Nieuw antisemitisme klopt dagelijks aan de deuren van Franse joden

Titelfoto: Witte Mars in Parijs tegen antisemitisme (28 maart 2018).

Pas na drie dagen hadden de media door dat ze niet langer konden blijven zwijgen over de moord, afgelopen vrijdag 23 maart, op de 85-jarige Mireille Knoll. Een te ongemakkelijke waarheid misschien? Deze hoogbejaarde joodse vrouw, Holocaustoverlevende, werd door haar Islamitische buurman, in haar appartement met messteken om het leven gebracht.

Het antisemitische karakter van deze moord kan eigenlijk al niet meer ontkend worden nu zelfs President Macron heeft bevestigd dat “Mireille Knol a été assassinée parce qu’elle etait juive”. Die buurman, die al een veroordeling achter de rug had, had haar eerder bedreigd. Deze moord roept de zaak Sarah Lucie Halimi in herinnering. Deze joodse arts werd ruim een jaar geleden, in nota bene dezelfde buurt, door haar 27-jarige islamitische buurman op gruwelijke wijze vermoord en uit het raam op de derde verdieping van haar apartement naar beneden gesmeten.

Media verdoezelen

Er was een actie van vooraanstaande Franse intellectuelen voor nodig om een eind te maken aan het beschamende zwijgen van de Franse justitie. Na een vijf maanden lange periode van ontkenning moesten de autoriteiten uiteindelijk toegeven dat hier wel degelijk sprake was van antisemitische motieven. Er is in Frankrijk al veel langer sprake van virulent antisemitisme, dat te vaak door de media wordt verdoezeld of toegedekt: “De meeste media, vooral die van linkse signatuur, verkeren in een staat van ontkenning”, zegt Noémie Halioua, journaliste bij het weekblad Actualité Juive. “Door te doen alsof antisemitisme uit islamitische hoek uit de lucht komt vallen, hopen ze kennelijk dat het op een of andere manier vanzelf verdwijnt.” (Trouw, 17 januari 2018).

Dubbele standaard

Waar komt toch dat ongemak met het hedendaagse antisemitisme vandaan? Misschien heeft de Britse journalist (en Trotskist) Brendan O’Neill wel gelijk: hij vroeg zich af waarom uitingen van jodenhaat minder erg worden gevonden dan het fenomeen dat ‘islamofobie’ (een mythe volgens hem) wordt genoemd. Hij citeert de ‘respected religious commentator’ Karen Armstrong die over de aanslag op de koshere supermarkt in Parijs beweerde: “It was about Palestine… it had nothing to do with anti-Semitism.” Volgens O’Neill zijn de liberale elites zo geobsedeerd met ‘islamofobie’ (moslims zijn hun ‘geliefde slachtoffers’ geworden), dat ze een dubbele standaard zijn gaan hanteren. “So anti-Semitism is political, it has a strain of justice in it, it can be a radical act.”

Onheilspellend

Wie de moeite neemt om antisemitische incidenten en aanslagen te inventariseren slaat de schrik om het hart. De waarheid is onmiskenbaar verontrustend: het lijken zo op het oog allemaal geïsoleerde gevallen, maar ze laten een onheilspellende trend zien. Twee jaar geleden werd in de Parijse wijk Bagneux de gedenkplaat voor Ilan Halimi vernield. Ilan werd in 2006 door een bende van “barbaren’ (jonge moslims, zoals spoedig daarna bleek) gekidnapt, gemarteld en uiteindelijk vermoord. Hier leest u de gruwelijke details.

Deze antisemitische moord zou niet de enige blijven: in Toulouse bracht de radicale moslim Mohammed Merah 3 joodse leerlingen en leerkracht om het leven. Na de aanslag op de koshere supermarkt waarbij vier joden om het leven werden gebracht, volgden er dus meer, ondanks al die plechtige bezweringsformules van de autoriteiten. Kinderen worden getreiterd, op brute wijze belaagd en mishandeld.

Vluchtelingen in eigen land

En dergelijke incidenten komen vaker voor dan de reguliere media berichten. Het antisemitisme klopt dagelijks aan de deuren van de Franse joden schreef Le Monde onlangs. Dezelfde Le Monde die – aldus Trouw – de vorige maand de termen ‘nieuw antisemitisme’ en ‘alledaags antisemitisme’ bedacht, maar daarbij woord islam of moslims zorgvuldig vermeed.

Het toenemend antisemitisme, hoofdzakelijk van moslimzijde, heeft gezorgd voor een onrustbarende trend: Franse Joden zijn vluchtelingen in eigen land. geworden. Joodse gezinnen trekken weg uit wijken waar veel moslims wonen. Emigratie van joden uit Frankrijk naar Israel, de VS en andere veiliger geachte landen, is al jaren aan de gang.

Salonfähig

De vraag is of het tij nog valt te keren. Ik heb daar een hard hoofd in. Antisemitisme is in Europa weer salonfähig geworden, om dat Duitse woord te gebruiken. In Frankrijk is al jaren het aantal (gemelde) gewelddadige antisemitische incidenten hoger dan aanvallen op moslims. Alhoewel in Frankrijk ca. 400.000 Joden wonen en ruim 4 miljoen moslims, blijft moslimhaat in de statistieken achter bij uitingen van antisemitisme. Overigens zijn volgens Joodse en islamitische organisaties de slachtoffers steeds minder bereid aangifte te doen (Trouw, 17 januari 2017).

Warme woorden

De situatie in Frankrijk is ook weinig hoopgevend omdat op korte termijn geen eind zal komen aan de parallelle samenlevingen in de overwegend door migranten uit moslimlanden bewoonde banlieus van de grote steden. Hun antisemitisme is onmiskenbaar, vaak verhuld als ‘antizionisme’, maar als de haat zich richt op individuele joden en bezoekers van synagoges gaat dat onderscheid mank.

Het Islamitisch antisemitisme heeft inmiddels vaste grond onder de voeten gekregen in West-Europa, vooral in Frankrijk, maar ik vrees dat andere landen zullen volgen. Alle warme woorden van politici als Frans Timmermans ten spijt.

À 10 ans la parisienne Mireille Knoll échappe à la rafle du Vél’d’Hiv. À 85 ans elle est victime d'un meurtre antisémite. La justice française réagit avec détermination. Suivons tous l'exemple. Chassons l'antisémitisme de l'Europe. Une fois pour toutes.

— Frans Timmermans (@TimmermansEU) March 27, 2018

Het zijn holle woorden en krokodillentranen. Ik vrees dat we die nog veel te vaak zullen horen.

@fvbeetz

Over de auteur

Freek van Beetz

Freek van Beetz, studeerde Planologie en Politicologie, was van 2001-2010 adviseur van de MP van de Ned.Antillen. Auteur van Uitzicht op Zee (roman, 2015) en van Het laatste Kabinet (2010) en Het einde van de Antillen (2013).

Recent gepubliceerd

Archief

• Media9 september 2023Media meer dan ooit doorgeefluik van activisten en belangengroepen
• Politiek Nederland8 augustus 2023Verkiezingen 2023: een haast onvoorspelbare omwenteling
• Migratie9 juli 2023Hoe opgeklopt optimisme veranderde in vruchteloos vooruitschuiven
• Politiek Nederland27 mei 2023Worden we met een republiek pas een echte democratie?