Het House of Cards van Mark Rutte
Mark Rutte, de tot winnaar gebombardeerde verliezer van de verkiezingen, liet onlangs op de bank bij het praatprogramma WNL op Zondag weten een groot liefhebber te zijn van de televisieserie House of Cards. Rutte prefereert de vileine Engelse versie boven de ordinaire Amerikaanse remake. Hij onthulde alle afleveringen regelmatig terug te kijken en kent de dialogen letterlijk uit zijn hoofd. Een bekentenis die de fantasie stimuleert.
Kennelijk voelt Rutte een grote affiniteit met de held van deze serie, de conservatieve politicus Francis Urquhart. Hun publieke imago, de voorkant van Rutte en Urquhart, vertoont opvallend veel gelijkenis. Beide zijn historicus, ad rem en glad gepolijst. Olijke weglachers met geveinsde diepgang en openheid. IJverige carrièreambtenaren met weinig andere interesses dan de politiek. Naar de overeenkomsten aan de achterkant kunnen we slechts gissen.
Doortrapt
Op het eerste gezicht is Rutte niet het type dat in staat is om een journaliste als Nynke de Zoeten of Sheila Sitalsing uit zijn Torentje te werpen 👇🏽.
Rutte’s fascinatie met het Urquhart-personage lijkt meer gestoeld op diens gewiekste en doortrapte politieke handwerk: een combinatie van nauwgezette dossiervorming van alle (potentiële) tegenstanders en getrouwen en bevrediging van de carrièredrift door rücksichtslos opportunisme en meedogenloze machinaties.
Interim-manager
Het zou kunnen verklaren waarom een interim-manager als Rutte de tegenstanders in eigen gelederen lachend opzij zet, hondstrouwe adjudanten heeft en de media hem poeslief behandelen. Een beetje scenarist struikelt over de inspiratiebronnen. En voor je het weet ontstaat er een nieuw Nederlands drama: Het Kaartenhuis. Denk aan de Turkijerel waarbij alle personages, ingrediënten en scripts in regeringskringen al ruim van tevoren bekend waren en Rutte’s plotselinge glansrol waaromheen, ondanks de geur van lauwerkransen, de bakluchtjes van verkiezingspropaganda blijven hangen 👇🏽.
Klaroengeschal
Dat wordt een spannende aflevering waarin onze held zijn verzwakte coalitiegenoot grootmoedig een plaatsje gunt in de spotlights en tijdens De Nacht van de ErdoTurken en in de dagen daarna lachend afrekent met vriend en vijand. Dat zijn kwelgeest – Geert Wilders – op het eind toch nog vijf extra kamerzetels wint, is een dissonant die wegvalt in het klaroengeschal van onze held. De regeringsnederlaag van zevenendertig kamerzetels weet hij moeiteloos om te buigen tot een verkiezingsoverwinning die alle voorpagina’s en TV-stations op elk continent bereikt.
“Ik ben de eerste politicus ter wereld die het ‘verkeerde’ populisme tot staan heeft gebracht” vertelt hij vol trots aan iedereen die het maar horen wil. Dat het islamofascisme zijn Tweede Kamer binnentrekt en in alle grote steden een factor van splijtende betekenis geworden is laat onze held wijselijk ongenoemd.
Lekken
Rutte’s strijd met Wilders, zijn zwaarbewaakte door islamitische terroristen en linkse malloten met de dood bedreigde opponent, is dé rode draad die iedere scenarioschrijver door de afleveringen van Het Kaartenhuis dient te vlechten. Wapens in overvloed. Strategisch lekken is zo’n doeltreffend exemplaar. De juiste verhalen op de juiste tijd via de juiste kanalen bepalen de effectiviteit. Stel dat Wilders ondanks alle risico’s toch het campagnepad wil betreden, dan biedt het lekken van gegevens over bijvoorbeeld criminele Marokkanen in de primaire beveiliging van Wilders direct uitkomst. Bovendien betreft het informatie uit een dossier dat Wilders niet kent. In alle verlammende verwarring wordt Wilders’ campagne uiteraard onmiddellijk stopgezet.
Wapens
Of neem het huil- en leegloop-interview van Huib Modderkolk in de Volkskrant met een leugenachtige junk die de PVV voor tonnen bestal, zijn collega’s bedroog en Wilders de schuld geeft van zijn ruggengraatloze karakter. Dan is een spannende Kaartenhuis-scène natuurlijk zo geschreven waarin de juryleden van persprijs De Tegel dwingend en overtuigend worden gemasseerd om vlak voor de verkiezingen dit junkverhaal samen met een anti-Israëlisch smeerartikel te nomineren en opnieuw te publiceren. De mogelijkheden van politieke wapens zijn eindeloos.
Liefde
Ook de liefde mag in Het Kaartenhuis niet ontbreken. Gelukkig zijn liefdesscènes snel bedacht. Verzin een prille in potentie onstuimige verliefdheid tussen RTL Late Night sidekick Marieke Elsinga en onze ietwat aseksuele held. Laat de held en het ingehuurde liefdesobject hier en daar wat suggestieve opmerkingen maken en mijmeren over baby’s. In combinatie met een dubbelinterview van 17 pagina’s en een glossy photoshoot in een damesblad wordt dit ‘intieme’ moment een gegarandeerde knaller. Het duo ziet elkaar na de opnamen niet meer, maar de filmpjes blijven rondgaan en de bladen met de tortelduifjes worden nog wekenlang stukgelezen bij iedere dameskapper 👇🏽.
De laatste afleveringen van Het Kaartenhuis seizoen 1 kunnen nog alle kanten op. Maar uiteindelijk moet de vraag beantwoord worden welk personage wint: Wilders of Rutte. Graaft onze held zijn eigen politieke graf, worden zijn machinaties beloond met een hoge internationale politieke benoeming of wordt hij uiteindelijk ten val gebracht door zijn aartsrivaal Wilders. Tijd voor een verkenning van de mogelijkheden.
Prijsschieten
Het nieuwe kabinet Rutte III lijkt bij voorbaat gedoemd. Het wordt met de EU-fanaten en islam-knuffelaars van het CDA en D66 aan boord een verhevigde voortzetting van Rutte II. En dat terwijl Nederland massaal naar de stembus is gegaan om Rutte II af te straffen. Slechts een kwart van de kiezers koos voor voortzetting van het oude beleid. De rest van het electoraat wil verandering. Het zou dus prijsschieten kunnen worden voor de vele oppositiepartijen.
Stigma
In zulke omstandigheden kan Wilders’ PVV bij de volgende verkiezingen gemakkelijk de grootste partij worden. Mits hij zijn strategie wijzigt en de partij modelleert naar moderne snit. Het demoniseren van de PVV is zijn doel inmiddels voorbijgeschoten. Een deel van het PVV electoraat heeft te kennen gegeven niet langer bang te zijn om in de openbaarheid te verschijnen. Het uitschot-stigma deert hen niet meer. Het is een trend die uit democratisch oogpunt moet worden gestimuleerd. De PVV zal ook buiten de Tweede Kamer moeten deelnemen aan het debat. Er is voldoende retorisch talent voorhanden. Invulling van lokale en provinciale zetels is met het oog op een stevige basis en een meerderheid in de Eerste Kamer van groot belang.
ICT-team
Communicatie via de sociale media is effectief maar kent zijn beperkingen. Goede ICT-experts, database-programmeurs en marketeers zijn hun gewicht in goud waard. Als de gebakken lucht van Groenlinks doormiddel van marketing 14 zetels oplevert dan wordt het aan de man brengen van echte thema’s en oplossingen met behulp van een Trump-achtig ICT-team een onoverwinnelijke combinatie. Wilders zal zijn kiezers moeten opzoeken. Hij moet zijn kiezers toespreken op grote bijeenkomsten en de video’s via internet en andere mediakanalen verspreiden. Het kiezers-potentieel moet in kaart worden gebracht en grondig geanalyseerd.
Boodschap
Bij de volgende verkiezingen zullen de partijen die de ICT- en marketingtrend niet volgen zware verliezen leiden. Tijdens deze verkiezingen bleek dat Rutte al een goed functionerend team op poten had gezet. Maar uiteindelijk is dat niet genoeg. Ook in de nieuwe politieke strijd zal het gaan om eerlijkheid en de beste ideeën, het durven benoemen van wat er speelt en niet terugdeinzen voor harde oplossingen. De taak van een campagne-team is om de politieke boodschap in de juiste huiskamers te bezorgen en alle potentiële kiezers met overtuiging naar de stembus te leiden. Over Rutte’s ideeën, beloftes en bedrog is inmiddels genoeg geschreven. Ondanks zijn moderne aanpak dondert zijn kaartenhuis in een moderne verkiezingsstrijd met een goed voorbereide tegenstander geheid in elkaar. De val van het hoofdpersonage laat nog even op zich wachten.
Wellicht denken sommige scenaristen nu aan ingrepen als een stevige storm die plotseling opsteekt of een deur die door Rutte of een van zijn medewerkers te hard wordt dichtgeslagen. Dat zou een slecht en onbevredigend einde zijn van Het Kaartenhuis. Het verhaal stokt, beperkt de vervolgmogelijkheden en uw eventuele bron van inkomsten. Een echte scenarist zet door. De antagonist en zijn entourage verdienen verdere uitwerking. Pas dan is er kans op een spannend einde en een succesvolle vervolgserie.
De artikelen op OpinieZ zijn gratis voor u te lezen. U kunt ons steunen door dit artikel te delen op 
Facebook, 
Twitter, 
LinkedIn of andere sociale media.
Zie de buttons onder de advertenties.
===================================================================
Titelfoto: Screenshot door redactie OpinieZ van still uit YouTube-video RTL Nieuws 15 maart 2017
===================================================================
Over de auteur
- Adjunct-hoofdredacteur http://OpinieZ.com | Schrijft stukken die worden (voor)gelezen in rechtszalen, Den Haag en redactielokalen
