Auschwitz-herdenking: de geschiedenis van uitgever Andries Blitz
Meedogenloze bureaucratie van de Jodenvervolging
Foto: Andries Blitz. 
In het kader van de herdenking van 75 jaar bevrijding Auschwitz op 27 januari, tevens internationale herdenkingsdag van de slachtoffers van de Holocaust, ging OpinieZ-auteur Jan Gajentaan de sporen na van één van de talloze slachtoffers van dit beruchte concentratiekamp: de Amsterdamse uitgever Andries Blitz.
Mijn grootouders zijn nog opgegroeid in het Amsterdam van vóór de Tweede Wereldoorlog. Het Amsterdam dat met recht Mokum werd genoemd of – liefkozend, door het Joodse volksdeel – het Jeruzalem van het Westen. Net als vele van hun tijdgenoten zijn mijn grootouders volkomen overrompeld door de gebeurtenissen die hebben geleid tot de genocide op de Nederlandse Joden. Van de 140.522 in 1941 door de Duitse bezetter geregistreerde Joden in Nederland, hebben slechts ongeveer 25.000 de oorlog overleefd.
Mijn grootouders spraken niet graag over hun vooroorlogse leven en de ondergang van dat vrolijke, volgens tijdgenoten enigszins “barokke”, vooroorlogse Amsterdam, met veel Joodse invloeden. Wij vroegen er ook niet specifiek naar, als kleinkinderen.
Pas later, na hun dood, ben ik me gaan interesseren voor het vooroorlogse netwerk van Joodse vrienden en kennissen van mijn grootouders. Ik schreef onder meer het blog Max en Jan over de vriendschap van mijn grootvader met de Joodse Amsterdammer Max Goldenberg. Max en zijn vrouw kwamen om in concentratiekamp Bergen-Belsen, vlak voor het einde van WO2.
Andries Blitz
In dat blog sprak ik ook over de uitgever Andries Blitz (Blits voor de burgerlijke stand), een Amsterdammer van Joodse afkomst. Andries Blitz was de uitgever van een boek van mijn opa getiteld Volgende patiënt!. Dit boek beschreef zijn dierenartsenpraktijk in Amsterdam en verscheen in november 1940. In die tijd werden boeken vaak gelanceerd in november, omdat ze dan gekocht werden als Sinterklaasgeschenk.
Het boek, voorzien van een illustratie van een hondje met een pootje in het verband door de bekende cartoonist Jo Spier, werd goed gewaardeerd, vooral door de dierenliefhebbers in Nederland.
Het is vermoedelijk het laatste boek geweest dat Andries Blitz onder eigen naam heeft uitgegeven en gepromoot. Als we de ontwikkelingen volgen rondom Andries Blitz(s) in het begin van WO2 zien we de wurgende, geplande, stapsgewijs uitgevoerde genocide, die door Jacques Presser zo beklemmend is beschreven in zijn tweedelige magnum opus Ondergang (1965), exact weerspiegeld.
Beroepsverboden
Want al op 1 januari 1941, amper twee maanden na het verschijnen van opa’s boek, was Andries Blitz genoodzaakt zijn succesvolle boekenfonds over te dragen aan uitgeverij Van Holkema en Warendorf. Anders was het in handen gekomen van een Duitse Verwalter. Dit in het kader van de beroepsverboden en stelselmatige uitsluiting van Joden. Waarbij Joodse uitgevers en boekhandelaren kennelijk een groep vormden, waarop de nazi’s bijzonder gebeten waren.
In de loop van 1941 werd Andries Blitz aangehouden en vastgezet in de gevangenis bij de Weteringschans. Van daaruit ging hij in 1942 naar kamp Amersfoort en vervolgens rechtstreeks naar Auschwitz, waar hij al op 14 augustus 1942 om het leven is gebracht.
Ondergang
Toen ik vorig jaar ‘Ondergang’ van Presser las, viel mij op hoe de bureaucratisch georganiseerde genocide (Presser sprak van vervolging en verdelging) van de Nederlandse Joden gepaard ging met de meest vreemde bureaucratische kronkels. Presser, als direct betrokkene (zijn vrouw, de liefde van zijn leven, werd vermoord in een concentratiekamp) ging geestelijk bijna ten onder aan het schrijven van dit standaardwerk, dat grote indruk maakte in de jaren zestig. Presser spaarde de tijdens WO2 falende Nederlandse overheid, onze regering en vorstin in Londen en ook de Joodse Raad, niet.
De door Presser beschreven bureaucratische absurditeiten, waarbij juristen en sociale netwerken werd ingezet door mensen die de dood voor henzelf en hun familie in de ogen zagen (al kenden zij de details van de gaskamers niet), herken ik in de lotgevallen van de Joodse vrienden en bekenden van mijn grootouders.
Jo Spier
Zo genoot de Joodse cartoonist Jo Spier enige bescherming, omdat NSB-leider Mussert een fan was van zijn tekeningen in de Telegraaf. Spier kwam uiteindelijk terecht in het ‘mildere’ concentratiekamp Theresienstadt, waar hij decorstukken vervaardigde voor films van de nazi’s. Na de oorlog werd hem dit euvel geduid. Spier emigreerde daarom begin jaren vijftig naar de VS.
Max en Hanna Goldenberg, die een Duits-Nederlands vertaalbureau hadden (Max was van Oostenrijkse afkomst), deden vertaalwerk voor de Joodse Raad en hebben misschien daardoor hun leven kunnen rekken. Maar uiteindelijk kwamen ze toch om in een Duits concentratiekamp.
Foto: Concentratiekamp Auschwitz.
Willemsparkweg
Deze wrange geschiedenissen lezende, kwam bij mij de vraag op waarom juist Andries Blitz (Blits) al zo vroeg in de oorlog is omgekomen. Ervan uitgaande dat hij ongeveer in dezelfde sociale netwerken verkeerde als bijvoorbeeld Jo Spier.
Andries Blitz woonde met zijn vrouw Debora (Dé genoemd) en hun beide zoons bij ons in de buurt te Amsterdam-Zuid, aan de Willemsparkweg. Ik vermoed dat mijn grootvader en Andries elkaar kenden als buurtgenoten, al sinds de jaren twintig. Misschien bezocht Andries met zijn hond of kat onze dierenartsenpraktijk in de Johannes Verhulststraat en is zo het idee ontstaan van de dierenartsenroman Volgende patiënt!.
Het boek is overigens geschreven door een door Andries Blitz ingeschakelde ghostwriter, Erna Koning-Manuel, een beroepsschrijfster en vertaalster die enige tijd meeliep in onze dierenartsenpraktijk en daar de verhalen van mijn grootvader optekende. Vóór WO2 schreef zij o.a. detectives (onder het pseudoniem Edna Marson) en kookboeken. Eerder in 1940 schreef zij een ander boek voor uitgeverij Andries Blitz.
Diamantwerkers
Volgens het standaardwerk Joden in Nederland in de 20e eeuw, een biografisch woordenboek (samengesteld onder redactie van de historica wijlen Rena Fuks-Mansveld) werd Andries Blits geboren in 1890 in een Amsterdams diamantwerkersgezin, “waar socialistische ideeën en een hang naar kennis en cultuur diep geworteld waren”. Al jong kwam Andries Blits in het uitgeversvak terecht en in 1930 besloot hij voor zichzelf te beginnen onder de naam Andries Blitz. Waarmee al meteen duidelijk wordt dat hij een sterk gevoel had voor marketing. Ik zal nu in dit stuk de naam Blitz aanhouden, al bleef deze voor de burgerlijke stand Blits.
Omwenteling in de boekenwereld
Andries Blitz was een succesvolle uitgever die een aantal zaken anders aanpakte dan de gevestigde orde van uitgevers, zowel qua onderwerpkeuze (zo publiceerde hij reisverslagen en de belevenissen van de populaire vlieger Viruly) als in de vorm: Blitz introduceerde samen met de Arbeiderspers (die tijdens de oorlog genazificeerd zou worden) als eerste in de jaren dertig romans in pocketvorm.
Na aanvankelijke protesten in de boekenbranche bleken deze ABC-pockets, die vanaf 1938 voor 35 cent verkocht werden, erg succesvol, want ze boorden een nieuw lezerspubliek aan. Waardoor Blitz voor een omwenteling zorgde in de boekenwereld. Ook een boek met tekeningen van de hierboven genoemde Jo Spier, getiteld Per potlood door Nederland uit 1934, was een groot succes.
Als je de verhalen over Andries Blitz leest en foto’s van hem bekijkt rijst het beeld op van een vrolijke, creatieve, hardwerkende ondernemer die geen mens kwaad deed. Waarom stond hij zo hoog op de dodenlijst bij de nazi’s, dat ze hem al in 1941 opgesloten hebben, nog voor de grote deportaties begonnen? Een mogelijk antwoord vond ik in een geschiedenis uit 1936.
Foto: Andries Blitz (l) in 1935.
Motie van afkeuring
Andries Blitz diende toen samen met enkele anderen een motie van afkeuring in bij een congres van de ‘Koninklijke Vereeniging ter bevordering van de belangen des Boekhandels, de Koninklijke Nederlandse Uitgeversbond en de Nederlandse Boekverkopersbond’, naar aanleiding van het doorvoeren van de Neurenberger Rassenwetten in Nazi-Duitsland en de boekverbrandingen aldaar.
Blitz, die besefte dat de zaak politiek gevoelig lag – Nederland hield immers vast aan de neutraliteitspolitiek en had zelfs het beledigen van Adolf Hitler als ‘bevriend staatshoofd’ strafbaar gesteld – schreef in een toelichting op de motie: “Met lette dus goed op: geen politiek, maar door hetgeen in deze motie wordt naar voren gebracht wordt het belang van het boek geschaad, dus het belang van de leden van de Vereeniging”.
De voorzitter van de vergadering weigerde de motie in behandeling te nemen. Waarbij als reden werd aangevoerd dat deze niet behoorde tot de competentie van de vergadering. Kortom, de typische laffe wegkijk-houding van de Appeasement-jaren. Ondertussen stond Andries Blitz er gekleurd op, want zijn naam werd genoemd in de media als indiener van de motie en zal toen misschien al genoteerd zijn door overijverige leden van de NSB.
Echtpaar Koning
Vervolgens vond ik door intensief te googelen dat de ghostwriter van het boek van mijn opa, de eerder genoemde Erna Koning-Manuel en haar man drs. Frits Koning (een bioloog die wetenschappelijk medewerker was bij uitgeverij Strengholt), na de oorlog bestraft zijn met een langdurige gevangenisstraf en voor hem een publicatieverbod. Hij kreeg in 1949 14 jaar celstraf, zij 5 jaar. Erna Koning-Manuel is vermoedelijk overleden in de gevangenis, in 1953, 49 jaar oud.
De uitgever Strengholt is een geval apart. Voor én na WO2 had Strengholt een Joodse zakenpartner, maar in de oorlog stelde hij de NSB’er Koning aan als mede-directeur om zakelijk geen nadeel te ondervinden van de bezetting.
Aangegeven
Het schrijvers-echtpaar Koning, afkomstig uit Hoorn en Eijsden, zou zich blijkens verschillende bronnen verraderlijk gedragen hebben in de oorlog en verschillende Joodse mensen hebben aangegeven bij de Sicherheitsdienst (SD). Ook had Frits Koning Joden grote sommen geld afhandig gemaakt in ruil voor nooit geleverde bescherming. Ze waren beide lid van de NSB; de man was zelfs begunstigend lid van de SS.
Vóór WO2 schreef Frits Koning net als zijn vrouw detectives, maar door zijn Duitsgezindheid kon Frits Koning tijdens de bezetting snel carrière maken en hij werd eind 1940 mede-directeur bij uitgeverij Strengholt. Na de oorlog diste hij een verhaal op dat hij al die tijd gespioneerd had voor het verzet, maar de president van het Bijzonder Gerechtshof die zijn zaak behandelde geloofde daar niets van.
Verraad
Na enig bronnenonderzoek, zie onder andere dit rechtbankverslag van een zitting van het Bijzonder Gerechtshof in 1949, ben ik tot de conclusie gekomen dat Andries Blitz waarschijnlijk in 1941 verraden is (aangegeven bij de SD) door Erna Koning-Manuel, de ghostwriter van mijn opa’s boek. Al dan niet daartoe aangezet door haar man.
Deze ontdekking komt voor mij als een schok. Het boek Volgende patiënt! bestaat uit verhalen van mijn opa, maar ze zijn opgetekend door Erna Koning-Manuel, met een vrouwelijke touch. Het boek is namelijk geschreven vanuit het perspectief van een dierenarts-assistente. De schrijfster toonde gevoel voor mensen en dieren en was erudiet. Maar blijkt een verraadster te zijn geweest… wat bezielde haar?
Foto: Amsterdamse Joden op weg naar Westerbork, na razzia.
Verhouding
Bij het Brabants Historisch Informatie Centrum in Den Bosch bevindt zich een getuigenverklaring van een rechercheur die destijds is gebruikt bij het proces. Deze heb ik in mogen zien. Volgens deze verklaring zou er sprake zijn geweest van een verhouding tussen Erna Koning-Manuel en Andries Blitz, die tot in de oorlog duurde. Mijn opa en Blitz, twee bijdehante Amsterdammers, waren kennelijk ontevreden over haar inzet bij het schrijven van het boek en zegden de overeenkomst op die zij met haar hadden. Misschien leverde ze teksten met fouten en waren de heren veel tijd kwijt met herstelwerk. Of wellicht kwamen ze er gaandeweg achter dat zij foute connecties had.
Foto: Erna Koning-Manuel. Via Jan Gajentaan.
Blitz zou vervolgens in woede zijn ontstoken toen hij in 1941 Erna Koning-Manuel op straat zag lopen in gezelschap van Duitse officieren en heeft toen, ondanks waarschuwingen van vrienden, een deel (100 gulden) van haar voorschot voor het schrijven van het boek teruggevorderd. Kort daarna zou zij hem bij de SD hebben aangegeven als tegenstander van het nationaal-socialisme.
Gevangenis
Ik las ook over een wrange geschiedenis uit 1941, toen Andries Blitz in de gevangenis zat bij de Weteringschans. Zijn advocaat, Mr. Benno Stokvis, probeerde uit alle macht hem vrij te krijgen. Aangezien Jo Spier enige bescherming genoot omdat Mussert gesteld was op zijn werk, gingen de gedachten van Stokvis uit naar een oude bekende van Andries Blitz: de bekende radio-propagandist Max Blokzijl, die na de oorlog ter dood is veroordeeld.
Max Blokzijl
Max Blokzijl was omstreeks 1935 nationaal-socialist geworden, eerst nog in het geheim. In de jaren voor 1935 stond hij bekend als vrolijke, rondtrekkende zanger en journalist bij het Algemeen Handelsblad. Max Blokzijl was in zijn jongere jaren bevriend met Andries Blitz, die in 1930 als uitgever Blokzijl’s boek Ik trok erop uit publiceerde.
In zijn memoires schreef advocaat Stokvis dat hij destijds een klemmend beroep deed op Blokzijl en hem in een persoonlijk gesprek duidelijk maakte dat Andries Blitz het er zonder zijn steun niet levend vanaf zou brengen. Waarna Max Blokzijl zijn schouders ophaalde – “hij kon niet, wilde niet en durfde niet” aldus Stokvis – en niets deed voor zijn voormalige vriend. Hierdoor kon Andries Blitz niet meer ontkomen aan zijn bittere, eenzame reis naar de dood in Auschwitz, augustus 1942.
Weduwe
De weduwe van Andries Blitz, Dé, en hun beide zoons hebben de oorlog overleefd. Inmiddels is mij dankzij een reactie van een lezer gebleken, dat zij met haar zoons ondergedoken heeft gezeten. Ook vond ik een advertentie uit september 1945, waarin Dé vroeg of iemand iets wist over het lot van haar man. Op dat moment wist zij kennelijk niet meer dan dat haar man in de loop van 1942 vanuit kamp Amersfoort met de trein richting Duitsland was gestuurd. Eén van de zoons, Paul, is na de oorlog uitgever geworden in de muziekwereld, maar inmiddels overleden.
Coupe Andries Blitz
Na de oorlog zette Dé Blitz de uitgeverij van haar man voort en zorgde daarnaast voor de opvoeding van hun zoons. Zij beheerde de uitgeverij op succesvolle en bewonderenswaardige wijze, en werd geprezen door auteurs voor haar mildheid tijdens onderhandelingen. Navrant detail is dat Dé in 1946 het dagboek van Anne Frank aangeboden kreeg ter publicatie via Annie Romein-Verschoor, maar dat kennelijk niet aankon of durfde. Wel was zij succesvol als uitgever van de Ollie B. Bommel & Tom Poes-serie van Marten Toonder.
Dé Blitz eerde haar vermoorde echtgenoot door vanaf 1947 jaarlijks een internationale wedstrijd van ballonvaarders te sponsoren, de Coupe Andries Blitz geheten.
Geemigreerd
Zoals Rena Fuks-Mansveld schreef, heeft de tijd van vervolging en vernietiging de Joodse overlevenden getekend. Waarbij de vaak slechte behandeling door de Nederlandse overheid en bevolking, kort na de oorlog, er bovenop kwam. “Niemand die met een Jodenster gelopen heeft en de machteloosheid van opgejaagd wild te zijn gevoeld heeft, is dit gevoel ooit helemaal kwijt geraakt”, schreef Fuks-Mansveld. Daarom zijn veel overlevenden na de oorlog geëmigreerd naar Israël, de VS of Australië.
Ook Dé Blitz (Blits) is na de oorlog weggegaan; in navolging van haar beide zoons ging zij in 1956 naar Australië. Zij heeft toen de uitgeverij verkocht. Deze bestaat, na een aantal overnames, in naam nog altijd; je hebt tegenwoordig in Amersfoort de uitgeverij Bekking & Blitz, gespecialiseerd in luxe kunstkaarten en kunstcadeaus.
Hoe het Dé Blitz en haar zoons is vergaan in Australië heb ik niet kunnen achterhalen. Volgens genealogie-websites is Dé, die ook pianiste was, op 89-jarige leeftijd in 1981 overleden in Amsterdam, dus is toch teruggekeerd.
Trieste geschiedenis
Dit was de trieste levensgeschiedenis van Andries Blitz, één van de ongeveer 1,3 miljoen Europese Joden die in concentratiekamp Auschwitz zijn vermoord. Het is belangrijk dat we blijven stilstaan bij deze ongekende gruwelen. Dat we nadenken over de vaak onmogelijke dilemma’s van de oorlog en de diepe menselijke tragiek die erachter schuil gaat.
Misschien zouden we ook moeten stilstaan bij de periode van Appeasement: het wegkijken en wegduiken van de Europese elite voor de harde werkelijkheid van het opkomende nazisme in de jaren dertig. Zoals Andries Blitz ondervond in 1936 toen hij bij een congres van uitgevers en boekhandelaren een motie van afkeuring indiende tegen de Neurenberger Rassenwetten, maar daarbij pijnlijk alleen bleef staan.
Wegkijken
Ik weet het, de geschiedenis van toen laat zich niet vergelijken met onze tijd. Maar de sombere gedachte dat er in onze tijd net zo veel struisvogelgedrag is als tijdens de Appeasement-jaren, kan ik moeilijk van me afzetten. Ook nu wordt er weer weggekeken, zie bijvoorbeeld de onderdanige houding van de Europese elites tegenover het antisemitische terreurregime in Iran en hun proxies, of het ontkennen van antisemitische motieven bij aanslagen en moorden.
Het gif van antisemitisme mag nooit of te nimmer onderschat worden. Dat maakt deze trieste geschiedenis wel duidelijk.
Over de auteur
- Amsterdammer in Rotterdam, blogger, schrijver van e-books, voetbalvader, Volvo 940 rijder, in het dagelijks leven Recruitment / Human Resources Consultant.
Recent gepubliceerd
Politiek Nederland2023.05.17Polarisatie politiek debat maakt meer kapot dan je lief is
EU2023.05.03Nederland moet nieuw evenwicht vinden: internationaal én zelfstandig
Politiek Nederland2023.04.21Elitair kabinet sloopt het gewone volk
Klimaat en Milieu2023.04.02Kabinet Rutte 4 hobbelt hooguit nog een paar maanden door
Indrukwekkende geschiedenis.
Stalin zei ooit; “de dood van een mens is een tragedie, de dood van een miljoen mensen is statistiek”. Tot je beseft dat het dan toch om een miljoen mensen gaat, met elk hun eigen levensverhaal. Allemaal hadden ze familie, vrienden en collegae. Gingen naar school en werkten aan hun toekomst. Kenden ze liefdes en liefdesverdriet. Verschoonden luiers en lazen voor. Vierden verjaardagen en rouwden om overledenen. Maakten muziek, boeken of kunst; of genoten daarvan.
En dan blaast een onmenselijk systeem al die kaarsjes uit.
De waarschuwing is hard nodig.
Vorige week was nota bene op de “rechtse” omroep WNL de Amsterdamse linksterrorist van Riessen weer eens te zien. Die riep ooit bij Pauw “Wilders te mollen, zodat hij verdwijnt en nooit meer boven water komt”.
Daarnaast moesten al zijn kiezers verbannen worden, omdat tegenstanders van criminaliteit en terreur “niet in onze nieuwe samenleving thuis horen”.
Het echte probleem is natuurlijk niet extremisme van van Riessen.
Het echte probleem is dat niemand zich stoorde aan die uitspraken. Niet in zijn partij de VVD, sowieso niet in de politiek; en ook niet bij de NPO en de MSM. Ook geen woord tijdens de vele door linksextremisten gekaapte bevrijdingsfeesten, en holocaust herdenkingen.
Iedereen accepteert dat Wilders al 15 jaar moet onderduiken.
Iedereen accepteert de oproepen tot geweld die daar debet aan zijn.
Wat mij opvalt is degene die instemmend zit te knikken tegenover van Riessen.. Het probleem is dat ‘links ‘ tegen alles is waar Wilders en Baudet vóór zijn. Omdat die tegen ‘islamisering’ zijn, is links ervóór. Daarom zijn ze pro-Hezbollah en pro Iran.
Men wil geen enkel argument horen en nu is de islamisering het nieuwe fascisme. De toename van het anti semitisme gaat samen met de toename in jong noord Afrikaanse gelukzoekers.
@Veluweman,
Links is niet alleen vóór alles waar Wilders en Baudet tegen zijn. Links gaat ook tekeer tegen linkse islamcritici zoals in NL oa Hirsi Ali, Eddy Terstall, Carel Brendel, Keklik Yücel, Shirin Musa en vele anderen.
Gebakken luchtballon Timmerfrans weigerde op één podium te staan met Charli Hebdo overlevende Zineb el-Rhazoui.
Als alleen de islam het nieuwe fascisme zou zijn, zou het probleem goed te overzien zijn. Maar het beroepsverbod voor Buikhuizen, de aanslag in Kedichem, de moord op Fortuyn; het kwam allemaal van links. Ook de oproep tot moord en massadeportatie door van Riessen; de tweet “waar is Volkert als je hem nodig hebt” van een hoogleraar (!); of de levensgevaarlijke uitspraken van Ollongren en Pechtold over “het gevaar Wilders” en “het gevaar Baudet”; het komt allemaal van de linkse kerk.
En niemand binnen die linkse kerk zegt “kom op jongens, dit gaan wat te ver”. Moord mag. En dat is fascisme.
En dat probleem is veel groter dan de islam, die zonder linkse bondgenoten niks voor elkaar zou krijgen. Zelfs het terughalen van isis-oorlogsmisdadigers en het verheerlijken van jihadheks Laura H is het gevolg van decennialange linkse indoctrinatie. In een normale democratie is zulks ondenkbaar.
In de tijd van de tweede oorlog was links zo slecht niet. Het waren met name linkse mensen en christenen die in het verzet zaten.
Waar is het mis gegaan met links?
@U.Hoekstra,
Een interessant boek daarover van Martin Bosma is gratis te downloaden.
https://www.geenstijl.nl/5133232/dit_topic_is_een_boekenbon/
Kort gezegd is de PvdA rond 1970 overgenomen door “nieuw links”, dat bestond uit linksextremisten. Toen is “oud linkser” Drees ook zijn eigen partij begonnen, DS’70, maar dat werd geen succes. Vanaf dat moment begint ook de “mars door de instituties”, en worden universiteiten, en van daaruit overheden, MSM en zelfs de rechterlijke macht overgenomen door linksextremisten. Vandaar de vele politieke processen tegen dissidenten als Janmaat (300 keer aangeklaagd!), en de buitensporige aanpak van de blokkeerFriezen.
En geen journalist die daarover alarm sloeg.
Veel dingen die we nu “extreemrechts” noemen zoals democratisering, tolerantie, islamkritiek en handhaven (of verscherpen) van immigratiewetgeving, waren toen “links”. Niet voor niets wordt de PVV als economisch links gezien.
De echte sociaaldemocraten waren democraten. De vergelijking Hitler = Stalin komt niet van de PVV, maar was na WW2 heel gangbaar. Sociaaldemocraat George Orwell schreef zijn boek 1984 als waarschuwing tegen het socialisme van Hitler en Stalin, waartussen geen verschil zat.
@ U.Hoekstra. Het ging fout met links toen ze bemerkten dat “macht” óók betekende “persoonlijke verrijking”.
@ Arie.
Bij het lezen, in uw reactie : “de gebakken luchtballon Timmerfrans”, kreeg ik ogenblikkelijk kotsneigingen.
@karton,
Mijn oprechte excuses.
Ik moet toegeven dat ik die naam ook altijd met mijn ogen dicht moet intypen om mijn toetsenbord schoon te houden.
Toch moeten lafheid, leugenachtigheid, corruptheid en hypocrisie van dat sujet voortdurend aangetoond worden. Hij mag er niet mee wegkomen.
ZEER juist verwoord. Ik ben onder de indruk zoals u de vinger op de zere plek legt.
Vergeet ook het anti Israël sentiment van met name groen slinks en D666. Met name mevrouw Kaag met haar steun voor de nog niet bevrijde gebieden.
U klinkt Kaag kritisch, zeer terecht, maar de CU blijft zonder 1 woord commentaar met haar samenwerken omdat???? Verander de wereld, begin bij uzelf, hier uzelf bedoeld als geadresseerd aan de CU. Had Segers een jaar geleden de stekker eruit getrokken, dat had ik in ieder geval enig respect voor de CU teruggekregen. Nu is de CU een meeloperen hypocriete wegkijker.
Helaas eens.
En zo’n stuk verdriet was dan commissaris van politie.
Kun je goed aan zien hoe diep het rot al zit.
Of beter gezegd; hoe diep het rot nog steeds zit.
Want tijdens de tweede wereldoorlog deden dit soort figuren ook al hun uiterste best, om de joden vervolging naar beste kunnen te faciliteren.
En dan vragen ze zich vervolgens af waarom men toch zo weinig respect heeft voor de politie…
Het zal mij benieuwen wat Karton hier van vindt.
Ik heb al zo’n donkerbruin vermoeden…
@ Frans.
U bent benieuwd wat ik, @karton, ervan vind ?!
Welnu, als u af en toe een reactie van mij gelezen heeft, dan zou u moeten weten dat ik kots op figuren als van Riessen; een weerzinwekkend figuurtje. Dit soort zit/zat niet alleen in A’dam maar in bijna ieder korps in Nederland. Dit soort dweept met mensen van islamitische afkomst in “hun” korps, islamieten die niet eens fatsoenlijk ABN spreken en zijn voorbestemd om als politie-mol te gaan fungeren. Van Riessen is een vent die z’n eigen vrouw zou bekeuren omdat ze haar hand niet uitsteekt op haar fiets.
Als u nog meer van mij zou willen weten hoor ik dat graag van u.
Ik ben trouwens wél benieuwd naar de reden van uw belangstelling betreffende mijn reactie en/of bevindingen in het geval “van Riessen”.
(U zou trouwens ook nog mijn reactie op @ Arie kunnen gaan lezen)
Zoals ik al zei Karton, ik had al zo’n donkerbruin vermoeden 😉
Het is triest om te zien hoe de politie, onder leiding van dit soort figuren, is geïnfiltreerd door islamieten en criminelen, is afgezakt naar een apparaat waar een groot deel van de Nederlandse bevolking inmiddels, terecht, geen vertrouwen meer in heeft.
En het verbaasde me gewoon dat je hier nog niet op gereageerd had.
@ Frans.
Uw verbazing over “mijn niet reageren” kan ik begrijpen. Meestal heb ik al een reactie vóórdat het betr. artikel verschijnt !!(niet serieus natuurlijk)
Het gehele Just.apparaat is zo rot als een mispel : justitie, politie. Veroorzaakt o.a. door figuren als van Riessen.
Ik zou nog véél meer over Justitie én politie willen én kunnen zeggen, maar, omdat ik vannacht rustig wil kunnen slapen, doe ik dat maar niet.
Je moet er gewerkt hebben om er iets zinnigs over te kunnen zeggen.
@Frans,
Ik ga agenten van nu niet verwijten dat er 80 jaar geleden foute agenten rondliepen. Sowieso waren er toen ook goede agenten; nota bene de vader van Marcel van Dam zat in het verzet. Het èchte verzet, niet het naoorlogse antidemocratische verzet.
Het gezin van de Utrechtse rechercheur van Dam moest uiteindelijk onderduiken, en misschien heeft dat invloed gehad op Marcel’s latere extremisme.
De toenmalige rot was grotendeels het gevolg van strenge straffen op verzet tegen de bezetter.
De huidige rot is pakweg 50 jaar geleden ontstaan uit de linkse “mars door de instituties”. Het is ook vooral de top die rot is, de gemiddelde agent op straat is van een heel ander kaliber.
Er zitten altijd overal wel “een paar goeie” tussen.
Maar wat telt is het gedrag van de groep.
En de Nederlandse politie heeft, net als de rest van de ambtenarij overigens, geen beste rol gespeeld bij de joden deportatie.
@ Arie.
Van Riessen was óóit leidinggevende bij de A’damse politie, dat zal een ieder bekend zijn. Niet alleen in Amsterdam zijn/waren politiemensen als van Riessen actief. Mede door dit soort godvergeten sujetten is de politie verworden tot wat het heden-ten-dage is : een samengeraapt stelletje, velen van islamitische komaf en veelal voorbestemd om politie-mol te worden. Dit soort lieden heeft de voorkeur boven échte Nederlandse jongens/mannen met onberispelijk gedrag en ABN sprekend.
Van Riessen ? Ik kotst van dat soort !
@karton,
Ik zie van Riessen niet als agent, maar als totalitair denker. Zijn oproep dissidenten te mollen en te laten verdwijnen is al walgelijk. Maar zijn opmerking over bevolkingsgroepen die “niet thuis horen in onze nieuwe maatschappij” is eigenlijk nog veel extremer.
Die zin had ook van Hitler of Stalin kunnen zijn.
Echt, letterlijk.
En dit links-jihadisten probleem speelt niet alleen bij de politietop, maar ook bij advocaten, rechters, journalisten, hoogleraren, politici, noem maar op.
Ik ga de agent op straat niet verwijten dat van Riessen met zijn oproepen tot moord en deportatie achter tralies thuishoort. Als agenten fout zijn zitten ze fout, en helaas zien we dat nogal eens bij agenten van allochtone komaf.
Ik zal een agent (of wie dan ook) echter nooit op allochtone of mohammedaanse komaf beoordelen. Er zijn er ook zat die echt hun best doen de samenleving te verbeteren.
@ Arie.
Inderdaad, ook onder allochtone of islamitische agenten zullen goede zitten, ik ben er echter niet héél veel tegen gekomen.
Zodra je twee of meer agenten van allochtone komaf bij elkaar zet, praten ze in hun moedertaal, dus geen touw aan vast te knopen. Ik vertrouw ze pas als mij is gebleken dat ze te vertrouwen zijn. Ook onder échte NL-agenten zitten goed en minder goede elementen, de slechten vallen eerder op en worden alsdan ontslagen of krijgen een ander “strafje”. Ze vallen eerder op omdat ze zich niet kunnen verstoppen achter een niet door échte NL’ers te begrijpen taal. Bovendien : die gasten hebben veelal twee paspoorten, dus ze zijn niet 100% Nederlander en, volgens mij, moet je de Nederlandse nationaliteit hebben om als agent te gaan opereren, verder voldoen de meesten niet aan de examen-eisen voor de politie, die zijn n.l. verlaagd voor allochtonen in het kader van de diversiteit, zij gaan met véél minder kennis de NL-straat op dan de NL-agent.
@ Arie.
Ter aanvulling : ik zie van Riessen niet als agent maar ook zéker niet als DENKER. Iemand die denkt kraamt niet de onzin uit die van Riessen uitkraamt.
@karton,
“Totalitair denker” is slechts een uitdrukking, en slaat op het totalitair gedachtegoed van van Riessen.
Overigens snijden we onszelf in de vingers als we denken dat iemand die onzin uitkraamt, daar niet over heeft nagedacht. Het verspreiden van onzin is vaak een hele bewuste keuze, waar juist heel goed over is nagedacht. Van Riessen is niet dom, en dat geldt voor veel extremisten die soortgelijke onzin uitkramen.
Neem het voortdurend smijten met niet-gedefinieerde termen als “extreem rechts”, “radicaal rechts”, “nationalistisch rechts”, “racistisch rechts”, “alt right”, etc. Merk op dat al deze termen voortdurend door elkaar heen gebruikt worden in één artikel/column. Vaak zien we ook dezelfde woorden in een andere volgorde. Dus “rechts extreem” ipv “extreem rechts”; en zo ook “rechts radicaal”, “rechts nationalistisch”, etc.
Dat alles is puur moddersmijten. Geen één van al die stempeltjes heeft een duidelijke definitie, dus die termen betekenen niks. Niemand kan het verschil tussen “rechts extreem” en “extreem rechts” of “radicaal rechts” uitleggen.
Maar door die Newspeak groepsgewijs en stelselmatig toe te passen slaat links elke inhoudelijke discussie dood. Bovendien zijn die stempeltjes een excuus voor politiek geweld.
En daar is echt wel over nagedacht.
Heel goede reactie.
Dank.
Mooi maar treurig stemmend artikel. Veel graafwerk. En nogmaals: Het een ongekende schande dat de UvA deze site in opdracht van Minister Ollongren (D66) tot hyper-partisan junknews heeft bestempeld. Een soort boekverbranding 2.0. Walgelijke verdachtmakingen.
Inderdaad, complimenten voor het vele graafwerk.
Door het lot van een enkel individu zo naar voren te halen, besef je des te meer de gruwelijkheid van het grote geheel.
En de totale willekeur van zo’n totalitair systeem.
Dat persoonlijke rancunes of juist bewondering voor iemands cartoons een leven kunnen inkorten, of juist verlengen.
Dat wist ik niet. Wat vreselijk. D66 is duidelijk een dubieuze partij.
Laten we eerlijk zijn mensen opnieuw kunnen joden niet als jood herkenbaar over straat
Ik heb niet het idee dat het Femke iets boeit.
Weinigen in ons land benoemen de ronduit grote haat van de islam tegen de joden.
Stof tot nadenken waarom iedereen steeds de joden moet hebben. Ze zijn nooit een oorlog tegen het westen begonnen.
Ik heb zo een idee waar die haat vandaan komt.
De partij waar u op stemt denkt heel anders over de oorzaak van anti-semitisme. U lijkt wel een politicus, u zegt het een maar volgt braaf doodzwijgers en wegkijkers van de OORzaak van het anti-semitisme.
De CU is er niet met een matig positieve grondhouding over Israel, de CU zou hardop in de TK Moeten Erkennen dat de import islam DE grootste bron van anti-semitisme is in Europa EN in Nederland. Dan zou de CU zich onderscheiden van groen links, D66, CDA en VVD. NU Niet.
Eens. Maar even persoonlijk neemt u het op voor joden als het er op aankomt?
Ik wel. Fan bûgjen Frjemd.
Stoer reageren op een site is iets anders dan op straat. En daar ontbreekt het aan bij veel autochtone klagers.
Ik sta voor mijn geloof en mijn mening. En vol vertrouwen.
Ik woon in Amsterdam, zonder dat ik dat toen wist, de Jodenwijk, Buitenveldert. In deze stad help je niemand die gemolesteerd wordt, de belagers zijn altijd groepen afrikanen met NL paspoort. Je weet zelf ook in elkaar geslagen te worden. Ik veroordeel de CU voor wegkijken van het echte antisemitisme. De CU kan ik weer een fatsoenlijke partij gaan vinden zodra CU hardop in TK erkent dat anti-semitisme in Nederland, cq Europa zeer overwegend uit islam hoek komt. Daar is CU inmiddels al jaren te laf voor.
U lijkt me een zeer fatsoenlijk mens, maar CU anno 2019/2020 = Groen Links en heeft niet met christelijk te maken.
Mag ik u, heer Hoekstra, voorstellen uw stoere woorden eens uit te proberen als u een groep afrikanen in de Amsterdam 1 of 2 individuen dreigend ziet belagen?
Als boreling van voor WO 2 is het voor mij duidelijk geworden, dat de personen die WO 2 aan den lijve hebben ondervonden en nog in leven zijn, hier (bijna) niet over praten.
Het zijn de ik weet het beter figuren, die te pas en te onpas, hun mening aan Nederland opdringen.
Ik persoonlijk vergeet namelijk nooit, dat in mijn leven, Hendrik / Bernhard en Claus van Duitse komaf zijn.
Zeer indrukwekkend verhaal.
Ik heb gaandeweg in de loop der tijd door allerlei verhalen als deze wel ontdekt dat de NL overheid ZEER hypocriet was en ZEER mede-schuldig aan de grote aantallen Joodse mensen die zijn afgevoerd en omgekomen in de kampen.
Ik was eerder altijd trots op mijn Nederlands zijn, maar dat is er wel af door plaatsvervangende schaamte.
Des te erger vind ik uitspraken als ‘dit nooit meer’ OOK van de koning.
En dan zien dat er nu WEER overal van wordt weggekeken wat uit de bevolking als zorgen naar voren komt en hoe Pim Fortuyn door demonisering OOK door politici die beter zouden moeten weten om het leven is gebracht door een Groen Linkser zonder gevoel en geweten. Het komt mij steeds hypocrieter voor dat mensen op 5 mei op de Dam verzamelen en dan de bevrijding herdenken, maar wel jegens mensen met een andere mening met leugens hen in de bruine hoek van het Nazisme willen duwen, zonder naar juist hun eigen gedrag te kijken wat VELE malen bedenkelijker is.
@ Marien.
Volkomen mee eens.
Ook ik was ooit trots op mijn Nederlander zijn, dat is voorbij, omdat MIJN Nederland niet meer bestaat ! Het is HUN Nederland geworden.
De koning. Even serieus ze zijn in bezit van roofkunst en vechten het terug geven ervan aan.
Heb aub niet de illusie dat ons koningshuis christelijk is.
Het viel mij nog mee dat Willem niet naar de begrafenis van Solemani is geweest.
En dan te bedenken dat ik als soldaat nog op de foto met Bernard sta. Niet wetende hoe de wereld in elkaar stak.
Halverwege je verhaal, toen je het woord appeasement voor de eerste keer gebruikte, moest ik aan de PC wegkijkers van nu denken. Blijkt dat je aan het einde tot dezelfde conclusie komt als ik….
Prachtige bijdrage, terecht een vinger op een grote open wonde leggend. Overigens durf ik, nu 62, niet te zeggen wat ik in WWII zou hebben gedaan. Bij het optreden van de politie toen, was ik doodsbang geweest tegen hen in te gaan. NU kan ik mij niet voorstellen iemand bij de autoriteiten aan te geven, behalve als terrorist.