Nederland, de EU en de Euro: verstandig verder (2)
Over Nexit, klimaat, migratie en defensie
Titelfoto: Gebouw Europese Raad te Brussel. Copyright: Europese Unie
Opiniez brengt een 3-delige artikelserie over de EU, geschreven door Lex Hoogduin (Hoogleraar Economics of Complexity and Uncertainty in Financial Markets and Financial Institutions aan de RU Groningen) en OpinieZ-auteurs Jan Gajentaan en Johannes Vervloed.
Het thema van het drieluik: is er een middenweg mogelijk waarbij Nederland soeverein blijft binnen de EU? In dit deel 2 wordt ingegaan op de Nexit, alsmede op beleidsvoorstellen van de auteurs op het gebied van klimaat, immigratie en defensie.
Nexit
Sommigen in Nederland bepleiten een Nexit: het verlaten van de EU en het herinvoeren van de gulden als een alternatief voor het bezweringsbeleid van de EU en de ECB. In onze visie zou dit tot niet te calculeren, maar potentieel zeer grote negatieve gevolgen op de korte en middellange termijn leiden. Daarmee zou de vreedzame samenwerking en de interne markt met een half miljard mensen als het kind met het badwater worden weggegooid.
Naast de grote economische schade die het gevolg zal zijn van het verlaten van de interne markt, zal ook onze bankensector zware averij oplopen gezien de verwevenheid met de eurozone.
Kortom, zeer onverstandig beleid. Dit is ook eerder door Johannes Vervloed op OpinieZ uiteengezet.
Europese verkiezingen: Nexit blijkt geen winnende propositie. Door @JanGajentaan https://t.co/IEkVTz5xgL pic.twitter.com/xVSB0Pj0mP
— OpinieZ (@OpiniezMagazine) May 24, 2019
Wat ons zorgen baart is dat tussen het ene uiterste – de vanuit historisch perspectief voor Nederland uiterst radicale methodes van EU en ECB – en het andere uiterste – een Nexit met alle negatieve gevolgen van dien – geen duidelijk uitgestippelde tussenweg is op basis van een heldere visie en argumenten.
Wat we zien is dat de traditionele middenpartijen zoals VVD en CDA en ook onze premier Mark Rutte verbaal tegengas geven in de EU, maar uiteindelijk als puntje bij paaltje komt toch weer tekenen bij het kruisje. Veel burgers ervaren hierdoor – terecht en begrijpelijk – een gevoel van verlies van controle, wat echter ook weer kan leiden tot ongewenste polarisatie of radicalisering.
Verstandig verder
De “vlucht naar voren” van EU en ECB en het pad van Nexit zijn allebei even onrealistisch. De discussie in Nederland is, voor zover die plaatsvindt, gepolariseerd. Je bent voor de EU en dan is er geen andere weg dan die van de autoriteiten als boven beschreven. Als je daar niet voor bent, ben je tegen de EU en dus voor Nexit.
Met deze gepolariseerde stand van zaken en het vaak emotionele karakter van het “debat” over de EU doen wij onszelf ernstig tekort. De auteurs van deze artikelserie zijn ervan overtuigd dat er een meer realistische optie, een ’middenweg’, moet kunnen worden uitgewerkt, waarbij Nederland lid blijft van de EU en de eurozone met alle voordelen van dien. Een optie die beter is voor Nederland dan de beide extremen van “vlucht naar voren” en Nexit.
Flexibele samenwerking
Een verstandige optie voor Nederland is in de EU blijven en de euro als munt houden. Maar er moet meer flexibiliteit komen, zowel in de EU in het algemeen als in het raamwerk voor de euro. De kern blijft dat de EU een samenwerkingsverband is van soevereine staten. Niet iedereen hoeft aan alles mee te doen. Dat geldt bij voorbeeld voor klimaatbeleid en immigratiebeleid en ook voor de euro.
De EU zou zich in onze visie niet moeten ontwikkelen tot een gesloten bastion, maar tot een open samenwerking met de buitenwereld, op het gebied van handel en talloze andere terreinen.
We komen dan ergens uit tussen de scenario’s 2 en 3 van Europese Commissie-voorzitter Juncker.
Commissie presenteert Witboek over de #toekomst van #Europa wegen naar eenheid voor de EU van 27, Dit zijn 3 v/d 5 scenario's 1/2 pic.twitter.com/acbBDypFXO
— Europa in Nederland (@EUinNL) March 1, 2017
Er zullen in onze visie geen bail-outs in de Eurozone meer plaatsvinden, noch van banken, noch van overheden. De euro moet daarentegen versterkt worden doordat de ECB zijn beleid geleidelijk en op een verstandige manier normaliseert. De ECB bevrijdt zich zo uit de val van permanent extreem beleid waarin ze gelopen is.
Om een idee geven wat wij beogen volgen hierna vijf beleidsvoorstellen voor verstandig beleid van Nederland in de EU en eurozone. Achtereenvolgens komen aan de orde: immigratie, klimaat, defensie, Eurozone en de ECB.
1. Immigratie
Immigratie is een omstreden beleidsterrein. Links en Rechts plegen diametraal tegengestelde standpunten in te nemen. Links wil Open Grenzen en Rechts wil de grenzen potdicht. Met de draai die de sociaal-democraten in Denemarken hebben gemaakt voor ogen zou de volgende aanpak kunnen worden uitgewerkt.
Iedere lidstaat bepaalt zelf wie het toelaat: arbeidsmigranten, studenten, maar ook vluchtelingen.
Asiel(s)hoppen
De EU–buitengrens gaat dicht voor illegale immigranten. Dat wil zeggen: iedereen die niet over een geldig visum beschikt. Als zij op de Middellandse Zee worden onderschept, worden ze overgebracht naar opvangcentra buiten de EU. Daar wordt hun (evt.) asielaanvraag in behandeling genomen, wanneer het werkelijk vluchtelingen betreft. Men kan slechts in één EU-lidstaat asielaanvragen. Asiel(s)hoppen is niet meer toegestaan.
Wij zijn van mening dat de uiteindelijke richting moet zijn die van opvang in de eigen regio, conform het model van professor Paul Collier. Echter wanneer lidstaten van de EU besluiten om in uitzonderingsgevallen politieke vluchtelingen op te nemen of mensen die vanwege ras, geloof of sexuele aard vervolgd worden, dan hebben de lidstaten het recht dat te doen. Maar een situatie waarin ambtenaren van de EU dergelijke besluiten nemen en die vervolgens opleggen aan de lidstaten, is uit den boze.
Daadkracht
Probleem bij de door ons gekozen aanpak is dat deze weliswaar gesteund wordt door steeds meer lidstaten van de EU- zie bijvoorbeeld de voorstellen die de Oostenrijkse premier Sebastian Kurz heeft gedaan tijdens het roulerend EU-voorzitterschap van Oostenrijk in 2018 – , maar dat er bij de huidige Europese Commissie en naar het uitziet ook de nieuwe onvoldoende visie en daadkracht is om deze verstandige visie in daden om te zetten.
In feite komt men met allerlei smoesjes zoals dat landen buiten de EU weigeren mee te werken met opvangcentra buiten de EU, in plaats van de zaak daadkrachtig aan te pakken, zoals de Australiërs hebben gedaan met hun Sovereign Borders programma. Nederland moet er alles aan doen om de nieuwe Europese Commissie te bewegen voortvarender te werk te gaan op dit vlak.
Opt Out
We vinden dat Nederland in het uiterste geval, wanneer dit gebrek aan daadkracht en visie bij de EU blijft voortduren, moet nadenken aan een Opt Out op het vlak van immigratie, zonder daarmee EU of eurozone te verlaten. Dit zal geen gemakkelijke weg zijn, maar na het vermoedelijke vertrek van het VK is Nederland één van de grootste netto betalers aan de EU, dus we moeten onze machtspositie ook niet onderschatten.
Wel moeten we onder ogen zien dat een geloofwaardige Opt Out op het vlak van immigratie gepaard zal moeten gaan met controle aan onze nationale grenzen. Dit laatste zal dan gedaan moeten worden op een manier die het vrije verkeer van goederen en personen in de Schengenzone zo min mogelijk hindert. Een pragmatische benadering dus, waarbij op een slimme manier gebruikt wordt gemaakt van moderne technologie.
2. Klimaatbeleid
Op klimaatgebied begint zich eveneens een compromis af te tekenen. Een recente enquête wijst uit dat de meerderheid van de Nederlandse bevolking genoeg heeft van wat wordt ervaren als klimaathysterie. Men wil best maatregelen nemen om een catastrofe te voorkomen, maar wel op een verstandige manier.
De invloed van de mens op het klimaat is onduidelijk. De laatste rapporten, w.o. die van het IPCC zelf, laten zien dat die invloed in ieder geval kleiner is dan aanvankelijk gedacht. Uit voorzorg dient er wel een mitigerend klimaatbeleid te worden gevoerd. Maar wel op basis van gezond verstand.
D.w.z. niet van het gas af (prachtige overgangsenergiedrager) en inzet op veelbelovende duurzame oplossingen, zoals kernenergie. Een thoriumcentrale staat er niet overmorgen, maar dat hoeft ook niet.
Aandacht dient vooral ook uit te gaan naar ‘klimaataanpassing’, bijvoorbeeld m.b.v. het in de maak zijnde nieuwe Deltaplan.
We staan positief ten opzichte van het zogenoemde Ecomodernisme en maken ook een duidelijk onderscheid tussen klimaat- en milieubeleid.
3. Defensie
De vlucht naar voren van Macron en Merkel met liefst een eigen EU leger is onrealistisch. De EU is geen Superstaat, die meespeelt in de geopolitieke machtsstrijd tussen de VS, China en Rusland. De lidstaten zijn daarvoor veel te verdeeld.
Verstandiger is in de NAVO blijven (met als consequentie de afgesproken 2% betalen). Als het erop aankomt hebben de Amerikanen ons nog nooit in de steek gelaten. Wel kan er binnen de NAVO meer Europees worden samengewerkt.
Als het gaat om gezamenlijke inkoop of logistiek, is er nog een wereld te winnen in de EU wanneer het gaat om Defensie. Echter, er moet wel opgepast worden dat dit leidt tot een sluiproute richting één Europees leger. We zien nu al dat door specialisatie – de Nederlandse Marine bijvoorbeeld legt zich steeds meer toe op logistieke taken – een land zich niet meer zelfstandig kan verdedigen.
Ook wanneer het gaat om het gunnen van grote defensieopdrachten doet Nederland er verstandig aan hier zelf over te beslissen. Het moet niet zo zijn dat de ambtenarij in Brussel dergelijke opdrachten gunt aan hun welgevallige landen en wij daar niets meer over te zeggen hebben.
Deel 1 van dit drieluik verscheen op OpinieZ op zondag 4 augustus 2019. Deel 3 wordt Donderdag 8 augustus 2019 gepubliceerd. Daarin komen aan de orde: beleidsvoorstellen van de auteurs voor de Eurozone en de ECB, alsmede een slotbeschouwing.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Politiek Internationaal25 december 2022OpinieZ-auteurs over de toestand in Nederland en de wereld
Diversiteit13 juli 2022Woke Woensdag – Van Artis Goes Woke tot Alles Wat Wokies Haten
Economie11 juli 2022Verzet tegen ideologische hobby’s elites gaat de hele wereld over
Politiek Internationaal5 juni 2022Dagboek van een Russische soldaat
“Daarmee zou de vreedzame samenwerking en de interne markt met een half miljard mensen als het kind met het badwater worden weggegooid.”
Ik zie eerlijk gezegd niet waarom een Nexit tot dit resultaat zou moeten leiden.
Duitsland kan, bijvoorbeeld, helemaal niet zonder Nederland, die gaan echt hun economie niet opofferen als Brussel zich, zoals in het geval van Brexit, na een Nexit als een haatdragend wijf in een vechtscheiding gaat gedragen.
En waarom zouden landen enkel binnen de EU vreedzaam kunnen samenwerken?
Volgens mij werken er wereldwijd meer dan genoeg niet EU landen vreedzaam samen.
Dat een niet democratisch socialistisch experiment gelijk de EU immuun gaat wezen voor de door de auteurs van deze artikelserie gewenste veranderingen had ik bij deel 1 van deze artikelserie al aangegeven.
En nog even een kleine toevoeging; ik denk eerlijk gezegd niet dat het mensen voor ogen houden dat de EU nog ten goede te veranderen gaat wezen een goede zaak is.
Hiermee draag je namelijk enkel bij aan het het uitstellen van het onvermijdelijke, en vergroot je dus enkel maar de ellende die de EU nog gaat aanrichten voor het zover is.
Wel of geen Nexit/opt-outs is een kwestie van inschatting over haalbaarheid en de onomkeerheid van processen. Op dit moment is er hoogstens een kleine minderheid voor Nexit. Als er weer crisis uitbreekt (Italie) kan die kleine minderheid wel groeien, maar vermoedelijk niet in voldoende mate. Door verdere integratie wordt Nexit ook steeds moeilijker (denk aan Brexit maar dan in het kwadraat). Dat was het toch al omdat Nederland economisch aan Duitsland zit vastgeklonken. Aan de andere kant zou je iets dergelijks van Denemarken kunnen zeggen, ook als is dat land traditioneel wat meer op Engeland gericht. Tot slot hebben we de vraag over de houdbaarheid van het hele EU gebeuren op de kortere en langere termijn. Als Duitsland in recessie raakt zal het met de transferunie misschien ook niet zo’n vaart lopen. Maar ja, export, he. Kortom, koffiedik kijken.
@ BegrensEuropa!
Ik denk eerlijk gezegd ook niet dat er een Nexit gaat komen.
Als er al een Nexit komt dan zal dit waarschijnlijk het gevolg van een Dexit zijn, wat dan meteen het einde van de EU zal inhouden.
Maar dat wil nog niet zeggen dat het een goed plan is om op een site als OpinieZ te insinueren dat de EU nog in positieve zin te veranderen zou zijn, dat geeft mensen enkel valse hoop, en werkt al doende averechts.
Het basis onderwerp, een beter Europees samenwerkingsverband als de huidige EU, is prima, maar zeg er dan gewoon bij dat hiervoor wel eerst de EU zal moeten verdwijnen.
Door goede voorbeelden te bespreken van hoe Europa na de ondergang van de EU in vrede en veiligheid kan opbloeien neem je de angst voor zo’n verandering weg, en daar hebben we veel meer aan.
Dan gaan mensen mogelijk zelfs serieus over een Nexit nadenken.
Het is ook de vraag of je bij de EU nog kan spreken over ‘samenwerken’. Ik denk eigenlijk van niet.
Waar gaat de EU over? Ooit was voor dat probleem een mooie term bedacht – het subsidiariteitsbeginsel. Wat nationaal geregeld kan worden blijft nationaal. Geregeld!… Ware het niet dat de EU zelf beslist over wanneer het subsidiariteitsbeginsel van toepassing is. En dat gaat heel goed – alles is wat hun betreft een EU zaak. Dus … wij hebben over steeds meer dingen die wel of niet in NL gebeuren domweg niets meer te zeggen. Het MOET van Brussel…
Naar mijn mening hebben politici het land verkwanseld, in de zin van… een fuik ingeleid, waar je niet meer uitkomen zonder heel veel kleerscheuren. Maar ik denk steeds vaker… ga maar onderzoeken en in kaart brengen wat die kleerscheuren dan zijn.
Het minpuntje van dit artikel vind ik de naivitiet – “de EU kan hervormd worden”. En de onwil om over een nexit te brainstormen. OK.. een NEXIT is een heeeel slecht idee en kan niet. Waarom dan niet? Wat zou je allemaal moeten doen? Wat zou die schade dan zijn? Mss. kom je wel tot hele overtuigende antwoorden. Maar helaas – de frase ‘niet te calculeren schade’ overtuigt mij niet.
“Niet te calculeren schade” staat tegenover “niet te calculeren risico’s” en “niet te calculeren voordelen”. Een fuik, inderdaad. Maar wel een dynamisch geheel. Waar we geen invloed op hebben. En de Fransen des te meer. We hebben bij het ondertekenen van het Verdrag van Maastricht de risico’s veel te laag ingecalculeerd. De EU heeft zich onder die Franse invloed en met Duitse medewerking (Kohl, in een moment van grootheidswaanzin) ontwikkeld tot een regelrechte juggernaut-achtige constructie. Het religieuze karakter van het geloof in “niet te calculeren schade” en de “niet te calculeren risico’s” die overtroffen zouden worden door “niet te calculeren voordelen” wordt goed uitgebeeld door festiviteiten rond de oorspronkelijke juggernaut, zie hier: https://www.youtube.com/watch?v=OvwHUiBM81w&feature=youtu.be&t=159 . In tegenstelling tot deze enorme tempelwagens gaat de EU autonoom verder en groeit ook nog. Toen de EU nog een soort VVD project was in de zeventiger jaren was men bij links kritisch. Maar nu links voor een deel de legitimiteit van het project mag verzorgen, houdt men zich stil. Het kan verkeren.
Ik heb de EU alle kans gegeven om zich de afgelopen 20 jaar te ontwikkelen tot iets goeds. Iets wat zichzelf bijstuurt tot een positief geheel.
Het tegendeel is waar. Ieder jaar dat we verder gaan schuift de EU meer richting radicaal links en tirannie. Er is totaal geen wens om een middenweg te bewandelen.
Nexit is niet iets waar ik lichtzinnig voor ben. Ik besef me hoe zwaar het economisch zal worden. Maar we hebben niet de aflopen eeuwen bezettingen en invasies doorstaan om het nu via een EU construct alsnog af te leggen. Als we niet uit de EU stappen, dan rest ons alleen nog oorlog.. in de toekomst weliswaar, want er is veel voor nodig om volgevreten egocentrische consumenten te bewegen.
Het probleem van de EU is de centralisatie van macht.. zelfs wanneer je nu toch bijv controle over migratie terug krijgt, dan blijft de macht altijd een aanzuigende werking hebben op toekomstige dictators en autoritaire ideologen.
De EU is als een gewelddadige man die zijn vrouw (Nederland) mishandelt. Ja er zijn voordelen aan het blijven in die relatie, maar zoals iedereen wel beseft is het gezonder om niet in zo’n gewelddadige relatie te blijven.
Stap er uit en kies voor je eigen vrijheid en geluk. We zoeken wel naar een nieuw soort oplossing voor die gemeenschappelijke markt. Alles beter dan een leven van vernedering en onderdanigheid.
“Nederland, de Euro en EU, verstandig verder”, lees ik.
Dát lijkt mij juist ONMOGELIJK met een “regering als in Nederland; veel verstandige dingen hebben wij tot heden niet kunnen vernemen.
“Er moet flexibiliteit komen”lees. In Europa was flexibiliteit vóórdat de EU überhaupt bestond, waarom pleit men nu voor iets dergelijks ? Waarom/waardoor is díé flexibiliteit verdwenen ?
Een Nexit betekent m.i. beslist niet dat NL in grote armoede vervalt, die armoede waart reeds enige tijd rond in dit “rijke” landje. Het verhogen van de BTW op levensmiddelen is m.i. een daad van grote armoede, immers een écht rijk land zal zorgen dat haar/zijn burgers voldoende te eten kunnen verkrijgen ?
Ik ben én blijf vóór een Nexit en wel……Z.S.M. !!!!
Wat heeft de EU de burgers gebracht ? Deze vraag is door meerdere reaguurders gesteld, het enige antwoord is : één munt in enkele landen binnen de EU, verder alleen ellende én armoede, behalve voor de z.g. “elite”.
@ “minnetje-gever”.
Niet met mij eens ? Prima !
Maar geef dan even aan waaróm niet ? Mogelijk kent u véél meer voordelen voor de EU-burgers behalve “het betalen met één muntsoort in enkele landen”, als u die weet, geef ’t dan ff door dan kan ik m’n reactie rectificeren.
Zolang als Duitsland en Frankrijk het voor het zeggen hebben veranderd er niets in de EU. Ook de stand tussen de netto betalers en netto ontvangers zal nooit tot iets constructiefs leiden behalve het verplaatsen van geld van rijke landen naar arme. De rijke landen worden minder rijk en de arme iets minder arm. Draaien op subsidies heeft nog nooit iemand zelfstandig gemaakt. Het nut om iets op te bouwen daarentegen wel. Een kortstondige hulp is goed maar eeuwenlange subsidies komen de eenheid niet ten goede. Dat is een splijtzwam in wording. De euro heeft hierin bijgedragen. En als een land meer of minder doet is de eenheid van een unie ook ver zoek en blijven de mensen verhuizen.
Denk eerder bij nexit…….valt eu uiteen
Ons voorbeeld komt harder aan dan brexit
als een van de grootste….zoniet de grootse financiële donateur van de eu en medestichter van deze is onze macht groter dan gedacht.Alleen ons kabinet doet hier niets mee.
De reden……geen flauw idee .Het gedweep met merkel en macron heeft tot nu nog niets positiefs opgeleverd.De grootse overwinning is , het tekenen bij ’t kruisje
Zie Timmermans en dijsselbloem
De reden achter dit beleid is de in Brussel lonkende baantjes…
Het gaat allemaal om het eigenbelang van de betrokken politici.
Mensen die er niet mee zitten Nederland voor miljarden schade toe te brengen als hen dit zelf een paar grijpstuivers oplevert.
Vroeger noemden we dat landverraders.
@ Frans.
Volledig mee eens !
Óók met het laatste woord dat u schrijft.
Weet je ik ben het helemaal met je eens maar…. ik heb niet de indruk dat dit ooit zal gaan gebeuren en dat we zullen moeten kiezen, of mee met de vaart vooruit en alle controle uit handen geven of eruit. Ik ben heel bang dat er uiteindelijk alleen deze keuzes over blijven.
Nexit is beter voor Nederland. Dan bepalen wij Nederlanders wat er te doen staat
Namelijk grenzen dicht en asielparasieten eruit
@ Ruud Beijer.
Volkomen juist.
Wij laten ons ringeloren door een stelletje in Brussel c.q. Straatsburg. ZIJ schrijven ons voor wat wij te doen hebben, en zo niet……..strafmaatregelen en/of een torenhoge boete.
De Nederlanders die de EU mede-besturen dienen zich kapot te schamen !! Timmermans, van Baalen, Annie Pierik, Marietje in ’t Veld en meer van dat fraais, zijn, op een enkeling als Rutte na, de grootste landverraders.
De Nederlanders die op pro EU partijen stemmen zijn huichelaars en wegkijkers.
@ Ruud Beijer.
Helemaal met u eens.
Gezien het minnetje op m’n vorige reactie is er iemand die ’t niet met u én mij eens is en die de EU kennelijk een warm hart toedraagt. Zal wel tot de “intelligentia” behoren.
>> een Nexit: …als een alternatief voor het bezweringsbeleid van de EU en de ECB. In onze visie zou dit tot niet te calculeren, maar potentieel zeer grote negatieve gevolgen op de korte en middellange termijn leiden. Daarmee zou de vreedzame samenwerking en de interne markt met een half miljard mensen als het kind met het badwater worden weggegooid.
Dit (“niet te calculeren”) is wel erg gemakkelijk… Als je een debat wil voeren ontkom je er niet uit waar een eventuele nexit dan uit zou moeten bestaan (hoe moeilijk dat zou zijn) en wat de mogelijke schade zou zijn.
Dat moet je afzetten tegen de mogelijke schade van doorgaan met de Euro. Schade aan spaargeld en pensioenen. Het uitstaande Target2 saldo. De afgegeven garanties voor de stabiliteitsmechanismen. Wat NL zou moeten bijdragen aan het beoogde EMF. Toekomstige risico’s. Als de rente ooit (???) weer gaat stijgen… hoe hard gaat dat IT of FR raken(???).
Het hele betoog doet 3 aannames… De ene aanname is dat redelijkheid binnen de EU de bovenhand zou kunnen gaan krijgen. Terwijl de recente benoemingen voor EU president comissaris en ECB presidents kandidaat daar niet echt aanleiding toe geven. Ook doet het betoog de aanname – dat de EU ooit blijvend een koers zou kunnen inslaan van gematigdheid en prudentie. Terwijl ik denk dat het hebben van EU, ervoor zorgt DAT er steeds meer machtsoverdacht zal gaan plaatsvinden. De laatste aanname is dat een muntunie kan bestaan zonder politieke integratie. Al deze 3 aannames lijken mij niet juist.
Willen we nog een land zijn? Willen we betalen voor onze zwakker broeders? En hoe pijnlijk zou een alternatief zijn? Dat houdt mij bezig.
@ “Buurman Bazarov”
“Willen we nog een land zijn ? Willen we betalen voor onze zwakke broeders / En hoe pijnlijk zou een alternatief zijn ? Dat houdt mij bezig.”
Wij willen nog een land zijn maar het wordt verkwanseld door onze “leiders”, Wij willen wél betalen voor onze zwakke broeders, maar mijn broeder komt NIET uit Libië, Syrië. Marokko of Turkije. Mijn “broeder’ woont naast mij en is mijn buurman : een échte Nederlander. Of een alternatief pijnlijk zal zijn weet niemand, óók onze “deskundigen” niet.
Het mag u dan bezighouden, de personages die het één en ander hebben veroorzaakt en nog stééds veroorzaken, slapen er beslist niet minder om. Waar ik mij wél mee bezig houd is de vraag : áls er een hemel is en ik zou daar héél, héél misschien in terechtkomen, hoe vertel ik dan m’n gesneuvelde voorouders, gesneuveld in de diverse oorlogen om en tégen Nederland én strijdend voor dit landje, hoe maak ik hen duidelijk dat het “voor de goede zaak” was ? Dát houdt mij bezig.
Alle commentaren gaan voorbij aan 1 punt. De Brexit heeft tot gevolg dat de Engelsen hun politieke en staatkundige souvereiniteit terug krijgen. Dat kost op de korte termijn geld. Het zij zo. Nederland is einde verhaal. We waren al een rijke provincie van Duitsland. Straks de geldpot van potverteerders als Frankrijk en Italië. Tel uit je verlies.
Ben het eens met de voorstellen, zie ook mijn reactie op deel 1, maar wil wel vier punten toevoegen aan de genoemde vijf (immigratie: Collier’s model voor opvang in regio; klimaat: niet van het gas af + thorium + adaptatie; defensie: NAVO; Eurozone: geen bailouts, ook niet verkapt zoals voor Franse en Duitse banken, geen transferunie, zoals gewenst door Macron en misschien ook wel door Merkel als verkapte subsidie voor Duitse bedrijven; en de ECB: normalisering). De vier punten zijn: 1. strategie; 2. samenwerking; 3. communicatie; 4. internationale wetgeving. 1. Strategie: De vijf punten zijn uiterst kritisch op EU en linkse politiek, met als weerslag dat iedereen die deze punten aanhangt voor (halve) rechts-extremist wordt uitgemaakt. De uitwerking van de vijf punten en alles wat ermee samenhangt moet dus op een zodanige manier plaatsvinden dat die door de media overgenomen verwijten krachteloos worden. 2. Samenwerking: Nederland kan deze vijf punten niet alleen bereiken en zal de samenwerking moeten zoeken met andere partijen en landen in Europa, niet alleen t.b.v. de uitwerking van de vijf punten, maar ook om op verschillende niveaus invloedverzamelende platforms te ontwikkelen; bij die samenwerking moet niet in een al te vroeg stadium voor compromissen worden gekozen; 3. Communicatie: de vijf punten zijn grotendeels goed in cijfers te vangen. Er moeten niet al te ingewikkelde modellen ontwikkeld worden om de communicatie te ondersteunen. De europese bevolking is grosso modo goed opgeleid dus ontvankelijk voor argumenten. Argumenten staan niet los van elkaar. Die samenhang moet ingezet worden ter vergroting van de overtuigingskracht en ter afzwakking van de argumenten van de eurofiele, linkse tegenstanders. 4. Wetgeving en VvM (islam): behoeven ook nodige aandacht.
@ BegrensEuropa!
U kunt zoveel punten toevoegen als u wilt en ik ben het daar ook mee eens, maar………een “gewone” burger heeft daar niets aan en kan er niks mee. Een “gewone” burger, zoals ik, kijkt om zich heen, ziet wat er gaande is en denkt : “Weg met die zooi in den Haag, Brussel c.q. Straatsburg.” ZIJ hebben ons veel moois afgenomen en we kregen armoede/ellende terug. De “gewone” burger maakt dagelijks mee hoe verrot het gehele systeem is, zowel in NL áls de EU. De “gewone”burger heeft derhalve heel erg weinig aan úw punten. De “gewone” burger wil van die ellende/armoede af zónder punten en wel z.s.m. !!!!
De “gewone” burger, die het veel te ruime inkomen van álle “leiders” betaalt, wil “gewone” taal horen en niet iets wat niet te begrijpen valt.
Ik voegde de punten toe omdat ik meen dat EU hervormingsvoorstellen louter op inhoud vanuit een uithoek in Nederland gedaan geen effect zullen hebben. Het is verder moeilijk te beoordelen hoe Noord-West Europa het economisch zonder de ballast van Zuid Europa en de Balkan zou doen. Wel is duidelijk dat bij de EU ongecontroleerdheid troef is, zowel m.b.t. de Euro, als bij massamigratie en klimaatbeleid. Dus Brussel (onder aanvoering van het duo M&M) gaat met haar dikke achterste op die dossiers zitten en laat vervolgens de boel gierend uit de bocht vliegen. Chaos is natuurlijk ook een strategie, maar alleen als je Bond heet, James Bond. Tijd voor de EU om weer terug naar de basis te gaan van reele economische groei en niet het huidige zeepbelbeleid met een gemeenschappelijke Euro voor Noord en Zuid Europa en de drukpersen van de ECB. Dat valt dus onder punten 4 en 5 van deze artikelenserie. Ondersteuning op de vlakken van strategie, samenwerking, communicatie en wetgeving is noodzakelijk anders luistert niemand.