Een nieuwe stap op weg naar de transferunie
Wanneer gaat Nederland zich verzetten tegen de Ever Close Union?
Foto: Ecofin-raad te Brussel (14 juni 2019). Bron: Europese Unie.
Na het verdrag van Maastricht en de invoering van de euro is de EU steeds verder opgeschoven richting een Verenigde Staten van Europa. Nederland ging in deze maalstroom mee, maar doet er verstandig aan dit proces nu een halt toe te roepen. Lukt dit gesteund door gelijkgezinde EU-lidstaten niet, dan moet op onderdelen worden afgehaakt: het opt-out scenario.
En wel op alle niet-interne markt dossiers, te beginnen met de in de maak zijnde transferunie, het Open Grenzenbeleid van de EU en het niet-realistische klimaatplan voor een CO2-neutrale Europese Unie in 2050.
Versterking eurozone
Na nachtelijk overleg in Brussel kwamen de ministers van financiën vrijdag 14 juni met de mededeling dat er een akkoord was bereikt over “nieuwe stappen om de financiële samenwerking in de eurozone” te verbeteren. De koers blijft gericht op een eigen begroting voor de Eurozone en een transferunie, waarbij de noordelijke lidstaten in feite betalen voor de financiële tekorten van de zuidelijke lidstaten. Het was niet wat de Fransen en de zuidelijke lidstaten gewild hadden, maar het was het “maximaal haalbare”, aldus Eurocommissaris Pierre Moscovici.
Vooral de Nederlandse minister van financiën Wopke Hoekstra had zich verzet tegen een verdergaande overeenkomst. Hij was weliswaar bereid een ‘schokfonds’ in het leven te roepen om lidstaten in nood uit de financiële problemen te redden, maar alleen als daar de strenge voorwaarde aan was gekoppeld dat noodlijdende landen hun te hoge schuldenberg drastisch reduceren. Hoekstra was tot dit compromis bereid vanuit de gedachte ‘geen risicodeling zonder risicoreductie’.
#EU
— Johannes Vervloed (@Diplo_JV) June 16, 2019
Nederland wil mix van risicoreductie en risicodeling. De toekomst zal uitwijzen of het daarin slaagt en een ‘carte blanche’ transferunie weet te voorkomen.
Als het aan Frankrijk en de Zuidelijke lidstaten ligt, zal Nederland uiteindelijk bakzeil halen. https://t.co/mNQwyk9c4r
Kameel
De inkt van dit akkoord was nog niet droog of de Franse collega van Hoekstra, Bruno le Maire, verklaarde al dat het nachtelijk akkoord slechts een begin was. En de Fransman krijgt waarschijnlijk gelijk. De geschiedenis leert dat nieuwe beleidsterreinen in de EU altijd klein beginnen, maar immer uitlopen op een volledige overdracht van soevereiniteit aan Brussel. Het wordt de Kameel genoemd, die met de staart binnenkomt, maar zich uiteindelijk helemaal door de deur wringt.
Financiering twistpunt begroting eurozone https://t.co/KGJT3e81t8 via @telegraaf Dit dus: "Het zal weliswaar klein beginnen, maar kan groot groeien, geeft Le Maire aan." #destaartvandekameel
— Jean Wanningen (@trias_politica) June 14, 2019
Immigratie- en klimaatbeleid
De Kameel heeft zich ook op andere beleidsterreinen naar binnengedrongen. Het Open Grenzen beleid bijvoorbeeld begon bescheiden. In het Verdrag van Maastricht (1992) was zelfs voorzien dat de lidstaten een zelfstandig immigratiebeleid konden voeren. Pas in latere verdragen (Amsterdam, Nice, Lissabon) verschoof dat beleid steeds meer richting de EU. Inmiddels zijn we aangekomen bij het verplicht opnemen van vluchtelingen, met een verplicht quota per land, waarvan de omvang door Brussel wordt bepaald. En ongetwijfeld zal het daar niet bij blijven.
Het klimaatbeleid gaat dezelfde kant op. Onder aanvoering van Bondskanselier Merkel wordt ingezet op een CO2-neutrale EU in 2050.
Germany will join a growing push for an EU-wide target of cutting greenhouse gas emissions to net zero by 2050, increasing the odds that EU leaders could formally agree to the goal this week, according to EU officialshttps://t.co/fJwWPFmfiS
— POLITICOEurope (@POLITICOEurope) June 17, 2019
Nederlands belang
Het wordt tijd dat Nederland zich eens achter de oren gaat krabben. Het spelletje hebben we zo langzamerhand wel door. Het begint onschuldig, maar elke keer raken we weer een stuk soevereiniteit kwijt. Er staan twee wegen open voor Nederland. In een bondgenootschap met gelijkgestemde landen, zoals bijvoorbeeld de Hanzeliga 8, kan geprobeerd worden het overdrachtsproces een halt toe te roepen of het in ieder geval tot een minimum te beperken. Dat werkt soms, voor een bepaalde tijd, maar vaak uiteindelijk niet. De Frans-Duitse as, zeker zonder tegenwicht van het Verenigd Koninkrijk, slaagt er vrijwel altijd in z’n zin door te drukken.
Beste jongetje van de klas
Een tweede, veelbelovende weg, is de z.g. opt-out: melden dat Nederland niet meer meedoet wanneer de EU verder gaat dan door Nederland als wenselijk en in het nationale belang wordt geacht. Een dergelijke opstelling is men niet van Nederland gewend. Nederland was in Brussel altijd het braafste jongetje van de klas, sommigen spraken zelfs van de gekke Henkie van de EU.
Andere lidstaten voerden wel een assertiever beleid en waren niet bereid hun nationale belang te verkwanselen voor het hogere doel: de Ever Closer Union. Zoals het VK dat opt-outs bedong voor de euro en Schengen. Of Denemarken voor de euro en Noorwegen en Zwitserland zelfs voor de gehele EU. Niettemin bleven deze vier ‘genieten’ van de interne markt, de in mijn ogen enige echte toegevoegde waarde van de Europese samenwerking.
De prijs die Nederland moet gaan betalen voor het steunen van de euro met een transferunie is te hoog. Bovendien is het met veel (belasting)geld overeind houden van de euro een tijdelijke oplossing. Als de niet-hervormende zuidelijke lidstaten de regels van het Stabiliteitspact – maximaal 3% begrotingstekort en 60% staatsschuld – aan hun laars blijven lappen, zal vroeg of laat de bail-out kwestie op tafel komen. En dan trekt Duitsland alsnog de stekker uit de euro, want Italië is too big to bail-out.
Raad van State
Beter is het nu reeds onze knopen te tellen. Als de Frans-Duitse as de transferunie doorzet, doet Nederland er verstandig aan af te haken en een opt-out te bedingen. Het recente advies van de Raad van State is dan ook onbegrijpelijk. Meegaan, zoals de Raad van State adviseert, in de kostbare transferunie, is duidelijk niet in het belang van ons land.
Die gedachte, ook weer bij de Raad van State, dat we risico's moeten delen, omdat sommige landen "pech" hebben en door een externe schok worden getroffen. Dat is niet het probleem van EMU. Het probleem van EMU is dat een aantal landen structureel zich niet kan of wil aanpassen.
— lex hoogduin (@lexhoogduin) June 17, 2019
En hetzelfde geldt voor het immigratie- en klimaatbeleid. Zaken die we niet uit handen moeten geven aan de EU. Doen we dat wel, dan worden we gedwongen grote groepen illegale migranten op te nemen die onze samenleving nog meer zullen ontwrichten dan ze thans al doen. En zullen we letterlijk een hoge prijs betalen voor een duur en onrealistisch EU-klimaatbeleid.
Confederatie
Nederland zal niet de enige lidstaat zijn die niet mee wil gaan in de Ever Closer Union. Andere lidstaten wegen ook hun eigen belangen. De Midden- en Oost-Europese lidstaten weigeren al om met een opgelegd quota illegale migranten op te nemen. En ook op terrein van het klimaat ligt een gezamenlijk EU-beleid ver achter de horizon. Polen, Bulgarije, Tsjechie, Hongarije en Estland hebben al laten weten niet mee te doen
Brits verzet
Het duidelijkste verzet kwam de afgelopen decennia van het VK. Het is niet voor niets dat de Britten in een referendum tegen het lidmaatschap van de EU stemden. De Britten traden toe tot de toenmalige EEG, omdat zij geloven in vrijhandel. Toen er andere ‘communautaire’ beleidsterreinen bij kwamen, gingen zij op de rem staan. In gevallen waar dat niet lukte bedongen zij een opt-out. De EU-trein reed ondertussen stug door. Brussel begon zich met van alles en nog wat te bemoeien. De druppel die de Britse emmer deed overlopen was: vrij verkeer van personen binnen alle EU-lidstaten. Formeel lag dat al vast in de verdragen, maar toen er grote groepen islamitische migranten en Oost-Europese ’gastarbeiders’ naar het VK kwamen, werd de roep ‘baas in eigen land’ luider.
Brexit-scenario’s
De Brexit-sage is overigens nog niet ten einde. Ik sluit niet uit dat de nieuwe Britse regering zich ter elfde ure bedenkt en gewoon in de EU blijft. Als de soevereiniteitsoverdracht naar Brussel stopt en een meerderheid van de lidsdtaten een terugkeer eist naar de basis van de Europese samenwerking – de douane-unie met een interne markt – vervalt de reden voor een Brexit.
Als het Britse parlement op 31 oktober een no-deal Brexit van de regering-Johnson wegstemt kan in een tweede referendum een meerderheid in het VK opteren voor ‘remain’. Met zo’n Britse ‘terugkeer’ zal de Frans-Duitse as de federale wensen niet langer door kunnen drukken. En geholpen door een meer EU-kritisch Europees Parlement is het dan afgelopen met de Ever Closer Union.
Mocht er toch een Brexit komen, dan zal de Frans-Duitse as zich gesterkt voelen om de federale plannen door te zetten en zware druk op de kleine(re) lidstaten uitoefenen om hun verzet op te geven en bij het kruisje te tekenen. Een laatste mogelijkheid en een dwingende reden voor Nederland om het nationale belang boven dat van verdere integratie in EU-verband te stellen en opt-outs voor ons land te bedingen.
Alleen op die wijze kan de EU weer een samenwerkingsverband worden tussen soevereine staten.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Politiek Internationaal12 mei 2024De politieke agenda van Trump 2.0
Economie21 april 2024Bij de Europese Verkiezingen staan Italiaanse scenario’s op de agenda
Economie7 april 2024EU heeft geen industriepolitiek nodig, maar kapitaalmarktunie
Economie28 februari 2024Verkiezingen voor Europees Parlement werpen hun schaduw vooruit
Nederland heeft behalve zeer veel geld wat zij inleveren ,niks in te brengen ,er is geen mens die met zijn vuist op tafel slaat ,en zegt ,zo is het genoeg ,bijv,de vissers zijn jammerlijk in de steek gelaten ,dreigen met uitstappen had ze wel op andere gedachten geholpen ,we hebben niet een man met uitstraling,Frans wattenstaafje ,lekker als je zo de geschiedenisboeken ingaat .Betalen is bepalen ,en niet meelopen,zakkenvullen en knikken .
@Peter : Hier gaan jij en ik niks aan veranderen. Dit land wordt bestuurd door een stel ruggengraatloze, hersenloze, ondemocratische en zeer elitaire minkukels, wier politieke ambities zwaarder wegen dan het landsbelang.
Wat echter het ergste is, is dat het grootste deel van het volk dit goedkeurt omdat deze kartelpartijen telkens weer voldoende stemmen krijgen om hun wanbeleid, dat grenst aan landverraad, uit te blijven voeren.
ALs we echt boos willen worden, laten we dat dan doen op de twee groepen lamlendige stemmers, die dit alles mogelijk blijven maken. Aan de ene kant de murwgeslagen blindstarend stemvee dat op de kartelpartijen blijft stemmen en aan de andere kant de onwetende, niet-begrijpende klager, die fel gekeerd is tegen deze regering, maar niet wil begrijpen dat weg blijven bij verkiezingen juist dit beleid in stand houdt.
Beste mensen het is toch al eeuwen bekend dat Duitsland en Frankrijk willen overheersen.
Hoeveel oorlogen zijn er niet uitgevochten.
Alleen komt nu er geen kogel aan te pas.
Wel zo netjes maar het streven is het zelfde!
De EU is eigenlijk Duitsland en Frankrijk met de satellietlanden eromheen die niets te vertellen hebben. Hier en daar tijdelijk de gang van zaken afremmen maar daar is het allemaal mee gezegd. Uiteindelijk beslissen deze twee landen alleen en de rest hobbelt mee. Duitsland en Frankrijk hebben Europa samen veroverd daar het onafhankelijk van elkaar niet gelukt is. Nu samen dus totdat zij zelf ruzie krijgen. Dat is niet onmogelijk daar zij economisch gezien mijlen ver uit elkaar staan. Frankrijk wil een munt uitslaan(zoals de euro destijds)van het succes van Duitsland totdat zij zich een keer overvragen.
Ik denk dat ni28 gelijk heef. Voorts verwijs ik naar Belgie, waar eveneens een transferunie bestaat tussen Vlaanderen ( dat betaalt) en Wallonië ( dat ontvangt). Het gevolg is dat België ondanks intense belgicistische propaganda langzaam uit elkaar valt.
Jaak Peeters@u heeft een goed punt met België. Zo profiteren netto ontvangers(de voormalige Oostbloklanden vooral) in de EU ook en die zal niemand horen op dit punt. Wel op de migratie punt die zij niet accepteren en dat maakt de zaak best ingewikkelder maar niet beter. De hele Unie is geen echte geheel die helaas verstoord wordt door teveel profiteurs die de nettere landen leegzuigen. Op dit punt gaat het helemaal fout.
Het blijft bijzonder, de samenwerking tussen twee in wezen aartsvijanden. Steeds is het weer Frankrijk dat met zijn tomeloze ambitie om Europa te overheersen de boel in het honderd laat lopen.
Oh ja, die Franse minister Bruno le Maire die onlangs doodleuk verklaarde dat Nederland mee moest doen anders kwam er oorlog tussen Frankrijk en Duitsland. Lekker dan, een unie van 28 (27) landen die gedicteerd wordt door Parijs en Berlijn. Weg ermee.
@ Piet Karbiet.
Deze EU moet verdwijnen en wel : z.s.m. !! Met u eens.
De door u genoemde Franse minister Le Maire, is te dom om e.e.a. te kunnen begrijpen. De dwaas…..oorlog tussen Frankrijk en Duitsland omdat Nederland niet mee zou willen doen ? De man is inderdaad niet normaal, voorzichtig uitgedrukt ! Waarover zou een dergelijke oorlog dan gaan ? Wie Nederland zou mogen bezetten ?
Frankrijk en Duitsland bepalen álles in de EU, óók wie de nieuwe “leiders” gaan worden; maar gelukkig is ook ons aller Franske T. afgevallen als kandidaat !
Met zo’n rotzooitje zou Nederland niet eens méé moeten willen doen !
Ik heb geen zin meer in EU, ik wil naar huis.