Trump vraagt de moslimwereld te stoppen met faciliteren van terrorisme
President Trump wil duidelijk maken dat het de moslimwereld is, niet de Verenigde Staten, die het voortouw moet nemen in het terugdringen van islamisme.
Trump gaf de aftrap voor zijn eerste presidentiële buitenlandse reis door Saoedi-Arabië te bezoeken, waar hij een vorige week zondag een toespraak hield voor leiders van 50 islamitische landen over zijn visie op de betrekkingen tussen de VS en moslims.
Trump is de enige Amerikaanse president die het Midden-Oosten bezoekt op zijn eerste officiële internationale reis en hij gebruikte deze gelegenheid om te praten over de grote beschavingsprestaties van de moslimwereld en de manieren waarop terrorisme en islamitisch radicalisme economische groei en welvaart in de regio in de weg staan.
Daarna confronteerde hij deze leiders met krachtige woorden over de onaanvaardbaarheid van samenleven met het geweld dat met radicalisme gepaard gaat: “Dat kan niet worden getolereerd, niet worden geaccepteerd, niet worden verontschuldigd en niet worden genegeerd. Elke keer als een terrorist een onschuldige vermoordt en valselijk de naam van God aanroept, zou het een belediging van elke gelovige moeten zijn. Terroristen vereren God niet, ze vereren de dood.”
Terwijl Trump Amerika’s vastbeslotenheid benadrukte om het terrorisme overal ter wereld te bestrijden en om met haar bondgenoten samen te werken, maakte hij ook duidelijk aan de molsimleiders die zondag bij elkaar waren dat Amerika alleen beperkt succes kan boeken als deze landen niet het initiatief nemen in de strijd tegen de radicale islam:
Verjaag ze
“Terrorisme heeft zich over de wereld verspreid. Maar de weg naar vrede begin juist hier, op deze oude grond, in dit heilige land. Amerika is bereid om jullie bij te staan – in het streven naar gedeelde belangen en gemeenschappelijke veiligheid. Maar de naties van het Midden-Oosten kunnen niet wachten op de macht van de Amerikanen om de vijand voor hen te vernietigen. De naties van het Midden-Oosten zullen moeten besluiten wat voor toekomst zij voor zichzelf willen, voor hun landen en voor hun kinderen. Het is een keuze tussen twee toekomsten – en het is een keuze die Amerika niet voor jullie kan maken. Een betere toekomst is alleen mogelijk als jullie naties de terroristen en extremisten verdrijven. Jaag. Ze. Weg. Verjaag ze uit jullie gebedshuizen. Verjaag ze uit jullie gemeenschappen. Verjaag ze uit jullie heilige land en verjaag ze van deze aarde.”
Voortouw
Trump wil duidelijk maken dat het de moslimwereld is, niet de Verenigde Staten, die het voortouw moet nemen bij het terugdringen van het islamisme. Onlosmakelijk verbonden aan die boodschap is het feit dat de Verenigde Staten geen democratie gaat brengen aan de wereld als deel van haar contraterrorisme-strategie – een belangrijke afwijking van de strategische pogingen van de Bush-regering om democratisch bestuur te vestigen in Irak en Afghanistan. Trump benadrukte herhaaldelijk dat de Verenigde Staten er niet zijn om “te onderwijzen” of “mensen te vertellen hoe te leven”.
Het is niet onze taak jullie politiek of jullie denken te koloniseren
Dit klinkt als de toespraak eerder deze maand van minister van Buitenlandse Zaken Rex Tillerson voor de staf van het ministerie, toen hij zei dat de VS niet zou verlangen dat landen Amerikaanse waarden overnemen voordat de VS bereid is met hen te werken. Zijn opmerkingen stuiten op hevige kritiek van de media en sommige departmentsambtenaren die zeiden dat de regering-Trump Amerikaanse waarden in de steek laat.
Trump wil duidelijk maken dat Amerika niet tot taak heeft de wereld op Amerika te laten lijken. Hoewel democratie binnen bereik van sommige landen kan komen en gunstig voor hen kan zijn, kan dat niet van buitenaf worden opgelegd. Terwijl hij opnieuw het commitment van Amerika aan zijn bondgenoten en aan de strijd tegen islamitisch terrorisme benadrukte. zei Trump dat de VS “geleidelijke hervorming – niet plotselinge interventie” wil.
Anders dan Obama
Trump’s opmerkingen wijken ook flink af van President Obama’s Cairo-toespraak in 2009, waarvoor hij leden van de leiding van de Moslim Broederschap uitnodigde tegen de wensen in van de Egyptische regering. Obama’s speech, door sommigen betiteld als de start van een “excuus-rondreis”, zette inclusiviteit in de schijnwerpers en bracht de boodschap aan de moslimwereld over dat het Amerika was, niet islamitisch extremisme, dat aansprakelijk was voor terrorisme. Hij maakte vergelijkingen tussen vrouwenrechten in de moslimwereld en Amerika en vergeleek de millennialange vervolging van Joden met het lot van de Palestijnen vandaag.
Trump daarentegen pleitte die zondag voor de behoeft van moslimlanden om de ideologie die islamitisch extremisme voedt te benoemen en totaal te verwerpen. Hij legde de verantwoordelijkheid bij hen, niet bij Amerika en noemde het probleem grotendeels bij de naam, hoewel hij af en toe verviel in het eufemistische gebruik van het woord “extremisme”, net als de regering-Obama.
Veel buitenlandse leider vinden terrorisme nuttig
Hoewel er veel in Trump’s toespraak zit dat bekritiseerd kan worden – zoals zijn Bush-achtige opmerking dat we in een strijd tussen “goed en kwaad” zitten – heeft Trump gelijk dat elke blijvende verandering uit de wereldwijde moslimgemeenschap zelf moet komen. Die boodschap moet worden herhaald en versterkt. We kunnen niet Isis of de Taliban bestrijden of vergelijkbare groepen verhinderen op te komen zonder de volledige medewerking van buitenlandse regeringen of een werkelijke, significante verandering van binnenuit in de diverse verschijningsvormen van de islam in de wereld.
Maar Trump zal er mogelijk achterkomen dat veel van de bij zijn toespraak in Saoedi-Arabië aanwezige leiders veel gecompliceerdere betrekkingen onderhouden met terroristische groepen en islamistische geestelijken dan hij zich realiseert. Terroristen worden soms door leiders gebruikt als nuttige tegenwicht tegen andere groepen die het heersende regime bedreigen.
Assad
De Syrische president Bashar al Assad bijvoorbeeld, zou veel radicalen uit de gevangenis hebben vrijgelaten die in 2011 de leiders van de Islamitische Staat in Syrië vormden. Dat ga Bashar de dekking om te beweren dat de protesten die zich snel ontwikkelden tot een burgeroorlog in feite deel van een terroristische opstand ware en geen uitdrukking van het verlangen van het Syrische volk naar democratie.
Syrië is een extreem voorbeeld, maar het is bekend dat andere landen hetzelfde hebben gedaan. Een groep onderzoekers publiceerde onlangs een studie waarin werd vastgesteld dat overzeese missies van de VS om buitenlandse militairen te adviseren, trainen, uit te rusten en bij te staan vaak falen omdat “lokale leiders meestal meer ongerust zijn over de bedreiging van hun eigen heerschappij door andere elites in hun staat, in het bijzonder een staatsgreep door ontevreden officieren van militieleiders” dan voor externe bedreigingen als ISIS.
Evenzo is in veel landen met een moslimmeerderheid de steun van machtige geestelijken, radicaal of niet, nodig om de aan de macht te blijven. Of we het willen erkennen of niet, geestelijken die uitdragen wat het Westen fundamentalistische of extremistische islamitische opvattingen zou noemen, hebben grote aanhang en het is voor sommige leiders in het Midden-Oosten noodzakelijk om hen te vriend te houden.
Tenslotte kan het zijn dat veel moslimleiders die Trump aanspoorde in Saoedi-Arabië niet van plan zijn om wat voor belangrijke maatregel dan ook te treffen tegen de radicalen in hun land. Zelfs als ze dat wel zouden doen, kan het verdrijven van terroristen en radicalen hun regime gevaarlijk instabiel maken. Trump – en het Amerikaanse volk – moeten voorbereid zijn op beide scenario’s.
Oorspronkelijk verschenen op 23 mei 2017 als Trump Tells Muslim World To Stop Enabling Terrorism op TheFederalist.com. Met toestemming van de auteur Megan G. Oprea (Twitter: @mgoprea) vertaald door Asher.
© OpinieZ.com 2017
Over de auteur
