Voetbal is niet racistisch!
Antiracisme-hetze richt zich op sport
Titelfoto: Excelsior-speler Ahmed Mendes Moreira na het racisme-incident bij de wedstrijd Den Bosch – Excelsior (17 november 2019). Screenshot YouTube-video, kanaal Keuken Kampioen Divisie. Citaatrecht ex art 15a Auteurswet.
Na Zwarte Piet, afbeeldingen op attracties in de Efteling en de Gouden Koets en het drinken van melk is nu de sport aan de beurt. De antiracisme-hetze richt zich maar meteen op de grootste tak: voetbal. De vraag of voetbal racistisch is wordt niet gesteld, maar wel beantwoord: met JA. Henk Strating beantwoordt de vraag met NEE.
Zwarte Piet verbleekt
Het kon niet uitblijven. Voetbal, de grootste sport ter wereld is aan de beurt en moet eraan geloven. “Voetbal is racistisch!“ Daarmee hebben antiracisten een écht grote vis aan de haak, waarbij hun andere objecten zoals Zwarte Piet en de moorkop verbleken… Voetbal is van iedereen, van jong en oud, van rijk en arm, van mannen en vrouwen, van alle continenten, van noord, zuid, west en oost. Wie op voetbal het etiket racistisch plakt, plakt het op de hele samenleving; het ultieme doel van veel zelfbenoemde antiracisten, waarover ik eerder schreef op OpinieZ.com.
Maar ís voetbal racistisch? Wel als er geen weerwoord wordt gegeven. Daarom geef ik dat. Op het gevaar af dat mij zal worden voorgehouden qui ’s excuse, ‘s accuse, wie zich verontschuldigt, beschuldigt zich. Dat zij dan maar zo…
Racisme-rel
De directe aanleiding zag ik op televisie. Ik ben nou eenmaal een voetballiefhebber die weinig gelegenheden voorbij laat gaan om wedstrijden te zien. En dus zag ik zondag 17 november 2019 een deel van de wedstrijd in de middenmoot van de eerste divisie tussen Den Bosch en het Rotterdamse Excelsior. Ik zag de racisme-rel ontstaan. Excelsior-speler Ahmed Mendes Moreira was betrokken bij een duel aan de zijlijn en je zag dat hij door een deel van de Den Bosch-aanhang werd uitgescholden.
💬 | Ahmad Mendes Moreira is boos en teleurgesteld dat dit nog steeds moet gebeuren...
— FOX Sports (@FOXSportsnl) November 17, 2019
"Dat doet me gewoon heel erg veel pijn." #dboexc pic.twitter.com/Y9kvkog0CZ
De speler leek in mijn ogen nog even in dubio tussen negeren of reageren en deed het laatste. De scheidsrechter kwam erbij, evenals medespelers en tegenstanders, en de racisme-rel was geboren… Maar het gaat mij hier nu niet om de gebeurtenis in Den Bosch, maar om de reacties daarop van politici en bestuurders.
Grijpgrage klauwen
Politici van links en rechts strekten onmiddellijk hun grijpgrage klauwen om het racistische voetbal voor hun partijpolitieke karretjes te spannen. SGP en ChristenUnie zeiden vooral bezorgd te zijn over het groeiende antisemitisme dat ze afleidden van een vermeende Hitlergroet van een Den Bosch-supporter, die in werkelijkheid slechts zijn hand opstak … (zoals het Openbaar Ministerie na onderzoek vaststelde).
D66-er Jan Paternotte bleek achteraf bij de Sinterklaasintocht een dag éérder in hetzelfde Den Bosch een vooruitziende blik te hebben gehad, toen hij signalen waarnam dat het een dag láter wel eens fout zou kunnen lopen… En voor GroenLinks-fractievoorzitter Klaver was de schaalgrootte van de Brabantse hoofdstad veel te klein; hij eiste van het kabinet om racisme maar gelijk de wereld uit te helpen.
Let wel, racisme moet je snoeihard aanpakken. Maar Paternotte (d66) en deze 2 stokers gaan maar door met dat wegwerpgebaar te misbruiken om zo iemand de Hitlergroet in de schoenen schuiven. Pure misbruik en een schande en belediging voor slachtoffers van de Holocaust en nazaten pic.twitter.com/VFMuf82O0o
— René Kemp ⭐ (@rkemp59) November 20, 2019
Voorspelbare clichés
Deze politici bedienden zich daarbij van voorspelbare clichés, zoals de maat is vol en enough is enough, stop racism, en eisten van kabinet en KNVB vergaande maatregelen. Die kwamen er. Op 8 februari 2020 presenteerden twee ministers en twee KNVB-bestuurders trots het plan waarmee racisme in het voetbal zal worden aangepakt. Met maar liefst twintig maatregelen, zoals strengere straffen, meer camera’s, een app om racisme te melden en een soort ‘heropvoedend’ Spreekkorenproject, waarmee overtreders strafvermindering kunnen verdienen.
14 miljoen voor bestrijding racisme en discriminatie in voetbal https://t.co/W1al8sJM90
— NOS (@NOS) February 8, 2020
Maar de vraag óf voetbal racistisch ís blijft onbeantwoord. Of eigenlijk niet, want bij een sport die maar liefst twintig maatregelen nodig heeft om racisme te beteugelen, hoeft men die vraag niet meer te stellen. Die is daarmee immers al beantwoord. Met een volmondig: JA!
Is voetbal racistisch?
En toch stel ik de vraag: ís voetbal racistisch? Ik denk het niet. Althans niet als ik het Internationaal VN-verdrag inzake uitbanning van alle vormen van rassendiscriminatie als maatlat neem. Dat verstaat onder raciale discriminatie “elke vorm van onderscheid, uitsluiting, beperking of voorkeur op grond van ras, huidskleur, afkomst of nationale of etnische afstamming die ten doel heeft de erkenning, het genot of de uitoefening, op voet van gelijkheid, van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden op politiek, economisch, sociaal of cultureel gebied, of op andere terreinen van het openbare leven, teniet te doen of aan te tasten, dan wel de tenietdoening of aantasting daarvan ten gevolg heeft”.
Op OpinieZ.com schreef ik eerder dat veel wat vandaag de dag racisme wordt genoemd niet onder deze VN-omschrijving van racisme gebracht kan worden.
Vreemde taal
Dat geldt volgens mij ook voor veel wat in het voetbal racisme wordt genoemd. Voetbal kent zijn eigen taal, in het veld en ook op de tribunes. Dat is – zeker in de oren van relatieve buitenstaanders – vaak een vreemde taal. Letterlijk een vréémde taal, die zij niet kunnen spreken, niet kunnen verstaan en niet begrijpen. Met een taalgebruik dat buiten het voetbal zelfs door veel voetballers en supporters zélf ongepast wordt gevonden.
Allerlei lelijke en grove woorden maken er deel vanuit, óók woorden die betrekking hebben op afkomst, huidskleur en namen van ziektes. Dat mag je zeker ongepast vinden, betreuren, afkeuren, veroordelen en wat dies meer zij; het recht om dat te doen zal ik niemand ontzeggen. Maar dat taalgebruik, hoe lelijk, grof, beledigend etcetera het ook is, maakt voetballers en supporters nog niet racistisch.
Voetbal is niét racistisch
Ik kom zelf al een halve eeuw in voetbalstadions, in Nederland, in Italië en in andere Europese landen. Overal kom ik dat taalgebruik tegen. Overal wordt gescholden, op spelers, op trainers, op bestuurders, op scheidsrechters en op supporters van de tegenpartij en soms zelfs van de eigen club… Zoals gezegd soms met lelijke en grove scheldwoorden, met namen van ziektes en ja, soms ook met afkomst en huidskleur. Maar niet met het racistische motief, zoals bedoeld in de VN-omschrijving van racisme.
Op de tribune waar ik al decennialang alle thuiswedstrijden van mijn club bezoek roept een supporter soms: “Hé luie zwarte, ga eens werken voor je geld…!” Om daar vervolgens aan toe te voegen: “Dat mag ík zeggen, want ik ben nóg zwarter dan jij…”.
Ongepast? Ja! Racistisch? Nee! Voetbal ís – zeker in zijn algemeenheid – niét racistisch.
Over de auteur
-
Henk Strating is oprichter van HS ARBEIDSVOORWAARDEN CAO-advies & onderhandelingen en schreef het boek 10 JAAR PUZZELEN over de Nederlandse arbeidsverhoudingen in de periode 2007-2017.
Te bestellen op https://www.bol.com
Links bepaalt veel dingen, dus ook wat er onder de noemer racisme valt.
Ook het voetbalveld valt onder het verdien model, van Links Nederland.
Jammer maar waar.
De Generaal gaf het jaren geleden al aan, voetbal is oorlog.
Het als racistisch benoemen van bepaalde gebeurtenissen op het voetbalveld is een tactiek van links. Alles wat niet past in het wereldbeeld van links, wordt automatisch aangeduid als ‘fascisme’ of ‘racisme’, al naar gelang de aard van het onderwerp. Op deze manier kunnen ze het verloop van de discussie domineren en de hele samenleving hersenspoelen. In de jaren 1970 heette deze tactiek ‘problematiseren’, een gewone gebeurtenis (beledigen) interpreteren binnen een sociaal gegeven, zodat het politiek interessant wordt. Belediging is al voldoende strafbaar.
Inderdaad Andre, als je in die lijn voort gaat, kom je op Erdogan uit Turkije, die noemde alle Nederlanders racisten en fascisten en weet je Rutte noemde hem kort daarna, toen hij op bezoek kwam in Nederland, een bevriend staatshoofd, die recht had op alle egards die daarbij hoorde.
@ H.J. en @ Andre.
Mee eens.
Dat Rutte Erdogan een “bevriend” staatshoofd noemde is hem niet euvel te duiden, de man, Rutte dus, weet écht niet beter.
Verder moet mij het volgende nog van ’t hart : als deze voetballende negroïde jongeman, die beledigd werd door enkele lieden uit het publiek, nu eens stelling zou nemen tegen de uitlatingen én handelingen van de groep KOZP van Jeffrey Afrikaantje, dan zou ik véél meer waardering voor hem krijgen, want door de uitlatingen van die Jeffrey A. voel ik mij óók ernstig beledigd als blanke man.
Als niet voetbal-liefhebber ben ik het toch wel met Henk eens. Voetbal is niet racistisch. Wat ik erg jammer vind is, dat wat een spannend potje voetbal zou moeten zijn, waar vanwege de spanning ook wel eens krachttermen vallen, dit in het huidig tijdperk vaak ontaardt in uitingen, waar kennelijk geen grenzen aan hoeven worden gesteld. En dat is nogal jammer, want daardoor wordt veel agressie en geweld opgeroepen dat vervolgens weer leidt tot ontoelaatbaar gedrag. Dat hebben leidinggevenden zelf zover laten komen en dus moeten ze nu niet klagen over alle excessen die plaatsvinden, maar de boel gewoon aanpakken. Uit de voetbalwereld zelf komt de spreuk: voetbal is oorlog!
Een eerlijke oorlog bestaat niet, die is altijd vuil. Zodra de KNVB dat in gaat zien, dan weet ze ook hoe je er weer het voetbal van maakt, dat het respect ook van een niet-voetballiefhebber verdient. Misschien, ga zelfs ik het dan leuk vinden, maar al het gedoe er omheen dat zo vaak de boventoon voert, daar voel mij niet bij thuis en daar wil ik ook niet bij horen.
Linkse clubs zijn vaak waar ze anderen van beschuldigen, ipv waar ze zelf zeggen voor te staan.
Iemand uitschelden omdat deze iets fout doet moet kunnen, zeker als het om voetbal gaat. Het is niet voor niets de belangrijkste bijzaak ter wereld. Het gaat om passie, strijd, inzet, techniek, uithoudingsvermogen, incasseringsvermogen, inzicht, strategie, fair play, en meer of minder fanatiek aanhangerschap. Racisme en xenofobie komen in vele vormen. Eigenlijk zien we er weinig van in Nederland. Iedereen wordt opgevoed in het besef dat het stom is. Er zijn mensen die denken dat door de strijd tegen xenofobie en racisem aan te gaan ze iets kunnen bereiken. Het is goed mogeljk dat men juist het tegendeel bereikt. Door altijd maar op de splinter in het oog van witte mannen te zitten hakken. Daarbij komt dat het de identitaire groepsdenkers vaak te doen is om een platform. Want zo kunnen ze de subsidies verantwoorden die hun richting worden opgestuurd. Voetbal is natuurlijk een geweldig platform om het racisme narratief uit te venten. Volgens mij zijn we er nu tien jaar mee bezig. Heel erg is het allemaal niet, een enkele uitzondering daargelaten. Let wel, ik spreek over Nederland, niet over Italie e.d. Overigens zou je van bepaalde verschijnselen wel een beetje racistisch worden. Als je ziet dat zowat het hele vrouwenelftal van Frankrijk zwart is en nogal hard erin gaat. Natuurlijk staat het Frankrijk vrij om de buitenwijken af te stropen op talent. Zoals het China ook vrij staat om dat met haar miljardenbevolking te doen. Een beetje vreemd is het wel.
Voetbal is racistisch. De zin verraadt al veel over de onderliggende motieven omdat de zin zelf al nooit kan kloppen. Wat je wel kunt zeggen is mensen betrokken bij het voetbal zijn racistisch. Een dergelijke zin kan logisch correct zijn.
Feit is dat voetbal voor veel allochtonen bij uitstek een sport is geweest om hogerop de sociale ladder te klimmen, om financieel onafhankelijk te worden, dus ook uit de achterstandswijken en dergelijke te komen. Met andere woorden, voor veel voetballers heeft het voetbal zeer emanciperend uitgepakt. Voetballen doe je tussen de witte kalklijnen, daar is waar het voetbal gebeurd, een oplettend oog ziet daar iets anders gebeuren dan racisme, die ziet het tegenovergestelde.
Buiten de witte kalklijnen ligt de situatie anders, maar besef goed dat het publiek veranderd is. Voetbal is voor iedereen, daar wil ik een kleine kanttekening bij maken. Van origine is voetbal een sport geweest voor de wat minder gepolijste medemens, arbeiders mensen uit de lagere regionen van de samenleving. Ik constateer twee dingen, voetballers binnen de kalklijnen leven in weelde, buiten de witte kalklijnen is het publiek meer voetbal is voor iedereen geworden. Maar ja, die ongepolijste jongens lopen er nog steeds rond. Zo zijn de jongens van Veronica inside, René van der Gijp en Johan Derksen mensen die vaak op de lange tenen van links gaan staan. Ze vertolken alleen wel waar het voetbal vandaan komt.
Zelf denk ik dat voetbal weer voor de gewone man moet worden. Wil links racisme uit het voetbal, dan zou ik zelf beginnen door het weigeren tegen een land te voetballen als Iran, want dat is pas racistisch.
Dit zeg ik al tijden. Je mag iemand op de tribune de kanker wensen of iemands moeder een hoer noemen. Maar o wee als je iemand probeert te kwetsen met zijn kleur.
Het is inderdaad een strategie van links om op deze manier meer stemmen te winnen maar tegelijkertijd mensen in de slachtofferrol te drukken. De zogenaamde good mensen vullen op deze manier alleen maar hun eigen zakken en cultiveren hun machtspositie. In Amerika wordt dit ook toegepast. Candace Owens (zelf een donker gekleurde dame) spreekt zich hier veelvuldig over uit en probeert mensen (vooral Afro Amerikaanse) wakker te schudden voor deze framing.
Wij zitten in een spagaat van idioterie wat betreft dit soort uitspraken over racisme. Een mooie uitspraak aan het adres van dit soort mensen zegt: Het is beter om met een slim persoon over iets doms te praten dan met een dwaas over iets slims(Jan Werich).