Wat u moet weten over de islamitische afschaffingsleer
Bij tegenstrijdigheid van regels gaat de meest agressieve regel voor
Titelfoto: Moslims in Mekka (CC0)
In politiek-correcte kringen staat de islam voor liefde en medemenselijkheid. “Deze vredelievende religie maakt onderdeel uit van de geschiedenis, het heden en de toekomst van Europa” houden leiders als Federica Mogherini en Frans Timmermans ons dagelijks voor.
Talked about the #FutureOfEurope today with ten European Imams around the table. The Muslim community is part of our past, it is part of our present and it will be part of #Europe's future. It was great to hear their voices and perspectives. pic.twitter.com/Dqx2eQKyu4
— Frans Timmermans (@F__Timmermans) March 28, 2018
Dwang
Met de waarheid hebben deze opvattingen niets van doen. Met wensdenken en bedrog des te meer. Laten we eens kijken hoe vredelievend de leer in werkelijkheid is. Stel: je hebt een artikel gelezen over de islam waaruit blijkt dat de islam wereldoverheersing nastreeft en gaat op het internet de discussie hierover aan. Eén van je islamverdedigende gesprekspartners gooit een koranvers in de groep. Soerah 2:256 – ”Er is geen dwang in de godsdienst. Voorzeker, het juiste pad is van dwaling onderscheiden; derhalve, hij die de duivel verloochent en in Allah gelooft, heeft een sterk houvast gegrepen, dat onbreekbaar is (…)”.
“De islam kent geen dwang”, stelt je opponent, “wat je zegt kan dus niet waar zijn. Je verkondigt islamofobische leugens!” Je leest de bron erop na en het staat er echt. Je twijfelt. Zou het wereldoverheersingsverhaal dat je gelezen hebt uit zijn verband zijn getrokken? Een poging om de islam in een kwaad daglicht te stellen? Ligt de waarheid in het midden? Verward laat je de zaak rusten.
Misleiding
Wat je niet beseft is dat je zojuist slachtoffer geworden bent van theologische misleiding. Het aangehaalde vers heeft vanuit de islamitische leer namelijk geen waarde.
Het is makkelijk om een rad voor ogen gedraaid te krijgen als het over de islam gaat. Met misleidende informatie wordt de materie vaak doelbewust verdraaid. Echte kennis is bovendien beperkt voorhanden. Zelfs bij moslims. Om de islam goed te begrijpen is het cruciaal te beseffen dat een flink aantal verzen niet van belang zijn. Interessant genoeg zijn dit juist de verzen die vaak worden gebruikt om te bewijzen dat de islam vredelievend is. Ik zal laten zien hoe je dit soort bedrog kan herkennen.
Neem bijvoorbeeld dit vers. Soera 16:125 “Roep tot de weg van uw Heer met wijsheid en goede raad en redetwist met hen op een gepaste wijze. Voorzeker uw Heer weet het beste wie van Zijn weg is afgedwaald; en Hij kent degenen goed die juist geleid zijn.”
Als je een dergelijk vers leest, dan klinkt die islam zo slecht nog niet. Wijsheid, goede raad, gepaste wijze; allemaal gematigde en verbindende woorden.
Toch kent dit vredelievende vers een fiks probleem. Het is niet rechtsgeldig binnen de islam. Daar staat het niet alleen in. Er zijn veel meer van dit soort verzen.
De reden hiervoor ligt besloten in een concept genaamd abrogatie, oftewel afschaffingsleer.
Afschaffingsleer
Abrogatie of afschaffingsleer is een lastig concept. Grofweg is het een manier voor islamitische schriftgeleerden om om te gaan met de vele tegenstrijdigheden in de koran. Als twee verzen elkaar tegenspreken, dan verdient het vers dat later is ‘geopenbaard’ de voorkeur. Kijkend naar het voorbeeldvers zien we dat in de uitleg wordt gezegd dat ‘dit was geopenbaard vóór het bevel om ze te bestrijden’. Een verwijzing naar het beruchte Zwaardvers, soera 9:5, één van de meest bloeddorstige hoofdstukken uit de koran: “En wanneer de heilige maanden zijn verstreken, dood dan de polytheïsten waar je ze ook vindt en vang hen en beleger hen en wacht hen op in elke plaats van hinderlaag. Maar als zij zich willen bekeren, willen bidden en zakah willen geven, laat hen [gaan] op weg. (…)”.
Het bestrijden van de ongelovigen krijgt dus de voorkeur boven het met wijsheid, goede raad en op gepaste wijze in discussie te gaan met ze. Nu zal je je wellicht afvragen waarom hoofdstuk 9 de voorkeur geniet boven hoofdstuk 16. Wie de hoofdstuknummers bekijkt, zou zeggen dat hoofdstuk 16 later komt en dus belangrijker is. Dit is niet zo. De reden hiervoor is dat de koran niet is opgeschreven in de volgorde van ‘openbaring’.
Hoofdstukken binnen de koran
De koranhoofdstukken kennen geen tijdsvolgorde. Dat maakt het een lastig te lezen boek. Het is alsof je de boeken van Harry Potter leest. Maar alles vindt er plaats in een volstrekt willekeurige volgorde. Om esoterische redenen is de koran grofweg gesorteerd op het aantal verzen per hoofdstuk. Niet helemaal, maar genoeg om het gemakshalve zo te zien. Wie de regels van de afschaffingsleer wil toepassen botst dus op de volgorde van de koran. Om te bepalen welke verzen de voorkeur genieten boven anderen moet men de koran in de chronologische volgorde zien. Dat kan door een chronologische koran te gebruiken of er een tabel naast te houden.
Mekka- en Medina-periode
We weten nu dat later geopenbaarde verzen de voorkeur genieten boven eerdere. We weten ook dat de koran niet makkelijk laat zien wat wanneer is gebeurd. We weten echter nog niet waarom dit zo belangrijk is.
Om die vraag te beantwoorden moeten we kijken naar het leven van Mohammed zelf. Zijn leven wordt in twee helften opgedeeld. Het eerste deel staat bekend als de Mekka-periode. Op dat moment was Mohammed nog niet sterk genoeg om zijn wil aan anderen op te leggen. Hij werd gedwongen zijn kaarten tegen de borst te houden. De verzen zijn minder fel, minder agressief, minder intolerant, minder gewelddadig en soms zelfs goedaardig.
Het tweede deel van zijn leven staat bekend als de Medina-periode. Nadat Mohammed verjaagd is uit Mekka, weet hij zich in Medina te vestigen. Hier ontpopt hij zich als een krijgsheer en weet veel volgelingen te verwerven. De verzen uit deze periode zijn intolerant, bloeddorstig en oorlogszuchtig.
Het zijn deze verzen uit de oorlogszuchtige Medina-periode die de voorkeur genieten boven die uit de minder kwaadaardige Mekka-periode. Zo stamt het voorbeeldvers (16:125) uit de late Mekka-periode, terwijl het Zwaardvers (9:5) uit de Medina-periode komt.
En nu?
De afschaffingsleer is een heftig concept. Er zijn genoeg vrome moslims die oprecht proberen anderen te overtuigen van de charmes van hun geloof. De harde confrontatie met de intolerante kant van de doctrine valt menig gelovige dan ook rauw op het dak. Dit kan voor een moslim leiden tot een ernstig dilemma. Geeft hij gas op het pedaal van verdieping in de leer? Of trekt hij aan de noodrem, mogelijk met als gevolg uittreding uit de islam?
Regelmatig worden gematigde verzen ingezet om het vredelievende karakter van de islam aan te tonen. Voor de niet-gelovigen wordt het concept van de afschaffingsleer verborgen gehouden. Het kan daarom de moeite lonen om te kijken of het vredelievende vers niet vervangen is door een ander gewelddadiger vers.
Zo kan je zelf ontdekken dat de islamitische leer niet streeft naar het met wijsheid en goede raad overtuigen van de ongelovige, maar naar gedwongen conversie. Door middel van bedrog en misleiding of desnoods met het mes op de keel.
Over de auteur
Ten eerste is de Islam geen religie maar een ideologie, overgoten met een sausje om het een religie te laten lijken. Dan was er maar een Islamiet die tenminste de waarheid ooit heeft verkondigd en op papier gezet, en dat was Atta Turk,zijn woorden waren duidelijk. De islam is een rottend kadaver, alle mensen die het aanbidden zijn mede schuldig aan alle moordpartijen die op de wereld door islamieten plaats vind. En Mohammet was een moordenaar en een pedofiel, zo staat het geschreven. Frans Timmermans moet zich als Nederlander de ogen uit de kop schamen ,dat hij zijn eigen volk en de rest van de Europese bevolking zo verraad en met zijn domme uitspraken uitlevert aan de islam. Islam is geen vredelievende ideologie, er is geen geloof op de wereld wat uit eigen naam zoveel moord en bloedbaden aanricht, dit doet alleen de Islam. Islam is dood en verderf voor de mensheid.
Het weer eens raak, dit keer in Münster. Maar een ding is al duidelijk: Het heeft helemaal niets, ik herhaal, helemaal niets met de islam te maken.
Danke Merkel, Rutte, Sargentini, Juncker, Timmermans en al die andere idioten.
O jee, en er zijn nog vier verschillende wets-school -richtingen.
er is een geloof dat schrijft: “de heilstaat moet op deze wereld gerealiseerd worden”, maar ja iets dat tussen de oren zit is niet te realiseren.Het N.T. schrijft,”mijn heilstaat bevindt zich niet op deze wereld”, hemels breed verschil dus.Timmerfransje streeft het eerste na, onbegrijpelijk, als Limlander zijnde.
Het recht op apostasie, iedereen heeft het recht op vrijheid van gedachte en geweten godsdienst of overtuiging. Incl. het recht om een godsdienst of overtuiging te veranderen.
Dank u voor dit verhelderende artikel , geeft genoeg reden tot nadenken 🙂
Een vreemd verschijnsel doet zich voor, bijna ‘onuitlegbaar’. Mensen die met de nazi’s collaboreerden, werden na of tijdens de tweede wereldoorlog heftig veroordeeld, en achteraf is er nagenoeg nooit iemand geweest die hun quisling-daden vergoelijkte. Vandaag doet zich hetzelfde voor, maar nu wordt met de islam gecollaboreerd, een systeem dat fel gelijkt op het nazisme. Daarom ook kwamen nazi’s en mohammedanen zo goed overeen voor en tijdens de tweede wereldoorlog. Ze herkenden elkaars systeem.
Zolang de meerderheid van de burgers blijven stemmen op de mainstream partijen en in de verkondigde leugens blijven trappen, zal er geen politieke koerswijziging komen. Wegstemmen van de wegkijkers is de enige democratische optie. En dat is slechts het begin.
Het Arabische woord ‘islam’ betekent letterlijk ‘overgave’, of ‘onderwerping’, en wijst op het fundamentele principe dat een aanhanger van de islam (moslim) zich overgeeft aan Allah’s wil.
De islamitische landen zijn dictaturen. Ze worden door het Westen gesteund. Daarom heerst daar de stilte van de slapende vulkaan. Het echte gezicht van de islam wordt verborgen. Als de bestaande dictaturen ontmanteld worden door moderne, westerse moslims, komen er islamitische dictaturen voor in de plaats, zoals kalifaten.