Het Oekraïneverdrag en de trucendoos van Rutte
De opkomst bij het Oekraïnereferendum wordt 33 procent en 18 procent stemt tegen, veronderstelde ik begin deze week. Die prognose is vrij aardig uitgekomen.
Een dikke 32 procent van de kiesgerechtigden ging woensdag stemmen en van hen zei 61 procent, oftewel ruim 19 procent van alle kiezers, ‘nee’.
Smoesje
Mijn tweede voorspelling was dat er nu een smoesje bedacht zal worden om de ratificatie van het associatieverdrag toch door te zetten. Evenmin als eerder deze week beschik ik over paranormale gaven, maar ik ga toch proberen een gedetailleerdere voorspelling te doen.
Mijn taxatie is dat er de eerste weken, zo niet maanden helemaal niets gebeurt. Het kabinet gaat ‘studeren op de uitslag’. Intensief en vooral heel lang. Hoe lang precies durf ik niet te zeggen, maar ik verwacht tot na 23 juni, de dag waarop de Britse bevolking beslist over een Brexit. Formeel hebben het Oekraïneverdrag en het eventuele vertrek van de Britten uit de EU niets met elkaar te maken, maar het kabinet heeft er geen belang bij om de anti-Europese stemming bij de overzeese buren aan te wakkeren.
Kamerbrief
Kort voor de zomervakantie, schat ik, stuurt het kabinet een brief naar de Tweede Kamer waarin de uitkomst van het referendum wordt ‘geëvalueerd’. Deze vermoedelijk behoorlijk lange brief begint met de verzekering dat het kabinet de zorgen van de kiezer uiterst serieus neemt en dat de nee-stem van miljoenen mensen niet genegeerd kan worden.
Daarna wordt de toon mistiger. Het associatieverdrag kan niet helemaal terzijde worden geschoven. Het is trouwens voor een deel al in werking getreden. Aanpassingen zijn noodzakelijk, maar die moeten zich concentreren op de belangrijkste bezwaren van de Nederlandse kiezer, namelijk de politieke en militaire samenwerking en de vrees dat Oekraïne lid zal worden van de EU.
Over dat laatste kan het kabinet kort zijn: dat gaat niet gebeuren. Maar het kan geen kwaad dat nog eens nadrukkelijk in een appendix bij het verdrag te laten opnemen.
Mistig
En dan die politieke en militaire samenwerking. Hier wordt de brief zo mistig dat alleen ingewijden nog bij benadering snappen wat er bedoeld wordt, namelijk niets. De media laten dit deel dan ook zoveel mogelijk buiten beschouwing. Alle nadruk komt te liggen op het uitsluiten van het EU-lidmaatschap van Oekraïne.
Ergens in het najaar vindt er in Brussel een EU-top plaats waar over de Nederlandse wens tot aanpassing van de Oekraïneovereenkomst wordt besloten. Die top duurt lang, heel lang. In Nederland loopt de spanning op, vooral bij de media. ‘We schakelen weer over naar Arjan Noorlander, onze correspondent in Brussel. Arjan, nog steeds geen nieuws?’ ‘Nee Annechien, de beraadslagingen zijn nog druk bezig. Het gaat nog wel even duren, vrees ik.’
Akkoord
Maar eindelijk, diep in de nacht, is er dan toch een akkoord. Moe, maar voldaan staat premier Rutte de pers te woord. Het Oekraïneverdrag zal op enkele essentiële punten worden gewijzigd. Nederland heeft zijn eisen binnengehaald. Niet helemaal, maar toch wel bijna. De democratie heeft gezegevierd.
Circa twintig procent van de Nederlandse bevolking – degenen die hebben tegengestemd – reageert woedend. ‘We zijn bedonderd,’ roepen Jan Roos en Thierry Baudet in koor. Tien procent (het ja-kamp) is tevreden. De resterende zeventig procent kan het allemaal geen bal schelen. Zij waren toch al niet gaan stemmen.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Politiek Internationaal25 december 2022OpinieZ-auteurs over de toestand in Nederland en de wereld
Diversiteit13 juli 2022Woke Woensdag – Van Artis Goes Woke tot Alles Wat Wokies Haten
Economie11 juli 2022Verzet tegen ideologische hobby’s elites gaat de hele wereld over
Politiek Internationaal5 juni 2022Dagboek van een Russische soldaat
Wanneer de twee voornaamste bezwaren tegen het akkoord, het uiteindelijke lidmaatschap en de militaire samenwerking, worden weggenomen, lijkt me dat een mooi succes, als het meer dan twee derde van de bevolking überhaupt niet kan schelen. Natuurlijk willen Roos en Baudet alles, maar dat zijn polemisten. In Nederland zijn we gewend om naar compromissen te werken, en wie dat afwijst, staat vijandiger tegenover de Nederlandse cultuur dan de gemiddelde eurofiel.
Dat Roos en Baudet polemisten zouden zijn, geen compromis willen en daarom niet serieus hoeven te worden genomen, is onzin. Polemiseren is altijd een middel en geen doel op zich. De beide heren zijn terecht tegen de sluipende, ondemocratische machtsoverdracht aan Brussel. Dat kan je braaf aan de orde blijven stellen, maar dat heeft nooit iets opgeleverd. Een confronterende stijl maakt iedereen wakker en zet het onderwerp op de agenda. Het zegt niets over de mate van inhoudelijke compromisbereidheid.
Onzin: een Kamermeerderheid heeft gekozen voor het instituut Raadgevend Referendum. Dat referendum kan pas worden gehouden wanneer een subsantieel deel van de bevolking om zo’n enquête verzoekt.
Vervolgens worden in de verschillende kampen argumenten voor en tegen uitgewisseld, volstgrekt logisch, maar zoals nu blijkt catastrofaal voor de objectiviteit. Argumenten gewisseld tussen willekeurige persoonlijkheden zoals zo’n Peter de Vries en of een of andere dame uit Goede Tijden, worden nu door de VVD en PvdA aan de verschillende kampen toegedicht. Onbegrijpelijk wat een simplisme!~Neen is simpelweg Neen. Overigens was het de VVD die geen uitbreiding van de \EU wilde, maar nu deze ratificatie met afkeurenswaardige kunstgrepen er doorheen probeert te jassen. Met een dergelijke VVD hebben we geen socialisten meer nodig om Nederland naar de donder te laten gaan.
Zo ongeveer zal eea gaan gebaseerd op hoe het altijd ging.
Aannemelijk is dat het volk zich al eerder heeft geroerd dan het verdrag is aangepast.
Ja, wat moeten we hier nu op zeggen. Het zou me niets verbazen als ze onze NEE stem met t badwater weggooien. Wie zijn wij nu? 15 maart 2017…stemmen we allemaal PVV!
En voor wie liever niet stemt op een overmatige peroxide-gebruiker die nooit de daad bij het woord voegt, is er ook nog de VNL, zeg maar het redelijke alternatief voor Wilders.
“Als ze nog maar iets flikken naar de burger toe dan komt er een grote revolutie….”
DE BURGERS die de V(OLKS?)VD de grootste partij hebben gemaakt,bestaan niet! Het zijn de facto ZZP’ers die hun riante aftrekposten graag behouden wilden zien. Zij stemden dus met hun portemonnee en niet uit politieke overtuiging. Dit i.t.t. de Duitse FDP die niet eens meer de kiesdrempel wist te halen. RaRa….
http://www.krapuul.nl/buitenland-2/123858/honderden-duitse-vvdvriendjes-n-klap-werkloos/
Wellicht dat daarom het getouwtrek rondom de “VAR” verklaring gedoemd is om een zachte dood te sterven.;>)
Als ze nog maar iets flikken naar de burger toe dan komt er een grote revolutie
Rutte heeft hier niets meer te verliezen aan geloofwaardigheid, alleen in Brussel nog.
De komende verkiezing tovert de VVD een fris konijn uit de hoed die het “heeelemaal anders” en volkomen transparant gaat doen, en ze hengelen genoeg goedsullen binnen. Rutte promoveert naar Brussel en we worden verder uitgekleed. Als ze eerlijk zijn kunnen ze tegen die tijd de regering opheffen, Brussel beslist immers.
Hij zou zich moeten beraden. Op een steenworp van het torentje liggen de tong en vinger van gebr De Witt als waarschuwing voor regenten als Rutte; Wee je gebeente als het volk in opstand komt!
Helemaal waar. Halve Zoolstra is zich al aan het warmlopen. Wat mij betreft voor niets, ik heb het hélemaal gehad met de VVD, en met D66, en met PvdA, en met ……….