Mythes over uitslag Amerikaanse presidentsverkiezingen
Voor veel Nederlanders, ondergetekende incluis, is het verkiezingscircus in Amerika altijd een vrij absurd fenomeen. Het rondreizende circus, miljardencampagnes, moddergooien en de overdaad aan aandacht in de media. Niemand kan er omheen en elke dag lijkt een bepaald thema of schandaaltje te bevatten, waar het nieuws bovenop duikt en in talkshows over wordt gedebatteerd.
Aan het eind van de rit krijg je bijna zelf het gevoel te mogen stemmen. En het absurde is, is dat het eventueel nog had gekund ook, maar daarover later meer.
Kiesmannen
Eerst even wat verkiezingsgerelateerde zaken, die al dan niet onderwerp van debat zijn geworden. Uiteraard staat het systeem met de kiesmannen nu ter discussie, tenminste, van Democratische zijde wordt er nu een punt van gemaakt, omdat Hillary Clinton de popular vote zou hebben behaald. En daarmee volgens hen eigenlijk de winnaar had moeten zijn.
Die redenatie zou een bizarre consequentie hebben. Het zou effectief de staten in de Rust Belt” buitenspel zetten. In tegenstelling tot de democraten, zou ik er eerder voor pleiten dat Nederland eenzelfde systeem zou moeten adopteren, omdat nu eenmaal niet elke provincie dezelfde belangen heeft. Of het dan ook winner takes all moet zijn of dat minder dicht bevolkte provincies een relatief hoger gewicht moeten krijgen in de schaal, is een debat dat later gevoerd kan worden. Het punt is dat de spelregels omtrent de verkiezingen in Amerika eigenlijk vrij logisch zijn. Van een wijziging zou het juist eerder oneerlijker worden.
Black vote
Een tweede narratief dat de media haalde, was het verhaal dat de zwarte gemeenschap zou worden achtergesteld. “Stemmen is racistisch”, hoorde ik zelfs mensen beweren. De redenatie erachter was dat disproportioneel veel zwarte mensen in de gevangenis zitten en zwarte gevangenen vaker het stemrecht werd ontnomen dan de blanke gevangene. Voter disfranchisement, het ontnemen van stemrecht, bestaat inderdaad, maar de toepassing is lang niet in heel Amerika gelijk.
Ontnemen stemrecht
In twee staten, Maine en Vermont, mogen zowel gedetineerden als mensen in voorlopige vrijlating stemmen. Twintig staten ontnemen gedetineerden het stemrecht in het geval van een geweldsdelict, maar deze rechten krijgen ze terug als de gehele straf is uitgezeten. In dertien staten mogen enkel gedetineerden niet stemmen. Vijf staten staan toe dat mensen met een voorwaardelijke straf wel mogen stemmen, maar gedetineerden en mensen in voorlopige vrijlating niet. Acht staten staan onder voorwaarde toe dat gedetineerden stemrecht terugkrijgen na het uitzitten van een straf. Dat varieert van een bepaalde periode van ontzegging tot zelf actie moeten ondernemen om de rechten terug te krijgen. Twee staten, Florida en Virginia, ontnemen misdadigers permanent het stemrecht. Naast een geweldsdelict is ook stemfraude een grond om iemand het stemrecht te ontnemen.
Zwart-Wit?
De discussie kan derhalve helemaal niet zo raciaal zwart-wit zijn als nu gevoerd wordt. Het kan evengoed iets zeggen over het verschil in de aard van de gepleegde misdrijven. Ook kan het 3 strikes, you’re out-beleid wellicht van invloed zijn, want in 20 staten krijgen veelplegers bij de derde overtreding een zwaardere sanctie opgelegd. En aangezien in veel staten gedetineerden niet mogen stemmen, betekent langere detentie een langere periode zonder stemrecht. In het geval van levenslang zelfs levenslang. De gevallen waar een blank iemand met een geweldsdelict wegkomt of een lagere straf krijgt, waar iemand met een kleurtje wel bestraft wordt of een zwaardere straf krijgt, zijn in theorie ongetwijfeld van invloed op de verkiezingsuitslag. Maar zou dat dan werkelijk zo doorslaggevend kunnen zijn als werd beweerd?
Als ik al van sommige progressieven lees dat ze het liefst the basket of deplorables het stemrecht zouden ontnemen, maar ze dan tevens pleiten voor bijvoorbeeld stemrecht voor verkrachters, terwijl ze ook nog eens strijden tegen rape-culture, is dat op alle fronten zo tegenstrijdig, dat het lijkt of het ze eigenlijk alleen om stemmen te doen is. Maar ik kan het mis hebben.
Minderheden
Een derde issue dat de media haalde, was dat het electorale systeem expres te moeilijk zou zijn ingericht voor minderheden, zoals de zwarte gemeenschap. Dit werd vooral verkondigd door democraten. Een kleine rondje voxpoppen onder progressieve studenten en onder de populatie van Harlem, deed dit verhaal echter al verkruimelen. De bevolking in Harlem vond het zelfs enigszins racistisch dat er überhaupt werd gesuggereerd dat ze daar vanwege een kleurtje minder capabel zouden zijn om een identiteitsbewijs of voter-id te bemachtigen.
Illegale immigranten
En dan nu het vierde punt, hetgeen de alternatieve media haalde, maar de mainstream media niet of nauwelijks. Obama zei dat illegale immigranten, die zouden stemmen, “niet hoefden te vrezen voor repercussies”. Dit was zo’n dermate vreemde uitspraak, dat ik het wonderlijk vond dat het niet breed uitgemeten in de media terecht kwam.
Nu zou je domweg cynisch kunnen stellen dat, als een illegaal iets illegaals doet, zoals illegaal stemmen, het ergste dat de illegaal kan overkomen een gedwongen uitzetting is. Iets dat hen sowieso altijd al boven het hoofd hangt, zeker nu met Trump als President. Dus ja, wat dat betreft hebben ze dan inderdaad weinig te vrezen. Maar zo cynisch ben ik niet.
Identificatie
Ik werd voornamelijk nieuwsgierig OF het daadwerkelijk mogelijk is dat illegalen kunnen stemmen en het absurde is dat het inderdaad kan. En het in een aantal staten zelfs probleemloos gaat, omdat een stem uitbrengen daar mogelijk is zonder een identificatiebewijs te overhandigen. Zoiets is in Nederland volkomen ondenkbaar.
Voorwaarden voor iemand om in de grijze staten een stem uit te mogen brengen zijn er praktisch niet. En in de staten waar er een “niet-strikt” beleid wordt gevoerd is het soms genoeg om twee mensen van het stembureau te kennen. Of bijvoorbeeld een bankafschrift. Ik ben geen expert, maar zou zeggen dat zoiets enorm stemfraudegevoelig is. Iets wat Obama ook impliceerde met zijn uitspraak. En zelfs illegalen leek aan te moedigen.
Dit roept vragen op. Heeft Hillary bijvoorbeeld wel daadwerkelijk de popular vote gewonnen? Of was ze de kandidaat van de illegalen? En hoeveel mensen, die eigenlijk het stemrecht kwijt zijn, hebben er toch een uit kunnen brengen?
Californië
Vergelijk de verkiezingsuitslagen met de wetgeving omtrent identificatieplicht en oordeel zelf. Let daarbij bijvoorbeeld op een staat als Californië, waar Hillary met ruim 3 miljoen stemmen voorsprong won. En wellicht is dan ook de vraag waarom de politiemacht in Los Angeles al meer dan tien jaar, dus ook onder Obama, zegt te “weigeren mee te werken aan deportaties onder Trump”, dan ook wel enigszins verklaarbaar.
Speculeren over de implicaties laat ik verder graag aan de lezer.
Over de verschillende stemregels in de Amerikaanse staten is hier meer te vinden.
===============================================================
Foto: Welcome to the 2016 New Hampshire Primary by Donkey Hotey is licensed under CC BY 2.0
===============================================================
Over de auteur
- Emigrant, huisvader en microblogger. Met soms wat macro.
Recent gepubliceerd
Feminisme23 maart 2017Feministisch Gender Gap riedeltje klopt niet
Feminisme14 maart 2017Deugende feministische en inclusieve stem-adviezen
Cultuur21 februari 2017Baudets ijle herwaardering van het christendom
Feminisme5 februari 2017Onwil tot integratie leidt tot gelijkheidsdwang