Arabisch mensenrechten-gesjoemel in de VN

Enkele weken geleden kondigde de VN aan dat de Saoedische ambassadeur in Genève voorzitter van de Mensenrechtenraad (UNHRC) wordt. Gisteren was er een bericht in de Belgische krant De Morgen: Saoedi-Arabië dringt bij de Verenigde Naties aan op het schrappen van rechten voor homo’s, lesbiennes, biseksuelen en transgenders. Volgens de Saoedische overheid zijn deze rechten in tegenspraak met de islamitische wet. Tel uit je winst.

De islamitische wereld verzet zich al decennia lang tegen de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, dat voor het werk van de UNHRC als basis dient. In 1990 stelden vertegenwoordigers van alle islamitische landen in Cairo de Verklaring van de Mensenrechten in de Islam op. Deze verklaring, bekend als de Cairo-Declaration , komt neer op het uitgangspunt dat de sharia prevaleert bij de interpretatie van bijvoorbeeld de vrijheid van meningsuiting, de gelijkheid van mannen en vrouwen en de vrijheid van godsdienst.

Veel verbazing had de Saoedische verklaring dus ook niet behoeven te wekken. Een hecht blok van islamitische landen laat nooit na op dit punt eendrachtig op te treden en de VN, in het bijzonder de UNHRC, naar hun hand te zetten. De Cairo-Declaration is richtsnoer bij hun gezamenlijk handelen en optreden. Steevast weten zij hiermee veroordelingen van overtredingen van mensenrechten door leden van dit islamitische blok en hun Aziatische en Afrikaanse bondgenoten af te wenden.

Grove mensenrechtenschendingen door islamitische landen worden eendrachtig door UNHRC toegedekt

De UNHRC is de opvolger van de VN Mensenrechtencommissie die in 2006 werd opgeheven, omdat daarin teveel landen zaten met de reputatie van notoire mensenrechtenschender. Maar de UNHRC is met medeweten van de westerse landen (Let wel: Nederland is sinds kort ook trots lid!) inmiddels dezelfde weg opgegaan en daarmee een even grote farce geworden. Het enkele feit dat Israël in deze Commissie vaker veroordeeld is dan alle andere landen gezamenlijk, is hiervan het deerniswekkend bewijs.

Grove mensenrechtenschendingen door islamitische landen of door bijvoorbeeld China en Rusland worden eendrachtig door UNHRC toegedekt. Westerse landen gaan uit politieke redenen meestal in deze klucht mee. Het Westen ondergraaft hiermee zelf de betekenis van de universele rechten van de mens. Nederlandse journalisten vertonen ten aanzien van de mensenrechten-charade in de VN nogal eens cultuurrelativistisch begrip – het is nu eenmaal niet anders, en het gaat per slot om een andere cultuur, nietwaar? – of ergerlijke naiviteit.

Gisteren twitterde Jan Eikelboom dat de Golfstaten en Saoedi-Arabie wel degelijk grote aantallen vluchtelingen uit Syrie zouden hebben opgenomen. The Huffington Post had immers de officiele cijfers van o.a. de VN-Vluchtelingenorganisatie in twijfel getrokken. Er zouden toch honderdduizenden vluchtelingen tot deze landen zijn toegelaten. Die aantallen zouden niet bij de VN bekend zijn, omdat de Golfstaten en Saoedi-Arabië niet zijn aangesloten bij het VN-Vluchtelingenverdrag.

Wat er ook van waar moge zijn, Jan had zich natuurlijk kunnen afvragen waarom de sjeiks niks voelen voor de verplichtingen van dat verdrag. Misschien omdat ze zo makkelijk over goedkope gastarbeiders kunnen beschikken, die niet de rechten van echte vluchtelingen hebben?

In ieder geval heeft in die landen een beroep op de universele mensenrechten geen enkele zin. De sjeiks en de VN-Mensenrechtenraad kijken steeds zorgvuldig de andere kant op.

Over de auteur

Freek van Beetz
Freek van Beetz
Freek van Beetz, studeerde Planologie en Politicologie, was van 2001-2010 adviseur van de MP van de Ned.Antillen. Auteur van Uitzicht op Zee (roman, 2015) en van Het laatste Kabinet (2010) en Het einde van de Antillen (2013).

Reacties worden gemodereerd. Let op uw taalgebruik. Schelden en tieren is niet toegestaan. > Lees hier onze spelregels < Reacties die onze regels schenden worden verwijderd. Herhaalde overtredingen, oproepen tot geweld, beledigingen, Holocaust-vergelijkingen en antisemitisme leiden tot een permanente ban. De redactie treedt niet in discussie over de reden voor verwijdering van een reactie, noch over een ban. Ongeldige e-mail-accounts worden geblokkeerd.