De ondraaglijke lichtheid van de welwillende elite
Als ik, met de jaarwisseling in zicht, mijn columns van het afgelopen jaar nog eens nalees, zie ik thema’s en onderwerpen die nog niets aan actualiteit hebben ingeboet. De media, de Antillen, Griekenland, Oost-Europa, de toestroom van migranten. Politici en bestuurders lijken nog steeds verlamd door de problemen: als de spreekwoordelijke konijntjes, hulpeloos verblind door het schijnsel van de koplichten van naderende auto’s in de nacht, op zoek naar werkbare maatregelen.
Ik vrees dat dezelfde thema’s ons ook het komende jaar zullen bezighouden. We lezen weinig of niets meer over de Griekse schulden, maar verdwenen zijn die allerminst en hetzelfde geldt voor de crisis waarin de EU terecht is gekomen. De verdragen van Schengen en Dublin (al leken die ooit in beton gegoten) zijn door de ‘Alleingang’ van Merkel non-existent.
De media, de Antillen, Griekenland, Oost-Europa, de toestroom van migranten
Duitsland eist “Europese solidariteit’ nu wel erg uitbundig gevolg is gegeven aan de open invitatie van de bondskanselier. Maar ja, wat wil je: “Wer nun Mitleid erfindet, hat keinen Verstand” (de Duitse publicist Henryk Broder in Die Welt, 25 augustus). Frankrijk verklaarde zich daar – met het woord – weliswaar solidair mee, maar houdt metterdaad haar grenzen gesloten. Het tentendorp bij Calais, vol met migranten die per se naar Engeland willen (en geen asiel in Frankrijk aanvragen), is een symbool geworden van bestuurlijk onvermogen. Hoezo solidariteit en broederschap? En dus verzint nu elk Europees land zelf een antwoord op de onvoorziene stroom migranten.
Ook welwillend Nederland is nog steeds bevangen door een verwelkomingsethos. Kritische kanttekeningen worden afgedaan als onethisch, onmenselijk of nog erger.
Door voortdurend voldongen feiten te creëren en daarover niet te discussiëren verliest de politieke elite haar geloofwaardigheid, zegt Gabriel van den Brink in een vraaggesprek met Martin Sommer (Volkskrant, 28 november). Oranje, Steenbergen en Geldermalsen vormen een wrange illustratie bij dit betoog.
Waarom zwegen onze zichzelf als deskundig afficherende en activistisch rondtwitterende intellectuelen bij de messcherpe analyses als die van Malika Sorel-Sutter? Voor een serieus debat zijn de media, vooral de TV, onmisbaar. In Nederland laten die het op een beschamende manier afweten, constateert Joost Niemoller.
Ieder begin van een debat wordt in de kiem gesmoord
In talkshows staan amusement en kijkcijfers voorop. Van serieuze uitwisseling van standpunten is daar nauwelijks sprake. Een discussie in een programma als ‘Pauw’ krijgt al snel het karakter van een volksgericht, waar critici en sceptici worden weggehoond door BN’ers wier aanwezigheid alleen maar dient om – zonder enige kennis van zaken – het politiekcorrecte credo uit te dragen. Want ondanks secularisatie is Nederland een domineesland gebleven: de geloofsleer moet worden verkondigd, twijfelaars en critici vermanend toegesproken.
Ieder begin van een debat wordt in de kiem gesmoord door een overdosis aan politieke correctheid, onkunde en naïviteit. Dat het wel degelijk anders kan laat de Duitse TV, overigens vaak ook niet vies van politieke correctheid, zien. We worden dezer dagen overvoerd met verhalen in de media over en portretten van zielige vluchtelingen. Er moet en zal immers een draagvlak worden gecreëerd.
Maar waarom mag je eigenlijk geen twijfel uiten over die omvangrijke toestroom van vooral jonge weldoorvoede (getraumatiseerde?) weerbare mannen, die hun weerloze vrouwen en kinderen in “die hel” (Sanne Wallis de Vries) hebben achtergelaten? Waarom mag je geen vrees uiten voor de cultuur die zij meebrengen? Waarom mag je niet twijfelen aan hun voorspoedige integratie? Alsof die bij de vorige groepen vluchtelingen vlekkeloos verliep. De media scheppen zo zelf het klimaat waarin Geert Wilders kan gedijen.
Over de auteur
- Freek van Beetz, studeerde Planologie en Politicologie, was van 2001-2010 adviseur van de MP van de Ned.Antillen. Auteur van Uitzicht op Zee (roman, 2015) en van Het laatste Kabinet (2010) en Het einde van de Antillen (2013).
Recent gepubliceerd
Media9 september 2023Media meer dan ooit doorgeefluik van activisten en belangengroepen
Politiek Nederland8 augustus 2023Verkiezingen 2023: een haast onvoorspelbare omwenteling
Migratie9 juli 2023Hoe opgeklopt optimisme veranderde in vruchteloos vooruitschuiven
Politiek Nederland27 mei 2023Worden we met een republiek pas een echte democratie?
Vang die zogenaamde vluchtelingen op in eigen regio. Wat is daar nou in hemelsnaam mis mee? Die linkse elite moet een nieuwe naam krijgen – LANDVERRADERS.
die naam hoeven ze niet te krijgen, het zijn landverraders van kop tot teen
De naam Geert Wilders. Hij gedijt, hij is het gevolg. Of het is zijn schuld, hij moet afstand nemen. Het is wel de man die Nederland wil behouden voor de Nederlanders die bereid zijn om mensen in nood bij te staan. Miljarden zijn op gehaald voor goede doelen, door dezelfde Nederlanders. Ook zij die voor stemmen om de heer Wilders in zijn benauwde situatie een eerlijke kans te geven, om voor de Nederlanders te vechten en voor zijn eigen leven. Oorzaak gevolg, daarvan maakt deze regering dankbaar gebruik. Om het gevolg, het gedijen, te handhaven, om door het gevolg en het gedijen te blijven zitten. En gebruik maakt van deze situatie om het land te verdrinken in de overspoeling van de tsunami der vluchtelingen. Het verdrinken is het punt niet!! Maar de pijn van de bijkomende ellende van neveneffecten. Het leegstromen van het kapitaal dat eerst vrijwillig gegeven werd, wordt nu door de burger te belasten elk moment aangegrepen om de golven van de tsunami te nivelleren. Daarbij wordt vergeten dat niet ieder mee kon betalen aan de goede doelen. Nu wordt de wringer gebruikt. Daar gaat ieder door, behalve zij die weten hoe je met de regering om kunt gaan. Goed doen is verdwenen, des duivels zijn en je leeft als een god in Frankrijk.
De huidige quasi-“linkse” elites / regenten,
zijn: meer: zelf-ingenomen, denk-lui, schadelijk en laf ,
dan ooit elites / regenten geweest zijn ……………
Precies, Wilders is het gevolg, niet de oorzaak!
…Na alles wat er dit jaar hier is gezegd en geplaatst even laten bezinken of nog eens op een rustig moment nalezen. Voor nu en straks wens ik iedereen hele fijne kerstdagen ook die alleen zijn en een hele goede jaarwisseling met nieuwe ideën en of engergie om voldoende weerstand te kunnen bieden tegen dit achtelijke kabinet