De hypocrisie en schijnheiligheid van de #metoo-beweging

Titelfoto: Oprah Winfrey op de 2018 Golden Globes. Screenshot door redactie OpinieZ van YouTube-video, kanaal NBC

Afgelopen week stond de speech van Oprah Winfrey centraal bij de uitreiking van de Golden Globes. Daarnaast droegen alle vrouwen zwart als symbool voor solidariteit met de #metoo-beweging. De evenementen, waarin voorheen glitter and glamour voorop stonden, hebben plaats gemaakt voor een show vol statements en politieke praat.

Vorig jaar was het Meryl Streep en dit jaar Oprah Winfrey die tranen in mijn ogen, brok in mijn keel-speeches gaven. Maar geloven deze vrouwen nu daadwerkelijk in hun eigen bullshit met #metoo en #timesup als cordon sanitaire?

Hypocrisie

Mensen werkzaam in Hollywood worden vaak op een voetstuk geplaatst, want daar heeft iedereen het immers gemaakt. Deze wereld kent echter ook een duistere kant. Hollywood heeft al decennia lang te maken met seksuele intimidatie die voornamelijk is gericht op vrouwen en minderjarigen. Dit veranderde een aantal maanden geleden toen op Twitter berichten verschenen met de hashtag metoo. Inmiddels is er wereldwijd een #metoo-beweging ontstaan.

Velen reageerden geschrokken, maar waarom? Deze ‘openbaring’ was niet nieuw! De Amerikaanse acteur Corey Feldman sprak ongeveer 15 jaar geleden bij Larry King Live over grootschalige aanranding en misbruik van vrouwen en kinderen in Hollywood. Hij probeerde sindsdien het onderwerp naar buiten te brengen, maar werd meestal doodgezwegen. Waar waren Streep en Winfrey toen?

Doofpot

Daarnaast claimen Hollywood-grootheden close met elkaar te zijn en elkaar regelmatig te spreken. Wist dan niemand als die jaren dat er in de filmwereld seksuele intimidaties plaatsvonden? Sterren als Oprah Winfrey en Meryl Streep hadden 15 jaar geleden al riante posities in Hollywood. Ze hadden kunnen zorgen voor publiciteit over dit onderwerp, maar ze kozen voor de doofpot. Naast Corey Feldman heeft ook John Cusack zich al eerder uitgesproken over het perverse werkklimaat in Hollywood. Ook hij werd genegeerd toen hij in 2014 zei: ‘Hollywood is a whorehouse and people go mad‘. 

Zelfrespect

Bovendien is het ronduit bizar dat al die vrouwelijke Hollywood-sterren – die een bevoorrechte positie hebben ten opzichte van de rest van de samenleving – zich nu opeens verenigen vanwege seksueel misbruik. Door de hysterie van de #metoo-beweging lijkt seksueel misbruik en seksuele intimidatie juist minder serieus genomen te worden. Actrices vertellen dat ze tijdens een auditie of casting vernederende of seksuele handelingen moesten verrichten. Nu snap ik dat men graag carrière wil maken, maar draait het hier ook niet een beetje om zelfrespect?

Hollywood-actrices die om het hardst “metoo” roepen lijken hun zelfrespect in de uitverkoop te hebben gedaan en verwachten nu wereldwijde steun. Het verschil tussen dwang en keuze wordt door de metoo-beweging vertroebeld, waardoor deze begrippen op één hoop worden gegooid. Een vrouw is zoveel sterker als zij een man die misbruik maakt van zijn positie afwijst in plaats van er op in te gaan. Een voorbeeld: de actrice Sean Young. Ze zei in een recent interview dat ze seksuele intimidatie van mannen in Hollywood nooit heeft geaccepteerd, ondanks dat zij hiervoor in haar carriere een hoge prijs heeft moeten betalen.

Klaagzang

Tegenwoordig is het alsof elk Hollywood-evenement wordt aangegrepen om een politiek-correct statement de wereld in te helpen. Frontwomen gebruiken hun status en platform om zoveel mogelijk mensen te overtuigen van hun klaagzang over de huidige politiek en het systeem waarin zij, willens en wetens, al vaak decennialang in werken.

Opvallend is dat 15 jaar geleden vrijwel niemand Feldman’s uitspraken serieus nam. Opvallend is dat de #metoo-beweging pas is ontstaan in een periode dat in de VS conservatieve republikeinen de overhand hebben gekregen op progressieve democraten is. De beweging is aan het uitmonden in een regelrechte heksenjacht op mannen en conservatieven.

Kritiekloos

De gevestigde media – ook de Nederlandse MSM en programma’s als DWDD en Jinek – slikken de klaagzang kritiekloos als zoete koek. Gelukkig hebben de columnisten Sietske Bergsma en Sylvain Ephimenco wel kritische stukken geschreven over de charade van de Golden Globes. Hollywood-grootheden claimen het patent op de seksuele moraal en blijven de publieke verontwaardiging zonder consequenties voor zichzelf aanwakkeren.

Ik vind daarom dat het hoog tijd is voor een nieuwe vrouwenbeweging onder de hashtag #notme. Voor alle vrouwen die helemaal genoeg hebben van de hysterie van de #metoo-beweging.

© OpinieZ.com 2018. U kunt dit artikel delen via de knoppen onder de advertenties.

De OpinieZ-artikelen van Pamela Pinas (volg @drsPhenomenal) vindt u HIER

Over de auteur

Pamela Pinas

Historica EUR, columnist

Recent gepubliceerd

Archief

• Cultuur25 december 2021Nederland is een zinkend schip
• Linkse politiek19 november 2020Kamala Harris: de nachtmerrie van iedere integere en intelligente vrouw
• Diversiteit16 februari 2020Het tijdperk van emotionele chantage (3)
• Diversiteit9 februari 2020Het tijdperk van emotionele chantage (2)