Geert en Thierry: kom met een Plan B voor de Nexit
Eurosceptische kiezer mag niet opnieuw buitenspel worden gezet
Foto: Pixabay - CC0Juni 2018. Na een periode van oplopende spanningen over het EU-beleid en het in de VN telkens tegen Israël stemmen door de BuZa-ambtenaren van het duo Zijlstra-Kaag trekt de ChristenUnie de stekker eruit. Het kabinet-Rutte III is al binnen een jaar gevallen. In september vinden verkiezingen plaats.
Bij de verkiezingen wordt Forum voor Democratie de grootste partij met 28 zetels. CDA en PVV zijn tweede met elk 21 zetels. De VVD is ver teruggevallen. Dat geldt ook voor de linkse partijen. Mark Rutte is al gepasseerd voor het voorzitterschap van de Europese Commissie; daar zetelt een Fransman na het wegens gezondheidsredenen aftreden van Juncker. Voor Rutte rest een baan als lid van de Raad van Toezicht in de zorgsector of een vergelijkbare, goedbetaalde baan voor uitgerangeerde VVD’ers.
Nexit
Onder leiding van informateur Paul Cliteur wordt al snel duidelijk dat de gevestigde partijen niet zullen meewerken aan de door Baudet en Wilders vurig gewenste Nexit. Aangezien FvD en PVV met samen 49 zetels weliswaar een grote overwinning hebben geboekt, maar ver af zijn van een Kamermeerderheid, adviseert Cliteur om besprekingen te beginnen over een euro- en EU-kritische coalitie, bestaande uit FvD, PVV, CDA, SP en SGP.
Als dat niet lukt resteert niets anders dan een pro-EU coalitie van alle resterende partijen met uitzondering van FvD en PVV, zo concludeert de informateur.
Scenario
Dit scenario mag onrealistisch klinken, onmogelijk is het niet. In ieder geval zien we nu dat het “populistische” blok ondanks de economische groei in de peilingen van 23 zetels bij de verkiezingen (PVV 21, FvD 2) naar ruim 30 zetels nu stijgt. Als de economische groei straks gaat afvlakken en het kabinet-Rutte III het migratiedossier niet onder controle krijgt, zal die groei waarschijnlijk doorzetten. Al zijn er ook andere scenario’s denkbaar en weten we dat peilingen iets anders zijn dan verkiezingen.
Eurosceptisch blok
Kern van de zaak is dat we ervan uit kunnen gaan dat er ook bij de volgende verkiezingen – wanneer die precies zijn weet niemand – geen meerderheid zal zijn voor de Nexit, maar waarschijnlijk wel een sterk eurosceptisch blok. Het lijkt mij belangrijk dat dit blok, bestaande uit PVV en FvD, de komende maanden en jaren werkt aan een realistisch Plan B voor EU en eurozone. Al was het maar om te voorkomen dat zij bij de volgende verkiezingen net zo achteloos terzijde worden geschoven als in 2017 het geval was en de eurosceptische stem daarmee wéér verloren gaat.
The Matheo Solution
Hoewel zowel Wilders als Baudet de EU onhervormbaar hebben verklaard en de unie het liefst als een speer willen verlaten, staat mij bij dat Baudet bij het FvD-congres onlangs onderzoek naar alternatieve monetaire modellen zoals The Matheo Solution (TMS) heeft aangekondigd. Dat geeft mij als voorstander van EU-hervorming enige hoop. Want TMS is alleen mogelijk als landen in de EU blijven. Sterker nog, voor TMS hoeven EU-verdragen en zelfs het Stabiliteits- en Groeipact niet gewijzigd te worden.
Munt en migratie
Zoals ik in mijn tweegesprek met Sid Lukkassen voor Café Weltschmerz onlangs heb aangegeven, is een decentrale EU in mijn ogen alleen mogelijk als er meer monetaire flexibiliteit komt (via TMS of neuro/zeuro, parallelle munten, etc.) én als migratie weer het domein wordt van de lidstaten. Het belangrijkste dat de EU dan moet doen is de EU-buitengrens bewaken. Dat is misschien de lastigste hervorming, want op dit moment houdt de EU zich met van alles bezig behalve met hetgeen ze zou moeten doen: het effectief beschermen van de buitengrens!
EU-verdragen
Voor het onderbrengen van migratiebeleid bij de lidstaten moeten we terug naar het Verdrag van Maastricht. In latere verdragen (Amsterdam, Lissabon) is dit onderwerp doorgeschoven naar het EU-werkingsverdrag. Om migratie weer onder de bevoegdheden van de natiestaten te laten vallen is dus een verdragswijziging nodig. Geen sinecure, aangezien dat in de EU alleen mogelijk is bij unanimiteit en met goedkeuring door de nationale parlementen.
Zelfs dan zijn we er nog niet, want het huidige rampzalige asielbeleid steunt op meerdere pijlers: EU-verdragen, Schengenakkoord en VN Vluchtelingenverdrag. Om een asielbeleid zoals het Plan Azmani (opvang in de regio) mogelijk te maken, zal de EU als geheel dus tot een drastische hervorming moeten besluiten.
Niet kansloos
Ik denk dat een dergelijke aanpassing niet onmogelijk is. We zien nu al een groep van 13 landen waaronder de Visegradgroep, maar ook Oostenrijk en Denemarken, die zeer ontevreden zijn met de bemoeienissen van Brussel met hun migratiebeleid. Nederland moet deze groep steunen. Een voor Nederland belangrijk aspect is dat als het lukt migratie terug te brengen naar de nationale zuil, het Verenigd Koninkrijk geen redenen meer heeft om de EU te verlaten. De onvrede die leidde tot de Brexit kwam vooral door het krankzinnige asiel- en migratiebeleid van de EU, deels opgelegd vanuit Berlijn door Angela Merkel.
Buitenspel
Kortom, ook al zou je de Nexit als ideaal willen behouden (voor mij persoonlijk is dat niet geval), dan is als tussenstap een Plan B voor EU en eurozone nodig. En wel in de vorm van een aantal heldere en goed uitgewerkte EU-hervormingen die een toekomstige regeringscoalitie moet overnemen.
Die optie moet je dan wel vóór de volgende verkiezingen goed uitleggen en in het kader van transparantie meegeven aan de kiezers. Het kan – lijkt mij – niet de bedoeling zijn dat de eurosceptische kiezer ook na de volgende verkiezingen meteen weer buitenspel wordt gezet. Toch, Geert en Thierry?
Over de auteur
- Amsterdammer in Rotterdam, blogger, schrijver van e-books, voetbalvader, Volvo 940 rijder, in het dagelijks leven Recruitment / Human Resources Consultant.
