We leven hier niet meer in de Middeleeuwen!
Als ik me weer eens wild erger aan de idiote gebruiken van de islam die men zo graag in Nederland ingevoerd ziet, borrelt er iets bij mij op. En dat moet er uit. “We leven hier niet meer in de Middeleeuwen”, roep ik dan in de straat. Het is niet bedoeld als compliment.
Mijn vader de mediëvist draait zich om in zijn graf als ik zo lelijk doe over die fascinerende periode in de Europese geschiedenis, waarin prachtige kronieken werden geschreven en indrukwekkende kloosters verrezen. De tijd waarin de kerk een dikke vinger in de pap kreeg en de wetenschap daarom nog een lange weg moest gaan.
Middeleeuwen
Maar pa, die tijd, hoe fascinerend ook, willen we toch liever daar laten waar hij hoort, namelijk in de geschiedenis. We willen de zeden en gebruiken van toen echt niet herinvoeren. We zijn niet voor niets gestopt met heksverbranding en excommunicatie, met stokslagen, afgehakte handen en onthoofdingen. Met de dwingende rol van de religie, de ongelijkheid, het misbruik van vrouwen en kinderen. Met slavernij, bijgeloof, kwakzalverij, armoede, analfabetisme, onkunde.. Dat probeerden we althans. En we wisten ziektes en epidemieën de baas te worden dankzij intellectuele ontwikkeling en techniek. Afgezien van enkele rijksmonumenten is er thans weinig wat aan de Middeleeuwen doet denken. Ik kan dus met recht roepen: “Hallóó, we leven hier niet meer in de Middeleeuwen!”
Het was een ijzersterk argument, vond ik zelf altijd. Maar het kan niet meer. De koning heeft mij met zijn graaierige koningshuis dit argument definitief uit handen geslagen. Het koningshuis, de poppenkast, is weliswaar pas tweehonderd jaar oud en officieel dus niet eens middeleeuws, maar toch ook niet meer van deze tijd.
Koningshuis
Dat brengt mij in een dilemma. Ik ben namelijk nooit een republikein geweest. De koning mocht van mij best door de straten rijden in zijn gouden koets. Ik vond het wel wat hebben, zo’n hedendaags feelgoodsprookje. Als je naar de huidige presidentsverkiezingen in Amerika kijkt, zijn wij qua theater beter af met onze koning. Het kost wat, maar dan heb je ook wat, zei ik altijd en ik leerde de namen van de drie prinsesjes uit mijn hoofd. Alexia is mijn favoriet!
Maar het simpele feit dat we hier nog met dure koningen en prinsessen leuren, slaat mij mijn sublieme argument uit handen. Sprookjes? Mooi. Erfopvolging? Ach, het is zo oud als Egypte en mag best blijven als het om familiebedrijven gaat. Daar heb ik niets op tegen. Maar het is de vraag of de Nederlandse belastingbetaler dit familiebedrijf nog langer in de lucht moet houden. Het is middeleeuws dat het volk de paleizen van de vorst moet betalen.
LuckyTV
Een president is ook niet gratis, dat weet ik wel. Maar ons koningshuis is wel een beetje duur, als je kijkt wat je ervoor terugkrijgt. Een gezellig koekhapfeestje, een serie jurken van Jan Taminiau, een toespraak op Eerste Kerstdag, een ernstig woord bij rampen. Dat is het wel. En er is teveel gedoe over de laatste tijd, de mensen begrijpen het niet meer en het kost de premier handenvol tijd om alles steeds maar te moeten uitleggen in de Tweede Kamer.
Moeten we het koningshuis dus afschaffen? Misschien wel. Jammer van Willy en Max van Lucky Tv, maar dan heb ik tenminste weer mijn argument terug. Want we leven hier toch zeker niet in de Middeleeuwen?
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Economie6 januari 2022Nederlandse landbouw wordt opgeofferd aan groene dromen
Economie25 juli 2021Politici en bestuurders zien liever dashboards dan mensen
Economie18 november 2020VN-Agenda 2030: basisinkomen als collectivistisch ideaal
Gezondheidszorg7 oktober 2020Control en dwang is in de mode bij bestuurders