‘Progressieve’ taalmanipulatie vervormt de werkelijkheid
Zorgwekkende trend die bestreden moet worden
Foto: 
Taal is macht. Door het veranderen van de betekenis van woorden kun je anderen dwingen jouw realiteit te accepteren. Deze ideologische manipulatie is in veel woorden zichtbaar, zie bijvoorbeeld racisme, fascisme, vrouw, gelijkheid en mensenrechten. Ze ondermijnt de fundamenten van een vruchtbaar debat en schept slechts verwarring en onbegrip. We hebben behoefte aan een taal die informeert, verbindt en verrijkt, niet één die vervormt, verdeelt en verarmt, schrijft Roan A. Asselman.
In het politieke bedrijf is taal meer dan een communicatiemiddel; het is een cruciaal instrument om de publieke opinie te sturen en macht uit te oefenen.
Woordkeuze, framing, en de subtiele kunst van suggestie: in elke politieke hoek wordt aan taalkundige acrobatie gedaan. Deze tools zijn uiteraard niet nieuw, noch zijn ze uniek voor een specifieke ideologie, zelfs niet voor de politiek. Maar in recente jaren heeft er zich een zorgwekkende trend ontwikkeld, voornamelijk onder linkse politici en activisten, waarbij er ten behoeve van de progressieve agenda gemorreld wordt aan de definities van woorden en uitdrukkingen, gericht op de kern van het politieke debat.
Werkelijkheid
Het herdefiniëren van woorden verandert de manier waarop we over zaken denken en praten. Begrippen hebben een intrinsieke betekenis die bijdraagt aan een gedeelde realiteit. Door hun betekenis te veranderen, veranderen we die realiteit. Progressieve landgenoten begrijpen dit maar al te goed. Deze semantische evolutie wordt naar verluidt nagestreefd ter bevordering van “sociale rechtvaardigheid”, maar ondermijnt in feite de fundamenten van een vruchtbaar debat. Mensen spreken naast elkaar, soms over elkaar, maar niet langer met elkaar.
Verdedigers van het ordentelijke debat moeten deze ontwikkeling erkennen en tegengaan. Terwijl sommigen proberen de taal naar hun hand te zetten, moeten we vasthouden aan de betekenissen en interpretaties die ons een gemeenschappelijk referentiekader bieden. Taal is een rijk en gevarieerd instrument, een erfenis die niet lichtzinnig veranderd mag worden. Het behoud van de integriteit van taal als een instrument voor duidelijke en eerlijke communicatie, en niet als een wapen voor ideologische manipulatie, is één van de belangrijkste voorwaarden voor ons democratische experiment.
Diversiteit
Laten we tien voorbeelden onder de loep nemen.
1. Racisme. Oorspronkelijk stond racisme voor de verachtelijke opvatting dat een ras superieur is aan ander ras. Helaas wordt dit woord vandaag gedevalueerd door het te gebruiken als een passe-partout om elk verschil in uitkomsten tussen raciale groepen te veroordelen, ongeacht de oorzaak.
2. Gelijkheid. Tot niet zo gek lang geleden betekende gelijkheid “gelijkheid van rechten en kansen”, het (nobele) streven naar een speelveld waarin iedereen zijn of haar potentieel kan benutten. Progressieven kaapten dit begrip om hun nieuwste doctrine, die van de “gelijkheid van uitkomsten”, te promoten, een concept dat resulteert in de bevoorrechting van groepen ten koste van andere groepen.
3. Diversiteit. Ooit een term die een rijkdom aan achtergronden en perspectieven vierde, vandaag verworden tot een eis voor voorkeursbehandelingen die de waarde van individuele verdienste ondermijnt en mensen beoordeelt op basis van arbitraire, onveranderbare kenmerken (zoals “ras” en geslacht).
4. Vrouw. De term voor een volwassen persoon met XX-chromosomen werd ontworteld uit wetenschap en realiteit om ruimte te bieden aan ideologische constructies, die met geen van beide iets te maken hebben.
LEESTIP! Johanna Damen over de nieuwste tak aan de Woke-boom:
'Miss(?) Nederland 2023: mannen gaan voor'.
Vrouwen en meisjes moeten zich maar wegcijferen.#missnederland #woke #transgender https://t.co/aIMtiJlvXM"Een heleboel Nederlanders protesteren. Niet gehinderd door…
— OpinieZ.com (@OpiniezMagazine) July 15, 2023
5. Klimaatontkenning. Ooit een label voor mensen die de wetenschappelijke consensus – nu ja, consensus – over klimaatverandering betwisten, wordt heden gebruikt om elke kritiek op de klimaatrecepten van de Europese Unie te marginaliseren en te ridiculiseren.
6. Fascisme. Dit woord, dat ooit een specifieke totalitaire ideologie beschreef, wordt nu gebruikt voor de politieke Kaltstelling van landgenoten met conservatieve en nationalistische overtuigingen.
7. Mensenrechten. Oorspronkelijk een bescherming van fundamentele vrijheden, nu een vehikel voor het introduceren van nieuwe ‘rechten’, die vaak ten koste gaan van bestaande rechten en vrijheden.
8. Tolerantie. Ooit betekende dit respect voor verschillende meningen. Nu wordt het gebruikt om degenen die het niet eens zijn met de progressieve consensus het zwijgen op te leggen.
9. Sociale rechtvaardigheid. Een term, die ooit stond voor de bestrijding van onrechtvaardigheden, zoals armoede en discriminatie, wordt nu gebruikt als rookgordijn om traditionele waarden en normen te ontmantelen.
10. Complotdenker. Vroeger was dit een label voor iemand die deelnam aan geheime machinaties tegen het publieke belang. Nu wordt het gebruikt om degenen te belasteren die het wagen om vragen te stellen bij officiële narratieven.
De tendens om de betekenis van deze woorden te manipuleren – om ze te laden met een specifiek progressief wereldbeeld – toont een poging om niet alleen ons gesprek, maar ook onze gedachten te sturen. Onze taal, en daarmee onze vermogens om ideeën uit te wisselen en te debatteren, is gereduceerd tot een middel voor ideologische vooruitgang. Het resultaat is niet méér communicatie, maar minder; niet méér begrip, maar verwarring.
De barricades op
In de strijd tegen deze semantische verdraaiingen moeten conservatieven plaatsnemen op de barricade. Niet om te belemmeren, maar om te beschermen. Door mee te gaan in het begrippenkader van de progressieve sparringpartner, lijdt de conservatieve tegenstander zijn eerste nederlaag. Daarom is het cruciaal om te blijven staan voor de onvervalste betekenissen van onze woorden, en deze niet te laten gijzelen door ideologische herschrijvingen.
Het is waar dat we elkaar niet kunnen – of niet zouden mogen kunnen – voorschrijven welke woorden we gebruiken of welke betekenis we aan een bepaald woord hechten. Taal is inderdaad dynamisch en evolueert voortdurend. Echter, de evolutie van taal moet het resultaat zijn van organische veranderingen in samenleving en cultuur, en niet het resultaat van een bewuste manipulatie door een vocale minderheid die top-down haar agenda wenst op te leggen.
Tegengif
Laten we, in plaats van te zwichten voor de vervorming van taal, ons inzetten voor de oprechtheid en de authenticiteit van onze communicatie. We moeten opkomen voor de waarheid, voor helderheid in communicatie, en voor de vrijheid van gedachte die ons gezamenlijke debat mogelijk maakt; consistent, precies taalgebruik als tegengif voor de postmoderne uitholling van kennis en waarheid. Laat ons dus plaatsnemen op die barricade, onverschrokken en onverzettelijk, in naam van een taal die informeert, verbindt en verrijkt, niet één die vervormt, verdeelt en verarmt.
Over de auteur
-
Roan Asselman (°1996) is een Vlaamse, conservatieve jurist en voormalig zakenadvocaat. Hij is verbonden aan het Vlaamse nieuws- en opiniemagazine Doorbraak. Later dit jaar verschijnt van zijn hand “Amerika Ontrafeld. Over de cultuurstrijd die een natie verscheurt” (Doorbraak).
Roan woont samen met zijn echtgenote in het mooie, historische Leuven.
Recent gepubliceerd
Politiek Internationaal29 september 2023Een portret van Joe Biden in tien leugens
Politiek Internationaal16 augustus 2023All in the Family: de corruptie van de BV Biden
Cultuur6 augustus 2023Conservatisme gaat over meer dan conserveren
Cultuur21 juli 2023‘Progressieve’ taalmanipulatie vervormt de werkelijkheid
Prima verhandeling en mooi samengevat, dat wat bijna iedereen rechts van het midden opvalt en zich vooral aan ergert.
Het is mij tevens opgevallen en tegen gevallen hoe snel het woord “Blank” is veranderd en geaccepteerd voor “Wit”!
Niet alleen bij de NPO, maar een stevig deel van de bevolking, ook bij rechts Nederland, heeft weinig tot geen moeite met deze toch wel ingrijpende verandering.
Kennelijk lekker gemakkelijk, als je “Zwart” zegt, zeg je meteen maar “Wit”.
Toch zijn zowel zwarte als witte mensen erg zeldzaam.
ja, inderdaad, ook zo iets. Ik weiger categorisch om mezelf als ‘wit’ aan te duiden, want dat ben ik niet. Het was blanke huid en dat is het nog steeds. Wij hoeven onszelf niet anders aan te duiden omdat rare, hypocriete mensen dat willen.
Daarom moeten we ons blijven verzetten en gewoon de aloude term blank gebruiken. Daar is niets racistisch aan.
En blijven ageren, vooral in de eigen naaste omgeving (sneeuwbaleffect), tegen het semantische misbruik. Want dat is pas ’toxisch’.
Zwart en wit benoemen polariseert alleen maar nog meer en wekt het zwartwitdenken nog meer in de hand
“Wit zien”is zo ongeveer hetzelfde als “je ziek voelen”
Als witte mensen van vakantie terugkomen zien ze er soms bruiner uit als zwarte mensen. Snapt u het allemaal nog?
Bij OpinieZ gelukkig nog columnisten en lezers met gezond verstand. Weer een goed artikel.
Precies, het blijven van benoemen van Zwart en Wit als huidskleur ga je in je rede ook zwart-wit denken. Terwijl, zich linksnoemende, de LHBT-etc. gemeenschap elk idiote vorm van sexuele gedrag een kleurtje geeft (zelfs de kleur van de Smurfen). Over een aantal jaren is er geen vlag meer die al die kleuren een plek kan geven. Het rare is (daar komt weer de taalgebruik) dat deze gemeenschap weer pleit voor éénheid en gelijkheid
Geheel mee eens. In tegenstelling tot wat velen denken is het woord blank etymologisch gezien niet afkomstig uit het Franse ‘blanc’, maar uit een oud Germaans-Saksisch woord: “blanka”. En dat betekende niet wit maar roomkleurig of roze-achtig. Juister en correcter kan het niet.
Dat de Fransen dat gepikt hebben en later op zijn gaan vatten als ‘wit’ is hun eigenwijze zaak.
Overigens: waar blijven de excuses van de Fransen? Wat zij onze burgers in 1672 en later onder Napoleon met zijn veldtocht naar Rusland onze dienstplichtige jongens (tienduizenden doden) hebben aangedaan is te weinig bekend.
Nou, helemaal mee eens. Goed omschreven hoe de genoemde woorden door links worden geduid en in kwaad daglicht gesteld. En tegelijk de wat conservatievere landgenoot ‘kaltgestellt’ wordt. Ik vind het zo’n negatief tijdsbeeld nu met die akelige linksen.
U heeft gelijk. Overigens komen zowel ‘fascisme’ als ‘racisme’ oorspronkelijk uit de Stalin-hoek, fascisten waren iedereen die het niet eens was met de leer van het communisme. Racisten waren mensen die trots waren op de regio van Rusland waar men vandaan kwam, en werden veracht omdat ze die identiteit niet wilden laten uitgummen voor het heilig ideaal. De termen zijn eind jaren ’20, begin ’30 gemunt. Links gebruikt nu nog steeds / weer opnieuw deze definities, wat op zich al twijfelachtig is. Het heeft de betekenis ervan zelfs opgerekt tot het volstrekt belachelijke ’te gebruiken voor iedereen die het politiek niet met me eens is’. Grootste twee kwaden die ik zie beginnen echter nog voor ze de mond hebben geopend. Links is tegen andersdenkenden, de ‘aanname van ten kwader trouw zijn’ aan het normaliseren, en het is blijkbaar prima als men ‘de ander’ als minderwaardig mens ziet. Discussie overbodig. Waaruit een samenleving van 2 lagen naar voren dreigt te ontstaan of er al is.
Schilderen met witte of blanke lak geeft behoorlijk verschillend resultaat maar maakt de blanke lak daardoor niet hoogstaander dan de witte.
Welkom Roan! Goed stuk. Nog zo’n gruwelterm is ‘compenserende neutraliteit’ van Job Cohen. Het (financieel) voortrekken van bepaalde groepen (moslims) omdat ze een vermeende achterstand hebben. Dat is gewoon discriminatie o.b.v. geloof of ras. Idem voor ‘positieve discriminatie’. Zoiets als ‘positieve fraude’ of ‘positieve verkrachting’. Over de ‘witte man’ begin ik maar niet eens. Als er zo nodig overal een 3e toilet moet komen voor transgenders dan organiseren ze ook maar hun eigen Miss-verkiezing.
En hun eigen WK, EK en Olympische spelen en eigen teams met enkel transgenders. Het is je reinste discriminatie om een transgender die vroeger man was geweest als vrouw te beschouwen en deze mee te laten doen in een wedstrijd voor vrouwen waardoor deze altijd de wedstrijd zal winnen, want deze transgender blijft biologisch een man en er zit qua spierenopbouw en skelel biologisch een wezenlijk tussen een man en vrouw. Tja, dat leerde ik al op school 55 jaar geleden
Spierenopbouw: en hier slaat u de bal ferm mis. De spieropbouw is afhankelijk welke hormonen overheersen, transsexuelen nemen vrouwelijke hormonen, hierdoor verandert de spiermassa en het vetpercentage. Dit gebeurt niet op een twee drie maar duurt enkele jaren.
Dit heb ik geleerd uit studies 30 jaar geleden dus voor de gekte.
Ik ken geen studies die de spieropbouw na (jarenlang) gebruik van vrouwelijke hormonen door mannen die daarmee na de puberteit begonnen zijn, meten. En dus al helemaal geen studies die concluderen dat er dan geen verschil meer is tussen behandelde mannen en echte vrouwen. Maar los daarvan, zelfs als microscopisch of biochemisch onderzoek naar de opbouw van spieren geen verschil laat zien, blijven de grote verschillen in lichaamsbouw tussen XXers en behandelde XYers bestaan.
Als je een linksdenker vraagt of hij/zij/het kan uitleggen wat bijvoorbeeld een fascist is wordt ’t leuk. Dan treedt er kortsluiting in de hersens op. Een gezonde discussie is met dit soort mensen onmogelijk.
Er is één ding waar linksdenkers een bloedhekel aan hebben: logische vragen. Binnen no-time lopen ze muurvast in de U-bochten in hun denkwijze. Succes verzekerd.
1984. Newspeak. Say no more.
By the way: KaltstellUng.
Parafrasering van de linkse NPO en pers is berucht. De inhoud van een uitspraak wordt helemaal verdraaid en uit context gehaald. Het krijgt totaal andere betekenis. Er worden idiote etiketten geplakt aan tegenstanders zoals klimaatontkenner om deze belachelijk te maken. Het woord zelf is pure onzin en is dus de tegenstander net zo dom als het woord. Echter dom is degene die deze onzin produceert. Complotdenkers is ook zo mooi voorbeeld. Als iemand ontbloot een vreemde gang van zaken of een leugen dan krijgt deze meteen het predikaat complotdenker waarmee wordt het overdrijving en fantasiedrift van de tegenstander zogenaamd bewezen. Maar stiekeme gedoe bij de WEF b. v. waarbij van alles in gang wordt gezet zonder medeweten van het parlement is toch echt een complot.
Goed artikel die wijst op vieze manieren die links niet schuwt om hun macht te houden. Nog altijd veel mensen trappen erin.
Goed verwoord door de schrijver! Roan is een fijn persoon die bij het YT-kanaal “Ik zoek de mens” openhartig vertelt over zijn dwangstoornis. Als we het hebben over taal blijf ik het triest vinden dat mensen met deze aandoening nog steeds worden gezien als aangeschoten wild doordat het woord ‘dwangstoornis’ negatieve associaties oproept.
Goed dat het eens benoemd wordt
“Laat ons dus plaatsnemen op die barricade, onverschrokken en onverzettelijk……”
Of gewoon met zijn allen bij onszelf en onze eigen identiteit blijven en díe betekenis aan de genoemde woorden geven, die wij ons leven lang al aan die woorden geven.
Goede column.
Ik doe graag met je mee!
Herkenbaar artikel. Taal is inderdaad een machtig wapen in discussie. Enkele aanvullingen:
Het valt op dat van progressief links iedereen mag zeggen hoe die zelf genoemd moet worden, behalve blanken. Aan die discriminatie doe ik niet mee.
Het maakt in een discussie over transgenderisme nogal wat uit of je spreekt over iemand die is omgebouwd of over iemand die in transitie is gegaan. Gebruik je die laatste omschrijving, dan erken je daarmee een omgebouwde transvrouw als vrouw (die daardoor natuurlijk mag mee doen met een miss-verkiezing).
Het begrip racisme wordt tegenwoordig zo opgerekt, dat kritiek op de islam snel wordt gelabeld als racisme.
Te vrezen valt dat we met steeds meer taalpolitie en gedachtenpolitie te maken krijgen. Het moeten aanduiden van bepaalde queers met andere persoonlijke voornaamwoorden , zoals die of hen, is daar een voorbeeld van.
Overigens heeft Van Dale een heel andere definitie voor complotdenker dan dit artikel, namelijk: “Iemand die overal complotten meent te ontwaren, waarbij bepaalde ontwikkelingen worden toegeschreven aan grootscheepse samenzweringen.” Door iemand uit te maken voor complotdenker zeg je daarmee impliciet dat die allemaal irreële dingen ziet, en hoef je hem niet serieus te nemen.
perfect verwoord, hierbij gaat het maar om 1 ding en dat is polarisatie tussen de verschillende bevolkingsgroepen. En polarisatie is nodig voor de eeuwen oude uitspraak ‘verdeel en heers’. Deze tactiek wordt uitstekend benut door de elite en het WEF. De uitvoering hiervan ligt bij de westerse regeringsleiders. Kan iemand mij uitleggen waarom alleen de westerse wereld dit gebruikt?
Alleen Westerse leiders proberen de blanke ras wegcijferen vanuit een bedenkelijke schuldgevoel. Een domme overgave die overigens geen respekt bij andere volken zal oogsten.
Dat hele artikel geeft alleen maar aan hoe droevig het gesteld is met de vrijheid van meningsuiting.
Ik vind het een heel goed artikel en ben het helemaal met de inhoud eens. Wat ik niet begrijp is dat dit stuk gekoppeld wordt aan linksdenkenden. Waarom??
Ik herken helemaal geen links of rechts meer. Ik zie vooral mensen in de politiek die meegaan in het narratief, in agenda 2030 en mensen die ertegen in oppositie zijn en inderdaad veel mensen in verwarring.
Rechtse politici zult u niet snel betrappen op verkeerd parafraseren. De pers en zenders zijn overigens in linker handen en die doen alles om rechts te weren en zwart maken.
Roan, geweldig hoe jij dit uiteen zet. Simpele woorden worden terecht en onterecht gebruikt, kijk alleen maar naar de bijvoeglijk naamwoorden om een extra duw in de juiste of onjuiste richting te sturen. Neem b.v. de ‘actieve’ herinnering of wat ik vaak hoor: er zijn geen ‘concrete’ of ‘specifieke’ plannen, maar er zijn wél plannen.
Daarom is onderwijs in je eigen taal zo belangrijk!!!
Voordeel voor links activisme is dat begrijpend lezen niet of nauwelijks wordt gegeven. Engelse uitdrukkingen zijn ook populair (ook al begrijpt de helft niet wat het betekend), dus bezuinigen en het brengen van gender/diversiteit op scholen. Wat nog beter is: gratis CHATgpt om je werkstuk te laten schrijven, scheelt weer denkwerk.
Roan, graag wat meer van deze columns. Heel goed.
Ik ben conservatief, maar ik vind het als behoorlijk talig iemand een matig artikel. Ik zal hier nu wel veel neerwaartse duimpjes krijgen, maar sorry hoor, het verhaal is te makkelijk en deels onjuist.
Zijn omschrijving bij “1. Racisme” past meer bij (vermeende) discriminatie. Wel eens met zijn punt “2. Gelijkheid”, en zijn impliciete kritiek op ‘positieve discriminatie’.
3. De term ‘diversiteit’ wordt momenteel idd te veel gebruikt (en bewierookt), maar dat deze vandaag verworden tot een eis voor voorkeursbehandelingen -oftewel positieve discriminatie- had door de auteur wel beter onderbouwd mogen worden.
5. Klimaatontkenning? Raar woord, ik ben als behoorlijk op de hoogte zijnd macroscopisch fysicus een ‘klimaatscepticus’ maar ontken ‘het klimaat’ niet. Dat het CO2-gehalte in de atmosfeer al een eeuw toeneemt staat vast, de rest is onzekerder.
Ik heb kritiek op de ‘klimaatrecepten’ van de EU maar ik ridiculiseer ze niet.
Met de punten 4, 6, 7 en 10 ben ik het eens. Helaas, 8 en 9 zijn wartaal, ik snap er iig niks van.
Maar zijn laatste alinea, onder het kopje “Tegengif”, is een mooi, bijna poëtisch pleidooi voor helder taalgebruik. Daarom toch 4 sterren.
Ik denk dat de schrijver probeert uit te leggen dat door een bepaald woordgebruik te implementeren de denkwijze van groepen mensen veranderd kan worden met de bedoeling om het gedrag van die mensen te veranderen.
Overigens is het natuurlijk gewoon een mening van die man die gewoon gepubliceerd mag worden. Je kunt al of niet eens zijn met hem.
Zo juist plaatste ik een tamelijk kritische reactie op een recenter artikel van Roan. Ter compensatie nu een heel late reactie op dit eerdere artikel van hem over TAALMANIPULATIE.
Enkele dagen geleden werd een ‘deskundige’ (een historica) ohgv Ned. Oost-Indië op NPO-Radio 1 geïnterviewd over de jaarlijkse herdenking. Op een bepaald moment ging het over de ‘baboes’ (huishoudelijke hulpen, nanny’s, verzorgsters) in de 30-40-er jaren op Java.
Die deskundige bestond het hen “tot slaaf gemaakten” te noemen. Een belachelijker omschrijving is er niet. Pure geschiedsvervalsing. En een belediging van echte slaven.
Je mag over het vroegere kolonialisme van NL denken zoals je wilt, noem het uitbuiting, maar baboes slaven noemen is te gek voor woorden, zeker in het geval van 20ste-eeuwse baboes.
Ik kijk naar foto’s van mijn vader, officier in Buitenzorg, plm 1947-1948, met zijn vrolijk lachende baboe. Niks aan de hand. Mijn vader was trouw aan zijn vrouw in NL en haar baby die hij nog nooit gezien had (ik dus).
En anders zou die baboe minder vrolijk gekeken hebben.
Was er dan nooit seks tussen Hollanders en hun baboes? Natuurlijk wel. Werd daar nooit een kind uit geboren? Natuurlijk wel. Liet de man dan nooit zo’n vrouw en kind in de steek? Ja, ook. Net zoals in Nederland zelf en alle landen van de wereld gebeurt. Creoolse Surinamers vinden het zelfs normaal en prima, een ‘buitenman’ noemen ze het, leve de diversiteit.
Maar nu nog spreken over slavernij of het afschuwelijke cliché “tot slaaf gemaakten” is te zot voor woorden.