd gezien. De ‘kwaliteitsmedia’ gingen zo ver mee in het anti-Israël narratief, dat ze zich zelfs bezondigden aan het doorgeven van Hamaspropaganda. Maar te veel Nederlanders waren de afgelopen jaren al wakker geworden door alle misstanden en het vertrappen van grondrechten tijdens de coronacrisis.
De ogen gingen open
Iedereen die zich niet liet bedwelmen door het opgelegde narratief, kon met eigen ogen zien dat de Israëlhaters niet gedreven werden door oprechte verbondenheid met de Palestijnen. Want waar waren de grote demonstraties toen Palestijnen massaal werden afgeslacht in Syrië? Hier zagen we de doorgeslagen westerse zelfhaat van ons establishment – die zich uit in vijandigheid tegen de eigen bevolking – gecombineerd met de falende integratie van te veel Jodenhatende nieuwkomers.
Het falen van de multiculturele samenleving en de zelfhaat van het domineesvingertje lagen letterlijk op straat, en Wilders hoefde alleen maar zijn vaste punten te herhalen en dit keer af te zien van nodeloze provocaties. Toen de andere partijen het weer af lieten weten en vertrouwen predikten in instituties die al lang onbetrouwbaar zijn gebleken, werd de PVV met voorsprong de grootste.
1848 past beter dan de jaren ‘30
Sindsdien roepen geschokte duiders dat de jaren ’30 terug zijn en dat we nu af dreigen te glijden naar fascisme. Maar ze zouden beter terug kunnen denken aan 1848. De onvrede kwam niet uit het niets, al was het eerder niet populair om de oorzaken te benoemen. En net als in 1848 staat de zittende macht voor de keus: zich vastklampen aan de macht, of beseffen dat een koerswijziging nodig is.
Op sleutelposities in onze maatschappij zitten zoveel liefhebbers van de oude politiek dat zij succes zouden kunnen hebben als zij een regering met de PVV willen saboteren. Maar tegen welke prijs? Ons establishment kan beter deze democratische aardverschuiving respecteren en helpen om de veranderingen in goede banen te leiden.
Maar dat vergt een werkelijk democratische instelling. Dat vergt enige zelfkritiek, dat vergt werkelijk luisteren naar anderen. Het vergt vooral een afscheid van dat gehate domineesvingertje. Het is te hopen dat deze ‘bezorgde burgers’ af zullen dalen van hun kansel, en zich werkelijk in willen zetten voor een beter Nederland.
2024 is een kans
Er is niets ongrondwettigs aan het herzien van verdragen, aan het aannemen van nieuwe wetten, en zelfs aan het wijzigen van de Grondwet. Te veel is scheef gegroeid de afgelopen decennia. Het is een goede zaak dat we nu de kans hebben om misstanden recht te zetten. PVV, VVD, NSC en BBB hebben een stevige meerderheid en kunnen elkaar in evenwicht houden, al zal het de VVD zwaar vallen om eindelijk verkiezingsbeloftes waar te moeten maken.
In peilingen na 22 november laten kiezers steeds duidelijker weten hoe groot het draagvlak voor deze regering is, en hoe sterk het verzet tegen het opnieuw uitsluiten van de PVV. Gewone Nederlanders lijken meer vertrouwen in de veerkracht van onze democratische rechtsstaat te hebben dan velen die zich nu opwerpen als verdedigers ervan.
2023 was een revolutiejaar. Laat 2024 het jaar van de nieuwe koers worden, het jaar dat Nederland weer meer een democratie wordt.
Vond je dit artikel goed? Steun Maaike van Charante via repelsteeltje.backme.org
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Antisemitisme10 mei 2024Openstelling naoorlogse archieven over collaborateurs mag niet worden beperkt
Antisemitisme3 mei 2024Over de journalistieke integriteit van de chef Opinie van NRC
Israël2 mei 2024Nederlandse media blijven haatcampagne tegen Israël voeren
Feminisme20 april 2024De grensoverschrijdende intimidatie door transactivisten
Het gaat ons nog te goed om voor een revolutie uit de stoel te komen. Als het een revolte wordt dan zal het een fluwelen revolutie zijn. Maar ik ben het met de auteur eens; er gist wel een en ander. Het verschil met 1848 is dat we nu te maken hebben met botsende culturen en dat zal meer vuur geven dan een fakkeloptocht. Ik hoop dat de politiek de kans krijgt Nederland weer op de rit te krijgen voordat de vlam in de pan slaat.
ik hoop dt de vlam in de pan slaat, en dat de Nederlander zichzelf zo de kans geeft de politiek te vernietigen ipv dat de politiek de burger vernietigd
Dat is eerder gebeurd. Denk aan Johan van Oldebarneveld.
Inderdaad heb ik de periode rond 1848 met de geschiedenisles gehad, maar ik heb er nooit zo over gedacht, tot uw artikel en inderdaad. Het is treffend.
Lees de Wiki revolutiejaar 1848.
Ik begrijp nu waarom Kaag zo nerveus werd van die fakkel bij haar voordeur.
Het enige verschil is dat door de technologische vooruitgang de situatie veel gecompliceerder is. De politiek heeft veel meer grip op de burger door de moderne communicatie middelen. Daardoor konden de problemen steeds groter worden, maar ik denk niet dat de politiek deze problemen verder voor zich uit zal kunnen schuiven omdat deze problemen uiteindelijk het landsbelang gaan treffen.
Hier komt een andere complicatie omdat Nederland eigenlijk geen zelfstandig land meer is maar een onderdeel van de Europese Unie.
U hebt me veel geven om over na te denken.
Kaag was bang voor een fakkel voor de deur. Van een meneer die lid is van de CU, nota bene. En nu vertrekt ze weer stilletjes om hell hole Gaza op te bouwen. Wat een gotspe. Ze kan beter even wachten of Israel dat schurkennest sowieso wel wilt opbouwen. Dat bepaalt de VN niet. Ondertussen zit ze er warmpjes bij, in een villa in Cairo of Qatar. Schaamteloos.
Als het schip zinkende is…………..
Vierde of vijfde huis?
Mw. Kaag was niet bang hoor, ze acteerde angst om slachtofferschap uit te stralen. Natuurlijk is het niet fijn als je van alle kanten wordt aangevallen, maar als zelfverkozen ‘hoge boom’ moet je wel wat wind kunnen vangen.
Wat heeft NL nu uiteindelijk echt aan haar gehad?
Volgens mij realiseerde ze zich dat ze, anders dan de (zwaar overdreven) glansrol in voorgaande functies, nu ijskoud door de mand viel en elke vermeend angstige situatie (of vrouwenhaat ha ha) werd dus uitgemolken om een voortijdig vertrek te rechtvaardigen.
Ook typisch links: iedereen schuld behalve het eigen falen.
ik denk ook niet dat zij bang was. Absoluut niet. Ze heeft dat gewoon gebruikt. En die ‘act’ van haar dochters zogenaamd als ‘verrassing ‘ in dat filmpje voor collegetoer, dat was ook geregisseerd, m.i.
Als je zegt revolutie denk je gelijk aan links, socialistisch of erger. Als het nu al gebeurt wordt het andersom, links wordt in de hoek gedrukt door rechts wat realistisch en sociaal zou zijn. Ik hoor links al lachen bij deze woorden maar het is juist dat wat zij hebben losgelaten want socialistisch betekent niet sociaal en hun ideeën zijn onrealistisch en gevaarlijk voor de democratie. Daarom werd in akte 1. links links gelaten en rechts heeft de verkiezingen gewonnen. Of er akte 2. komt is de vraag want deze is afhankelijk van akte 3. ,die Brussel betreft en de nodige verrechtsing van het beleid vereist. Gezien de verkiezingen tot nu toe lijkt het aan de orde te zijn want de kiezer is de globalisering, migratie en groene maatregelen zat. De nationaal gevoel moet terugkomen willen we Europa behouden en niet een speelplaats voor de illegale en criminele wereld. Links moet voor decennia teruggevloten worden om alle schade te kunnen repareren voor zover het nog kan. Nieuwkomers moeten zich schikken naar de Europese cultuur en niet onze democratie misbruiken. Pas dan kunnen wij Europa terugkrijgen.
1848 was een liberale revolutie: ondernemers en investeerders wilden de ruimte om met productiemiddelen als privébezit zelf de koers van het bedrijf te bepalen, in plaats van door een mercantilistische overheid.
Slinks genoeg werd het recht op privébezit (bedoeld werd dus dat van productiemiddelen) gecombineerd met het recht op individuele vrijheid en inspraak in het bestuur.
Het recht op bezit van productiemiddelen werd in de 70 jaar na 1848 betwist door de socialisten. Gezien de toenmalige slechte arbeidspositie en -omstandigheden viel daar veel voor te zeggen. Maar toen daar in de jaren 1950/60/70 eenmaal aan tegemoet werd gekomen, viel het socialistisch verzet weg.
Het al dan niet terechte verzet van socialisten tegen deze liberale koers verhulde echter een ander, dieper onrecht: de liberale claim op bezit van productiemiddelen vormde de juridische en vervolgens geïnstitutionaliseerde grondslag van het recht voor ondernemers zelf hun koers uit te zetten bij het te voeren bedrijfsbeleid. Aan het oog onttrokken werd het feit dat die ondernemerskoers vaak tegen de belangen van zowel de samenleving als geheel, als specifieke groepen in ging.
Zo zijn ongeschoolde immigranten van belang voor bedrijven die anders failliet zouden zijn gegaan. De schade die deze ongeschoolde immigranten aanrichten in de samenleving laten deze ondernemers voor rekening van diezelfde samenleving.
Ik vind dat dit wel eens duidelijk benoemd mag worden: bedrijven zouden zich moeten verantwoorden tegenover de samenleving. Hun beleid mag er niet toe leiden dat de samenleving schade ondervindt.
De bedrijven die destijds gastarbeiders aantrokken uit zuid-Europa en Noord-Afrika deden dat omdat ze behoefte hadden aan hard werkend, slaafs ingesteld en laag betaald personeel. Op deze manier werd een nieuwe onderklasse gecreëerd, die meer en meer de na 1966 mondiger geworden Nederlandse arbeiders verving.
De pas opgerichte SP had dat feilloos in de gaten, vandaar de verschijning van hun brochure Gastarbeid en Kapitaal. Naderhand, rond 1990, hebben “progressieve” dominees de linkse partijen overgenomen en zich zorgzaam ontfermt over de “zielige” gastarbeiders.
De bedrijven die de gastarbeiders aantrokken (Verolme bijv) bestaan niet meer, hun werk is overgenomen in lagelonenlanden. En de samenleving draait op voor de nazorg aan wat later “de allochtonen” is gaan heten.
De rest is geschiedenis. Helaas.
“Opwarming van het klimaat” ? “Opwarming van de aarde” bedoel je. Je hebt verschillende klimaten, maar het polaire klimaat wordt niet warmer, integendeel zelfs en ons zeeklimaat zal zolang de Noordzee ligt waar het ligt ook al zou het een graadje warmer worden echt geen mediterraan klimaat noch een landklimaat.
er is ook geen opwarming van de aarde
Ik denk eerder aan verschuiving van de klimaatzones. En die bakken met regen? Nou, de atmosfeer is schoner dan sinds begin metingen. Want we mogen van alles niet meer. Houtstook, kolen, turf e.d. plus zware kolengestookte fabrieken veroorzaakten een soort scherm dat er inmiddels niet meer is. Dus meer zonnestraling (en ook nog een zonnemaximum), dus meer verdamping, dus komen die bakken water ergens weer neer.
Ik ben ook niet voor meer luchtvervuiling, maar elke actie kent reactie, soms goed, vaak uiteindelijk contraproductief.
Beslissingen lijken meer en meer ad hoc op basis van de laatste hypes te worden genomen, zonder een lange termijn strategie die uit en te na van alle kanten is bediscussieerd.
Ik ben bang dat de vergelijking met 1848 een erg ongelukkige vergelijking is. In Frankrijk kwam president Napoleon aan de macht, die al enkele jaren later zichzelf tot keizer uitriep. In de meeste overige landen van Europa, vooral Duitsland en Oostenrijk-Hongarije, werd de democratisch-revolutionaire beweging met geweld onderdrukt.
De tegengestelde krachten liggen bovendien nu heel anders dan in 1848. De koningen van toen zijn vervangen door een partijenstelsel dat naar buiten toe pluriformiteit voorwendt, maar in feite één bepaalde ideologische richting vertegenwoordigt, het globalisme.
1) de opstand van de burger is gericht op herstel van belangenbehartiging. Het is niet duidelijk welke Nederlandse belangen gediend worden met massale immigratie, met energietransitie en verdere uitbreiding van de EU. Die politieke plannen zijn uitsluitend in het belang van een internationale elite die elkaar helpt.
2) De internationale elite kan zich, in tegenstelling tot de situatie in 1848, bedienen van een economie waarvan de helft via de overheid wordt herverdeeld. Grote groepen mensen zijn financieel afhankelijk van de overheid en zijn daardoor snel geneigd de kant van de overheid te kiezen.
De spanning tussen 1) en 2) levert veel cognitieve dissonantie op, die veel mensen oplossen met dooddoeners die iedereen kent: – de migranten komen hier om te werken (wat maar voor een derde van hen geldt) – de energietransitie is nodig (dat is onbewezen, het is politiek programma, geen wetenschap) – de uitbreiding van de EU is voordelig voor Nederland (als je alleen naar de voordelen kijkt, ja dan wel).
In 1848 breken er in verschillende Europese landen revoluties en rellen uit, ook in Nederland. Dit verontrust Koning Willem II. Hij vraagt de liberale staatsman Johan Rudolph Thorbecke de Grondwet zo te wijzigen dat de macht van de koning wordt ingeperkt en de ministers en het parlement meer macht krijgen.
Ik zie het verschil niet, de onrust wordt veroorzaakt door een concentratie van macht die tegen de burger is.
Dat zagen ze toen, dat zien we nu.
Er is een groot verschil tussen het eindresultaat van de revolutie van 1848 in Nederland en de revolutie in de andere landen, zoals Duitsland en Oostenrijk-Hongarije. Nederland was eeuwen lang een republiek geweest, waarin de Staten-General zeer regelmatig bijeenkwam. De instelling van een koninkrijk, op instigatie van het Congres van Wenen, maakte grotendeels een einde aan de invloed van de Staten. De revolutie van 1848 herstelde die invloed.
In Duitsland en Oostenrijk-Hongarije echter was de invloed van de Staten-Generaal altijd marginaal geweest. Die landen werden praktisch geheel door koning en adel geregeerd, waarbij ook de middenklasse praktisch geen invloed hadden. Er waren jaren dat de Staten-Generaal helemaal niet bijeen werden geroepen. Ook na 1848 waren de bevoegdheden van de Staten-Generaal in deze landen zeer beperkt.
Verder wat betreft specifiek de situatie in Nederland is het verschil met 1848 als volgt. De grondwet werd in Nederland ingevoerd om de macht van koning te beperken, maar dat speelt nu geen rol meer. Het gaat nu veel meer om de vervlechting van politiek en economie, die een regering veel meer macht geeft over onderdanen dan in 1848.
1848: politiek; de nieuwe adel
Het is volslagen ondoorzichtig waar de macht ligt. Nederland is een lobbyland geworden. De media worden gestuurd door de politiek, maar ook door technocraten als Amazone, Facebook, Microsoft en Google. Overigens, wie stuurt wie aan. Het gaat allemaal om belangen en niet meer om de burger.
Er is geen overzicht meer
Types als Elon Musk en Klaus Schwab spelen de baas. En natuurlijk nog vele andere, kleinere baasjes zoals machiavellist pur sang Rutte.
We zien de onrust nu, net als toen, over heel Europa.
Een ander verschil tussen 1848 en nu:
– in 1848 was het de middenklasse die revolutionair was en meer democratie eiste. Voor hen zelf wel te verstaan. Voor de rest van het volk bestond er censuskiesrecht, mensen hadden alleen stemrecht als ze een bepaald minimumbedrag aan belasting hadden opgebracht.
– in 2023 is het juist de middenklasse die in 1848 aan de macht is gekomen, die elke verkiezingsuitslag naar zijn eigen belangen ombuigt, in samenwerking met multinationals en beleggingsbedrijven, want daar liggen de belangen van de middenklasse. Vandaar dat bestedingen moeten worden omgebogen naar de ‘groene’ industrie, want dan renderen de beleggingen in die sector nog beter dan voorheen. De afzet is verzekerd via de politieke dwang dat de pensioenfondsen moeten beleggen in die sector.
Geen parallel is volmaakt.
Het gaat me om de versteende gevestigde orde in Nederland die zich vastklampt aan de macht, terwijl de onvrede toeneemt. Ook nu kan de gevestigde orde inzien dat verandering beter is dan het laten escaleren van de onvrede.
Mee eens dat 1848 in het algemeen een geschikte historische gebeurtenis is om een vergelijking mee te maken.
Tijdens mijn letterenstudie leerde ik dat ‘kunnen’ twee betekenissen heeft: 1) in staat zijn om, 2) daadwerkelijk doen datgene waartoe men onder 1) in staat is.
Op grond van 1848 weet ik heel zeker dat de gevestigde orde waar jij naar verwijst misschien aan 1) voldoet, maar aan 2) zeer zeker niet.
De reden hiervoor is dat het soort verandering dat wordt verlangd precies het soort verandering is dat de elite onder geen beding wil. Juist deze tegenstelling verhindert dat ze zullen toegeven. Behalve misschien met een inlegvelletje.
De les van 1830 en 1848 is dat de verandering alleen komt als de top weggewerkt wordt (in Frankrijk was dat Karel X en Louis Philippe). In de overige landen mislukte dat. Nederland was een uitzondering omdat het kon teruggrijpen op een lange republikeinse traditie. Ook dat station is in de huidige situatie al lang gepasseerd dankzij de overdracht van bevoegdheden aan de EU.
Het is waar dat de gevestigde orde deze verandering echt niet wil. Punt is: er zijn niet zoveel alternatieven meer. Als we grofweg drie mogelijkheden bekijken, dan is
1) van harte meegaan met de verandering => een utopie, vanwege die weerstand.
2) zich keihard verzetten => een mogelijkheid die nog veel meer schade oplevert.
3) een compromis => het meest waarschijnlijk.
De vraag is of men (3) genoeg toe zal willen geven om tot een acceptabele uitkomst te komen. Dat zal lastig worden, want de laatste decennia is er zoveel schade aangericht dat het de gevestigde orde echt veel zal kosten om de ergste zaken recht te zetten.
Het eindresultaat zal dus waarschijnlijk ergens tussen 2 en 3 terecht komen, terwijl tussen 1 en 3 veel beter zou zijn.
We zullen zien.
Er is een analogie tussen 1848 en nu in fundamenteel toenemende onvrede, ja. Maar zo’n analogie kan tussen elke revolutie en de huidige tijd gemaakt worden.
Als de liberale revolutie van 1848 in het huidig tijdsgewricht zijn pendant vindt, dan is dat feitelijk de periode jaren 1980/90/2000. En die moderne liberale revolutie blijkt anno 2023 catastrofaal mislukt. Dat dit zo is, is af te lezen uit de massale vlucht van gevestigde politici uit het politieke kamp, nog voordat de verkiezingen van 22 november plaatsvonden. Dat is een buitengewoon significant signaal.
De zittende klasse gaat dus zeker niet van harte mee met de verandering, maar verdwijnt uit de top van het bestuur. In die zin lijken zij die keihard verzet plegen een overwinning te hebben. Het venijn zit ‘m in de staart: al die ambtenaren en ngo’s die over de laatste 50 jaar sinds de Mars door de Instituties sleutelposities hebben ingenomen.
Daar zal zich de werkelijke strijd gaan afspelen. Daar zal mogelijk blijken dat de periode van democratie beëindigd is. In dat geval is binnenlandse strijd zeker niet onwaarschijnlijk.
Mocht het zover komen en latere historici de schuldvraag (of oorzaak) willen vaststellen, dan moeten ze kijken naar het vasthouden van de macht door het uitvoerende deel van de zittende klasse, die nu dus zonder bestuur zit.
Zo beschouwd, als we toch de historie induiken, is de huidige periode meer te vergelijken met de periode 1815-1848: de poging tot Restauratie door het Congres van Wenen, waarin gepoogd werd tot herstel van de standensamenleving te komen.
het grootste verschil tussen toen en nu: het volk was toen slimmer/minder door opleiding misvormd
Al was een groot deel van het volk toen niet of weinig geschoold betekent niet dat ze niet verstandig waren.
En degenen die zich nu hoogopgeleid noemen, zijn zeker niet per definitie ook verstandig.
Sterk verhaal; Napoleon is al in 1821 gestorven.
In 1848 werd Napoleon III tot president gekozen, vervolgens riep hij zich in december 1851 tot keizer uit. Zijn vader was Lodewijk Napoleon, een jongere broer van Napoleon 1 die in 1821 overleed.
Zie mijn reactie op NI28. Het massale toelaten van migranten is resultaat van fusie tussen drie ideologieën die zich over de laatste 40 jaar heeft voltrokken: die tussen het liberalisme, christendom en socialisme.
Socialisme: de Kamerverkiezingen van 1986 waren extreem gepolariseerd. Socialisten hadden sinds 1894 een parcours uitgezet om via verkiezingen de meerderheid te behalen. Daar zou tijd overheen gaan. Na invoering van het algemeen kiesrecht in 1917 en 1919 (naar aanleiding van de Russische Revolutie) zagen socialisten bij elke verkiezing hun deelname vergroot. Maart 1986 haalde de PvdA een monsterzege van omgerekend 65 zetels bij de gemeenteraadsverkiezingen. Bij de Kamerverkiezingen van mei 1986 werden dit er slechts 52. De uitslag gaf voor het eerst geen toename van het aantal zetels te zien: het parcours van 1894 bleek mislukt. Reden voor de PvdA-leiding om het socialisme overboord te zetten, en in te zetten op samenwerking met liberalen. In stand bleven echter de standpunten ten aanzien van ‘anti-racisme’ waarbij het nauw aansloot bij de christelijke partijen, hoewel ‘antiracisme’ strikt genomen geen socialistisch ideaal was.
Christelijke partijen: het aloude standpunt van onbeperkte gastvrijheid voor behoeftigen stelde het land bloot onbeperkte immigratie. Onbeperkte gastvrijheid en ‘antiracisme’ vonden elkaar bij migratie
Liberale partijen: op het eerst oog lijkt het vreemd dat liberalen concessies deden aan socialisten die ze net verslagen hadden. De gevonden overeenkomst bleek, ook hier, massamigratie te zijn: omdat ondernemers onbeperkt toegang tot een onuitputtelijke bron van arbeid wilden, sloten zij aan bij de christelijke onbeperkte gastvrijheid en het socialistische ‘antiracisme’
Vaak vind ik ironie vermakelijk, maar de ironie van degenen die roepen “de jaren ’30 zijn terug” is op zijn minst schrijnend, zelfs walgelijk. Ik generaliseer nu, maar zijn de “faacisme”-roepers nu juist niet degenen, die schaamteloos andere meningen, of zelfs degenen die een andere mening verkondigen, willen cancelen en uitsluiten? De blinde vlekken, het gebrek aan zelfkritiek, het onvermogen (of de onwil) tot zelfreflectie maken mij pessimistisch. Nu weet ik van Maaike dat ze minder cynisch is dan ik, maar 2024 het jaar van de koerswijziging? Ik hoop het oprecht, maar ik vrees voor verdere polarisering en sabotage-gedrag van het “weldenkende” en “deugende” deel van het establishment en hun bewonderaars. Desalniettemin wens ik Maaike en u allen een voorspoedig Nieuwjaar! Gr. van Eddie.
Een gelukkig Nieuwjaar, Eddie!
De overheid is gewoon te groot en te machtig. Mensen moeten telkens vragen of iets wel mag, wat vaak niet zo is. Niet vragen betekent boete. Inspraak op het beleid is meestal nauwelijks aanwezig.
Wanneer we ons eigen geld weer mogen uitgeven, aan scholen, energiekeuze, ngo-steun, media, ontwikkelings giften, goede doelen, etc. En we weer een eigen munt hebben. En banken weer zelfstandig hun eigen broek moeten ophouden. Dan is onze invloed tenminste duidelijk.
spijker op de kop, met een slag in het hout geslagen.
macht corrumpeert, veel macht corrumpeert nog meer
als het volk de politiek niet vernietigd, vernietigd de politiek het volk. punt
7 oktober was de game changer tijdens de verkiezing. Maar de NPO had niks door. ”Want waar waren de grote demonstraties toen Palestijnen massaal werden afgeslacht in Syrië?” En toen ze Libanon uit werden geschopt, na een staatsgreep? En uit Egypte? En waar waren de demo’s tegen de tienduizenden islamitische doden in Jemen door Saoudie-Arabie? En tegen de slachtingen op burgers door islamitische terreurgroepen in Sudan? Het is duidelijk wat er door een willekeurig bril wordt gekeken door de media. Pure jodenhaat. Steun aan barbaren. Het volk ziet dat. Het volk dat klaar is met de propaganda van woke, inclusie, klimaat en gender. De Keizer loopt in zijn blote reet maar de NPO prijst zijn nieuwe kleren nog.
Geweldig stuk, mevrouw van Charante.
Volledig mee eens!
Complimenten.
Uitstekende column.
Links komt graag en steevast met de verwijzing dat “de treinn’n naar het oooosst’n weer gaan rijijd’n.” Ofwel, rechts = nazi’s. Of dat nou de PVV is of FvD, of wat maar niet in het linkse plaatje past.
Alleen, de nazi’s waren niet de oorzaak. Maar het tragische gevolg van een disfunctionele samenleving. Een linksmensch ga je niet overtuigen. Maar een verstandig mens zou moeten inzien dat wanneer een samenleving te idioot wordt, een harde correctie het gevolg zal zijn.
Die correctie kan nog steeds een burgeroorlog worden. Links betoont zich intolerant en gewelddadig agressief. Maar de autochtone bevolking wordt deze wantoestanden in snel toenemende mate beu. De vlam kan in de pan slaan wanneer een linksmensch Wilders omlegt. De gelaten houding van het volk uit 2002 is er niet meer. En er is een fors bestand aan anti-westerse moslims in ons land. Een categorie die ook wel eens haar kans schoon kan zien om Nederland in deze chaos een beetje “islamitische beschaving” bij te brengen.
En na een moord op Wilders kan er ook een krachtige leider zijn kans schoon zien om in Nederland de orde te herstellen. En ook dat hoeft niet perse een zegen te zijn.
Als we mazzel hebben, is slechts de geest uit de fles en komt er een kabinet dat met een forse dosis obstructie vanwege een “gezonde” portie tegenzin van NSC de weg vrijmaakt voor normalisatie in ons land. NSC heeft 1 held die zich vastbijt in dossiers en oprecht is. Daarmee zijn al zijn kwaliteiten wel beschreven en verder blijven hij en zijn companen CDA+ lieden.
Maar ook dan hebben we een lange, en riskante weg te gaan.
Of juist 2024? Bij de buren is ook het een en ander aan het rommelen:
https://mailchi.mp/tichyseinblick/28122023-der-ampel-droht-2024?e=e663367b95
En zo gaat iedereen aan zijn eigen succes te onder. Tenminste als je te dicht met je billen bij de zon vliegt.
BBB/NSC is CDA 2.0 en WEF. Kiezers zijn bedrogen.
´lastige journalisten en Kamerleden´. Welke twee?
Dit artikel op GS geeft ook een interessante inkijk.
https://www.geenstijl.nl/5174172/GeldBlog-COP28-en-gevaarlijke-wensdenkers