Over selectieve journalistieke verontwaardiging

Foto:

Machthebbers dealen niet graag met kritiek. En de Nederlandse media zijn onderdeel geworden van de macht. Het gezonde kritische debat is daardoor vermoord, en heel wat journalisten in de MSM snoeren andersdenkenden het liefst de mond. Wouke van Scherrenburg toonde daar onlangs weer een griezelig voorbeeld van, schrijft Ines van Bokhoven.

🔊 Beluister dit artikel

Herinnert u zich Wouke van Scherrenburg nog? Die blonde journaliste met dat opgestoken haar, die ooit – zo’n twintig jaar geleden – Pim Fortuyn achtervolgde met een camera, een microfoon en de vraag of hij nu zelf ook niet vond dat-ie een slecht verliezer was? Fortuyn was weggelopen uit een debat, nadat Rosenmöller een voorspelbaar staaltje lomp links populisme op hem had losgelaten en hem ook nog eens diep had beledigd. Als u zich dat niet meer herinnert, herinnert u zich vast en zeker Pims geagiteerde antwoord aan Wouke nog wel: “Ga lekker naar huis, koken, veel beter!”

Verheven

Van Scherrenburg hoort bij de journalisten die zich ver boven het gepeupel verheven voelen. Die zichzelf rechten toekennen die anderen, wat hen betreft, niet horen te hebben. En die, gevaarlijk maar waar, er geen enkel bezwaar in zien om te proberen anderen het zwijgen op te leggen. Of te suggereren dat het de hoogste tijd is dat daar eens paal en perk aan wordt gesteld, aan de vrijheden die Jan-en-alleman zomaar heeft.

Waarom ik me ineens druk maak om Wouke van Scherrenburg? Nou, dat komt door twee tweets van Wouke zelf. We beginnen met de eerste:

https://twitter.com/woukevscherrenb/status/1388368067789533185?s=20

Het lijkt een trend te worden dat uitgerekend journalisten steeds luider te kennen geven dat ze vrijheid van meningsuiting helemaal geen goed idee vinden – en dat in de praktijk brengen door zich elke dag opnieuw kritiekloos en slaafs te onderwerpen aan de voorgeschreven doctrines van de overheid, en hun werk gewoon niet meer doen. De gemakzucht van onze media is meer dan schokkend.

Intimiderend

Maar hun hypocrisie is dat eigenlijk nog veel meer. Want wat Van Scherrenburg hier schrijft, is toch op z’n minst opmerkelijk te noemen. Links, dat zich al scheldend, beschuldigend, blèrend, emotioneel chanterend, manipulerend, dreigend, intimiderend en met veel geweld een weg naar de macht heeft gebaand, heeft, nu men vrijwel alle hogere echelons van die macht bezet, het liefst dat men óf blind volgt, óf zwijgt – want machthebbers dealen nu eenmaal niet graag met kritiek. En linkse machthebbers al helemaal niet: zie ook het onmenselijke geweld dat iemand als Halsema met gemak inzet tegen burgers die gebruik maken van hun grondrecht om te mogen demonstreren.

In de schoot van de macht

De Nederlandse media, waar je echt met geen mogelijkheid van kunt zeggen dat ze rechts van aard zijn, zijn onderdeel geworden van die macht. Niemand kijkt meer op van innige en diep-persoonlijke relaties tussen politici en media-mensen. Dat onze minister van Justitie is getrouwd met een journaliste: allemaal prima. Dat onze premier een journalist als Jort Kelder zijn beste vriend noemt, schijnt geen punt van kritiek te zijn, noch de manier waarop ze eventueel gebruik zouden kunnen maken van elkaar. De media hebben zich warmpjes genesteld in de schoot van de macht, en zijn niet van plan die invloedrijke positie op te geven. Politici en mainstream media dienen elkaar en delen in de macht.

Dit is waarom de Volkskrant alle opiniestukken en lezersbrieven met kritiek op de coronastrategie weigert, en waarom kritische deskundigen niet geïnterviewd worden. Hoofdredacteur Pieter Klok legt 19-03 uit dat overheid, wetenschap én journalistiek met één mond moeten spreken: pic.twitter.com/OHHGY3M4pi

— Containment Nu (@ContainmentNu) June 14, 2020

En daarom trekt Wouke het niet, het feit dat anderen zich ook gepassioneerd bij de samenleving betrokken voelen. Tenminste niet als die mensen iets heel anders met die samenleving willen dan zij. De vrijheid die mensen als Van Scherrenburg voorstaan is er eentje met hekken er omheen: er moet aan heel wat voorwaarden voldaan worden, wilt u mogen deelnemen aan de vrijheid die zij zichzelf zonder enige kritiek, van zichzelf of van buitenaf, wel gunt.

Volgzaamheid

Van Scherrenburg, die Fortuyn destijds zowat beklom om z’n aandacht te krijgen voor haar pedante gekraai, heeft geen goed woord over voor andersdenkenden die (het wordt een patroon) gebruik maken van hun democratische rechten. Hoe we dan wel moeten doordringen tot een bestuurlijke elite die de ophaalbrug jaren geleden al heeft gesloten, dat vermeldt ze er niet bij. Uiteraard niet, want voor mensen als Wouke is deze bestuurlijke elite blijkbaar een dream come true, en hoeft er niets meer te veranderen. Op geen enkele manier. Kritiek is overbodig, volgzaamheid is het enige nog dat we nodig hebben.

Wilders op de korrel

En uiteraard is Wilders in deze tweet haar doelwit; dat de heer Azarkan zijn walging over onze premier ook niet meer onder stoelen of banken steekt en dat met gespierde taal duidelijk maakt, dat lijkt de verwarrings-stoppen te doen doorslaan bij Van Scherrenburg. Het idee dat ze beide mannen gelijkwaardig zou kunnen behandelen, namelijk als mensen, dat zit er niet in, want Wilders is een monster en Azarkan een allochtoon.

En in haar hokjesgeest horen die twee daarom bij zulke uiteenlopende groepen, dat het niet te rijmen valt dat beiden over iets hetzelfde kraakheldere standpunt hebben. Van Scherrenburg ziet zich geconfronteerd met een joekel van een paradigmaverschuiving, weet zich geen raad, en doet wat je dan maar doet als je links bent, en in morele verwarring: je kiest voor haat in plaats van voor eerlijkheid. En dus krijgt Wilders de volle laag.

Twee maten

Je denkt dat het niet hypocrieter kan, maar dan reken je buiten het ‘twee maten’-systeem van links. Want kort na die eerste tweet zag ik dit op haar tijdlijn:

https://twitter.com/woukevscherrenb/status/1388596126107029508?s=20

Ik zeg u: mijn broek zakte af. Doorgaans kan ik nog wel hartelijk lachen om dit soort kolder, maar dit keer was ik het echt spuugzat. We vatten even samen: Wouke vindt ‘snoeihard’ blèren dus niet het probleem, want tegen Wilders en Baudet kan een mens blijkbaar niet hard genoeg blèren. Dus dat is het niet. Nee: het gaat om wie er blèrt. De een mag dat wel van haar, en de ander niet.

Weldenkenden

Uit haar denkpatroon komt iets heel griezeligs naar voren: zij vindt blijkbaar werkelijk dat bestuurders binnen onze democratie – waarin iedereen gelijkwaardig is volgens de grondwet – stiekem toch meer mogen dan gewone burgers. En zoals ik al eerder beargumenteerde: onze media maken inmiddels deel uit van ons bestuur, dus vindt Van Scherrenburg dat zij en haar collegae, net als bestuurders in Den Haag, meer recht hebben op blèren dan u. Dat u, als representant van het plebs, moet zwijgen en het maar aan de ‘weldenkenden’ (mensen zoals zij, dus) over moet laten om te concluderen wat moreel wel of niet deugt. Dan zullen zij het u, in hun publicaties, wel eventjes haarfijn uitleggen.

Polarisatie

Van Scherrenburg is natuurlijk niet uniek binnen onze nationale media. En zelfs niet uniek in de stemming in ons land die steeds harder polariseert en steeds meer een kwestie wordt van groepen die vol haat tegenover elkaar staan. Er wordt niet meer geluisterd, er wordt alleen veroordeeld. Elk gezond, normaal debat dat zou kunnen bijdragen aan een verbetering van onze samenleving is vermoord, en nu wil Van Scherrenburg, die zichzelf ongetwijfeld ziet als kritisch journalist, dus het liefst dat we doen alsof er helemaal geen vuiltje aan de lucht is.

Terwijl er, recht voor onze neus, een antidemocratische samenleving wordt opgebouwd die uitgaat van dwang, die koers zet naar nog meer dwang, en die geen enkel kritisch geluid meer toestaat. Ik heb het er al een aantal keren over gehad, en ik kan het niet vaak genoeg benadrukken: een pers die zijn werk niet doet, die niet de waakhond is van de ontwikkelingen in de samenleving, die een overheid klakkeloos volgt in al haar voorschriften, die is gevaarlijk. Media die eenzijdig veroordelen en niet verder kijken dan hun ongeïnformeerde neus lang is, zoals mijn collega Ernst Lissauer onlangs in zijn column aantoonde, die zijn bijzonder gevaarlijk bezig.

“MSM bashen er weer flink op los tegen Israël”. Door @ErnstLissauer https://t.co/srk0BgkBlY

— OpinieZ.com (@OpiniezMagazine) April 28, 2021

Antidemocratisch

Maar media die een overheid zo blind dienen als onze MSM nu doen, die middels hoofdredacteuren aankondigen dat ze geen kritische houding zullen aannemen tegenover het overheidsbeleid, maar juist willens en wetens braaf zullen gehoorzamen, die zijn actief bezig een antidemocratische overheid ruimte te geven. Want een overheid die dat verlangt van haar media, die zit gruwelijk op het foute pad. Die zoekt via manipulatie haar macht te vergroten en haar beleid op te dringen. Daaraan meewerken vind ik weinig anders dan crimineel. Weinig anders dan grond- en mensenrechten met voeten treden.

Grondrechten

Maar om dan op Twitter een dergelijke arrogantie tegen te komen, een dergelijke walging van de gewone burger, een dergelijke minachting voor basisrechten en simpele morele principes, dat de schrijfster van zo’n tweet openlijk pleit voor het ontnemen van grondrechten, dat is razend makend.

Als je zo diep verzonken bent in je eigen overtuigingen dat je jezelf hebt wijsgemaakt dat alle andere overtuigingen gevaarlijk vijandig zijn, waardoor je nu het recht hebt om onwettig in te grijpen en mensen hún rechten te ontnemen, dan ben je of ernstig paranoïde, of je hebt hele sterke andere angsten die een uitweg vinden in totalitair, reactionair gedrag. En dat is gevaarlijk, kort en bondig. Dat mogen en kunnen we niet toestaan in een gezonde samenleving.

Selectieve meningsuiting

Kijk om u heen: is deze samenleving gezond? Denkt u dat het soort oplossingen – de ene groep mag zich naar believen uitleven in zijn meningsuiting en de andere mag dat enkel als men zich aan allerlei regeltjes houdt – die mensen als Van Scherrenburg aandragen de zaak gezonder gaan maken? Of ziet u dat het weinig meer is dan morele zelfbevrediging van een groep die het maar niet lukt om zich neer te leggen bij het feit dat er nu eenmaal mensen in de wereld zijn die anders zijn dan zij?

Ik hoop echt op dat laatste. Dat u het ziet. En dat u er niet meer naar luistert, naar deze mensen. En wat Wouke betreft: tja, ik krijg er toch zin in, om het ook effe te roepen.

Dus: mens, ga toch koken! Tuinieren voor mijn part, of post rondbrengen – maar hou op met jezelf ‘journalist’ te noemen. Dat ben je niet, die titel ben je niet waardig. Je bent een propagandist van een machtsgeile overheid die je blind volgt.

Over de auteur

Ines van Bokhoven

Schrijfster van historische romans, vrouw met een mening en liefhebber van 'common sense’.

Recent gepubliceerd

Archief

• Antisemitisme11 mei 2024Open brief aan de Rector Magnificus van de Universiteit van Amsterdam
• Antisemitisme22 april 2024Timmermans doet verkapte oproep tot geweld tegen Wilders
• Antisemitisme10 april 2024#BringThemHomeNow: zo waardig kan een solidariteitsdemonstratie zijn
• Antisemitisme3 april 2024Kom ook op 7 april naar het Museumplein: #BringThemHomeNow