Dehumanisering als Elixer van het publieke debat
Media en onderwijs hebben het voorzien op rechtse politici
Titelfoto: Thierry Baudet by Elekes Andor is licensed under CC BY-SA 4.0
Nederland, dat kleine land waar de mensen groot zijn, eerlijkheid wordt gewaardeerd, waar we gaan voor duurzaamheid (Dutch design) en waar onze vrijheid hoog in het vaandel staat. Waar we zo heerlijk kritisch kunnen zijn op het beleid en de vrijheid van andere landen, zouden we eerst naar die van onszelf moeten kijken. Op één of andere manier zijn we vergeten elkaar als mensen te beschouwen en andere meningen en argumenten aan te horen.
Doelwit
In Nederland zijn we vergeten dat een open debat waarbij alle geluiden uit de samenleving zich kunnen laten horen één van onze belangrijkste kernwaarden is. Dus ook het geluid van de politieke partij het Forum voor Democratie. De partijleider deelt niet de meningen die door traditionele mainstream media en de elite worden verkondigd en hierdoor is hij het perfecte doelwit voor allerlei mediabronnen en nu dus ook docenten.
Bedreiging
Waar de elites in de media, het onderwijs en andere culturele instanties geen rekening mee houden (of misschien wel) is dat er een verschuiving in de publieke opinie in Nederland aan het plaatsvinden is. De elites zien niet dat zij in een geheel ander Nederland zijn grootgebracht dan de huidige jongere generatie. Wat voor hen misschien goede standpunten destijds waren, zijn nu wellicht geen goede standpunten meer. In ieder geval lijken ze een bedreiging te zien.
Indoctrinatie
Ze proberen met man en macht de huidige jongeren te doen geloven dat alles dat tegen linkse geluiden in gaat hele schadelijke gevolgen kan hebben voor de samenleving. Maar vanwaar de indoctrinatie? Zijn jongeren (en mensen in het algemeen) niet zelf in staat om keuzes te maken? Het wordt juist schadelijk als jongeren zich moeten schamen voor hun politieke kleur of deze bij uitstek geheim proberen te houden, iets dat al gebeurt.
Raar toch, een land dat zichzelf zo voordoet als tolerant en vrij, maar waar je politieke voorkeuren alleen worden goedgekeurd als deze aansluiten bij wat door de media en onderwijsinstellingen wordt geprezen.
Schoolopdrachten
Eerst was het Geert Wilders, maar waar docenten toen nog discreet waren en hem niet demoniserend gebruikten in tentamens, blijkt dit voor Thierry Baudet niet te gelden. Dit is niet ongebruikelijk of fout, want politici hebben een voorbeeldfunctie dus mogen in schoolopdrachten worden verwerkt. De opdrachten waarin Baudet voorkomt worden echter zo geformuleerd alsof hij Nederland in haar huidige staat compleet wil vernietigen en een nieuw Nederland wil scheppen dat alleen voor een selecte club aangenaam zou zijn.
Moddergooien
Dehumaniseren en demoniseren, wat zijn we er toch goed in geworden, zeker bij de partijen die zich scharen onder de noemer correctheid. Het moddergooien moet afgelopen zijn, van zowel ‘links’ als ‘rechts’. Geen slachtoffers en geen daders, maar mensen die door middel van ratio tot de beste argumenten en oplossingen komen die het huidige Nederland nodig heeft.
Keuzevrijheid
Het is niet aan docenten in het onderwijs om kinderen of jongeren op zo’n manier te beïnvloeden dat als zij een ‘afwijkende’ politieke voorkeur hebben ze zich moeten schamen of snel moeten overstappen. Het is nog altijd aan het individu zelf om een keuze te maken en zich te scharen bij de meningen en argumenten die voor hem/haar het beste lijken. Tenminste, die eigen keuzevrijheid begint ogenschijnlijk af te nemen.
Emoties
Het wordt steeds lastiger in de media en in het onderwijs om een neutrale insteek te hebben in het publieke debat. Mensen laten zich in de huidige samenleving te veel leiden door hun gevoel of voorkeuren. Het gevolg hiervan is dat mensen alleen bezig zijn het opleggen van hun emoties aan andere mensen, in plaats van concreet en (met enige regelmaat neutraal) voorbeelden te gebruiken en hierbij gedegen argumenten te formuleren.
De oplossing voor nu blijft lastig, omdat mensen die ‘afwijken’ van de norm te weinig aan het woord gelaten worden. Daarnaast hebben docenten het elixer dat zij in lessen alles vertellen wat zij willen, omdat zij hier haast nooit ter verantwoording voor worden geroepen. Docenten moeten als geen ander begrijpen dat vergelijkingen met een sterk historische lading onterecht zijn.
Wellicht biedt onderzoek naar docenten die maatschappelijke vakken geven een uitkomst, de meeste docenten in het onderwijs stemmen ‘links’, maar in hoeverre bestoken zij ook hun studenten hiermee? Zijn er aanbieders (universiteiten) die dit gewaagde onderwerp durven te onderzoeken? Ik heb in ieder geval de tijd……
© OpinieZ.com 2017. U kunt dit artikel delen via de knoppen onder de advertenties.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Cultuur25 december 2021Nederland is een zinkend schip
Linkse politiek19 november 2020Kamala Harris: de nachtmerrie van iedere integere en intelligente vrouw
Diversiteit16 februari 2020Het tijdperk van emotionele chantage (3)
Diversiteit9 februari 2020Het tijdperk van emotionele chantage (2)