OchtendHumeur: Het gezeur van Van der Steur
Ik heb me stevig geërgerd aan het optreden van minister Ard van der Steur tjdens het Volkertfoto-debat in de Tweede Kamer. Hij verschuilde zich achter zijn ambtenaren die hem niet zouden hebben geïnformeeerd. Hij had iets van “natuurlijk had ik het achteraf gezien anders moeten doen, maar wat wil je nou als mijn ambtenaren mij niks vertellen?”
Staatsrechtelijk is dat gezwatel van de eerste orde. Een minister is altijd zelf verantwoordelijk voor wat zijn ambtenaren doen of nalaten te doen. Ook al maken ze er een puinhoop van. Als minister ben je nou eenmaal de klos. Dat is de prijs van een ministersbaantje. Verongelijkt doen en verwijten maken aan je ondergeschikten zijn geen tekenen dat je de zaak in de hand hebt.
Een ik-kan-het-niet-weten-als-ze-me-niks-vertellen minister
En dat Van der Steur zegt dat hij die zondagavond gewoon rustig dossiers zat te bestuderen, niet wetende dat op dat moment een met veel heisa aangekondigde tv-uitzending over de Volkerfoto gaande was, gaat er bij mij niet in. Dat duidt op zijn best op eenzelfde gebrek aan politieke sensitiviteit dat hij zijn ambtenaren voor de voeten werpt en op zijn slechtst op incompetentie.
Chaos bij de nationale politie, vastgelopen rechtbanken, falende veiligheidsdiensten en onveilige en overvolle AZC’s. En een ik-kan-het-niet-weten-als-ze-me-niks-vertellen minister. Ik vind daar wat van.
Over de auteur
[…] op te lossen. Zo kregen we een totaal vermoerast zorgstelsel, onbeheersbare asielzoekersellende, puinhopen bij politie en justitie en vastgelopen integratie van […]