Nepnieuws en anonieme bronnen als wapens tegen Trump

22 mei 2017 - Redactie OpinieZ

Nee, de nieuwe Health Care Bill beschouwt verkrachting niet als een “al bestaande uitsluitingsgrond” en Republikeinen hebben het aannemen van deze wet niet met bier gevierd. De meest recente mediaverontwaardiging is aangezwengeld door een verhaal in de Washington Post over publicatie van gevoelige informatie, gebaseerd op beweringen door anonieme bronnen. De grote hits van de Post zijn vooral gebaseerd op anonieme bronnen.

De meest recente hit bevat een citaat van “een Amerikaanse voormalige hoge ambtenaar die dicht bij ambtenaren van de huidige regering staat“. Het betreft een anonieme bron die geruchten van andere anonieme bronnen aanhaalt.

Dit is geen journalistiek. Dit is een grap.

Titelfoto: Screenshot door redactie OpinieZ van still uit video CNN

Nepnieuws
Vorige week onthulde de Washington Post een verhaal gebaseerd op “het persoonlijke relaas van meer dan 30 ambtenaren in het Witte Huis“. Het nepnieuws-verhaal beweerde valselijk dat Deputy Attorney General Rod Rosenstein had gedreigd af te treden. Rod gaf een eenvoudig antwoord toen hem werd gevraagd naar dat stuk nepnieuws: “Nee“. Daar gaan de 30 anonieme bronnen en de geloofwaardigheid van de Washington Post. Maar de media blijven stukken ophoesten die zijn gebaseerd op anonieme bronnen en bevestigd door anonieme bronnen, terwijl ze de ontkenningen van functionarissen negeren die wel bereid zijn een reactie te geven.

Comey-memo
Het verhaal van het memo van Comey is (volgens de New York Times) gebaseerd op “twee mensen die het memo hebben gelezen“. En verder “heeft een van dhr. Comey’s medewerkers delen ervan voorgelezen aan een Times-verslaggever“. En aan zijn hond. Het veronderstelde memo is in strijd met Comey’s eigen getuigenverklaring onder ede voor het Congres. De Times heeft het memo niet gezien. Niemand heeft het memo gezien, behalve de anonieme bronnen die al dan niet zouden bestaan. De nepnieuws-infrastructuur van de media vertrouwt in hoge mate op anonieme bronnen. En anonieme bronnen zijn de manier van de media om te zeggen: “vertrouw ons nou maar”.

De vraag is: waarom zou iemand de media moeten vertrouwen?

Sleutel
Nepnieuws over Comey is populair bij Links omdat ze er daar van overtuigd zijn dat hij de sleutel vormt voor het terugdraaien van hun verkiezingnederlaag. Onlangs brandde CNN zijn vingers aan een verhaal dat beweerde dat de voormalige FBI-directeur voordat hij werd ontslagen meer middelen had gevraagd voor het Rusland-onderzoek. Waar haalde CNN haar verhaal vandaan? Anonieme bronnen. Oftewel, zoals het verhaal het stelt, “twee bronnen die op de hoogte zijn van de discussie“. Bronnen “op de hoogte van de discussie” gaan vergezeld van “een Amerikaanse hoge ambtenaar die dicht bij ambtenaren van de huidige regering staat“. En de hond van zijn buren die exclusief tegen CNN blaft.

Kop
Rod Rosenstein en waarnemend FBI-directeur Andrew McCabe hebben allebei het nepnieuws van CNN neergesabeld. De kop van CNN was “Nieuwe Waarnemend Directeur FBI Spreekt Witte Huis Tegen Inzake Comey“. Naar het nepnieuws werd slechts verwezen met “te midden van berichten dat Comey had gevraagd om meer middelen voor het Rusland-onderzoek, getuigde McCabe dat hij geloofde dat het Bureau adequate middelen had om de klus te klaren“.

Vage taal
CNN erkende niet dat zij de bron was van het nepnieuws. CNN verpakte het in passieve en vage taal. En liet een cruciaal deel van McCabe’s antwoord weg. “Als we nieuwe middelen willen, doen we die aanvragen hier. Dus ik ben me niet bewust van zo’n aanvraag en het is niet in overeenstemming met mijn kennis van de manier waarop we dat soort aanvragen doen. Dat gezegd hebbende, we vragen gewoonlijk niet om middelen voor een individueel geval. En zoals ik al zei, ik ben er sterk van overtuigd dat het Rusland-onderzoek adequaat is voorzien van middelen“.

Cover-up
CNN verspreidde niet alleen nepnieuws. Zij stopte haar misdrijf ook in de doofpot. En het is juist deze cover-up die het bewijs vormt voor het misdrijf. Media outlets als CNN en de Washington Post weten meestal wel dat ze nepnieuws verspreiden. De factcheckers van de Washington Post sabelden de bewering neer dat verkrachting een al bestaande uitsluitingsgrond zou zijn [van de eerdergenoemde Health Care Bill van de Republikeinen – vert.]. Toch bracht de krant een stuk getiteld “Ik ben verkracht. Dankzij de Republikeinen zou mij een verzekering kunnen worden geweigerd“. De redactie wist heel goed welk stuk meer invloed zou hebben. Maar de Washington Post heeft een dozijn stukken die melden dat het middelenverhaal van Comey nepnieuws is.

Sloopstukken
De Washington Post zit niet in de nieuwsbusiness. Na haar overname door Amazonbaas Jeff Bezos zit zij in de business van gefabriceerde virale Trump-sloopstukken. Ze heeft een virale nepnieuws-hit gescoord met de leugen dat Witte Huis perswoordvoerder Sean Spicer zich in de struiken verschool om CNN uit de weg te gaan. Er werd een even snerende rectificatie gedaan die grotendeels irrelevant was. Na een stuk nepnieuws te hebben gemaakt dat geschikt was voor een Saturday Night Live parodie, schreef de Post plichtsgetrouw over deze Saturday Night Live-parodie die dat nepnieuws bracht.

Linksig
In het verleden zou er een wereld van verschil zijn geweest tussen de Washington Post en Saturday Night Live. Vandaag maken ze onderdeel uit van dezelfde linksige echokamer. De media, alle verschillende onderdelen ervan, zijn nu één grote beïnvloedingsoperatie. De machine werkt door nepnieuws-aanvallen te ontwerpen en viraal te maken. De Washington Post en Saturday Night Live zitten in dezelfde business. Er is zelfs nauwelijks een stijlverschil meer.

De kop van Washington Post “Trump ontsloeg Comey omdat hij langer was” had evengoed kunnen komen uit Saturday Night Live, The Onion of the Daily Show. Het werkelijk vernietigende grafschrift van de Amerikaanse journalistiek is dat ze niet zo veel van elkaar verschillen. Saturday Night Live doet niet aan komedie en de Washington Post doet niet aan journalistiek. Allebei fabriceren ze virale aanvallen op Trump. Je nieuws ontlenen aan de Washington Post is net zo waardeloos als je nieuws ontlenen aan Saturday Night Live.

Trump-bashen
Terwijl meer respectabele kranten als de Post en de Times de toppositie innemen op de nepnieuws-ranglijst, is CNN de Nationale Enquirer (Amerikaanse sensatiekrant – vert.) van het Trump-bashen geworden. Geen verhaal is te onbeduidend of nep genoeg om zendtijd te krijgen of een plek op de website. Recente voorbeelden die viraal zijn gegaan, omvatten “Is de President bang van trappen” en “President krijgt 2 bolletjes ijs, alle anderen 1”.

Leugens
CNN’s nepnieuws wordt constant ontkracht door de feiten. Maar CNN houdt alleen maar vast aan haar leugens. “We zullen je intelligentie niet beledigen door te doen alsof het wettelijk toegestaan is. Noch zullen we de mensen die je verkeerd willen informeren helpen en opruien“, zo snoefde CNN’s Don Lemon toen hij het spionageverhaal van Rice onder de tafel probeerde te vegen.

CNN beledigt de intelligentie van haar kijkers iedere minuut dat ze er naar kijken. Zij biedt een stroom van foute informatie aan terwijl ze probeert om rechtmatig verkregen nieuws te onderdrukken. Veel van dergelijke foute informatie neemt de vorm aan van verspreiding van linksige nepnieuws-kreten of het nou om verkrachting gaat als al bestaande uitsluitingsgrond of om Republikeins bier.

Schade
En zelfs als er rectificaties verschijnen, dienen ze er alleen maar toe om de geloofwaardigheid aannemelijk te maken. Het oorspronkelijke nepnieuws wordt verwerkt in meerdere nieuwsverhalen, blogberichten en redactionele commentaren die nooit worden geactualiseerd of gecorrigeerd. En zelfs al zouden ze dat wel zijn, de schade is al aangericht. Dat is de manier waarop nepnieuws werkt.

Moddergooien
CNN en de Washington Post gooien met modder in de veronderstelling dat een beetje toch zal blijven kleven en zelfs als het officieel wordt gecorrigeerd, blijft het nog rondzingen. Maanden later bevat de Post nog steeds een ongecorrigeerde referentie aan het AP nepnieuws-verhaal dat Trump zou hebben gedreigd Mexico binnen te vallen, zelfs nadat dit bericht was ontkend door beide regeringen en als onverifieerbaar was bestempeld.

Rondzingen
Het is een veilige weddenschap dat verkrachting als al bestaande uitsluitingsgrond en Comey’s Russische middelen ook zullen blijven rondzingen.”Gebruik van het nepnieuws-etiket is een aanval op de waarheid. Het is roekeloos en beschadigt de democratie en verkozen functionarissen proberen bewust en systematisch de geloofwaardigheid van nieuwsorganisaties uit te hollen omdat ze bezwaar maken tegen juiste verslaggeving“, benadrukte de CEO van de Washington Post de vorige maand.

Geloofwaardigheid
Het zijn echter de media zelf die roekeloos zijn en beschadigend voor de democratie. Zij hebben hun geloofwaardigheid uitgehold met nepnieuws. Feitelijk juiste verslaggeving is te moeilijk en onbevredigend geworden. De gedachte dat er maanden of jaren moet worden gewacht voordat een onderzoek iets oplevert is wezensvreemd aan de nanoseconde-nieuwscyclus. Dat is de reden waarom elk nepschaandaal rond Trump het nieuwe Watergate is. En nepnieuws wordt constant geproduceerd.

Nieuwsorganisaties gooien hun geloofwaardigheid weg om de resultaten van een democratische verkiezing terug te draaien. En het is niet alleen hun eigen geloofwaardigheid die ze weggooien. De vrije markt van ideeën was gebaseerd op rede en objectiviteit. Zonder die zaken zou er niet langer een openbare ruimte bestaan waar we allemaal in kunnen leven. Vooringenomenheid van de media begon de markt te bederven. maar vooringenomenheid hield het selectief melden van feiten in. Leugens konden er in kruipen. Maar in het algemeen brachten de media niet alleen verhalen die totaal verzonnen waren. Dat gebeurde af en toe. Maar het was geen constante praktijk. En toen werd een omslagpunt bereikt.

Dubbele standaards
Pershistorici zullen er over twisten wanneer de dijk doorbrak.
Was het het tijdperk-Obama of het tijdperk-Trump? Maar de dag kwam. De zon scheen over het CNN Center in Atlanta, over het K Street optrekje van de Washington Post en over de kantoren van andere media-organisaties. En het was niet langer een kwestie van selectieve berichtgeving. We debatteerden niet langer over het toevoegen van opinie aan nieuwsverhalen of over journalistieke dubbele standaards.

Het tijdperk van nepnieuws is aangebroken. We hebben geen vrije pers meer. Alles wat we nog hebben is een nep-pers.

© OpinieZ.com 2017

Oorspronkelijk verschenen op 18 mei 2017 als The Anonymous Sources of Washington Post and CNN Fake News op Frontpagemag.com. Met toestemming van de auteur Daniel Greenfield (Twitter: @sultanknish) vertaald door Asher.