Vijf jaar na “Charlie Hebdo” is satire over de islam nog steeds taboe
Kritiek op de islam blijft gevaarlijk
Titelfoto: #JeSuisCharlie / Hommage à Charlie Hebdo 07.01.2015 door Brigitte Djajasasmita, gepubliceerd onder CC BY-NC-ND 2.0.
De wereld was geschokt na de brute moordaanslag in januari 2015 door extremistische moslims op redactieleden van het Franse satirische magazine Charlie Hebdo. Hoe staat het nu, ruim vijf jaar later, met de vrijheid van meningsuiting en de ruimte voor satire over de islam? Niet veel beter, stelt Sonja Dahlmans, omdat er vaak geen onderscheid wordt gemaakt tussen ‘de islam’ en ‘moslims’. Elk kritisch geluid krijgt direct het etiket racistisch of islamofoob opgeplakt.
Vandaag begint de rechtszaak tegen de overgebleven betrokkenen van de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo in januari 2015. De daders, Saïd en Chérif Kouachi, die tien redactieleden, een politieman en een onderhoudsmedewerker vermoordden, kwamen zelf ook om. Al Qaida eiste de aanslag op. Deze islamitisch-terroristische groep was ook verantwoordelijk voor de aanslag op elf september 2001 op de Twin Towers in New York, het Pentagon in Washington D.C. en een vliegtuig stortte neer bij Shanksville, Pennsylvania.
Bij de aanslagen vielen in enkele dagen tijd zeventien doden. De broers Saïd en Cherif Kouachi brachten op 7 januari 2015 twaalf mensen om het leven bij het satirische tijdschrift Charlie Hebdo. https://t.co/82UUrPWoJV
— De Telegraaf (@telegraaf) September 2, 2020
#JeSuisCharlie
Onlangs konden wij steun voor BLM tonen door een zwart blokje op Facebook te posten, destijds konden we zeggen dat wij ‘Charlie’ waren op sociale media. Men deed dit en masse; wanneer de emoties na zulke grove daden geaccepteerd zijn, mag je je geschokt tonen. Daarnaast is het vooral gebruikelijk geworden te downplayen wat er gebeurt. ‘Niets met de islam te maken’ en ‘verwarde mannen’ is het mantra van de media geweest sinds de aanslagen op de Twin Towers. De toenmalige president George W. Bush zei na 9/11: “The face of terror is not the true faith of Islam. That’s not what Islam is all about. Islam is peace. These terrorists don’t represent peace. They represent evil and war.”
Religie van de vrede
Uit bovenstaand citaat van Bush blijkt dat de toenmalige president van de VS bij het woord vrede denkt aan de afwezigheid van oorlog en dat terreur niets met de islam te maken heeft. Dat is vreemd wanneer je de islamitische bronteksten kent. Nergens in de Koran staat dat de islam de religie van de vrede is. Deze claim werd ook niet eerder dan in de twintigste eeuw gebruikt, niet door Bush Jr., maar in 1930 door Ishtiaq Husain Qureshi in zijn boek The Religion of Peace. En er is een hadith waarin Mohammed gezegd zou hebben: “I have been made victorious with terror (cast in the hearts of the enemy).” De Australische wetenschapper en pastor Durie schrijft dat afwezigheid van oorlog niet is wat binnen de islamitische context met vrede wordt bedoeld. Je bent veilig wanneer je je bekeert tot de islam, zo schrijft hij, en de jihad stopt.
Hoe harder de ene groep roept dat terroristische aanslagen ‘niets met de islam’ te maken hebben, hoe harder het geluid aan de andere kant wordt dat er niets deugt aan de islam. Dat is met name problematisch omdat wij in discussies geen onderscheid maken tussen de islam, een gedachtegoed, en moslims, de gelovige mensen. Kritiek op de islam wordt zo discriminatie, racisme of uitsluiting van moslims. Dit doodt elk gesprek, elke vraag over de islamitische bronteksten of het voorbeeld van Mohammed.
Hoe luider het ‘Alahu akbhar’ van terroristen klinkt, des te harder er geroepen wordt dat terrorisme niets met de islamitische religie van doen heeft of men het zwijgen ertoe doet. Dat brengt ons terug bij de aanslag op Charlie Hebdo waarbij de daders ook riepen dat de islamitische god de allergrootste is.
Afbeeldingen
Al eerder was het satirische blad doelwit van islamitische terreur toen er in 2011 een molotovcocktail naar binnen werd gegooid. Het blad had Mohammed afgebeeld en de westerse media, die de islam altijd beter kennen dan de volgelingen zelf, riepen dat dit de aanleiding was geweest voor de aanslag omdat je volgens de sharia geen afbeeldingen mag maken. Opmerkelijk is echter dat dit niet was wat de daders riepen en niet wat islamitische demonstranten op spandoeken schreven. Er staat op zo’n spandoek na de Mohammed-cartoons in een Deense krant (Jyllans Posten 2005) die Charlie Hebdo ook publiceerde: “Making fun of the prophet hurts all the Muslims. It’s not freedom of speech but it is racism.”
Charlie Hebdo bespotte het idee van de islam als ‘de eeuwige religie van de vrede’ na de aanslag in Barcelona in 2017 en werd hevig bekritiseerd omdat dit ‘islamofobie’ zou aanwakkeren. We waren ineens niet meer ‘Charlie,’ maar bekritiseerden het blad dat weigert te buigen voor terreur, ondanks alles. Voormalig minister en Frans parlementariër Stephane Le Foll vond dat het satirische blad dit niet had mogen doen omdat dit ‘extreem gevaarlijk’ was. Voor wie? Niet voor potentiële slachtoffers, nee, omdat: “When you’re a journalist you need to exercise restraint because making these associations can be used by other people,” he said.”
Satire
Journalisten moeten voorzichtig zijn: Charlie Hebdo is geen krant, maar een satirisch tijdschrift. Precies wat Charlie Hebdo aankaart in haar bijtende spotprenten, namelijk de vraag (die we moeten stellen, maar die nooit gesteld wordt) of de islam de religie van de vrede is, werd hen verweten. De redactie die de cartoon plaatste moest vooral geen islamofobe cartoons plaatsen nadat zij door islamitische terroristen zoveel collega’s verloren had twee jaar voor ‘Barcelona’. Dergelijke reacties draaien de rollen om en juist de mensen van Charlie Hebdo die oog-in-oog met deze harde realiteit stonden, tonen zich uit ander hout gesneden dan de zogenaamde vredebewaarders die zwijgen het beste antwoord lijken te vinden. Vandaag plaatsten zij opnieuw de cartoons waarin Mohammed werd afgebeeld.
Helden. Gisteren, een dag voor de rechtszaak over de aanslag, publiceerde Charlie Hebdo de Mohammed cartoon opnieuw. Want: Het Westen staat voor vrijheid. GEEF NOOIT TOE. https://t.co/Py5LD8QHwf
— Joost Niemoller (@JoostNiemoller) September 2, 2020
Dat is precies wat Durie beargumenteert over het zwijgen en de claim dat de islam de ‘religie van de vrede’ is: “In the long run this cannot be a fruitful strategy. It invites mockery…”
Kip of ei
Je zou dus kunnen stellen dat dit een kip-of-ei-kwestie is. Lokken cartoons die vragen of de islam de religie van de vrede is en de cartoonisten die dit moeten bekopen met extremistisch geweld dit uit? Of is juist het niet bespreekbaar maken van de onderliggende motivatie er debet aan dat men dan grijpt naar de spotprent om bloot te leggen welke mechanismen wij hebben ontwikkeld in de tegenwoordigheid van zoveel geweld dat niet mag worden geduid of benoemd?
Durie concludeert: “We do need to have a difficult conversation about Islam. This is only just beginning, and it will take a long time. The process will not be helped by the knee-jerk tendency of Western leaders to pop up after every tragedy trying to have the last word on Islam. This strategy has failed, and it is time to go deeper.”
Er werden sindsdien hele verhandelingen geschreven over of je satire wel ‘vrijheid van meningsuiting’ mag noemen en of het niet juist beter is niet hele bevolkingsgroepen ‘weg te zetten’ of te ‘stigmatiseren.’ Loubna, een Franse detailhandelaar, zegt: “It’s an attempt at denouncing Muslims, Charlie Hebdo … puts them all in one box.”
Islamofobie
De slachtoffers zijn niet de redactieleden die slachtoffer werden van terreur, nee, zij die de aanslag overleefden, worden beschuldigd van ‘islamofobie’. Bovenstaand citaat pretendeert ook nog dat anderen weten welke intenties de redactie heeft en vult die voor hen in. Een ander woorden of motieven in de mond leggen en het daar vervolgens mee oneens zijn, is een drogreden. Een hele vileine. Maar de vraag wat de islam te maken heeft met tal van terreuraanslagen sinds 9/11 en waarom zovelen zich hierdoor geïnspireerd voelen, wordt nimmer gesteld.
Deze gedachtegang komt voort uit het idee dat wij, zoals ik hierboven schreef, geen onderscheid maken tussen het gedachtegoed en de gelovige moslims. Daarom is islamkritiek gelijk aan stigmatiseren van moslims geworden. De bedoeling van satire is nu juist mensen een spiegel voor te houden. De redactie beschuldigen is een staaltje blaming the victim waar je ‘u’ tegen zegt. Hen vragen zichzelf te censureren omdat anders eventueel moslims slachtoffer zouden kunnen worden van ‘anderen’, is de rollen omdraaien tot we scheel zien. In ons land heet dit ‘Wilders niet in de kaart willen spelen’.
Zo ziet agendasetting er dus uit:
Naar aanleiding v/h proces tegen de moslimterroristen die de #jihad uitvoerden op #CharlieHebdo, leggen mainstream media de focus op… 'rechts-extremisme' (wat grotendeel een reactie is op het beleid van massa-immigratie en islamisering).
— Sam van Rooy 🖤💛 (@SamvanRooy1) September 2, 2020
Verantwoordelijkheid
De discussie of er een limiet is aan de vrijheid van meningsuiting is niet de kern van het probleem. Het is maar de vraag of de redactie van Charlie Hebdo van mening is dat de islam niet de religie van de vrede is of dat Mohammed niet deugt. Zij hebben simpelweg een cartoon gepubliceerd die prikkelt en vragen oproept, omdat dat nu precies is wat satire beoogt. Door de tekenaars van Charlie Hebdo journalisten te noemen en hen op hun ‘journalistieke’ verantwoordelijkheid te wijzen, wordt de verantwoordelijkheid daar gelegd waar hij niet hoort. En de echte journalisten in de main stream media doen er het zwijgen toe, wat nu net precies de aanleiding was voor de cartoonisten om deze tekeningen te publiceren. Kan het nog gekker?
Taboe
De kwestie is dat wij niet willen praten over de islam. Dat willen westerse leiders niet, die bang zijn voor onrust en nog meer aanslagen. En precies dat willen extremistische moslims ook vermijden. Juist daarom is het van essentieel belang dat we het wél doen en precies daar is men bang voor. Bang zijn alle ‘islam is vrede’-roepers dat het misschien niet zo is.
Terwijl een grote groep moslims de #NotInMyName gebruikten en een islamitische agent (Ahmed Merabet) de redactie van Charlie Hebdo beschermde en dit met zijn leven moest bekopen, willen wij niet over de islam praten. Omdat wij diep van binnen niet geloven wat we preken, zwijgen wij. Omdat wij alle moslims een-op-een associëren met de hele islam, mag je extremistische moslims niet bekritiseren. Angst is een hele slechte raadgever en bevordert juist terreur, want terroristen zien dat het werkt. Ik verwijs naar de hadith hierboven waarin staat angst in de harten van mensen te willen zaaien om zo te overwinnen.
Interreligieus debat
De gevoelens van moslims moeten gespaard worden en bovendien zou satire het ‘interreligieuze debat’ verstoren. Maar er zijn genoeg moslims die helemaal niet vinden dat aanslagen gerechtvaardigd zijn en die niet zulke lange tenen hebben. Het zijn juist de extremisten die claimen namens alle moslims te spreken en zo hun wil proberen op te leggen aan iedereen. Bovendien: wanneer elke keer aanslagen volgen wanneer iemand de islam of Mohammed beledigt of zou hebben beledigd, stelt het interreligieuze debat inhoudelijk niet zoveel voor.
Het gapende gat tussen mensen waarover men spreekt (zie link hierboven) wordt niet verkleind door van anderen te eisen dat zij niet op negatieve wijze ‘de profeten’ (lees: Mohammed) afdrukken. Of wanneer geëist wordt gevoelens van moslims te ontzien. Dit veroorzaakt juist constante angst en terreur, bittere werkelijkheid voor velen in islamitische landen zoals Saudi-Arabië , Maleisië , Syrië, India en veel andere landen.
Dat is ons voorland wanneer wij toegeven aan terreur of de dreiging ervan, aan de willekeurige interpretatie van wat wel of niet beledigend of godslasterlijk is. Dan wachten ons ook de grote mobs die de rechtsstaat wel een handje willen helpen door het heft in eigen hand te nemen, zoals we zien in genoemde landen. Aangewakkerd door geestelijken die respect eisen zonder wederkerigheid en doen alsof geweld of de dreiging ermee de enige remedie is tegen kritiek. Precies dát leggen de spotprenten van Charlie Hebdo en de reacties erop bloot. Daarom: Je suis Charlie.
Over de auteur
Dit onderwerp kunnen we heel makkelijk analyseren.
De islam is een totalitaire ideologie. De islam kent zijn eigen wetten , eigen financiële systeem en eigen strafrecht. De islam erkent geen andere rechtstaten en of democratieën.
Praten over groepen binnen de islam of de gematigde islam of gematigde salafisten is derhalve complete onzin. Elke aanhanger van de islam leert hetzelfde.
Een beeltenis van de profeet is verboden. Een cynische tekst is verboden. Kritiek op de ideologie is verboden.
Wat mij het meeste zorgen baart is dat nagenoeg de gehele migratiestroom bestaat uit islamieten die vluchten voor zogenaamd een beter leven maar aangekomen in het beloofde land van gratis geld de mensen aldaar hun ideologie opleggen. Iedereen moet zich aanpassen aan de ideologie en de gasten worden heersers in hun gastland
Dat de politiek het zover heeft laten komen is mij een raadsel en je zou verwachten dat clubjes zoals GL, PVDA , CDA en VVD zich zouden doodschamen maar ze gaan schaamteloos door met de omvolking.
Wat mij het meest verontrust is dat de islam en de islamisering zozeer omringd zijn met een Groot Zwijgen, dat het duidelijk maken van de ware aard van de islam totaal taboe is, en dat alle criminaliteit en terreur die voortkomt uit de islam, en dat ook alle andere negatieve effecten van de islam (verarming, verachterlijking), zozeer verzwegen worden. Althans, in de grote media, in de politiek, op de universiteiten, in filosofische cafe’s, enzovoort, zal je nooit iets in kritische trant over de islam horen. Enkel op internet, op bepaalde websites, in sociale media, laten we zeggen de samizdat van de huidige islamwegkijkdictatuur, zijn kritische geluiden te vernemen, en het is de vraag hoe lang dat nog stand houdt. De islam brengt de onderwerpings- en vernietigingsoorlog tegen alle niet-islam. Dat gaat al eeuwen zo, en dat zullen we nu ook steeds meer gaan meemaken. En het is een bepaald groot deel van de westerse cultuur die dit bewerkstelligt, faciliteert, organiseert, dat dit werkelijkheid gaat worden. Het gaat radicaal in tegen enorm veel wetgeving, missiestatements, beginselverklaringen en taakomschrijvingen, die bestuurders verplicht de veiligheid en het welzijn na te streven van de samenlevingen die zij vertegenwoordigen.
Hans Teeuwen merkte terecht op dat in een vrije samenleving je jezelf een schild dient te ontwikkelen jegens kwetsingen. In een samenleving van vrije meningsuiting ligt de verantwoordelijkheid bij de hoorder en niet bij de spreker. Dat dit niet makkelijk is heb ik in mijn leven lange tijd aan den lijve ondervonden, maar wat ik uiteindelijk niet wil is dat wat de ander zegt mijn gedrag bepaald. Gevolg is dat ik mijzelf weerbaar maak. Het ressentiment redeneert andersom, de ander moet veranderen. Ik weet niet of de schrijfster nieuws leest, dit probleem reikt al lang niet meer tot de islam alleen. Adele in Jamaica bikini kan ook al niet meer. Deze gekte houdt niet meer op als rechts geen helder standpunt inneemt in de strijd om het bestaan van de betenis.
Inderdaad, maar moslims zullen hier nooit in mee gaan. Want het staat niet in de koran, niet in de hadith,niet in de sira. Heeft dus geen betekenis voor hen.
precies , daar zit het grote probleem. De democratie wordt niet erkent
Het geweld in de islam, heeft er wereldwijd voor gezorgd dat veel moslims naar het christendom werden gedreven. Alleen wordt dat niet openbaar gemaakt want ex-moslims zijn hun leven niet meer zeker. Eerwraak, besnijdenis, kindermisbruik, vrouwenonderdrukking: allemaal elementen van deze ideologie.
Deze ideologie mag niet in nederland gaan heersen.
Islam betekent overgave (aan god) en deze overgave levert vrede op voor de gelovige, en juist geen vrede voor de ongelovige, want in de koran staat uitdrukkelijk dat alleen allah regeert en beslist. De moslims hebben als opdracht deze heerschappij van allah over de hele wereld te verspreiden en de niet-moslims onder moslim bestuur te brengen en eventueel ook te bekeren.
Hieruit volgt dat sharia geldt voor de hele wereld. Dus ook voor niet-moslims. Niet-moslims worden in de moslimwereld alleen geduld voor zover dat niet botst met de sharia.
Dit is een groot verschil met de seculiere wereld van Europa. We hebben te maken met twee rechtssystemen die elkaar uitsluiten: islam = geloof = recht (sharia, fiq) = staat.
Europa = seculier (christendom kent de tweezwaardenleer).
In Europa geldt het recht alleen voor de staat die dat recht heeft bepaald en eventueel staten die verdragspartners zijn.
Uit dit verschil van rechtsopvatting volgt ook dat moslims zich alleen onderwerpen aan het recht van een Europees land voor zover dat niet botst met sharia. In Nederland zijn honderden moslims getrouwd alleen volgens islamitisch recht, niet voor Nederlands recht, want dat betekent niets voor hen.
Islamofobie is dan ook een zinloos concept, omdat het niets verandert in de relaties tussen moslims en niet-moslims. Het zal niet opleveren dat moslims zich meer aanpassen. Voor moslims is islamofobie alleen een middel om westerlingen respect voor islam in te geven.
Inderdaad André, zo’n 60 jaar geleden is de Westerse wereld, waaronder Nederland akkoord gegaan met de toestroom van gastarbeiders uit moslimlanden.
En daarna is door de invloed van Linkse partijen, de vertroetel cultuur ontstaan.
En weet je, nog een paar rukjes en de Westerse wereld is omvolkt en dat is zonder een volksopstand, nooit meer terug te draaien.
Veel belangrijke posten, zijn door toedoen van Links, al ingevuld door bedoelde groep en daar zit de angel.
Hartelijk dank voor dit geweldige artikel.
Ik ben van de 20e eeuw. Ik ben groot gekomen in een maatschappij waar harde satire nog op de tv gepresenteerd werd en het woord fake nieuws nog niet bestond, evenmin als de NPO, dus nog een eenheidsworst, maar concurrerende omroepverenigingen.
En natuurlijk kwamen daar mensen tegen in opstand, die daar niet tegen konden, waaronder zeker ook flink wat religieuze mensen.
Maar bij mijn weten werd daar toen nooit iemand voor vermoord.
Het werd verbaal afgehandeld in de toen nog kritische pers, tot en met Kamer vragen toe. Maar ook binnen het gezin en op het werk etc leverde het gespreksstof op, terwijl het nu “not done” is om bijv over de Islam kritisch te spreken.
Ik heb plezier om de satirische programma’s op tv gehad en was het vaak gloeiend eens. Soms ook was ik beledigd. Maar ik heb geleerd daar mee om te gaan en ben er trots op geworden.
Momenteel zie ik dat voor de simpelste humor, bijv het carnavals coronalied, al een rechtzaak afgedwongen wordt, omdat het OM er terecht, niks mee wil.
Humor is volledig taboe aan het worden. Dat is gevaarlijk, want humor en satire zijn wél een gezonde uitlaatklep en een signaal.
Humor en satire zijn tevens onderdeel van het grote goed dat Vrijheid van Spreken en -Meninsuiting heet. Dat moet je koesteren!
Dank u heel hartelijk voor uw mooie commentaar.
Umberto Eco heeft in zijn boek “Naam van de roos” prachtig beschreven de afschuw van de kerk in de middeleeuwen voor satire en humor. De Goddelijke komedie van Dante was verboden en het lezen daarvan moest met de dood bekocht worden. In die fase bevind zich de islam van vandaag. De Europese christenen hoopten op het ontstaan van een Europese islam zoals heer Buma eens vertelde voordat ie de politiek Den Haag verliet maar dat idee was wel erg naïef en grenzend met domheid. Wij leven officieel in een land waar scheiding tussen kerk en staat geldt maar met de komst van de islam is dit bedenkelijk geworden en eigenlijk niet meer waar. Onze politiek schikt zich naar de wensen van de islam en laat de samenleving voor opdraaien. Dictaturen houden niet van satire en wij lijken die weg op te gaan.
Ik ben opgegroeid met Farce Majeur, Frater Fenantius, De lachende Kerk, Monthy Python, Neerlands Hoop, Spitting Image, Yoep, Freek, Kan, De Rooie Haan, enzovoort. Alles wat maar enigszins de pretentie had van Heilig Huisje werd smakelijk en uitgebreid te kakken gezet. Voor een publiek dat over de grond rolde van het lachen. Maar tegenwoordig…? Het is net of Nederland bezig is een kruising te worden van de DDR en Pakistan. Men is bang, bevreesd, censuur, zelfcensuur. Je moet opletten met wat je zegt, want voordat je het weet ben je ‘Racist!!’ Zomaar ineens, out of the blue. Of raak je vrienden kwijt. Ervaar je ineens een soort van ‘sociale dood’. Krijg je geen opdrachten meer. Raak je je baan kwijt. Kan je verdere carriere wel vergeten. Enzovoort. Het is een heel enge tijd waarin we leven. Voor een moment was er de totale vrijheid. Kon alles. Bijna alles. Maar plotseling kantelde er iets. En werden we geacht een haatideologie te omhelzen als culturele verrijking. En ben je racist als je daar niet aan meedoet.
Er is heel veel uit te leggen over de islam en volgens mij is het onderzoek van de islam al zover gevorderd, dat er eigenlijk niets anders van overblijft dan dat het een vorm van georganiseerde misdaad is die bedacht is voor de rechtvaardiging van roof, moord en slavernij en die daarvoor de religiositeit van mensen misbruikt door zich te vermommen als religie . Men komt er op uit bijvoorbeeld dat de islamitische god een heel andere is dan de joods-christelijke (Robert Reilly), dat de koran meer jodenhaat bevat dan Mein Kampf (Bill Warner), dat Mohammed waarschijnlijk nooit bestaan heeft (Robert Spencer), dat de tekst van de koran pas enkele eeuwen na de vermeende ontvanger ervan z’n definitieve vorm kreeg (Jay Smith), dat het multicultisprookje van Zuid-Spanje een mythe is (Dario Morera Fernandes), dat de islam vele kenmerken toont van fascisme (Hamed Abdel Samad), dat de islam vele kenmerken toont van totalitarisme (David Suurland), dat de islam een uiterst gewelddadig en expansief mechanisme is (Julian Flynn), dat ISIS precies voorleeft waar islam toe beveelt (Zineb el Rhazoui), enzovoort. De kritische blik wordt door vooral Links gedemoniseerd, en omdat Links zo’n grote invloed heeft op zo grote delen van de westerse wereld (o.a. politiek, kranten, radio, tv, universiteiten, koningshuizen) ziet het er naar uit dat tegenin een vloed aan allah akbar terreur nog lange tijd volgehouden zal worden dat de islam een religie van de vrede is. Het geeft de huidige cultuur een uitermate orwelliaans karakter. Dat als je weer eens allah akber doodgestoken, doodgeschoten, verkrachte, uiteengereten, onthoofde of anderszins verwoeste mensenlevens ziet, dat je dan geacht wordt te denken dat het allemaal niets te maken heeft met de religie van de vrede.
U volgt precies dezelfde wetenschappers op dit gebied als ik. Van Jay Smith heb ik een jaar lang les mogen hebben.
Jay Smith lijkt mij heel verontrustend voor de, laten we zeggen, denkende moslim, want, inzichten verwerkend van geleerden achter hem, wordt heel de koran-mythe door hem gedeconstrueerd en gehistoriseerd. Interessant om bij het bovengenoemde rijtje nog te noemen zijn bijvoorbeeld: Douglas Murray, Thilo Sarrazin en Michael Ley (over de catastrofale effecten van de massa-import van islam), Apostate Prophet en Abdullah Sameer (islamkritiek van ex-moslims), Carl Coldberg (lezing ‘the logic of islam’), Christian Zeitz (ISIS=islam), Daniel Johnson en Anne-Marie Waters (lezingen in Oxford), Daniel Pipes, Gad Saad (interview met Hamed Abdel Samad), Gad Saad interview met Nicolai Sennels), Gavin Boby (advocaat tegen moskeebouw), Hans-Peter Raddatz (interview met Michael Sturzenberger), Ibn Warraq (filosoof), J.K. Sheindlin (forse islamkritiek), Machteld Zee (sharia in de UK), Melanie Phillips (the Left en Islam), Robert Spencer & Nicolai Sennels, Jan van de Beek (immigratie ondermijnt verzorgingsstaat), Pat Condell (felle kritiek op the Left en islam), Paul Cliteur (theoterrorisme), Peter Hammond (hoe meer moslims hoe meer terreur), Ruud Koopmans (onderzoek migratie), Sabatina James (ex-moslim over islam), Sami Aldeeb (de eventuele implosie van de islam), Srdja Trifkovic (marxisme en islam), Tom Holland (oorsprong islam). Graag zie ik artikelen van u. U bent een van die helden als van hierboven.
Het is goedbeschouwd best simpel. Wat je er ook van vindt, vergelijk nu eens de kampioenen van de drie grote religies. Boeddhisme, Christenheid en Islam.
Boeddha, Jezus en Mohammed. Waar de twee eersten naastenliefde propageerden onderscheidt Mohammed zich als een kil, berekenend, wraakzuchtig, haatdragend, jaloers, en bovenal oorlogszuchtig individu. Pedofiel, ook nog eens. Nota bene het hoogst haalbare volgens de Islamitische doctrine. Klaar ben je er mee. Kan dus niets goeds uit komen. Lees de Sira of de Hadith eens. Echt, doen en huiver.
Ondanks de opschrift op de T-shirt zijn wij niet allemaal Charlie. De Europese Charlie knielt al jaren voor de islam. Niemand durft een grapje te maken of bedenkingen over de islam uit te spreken. Wel worden nog steeds christenen vermoord of hun kerken in brand gestoken. De dader wordt niet eens meer genoemd want over de moslims alleen het goede. Discussie bestaat niet meer die is dood. Precies
zoals het bij de islam hoort. Het Westen heeft zich onderdanig aangepast aan de wetten van de islam en laat zich bezetten door steeds nieuwe slachtoffers te importeren. Mensen die ons eigenlijk niet moeten. Ik scheer nu iedereen over een kam, dat klopt. Want het zijn de nieuwelingen die hun interne strijd moeten strijden en de misdadigers isoleren. Helaas kennen zij nog meer dan wij een
zwijgende meerderheid die bovendien door godsdienst totaal beheerst wordt. Wij omdat wij het “nog goed hebben” en zij omdat zij mee moeten doen onder de “straffe van Allah”.
Kritiek op de islam is automatisch kritiek op de jihadist Mohammed. De islamitische teksten (koran, sira, hadith) gaan vrijwel uitsluitend over hem. Er zit geen jihad bij de Mohammed van de Mekkaanse koran, veel jihad in Mohammed van de Medinensische Kkoran, maar vooral ook veel in zijn biografie (sira), en aardig wat jihad in de overleveringen (hadith). Uitroeiing van alle niet-moslims is het doel (koran 2:193. lees ook hadith Muslim 001:0031). De islamitische teksten beschrijven voor iets meer dan de helft hoe slecht niet-moslims zijn. Daardoor is de islam voor meer dan de helft politiek. De rest doet, voor ons, niet ter zake. Gevolg is o.a. dat de sharia, de ‘superieure’ islamitische wetgeving, zeer ongelijk is voor moslims en niet-moslims. We zouden kunnen concuderen dat Mohammed een verwarde persoon is. Immers gedurende 13 jaar is hij vreedzaam en religieus, en dan wordt hij plotseling een jihadistische krijgsheer. Verwarrend, niet echt. Dit is waar allah’s voluntarisme om de hoek komt kijken: hij doet wat hij wil, wie kan zeggen dat hij, als almachtige, dat niet kan? Hij vervangt het oude (vreedzame, religieuze prediking) gewoon door iets beters (jihadisme). Dit beginsel heet abrogatie. Dat betere is alleen niet langer vreedzaam. de Mekkaanse Mohammed is, althans volgens islamitische geleerden, niet langer navolgenswaardig. Hij is vervangen door de Medinensische jihadist Mohammed. Het is deze Mohammed die de politico-militaire islam vorm heeft gegeven. Door het abrogatiebeginsel mag je stellen dat deze vorm zelfs ruim meer dan de helft van de islamtische teksten beslaat. Het is wat terreur, oorlog, bedrog en onderdrukking van niet-moslims rechtvaardigt.
Omdat het op zoveel weerstand stuit kan het verbranden van de koran beter vervangen worden door het verbranden van de meest gezaghebbende biografie van Mohammed, namelijk die door Ibn Ishaq samengesteld op basis van overleveringen van ruim een eeuw na de dood van Mohammed (de vroegste kopie dateert van oneveer 800 n.Chr.). Daaruit komt de jihadist het duidelijkst naar voren en wordt duidelijke hoe de jihadistische koranverzen het best kunnen worden uitgelegd. Het doel van het verbranden is het vragen van aandacht voor deze biografie en haar betekenis voor het juiste begrip van de islam. Hoe mooi kun je het hebben?
Een aardig punt is te beginnen is referentie 426 (of iets eerder 423) in Ibn Ishaq’s biografie, zie hier https://is.gd/jvhsS9 . Op dat punt waren er al wat rooftochten geweest, maar er had nog geen bloed gevloeid. Dat wordt voorgesteld als een dilemma. Bij de aanval zou bloed vloeien, en dat in de heilige maand, o jee. Maar gelukkig gaf Allah op het juiste moment toestemming, nee sterker, opdracht aan Mohammed en zijn roversbende. Dan weten we gelijk hoe iedereen er in staat. De bijbehorende koranverzen zijn 2:217-218. The rest is history (en toekomst als iedereen het maar laat lopen).
Ik ben er van overtuigd dat als de moslims de meerderheid krijgen in Europa dat onze Joods Christelijke cultuur verboden gaat worden en dat de moslims die er DAN zijn nog meer rigide gedrag zullen gaan vertonen. Men wil hier gewoon het gevaar niet zien van zo’n rigide, intolerante stroming.
De islam is als een diepgestoorde seriemoordenaar die evenwel door Links en EU met grote dwang de Europese wereld wordt ingeplant. Het geeft oorlog waarschijnlijk. En het zal de EU splijten. Of er komt revolutie, als in 1989. Interessant is het boek van Cees Freeke over Immigratie. Het gaat over de genocide die gaande is.
1 ding moet je ze nageven. Propaganda en branding van het product beheerst de Islam als de beste bij niet moslims.
Het is een beetje Coca Cola en Pepsi geworden.
India is geen islamitisch land.
Daar heeft u natuurlijk gelijk in, beste Koen. Dank voor uw reactie, houdt mij scherp. Ik bedoelde hiermee dat de mobs daar ook mensen beschuldigen van ‘blasfemie’ of beledigen van de islam en dat dit daar ook gevolgen heeft zoals blijkt uit de link. Ik had dat zorgvuldiger moeten formuleren.
Geen probleem en ja daar heeft u gelijk in. Ook in India zijn er van tijd islamitische mobs.
Citaat uit Wikipedia:” Islam is the second-largest religion in India,with 14.2% of the country’s population or approx. 172 million people identifying as adherents of Islam (2011 census). It makes India the country with the largest Muslim population outside Muslim-majority countries.”
172 miljoen zeer aanwezige moslims in een land lijkt me toch een enorme hoeveelheid.
Interessant!
[…] Vijf jaar na “Charlie Hebdo” is satire over de islam nog steeds taboe “Don’t mention islam!” […]