Interview met Israël’s top militaire strateeg Yaakov Amidror

Titelfoto: De Israëlische voormalige top-strategische veiligheidsadviseur Yaakov Amidror. Screenshot door redactie OpinieZ van YouTube-video, kanaal VOA Farsi

In bijna alle staten in het Midden-Oosten zou een gepensioneerde generaal en voormalige nationale veiligheidsadviseur in paranoia en luxe leven, met bedienden, lijfwachten, meelopers en een paar bijzondere overheids- of zakelijke belangen van het leger om hem achter de hoge muren van zijn compound bezig te houden.

In tegenstelling tot zijn Egyptische of Jordaanse equivalenten, woont de 70-jarige Yaakov Amidror, misschien wel de machtigste en invloedrijkste veiligheidsstrateeg van Israël, in een buitenwijk van Tel Aviv, in een gemakkelijk met het openbaar vervoer te bereiken straat van dicht op elkaar gebouwde huizen die naar Israëlische maatstaven ruim zijn, zonder opvallend luxueus te zijn. Op een donderdag eind juli lag er overal bij de ingang speelgoed – een van de jonge kleinkinderen van Amidror komt vaak langs.

Dichtbij Netanyahu

Foto: Intelligence eenheid IDF. Screenshot door redactie OpinieZ van YouTube-video, kanaal Vice News

Officieel verliet Amidror de openbare dienst in 2014. Hij vervulde een centrale rol bij veel belangrijke beslissingen die Israël de afgelopen tien jaar heeft genomen. In zijn periode bij de overheid bracht Israël een aantal ooit serieuze gevaren terug tot louter ergernissen. Nu hij in de wereld van de denktanks zit, is Amidror een van de weinige mensen die dicht bij premier Benjamin Netanyahu staat en enigszins openlijk kan praten over het meest recente tijdperk van het Israëlische veiligheidsbeleid, waarin Israël stabiel, welvarend en krachtig is geworden zonder aanzienlijke concessies te doen aan de Palestijnen, of aan wie dan ook.

“Het is niet strategisch – het is een tactisch probleem,” zegt Amidror over de bedreiging die Hamas nu voor het land vormt. “We hebben een adres in Gaza nodig en geen chaotische situatie waarin ISIS de overhand krijgt.” De West Bank is amper nog een hotspot. “Ironisch genoeg, onder de bezetting, wat inhoudt dat we controle hebben op de grond, lijden de Palestijnen minder dan in gebieden waar geen bezetting is,” beweert Amidror, het gebied vergelijkend met Gaza.

Palestijnen niet slecht af

Amidror meent dat Palestijnen in een chaotisch Midden-Oosten niet langer veel reden hebben bang te zijn voor een ​​blijvend afname van de spanningen door het streven naar de vernietiging van Israël. “Een gemiddelde Palestijn in Nablus of in Hebron staat ’s morgens op en vraagt zich af: ik leef onder een bezetting. Het is slecht om onder bezetting te leven. Is mijn situatie beter dan in Amman, Cairo, Damascus, Bagdad?

Foto: Straatbeeld Nablus, West Bank. Screenshot door redactie OpinieZ van YouTube-video, kanaal Middle East

En het antwoord – als hij een eerlijke kerel is – is: mijn situatie is veel beter, niet gewoon beter, maar veel beter. Ik ben niet bang om de straat op te gaan, mijn economische situatie is beter, mijn vrijheid is groter dan in al deze Arabische landen. Dus waarom zou ik mijn leven opofferen voor iets dat uiteindelijk iets slechters oplevert dan mijn huidige situatie?”

Gedurende het hele bestaan ​​van Israël hebben potentiële vredestichters beredeneerd dat de sleutel tot regionale harmonie het verminderen van de kracht van de Joodse staat is door territoriale concessies te doen of vijandige NGO’s legitimiteit te verlenen. Volgens Amidror heeft de werkelijkheid deze redenering grondig ontkracht.

Israëlische kracht

Amidror gelooft dat vrede – of rust, tenminste – juist het gevolg is van de Israëlische spierkracht. Israël bewees zijn voormalige vijanden in de soennitische Arabische wereld dat het krachtig genoeg is om het vacuüm te vullen dat is achtergelaten door Amerika’s vertrek uit de regio en dat het namens de rest van het Midden-Oosten kan opnemen tegen Iran. “Hoe sterker Israël zal zijn, hoe meer het vermogen van Arabische landen om samen te werken [met ons] zal groeien”, legde Amidror uit. Over het algemeen zei Amidror dat hij “erg optimistisch” was. “Ik herinner me de dreiging waarmee we te maken kregen toen we nog jong waren. We vochten in de Zesdaagse Oorlog, ik herinner me de Yom Kippur-oorlog en ik zie wat we vandaag tegenkomen. We hebben slechts anderhalf probleem. Het hele probleem is Iran en het halve probleem is Hezbollah.”

Iran als grootste probleem

Amidror was nationaal veiligheidsadviseur van 2011 tot 2013, een tijd waarin een Israëlische aanval op de nucleaire faciliteiten van Iran een heel reële mogelijkheid was. Dankzij een omslag in het veiligheidskabinet had Netanyahu gemakkelijk tot een aanval op Iran kunnen besluiten gedurende een groot deel van 2011 en 2012, een vooruitzicht dat eindigde zodra Israël hoorde over het geheime onderhandelingskanaal van de Verenigde Staten via Oman met de Islamitische Republiek, dat uiteindelijk culmineerde in de nucleaire deal van 2015.

Amidror ondersteunde destijds een aanval op Irans nucleaire sites, maar vindt dat “niemand het antwoord heeft” op de vraag of Netanyahu gelijk had om er van af te zien. “Ik was er voor, maar ik kan niet zeggen dat ik weet wat er zou zijn gebeurd,” zei hij. Amidror denkt dat de optie van een succesvolle aanval nog niet helemaal is afgesloten: “We hebben de militaire capaciteiten.”

Betekent dit dat Israël een manier heeft om het Russische luchtafweersysteem S-300 dat Iran op belangrijke locaties in het land heeft ingezet, te overwinnen? “Overwinnen is een sterk woord,” ontweek Amidror. “Ik heb het niet over details. We weten hoe we het moeten doen ondanks de posities van de S-300. … We hebben de hele tijd gezegd, we vallen aan als we begrijpen dat dit het laatste moment is om het te doen. We vragen ons elke ochtend: is het de laatste dag? Als morgen te laat zal zijn, moeten we handelen.” Amidror voegde eraan toe dat de “laatste dag nog niet is aangebroken.”

Foto: S-300 Raketinstallaties. Screenshot door redactie OpinieZ van YouTube-video, kanaal Hot News

Confrontatie met Hezbollah

Naar alle waarschijnlijkheid zal de volgende Israëlisch-Iraanse confrontatie een botsing zijn met de halve bedreiging van Amidror: de Libanese sjiitische militante groep Hezbollah, Irans meest effectieve vertegenwoordiger in het Midden-Oosten en misschien wel de best bewapende, niet-statelijke militaire macht op aarde. Amidror zegt dat een nieuwe ronde van Israël-Hezbollah-gevechten een gebuertenis met een “zeer hoge waarschijnlijkheid” is, hoewel hij niet gelooft dat het onvermijdelijk is. Israel’s oorlogsdoelen zullen klein zijn. “We moeten het militaire vermogen van Hezbollah neutraliseren,” zei hij. “We moeten de organisatie als politiek instrument niet vernietigen. Als de sjiieten willen dat deze mensen hen vertegenwoordigen, is dat hun probleem.” Hij verwacht dat vanwege de Arabische en westerse antipathie tegen Iran, Israël een relatief vrije hand heeft om zo’n oorlog te voeren en daardoor geen internationale paria van het conflict zal worden. Tot zover het goede nieuws.

Bloedige oorlog

“Het wordt een heel vervelende oorlog,” zegt Amidror. “Een heel erg vervelende oorlog.” Hezbollah zal “duizenden en duizenden” langeafstandsraketten afvuren met verbeterde precisie, snelheid en bereik tot in Israëlische bevolkingscentra. Een bombardement te groot voor de verschillende lagen van raketverdediging in Israël om volledig te kunnen worden geneutraliseerd. “Het zal voor ons heel problematisch zijn. We hebben als het zover is niet genoeg onderscheppers en ze krijgen steeds meer mogelijkheden. ”

Dit wordt een slag die Israël kan weerstaan. “Israëli’s zullen worden gedood, geen twijfel daarover,” stelt Amidror. “Maar het zal niet catastrofaal zijn.” Hij herinnerde eraan dat tijdens de oorlog in Gaza in 2014 de families van gewonde soldaten naast de ziekenhuisbedden van hun familie de premier opriepen om de operatie voort te zetten. “Het kabinet wist niet hoe de IDF te stoppen en hen te vertellen terug te trekken nadat ze de [Hamas] tunnels hadden vernietigd, omdat de atmosfeer was: stop niet, ga verder.” Het punt was dat de Israëlische bevolking bereid is zelfs zware verliezen tijdens de oorlog te accepteren als duidelijk is dat de doelen van het land op het slagveld kunnen worden bereikt.

Vernietiging Libanon

In Libanon zal de oorlog onuitsprekelijk lijden veroorzaken. Omdat de onderscheppingsmacht niet in staat zal zijn om de hele raketbarrière van Hezbollah te stoppen, zal Israël raketten op de grond moeten aanvallen voordat ze kunnen worden gelanceerd – Amidror wijst erop dat Israël veel Zelzal-raketten van Hezbollah heeft vernietigd tijdens het conflict met de militante groep in 2006; als resultaat werd geen van de raketten tijdens de oorlog op Israël afgevuurd. “Denk aan ongeveer 120.000 raketten, waarvan 50 of 80 procent door de Iraniërs is opgeslagen in bevolkte gebieden in privé-huizen. Gebieden zullen in rook opgaan. Stel je een raket van een halve ton voor, met alle brandstof erin, en Israël raakt het met slechts 100 gram TNT. … Denk na over wat er wordt beschadigd alleen al door de opgeslagen raketten. Duizenden en duizenden Libanezen zullen worden gedood en een deel van Libanon zal worden vernietigd.” Dat komt bovenop de vernietiging die Israël zal veroorzaken wanneer het zich richt op andere bases en infrastructuur van Hezbollah.

Foto: S-300 Raketinstallaties. Screenshot door redactie OpinieZ van YouTube-video, kanaal South Front

Ban Ki-Moon

Amidror herinnert zich een ontmoeting met Ban Ki-moon tijdens een van de bezoeken van de voormalige U.N. secretaris-generaal aan Israël. Hij liet foto’s zien van Hezbollah-raketten opgeslagen in civiele gebieden. “Secretaris, wat moet Israël doen?” Amidror herinnert zich wat hij hem vroeg. “Deze raketten worden overal afgevuurd op Tel Aviv, Jeruzalem, Haifa, Afula. Wat is uw advies aan Israël? En ik zeg u dat als we deze raketten zullen raken, veel Libanezen zullen worden gedood. Velen van hen weten zelfs niet dat ze een raket in de buurt hebben en zijn volkomen onschuldig. U bent de secretaris-generaal van de Verenigde Naties. Wat is jouw advies? Hij wist niet wat hij moest zeggen en hij zei niets.”

Assad overleeft

Amidror heeft de Syrische burgeroorlog altijd met een ijzig pragmatisme bekeken. Hij beweerde dat de Nationale Veiligheidsraad in 2011 begreep dat het conflict een langdurige sectarische aderlating zou zijn, waarin Soennieten, die ongeveer 80 of 75 procent van de bevolking vertegenwoordigen, tegenover Assads Alawitische sekte, sjiieten en andere aanhangers van het regime staan. Zelfs in 2012, toen de minister van defensie van Syrië werd gedood bij een zelfmoordaanslag op het hoofdkwartier van de nationale veiligheidsdienst, dachten Amidror en zijn collega’s niet dat Assad zou worden omvergeworpen. “Er was een deel van de veiligheidsdiensten en ik denk Ehud Barak die hardop zeiden dat hij gedoemd was” zegt Amidror. “In de Nationale Veiligheidsraad was onze conclusie echter anders. We hebben de premier verteld dat we niet denken dat Assad zal verliezen. We weten niet of hij zal winnen. Maar al deze zeer pessimistische benaderingen van zijn vermogen om te overleven – we hebben daar geen aanwijzingen voor gevonden.”

Geen inmenging

Israël navigeerde door het Syrische moeras door zijn doelstellingen bescheiden te houden. In de eerste jaren van de oorlog zag Israël af van het opbouwen van proxy-groepen of het pogingen om de omverwerping van het regime te beïnvloeden: “Toen we naar de kaart keken, zagen we niemand waarvan we konden zeggen, OK, we zullen hem steunen en dat zal goed zijn voor Israël. “De soennitische staten slaagden er niet in om een ​​geloofwaardige of verenigde oppositie tegen Assad te organiseren. Toen het Russische leger in 2015 naar het land vertrok, was het Israëlische doel om zijn ‘vrijheid van handelen’ boven Syrië te behouden en zijn vermogen te behouden om Hezbollah of Iraanse doelwitten in het land aan te vallen.

Amidror en zijn collega’s zagen niet veel in het maken van een moreel onderscheid tussen Assad en zijn tegenstanders. “We begrepen dat er geen goed en slecht is,” zei hij. “Beide partijen zijn erg wreed en als de soennieten de oorlog zouden hebben gewonnen, zouden ze waarschijnlijk de Alawieten van de aarde hebben geëlimineerd.”

Ironische situatie

In werkelijkheid zijn Assad en zijn bondgenoten verantwoordelijk voor de meeste mensenrechtenschendingen door het conflict, maar zoals Amidror aangeeft, geloofde het nationale veiligheidsbestuur van Israël niet dat het de luxe had om een ​​oordeel te vellen over de deelnemers aan de oorlog. Deze opvatting heeft geresulteerd in een reeks ironische situaties: een door Iran gesteunde despoot fungeert als een bolwerk tegen verdere chaos in een naburige staat, terwijl Rusland, dat aan dezelfde kant van de oorlog als Iran aan het vechten is, een deconfliction-overeenkomst is aangegaan die het vermogen van Israël erkent om zijn door Iran gesteunde vijanden in het land aan te vallen.

Nu Iran vastzit in Syrië en Iraanse proxy-groeperingen het grootste deel van het grensgebied met Israël onder controle hebben, is het onduidelijk of de ogenschijnlijk zorgvuldige benadering van de oorlog door Israël een strategische overwinning zal blijken te zijn – net zoals het onduidelijk is of de koelbloedige kijk op Hamas en de Palestijnen Israël op de lange duur veiliger of sterker maken. Maar de korte termijn kan best eens de lange termijn in het Midden-Oosten te worden.

“Wat voor ons duidelijk is, is dat we heel sterk moeten zijn, zodat we, ongeacht de uitdagingen die we in de toekomst zullen hebben, genoeg mogelijkheden hebben om met hen om te gaan”, zegt Amidror als hem wordt gevraagd of de huidige rust duurzaam is. “Maar we kunnen de beslissingen niet nemen voor el-Sisi en voor Mohammed bin Salman of voor koning Abdullah of Erdogan of wie dan ook.”

Oorspronkelijk verschenen in het Engels op 12 augustus 2018 als Israel’s Top Military Strategist Talks War and Peace op tabletmag.com. Met toestemming van de auteur Armin Rosen en Tablet Magazine vertaald in het Nederlands door Asher en opnieuw gepubliceerd op OpinieZ.com

Over de auteur

Armin Rosen

Armin Rosen is een schrijver uit New York. Hij heeft geschreven voor The Atlantic, City Journal, Tablet en World Affairs Journal en was tot voor kort senior reporter voor Business Insider.

Recent gepubliceerd

Archief

• Israël29 augustus 2018Interview met Israël’s top militaire strateeg Yaakov Amidror