De hoofddoekjes van Lodewijk Asscher
Ik schrijf dit op de middag van de dag van de verkiezingen. De uitslagen laten nog een paar uur op zich wachten. Maar er zoemt iets rond in mijn hoofd, sinds het TV-debat gisteravond, aan de vooravond van vandaag. En ik raak dat maar niet kwijt.
Titelfoto: Screenshot door redactie OpinieZ uit NPO App uitzending Verkiezingsdebat 14 maart 2017
Felheid
De felheid waarmee Lodewijk Asscher zich weerde in het debat met Geert Wilders viel veel kijkers op. Hij leek ineens de mantel van de bezonnen bewindsman te hebben afgeworpen. Allerwegen hoor ik lof van commentatoren en lees ik prijzende recensies. Ik begrijp dat. Het leek er inderdaad op alsof hij zich van ketenen had bevrijd en de geboden kans van een debat met Geert Wilders met gretigheid te hebben aangepakt. Mogelijk te laat, althans volgens sommigen.
Maar bij mij bleef iets anders hangen: dat voorbeeld van die zorgzame verpleegsters, “met hoofddoekjes”. “Nederland is ook van hen”, voegde Asscher daar betekenisvol aan toe.
Wie kan daar nou tegen zijn?
Strijdliederen
Al in eerdere columns beschreef ik hoe in mijn jeugd de socialistische strijdliederen dagelijks door het huis schalden: ”Morgenrood”, “Aan de strijders” en al die andere socialistische evergreens die sindsdien uit het collectieve geheugen zijn verbannen of beschaamd zijn opgeborgen. Net als de socialistische commentaren op de radio, waar in de woonkamer met bijna gewijde stilte werd geluisterd.
In de Arbeiderszangvereniging zong mijn grootmoeder “De Internationale” luidkeels mee. De Arbeiderstoneelvereniging repeteerde bij ons aan de keukentafel, waar op andere avonden de PvdA-fractie de vergaderingen van de gemeenteraad voorbereidde. Ik beschreef ook de optochten met de rode vlaggen op 1 mei, door ons dorp aan de rand van de Bible Belt die ons demonstratief langs de twee christelijke scholen voerde.
Kortom, van het socialistische gedachtegoed heb ik wel iets meegekregen.
Hoofddoekjes
En nu naar de woorden van Asscher en zijn verwijzing naar die hoofddoekjes.
Ik begrijp zijn beeld. Ik snap dat je als politicus wilt laten zien dat je er voor iedereen wilt staan. Dat je wil “verbinden’, zogezegd, want dat moet tegenwoordig. Maar vreemd hè: ik denk bij de sociaal-democratie helemaal niet aan ‘verbinden’ en al helemaal niet aan hoofddoekjes!
Omzichtigheid
Want voor mij staat de sociaal-democratie voor verheffing, voor gelijkwaardigheid en vooral voor emancipatie. Ik heb die omzichtigheid van sociaal-democraten met uitingen van religie en in het bijzonder met de Islam nooit begrepen. Het theedrinken in de moskee past niet in mijn beeld van een politieke beweging die de mensen van hun ketenen wil verlossen.
Acceptatie
En evenmin kan ik begrip opbrengen voor de acceptatie, ja bijna de omhelzing van religieuze uitingen en symbolen in de publieke ruimte. Op elk PvdA-partijcongres wordt nog steeds De Internationale aangeheven. Weliswaar moet de tekst op een beeldscherm worden geprojecteerd, want de socialisten van nu kennen ‘m niet meer uit het hoofd, maar allen zingen dan toch de vijfde regel:’ Sterft, gij oude vormen en gedachten’.
En ik moet dan telkens toch weer denken aan het vergoelijken door de hedendaagse ‘progressieven’ van het religieuze vertoon in de openbare ruimte en in het bijzonder van de hoofddoekjes. Die demonstratieve oude vormen en gedachten, die zo haaks staan op de idealen van verheffing en emancipatie.
Daarom stem ik geen PvdA meer. De woorden van met zoveel pathos aangeheven “Internationale” zijn voor de hedendaagse socialisten holle frasen geworden. Ook daarom stem ik al een tijdje niet meer op de PvdA.
Bevalt dit artikel u – of juist niet – , deelt u het dan op
Facebook, 
Twitter of andere sociale media.
Zie de buttons onder de advertenties.
Over de auteur
- Freek van Beetz, studeerde Planologie en Politicologie, was van 2001-2010 adviseur van de MP van de Ned.Antillen. Auteur van Vergeefse Moeite ( roman,2023),Uitzicht op Zee (roman, 2015) en van Het laatste Kabinet (2010) en Het einde van de Antillen (2013).www.freekvanbeetz.nl
Recent gepubliceerd
Antisemitisme4 mei 2024Mijn gedachten bij de Nationale Dodenherdenking op 4 mei 2024
Antisemitisme9 maart 2024Enkele gedachten bij de opening van het Nationaal Holocaustmuseum
Antisemitisme30 januari 2024Over de obsessieve anti-Israël berichtgeving in de media
Antisemitisme6 november 2023Huiveringwekkend: antisemitisme is weer volop aanwezig