Erkenning Palestijnse staat? Sta dan ook islamitische enclaves in Europa toe
We zijn woorden aan het verbieden. Nepnieuws vormt een gevaar. Het OM bepaalt vanaf nu de toon van de muziek. Als er dissonanten in voorkomen staat de politie voor de deur. Journalisten muilkorven zichzelf. En 2017 staat voor de deur, een verkiezingsjaar.
Belediging
Partijen zijn als de dood voor de nieuwe realiteit waarin we leven. Dat die realiteit ons via sociale media bereikt en we ons zelf een oordeel kunnen vormen is de zittende macht een gruwel. Een rechtszaak aanspannen tegen mensen die namens anderen verwoorden wat er leeft onder de bevolking is gericht op de persoon en daarmee contraproductief.
Primitief
Angst voor woorden is sowieso een fobische kramp. ‘Beledigd zijn’ is een raar fenomeen uit vervlogen tijden. Het is primitief en onbeschaafd. We hebben een herintroductie van belediging binnengehaald voordat we de dode letter uit de wet hebben geschrapt. En nu zitten we in een kramp veroorzaakt door onze eigen ondergeschikte culturele waarden in een tijd waarin die op de proef worden gesteld door onze gasten uit het Midden-Oosten.
Tribale strijd
De wereld is snel veranderd sinds de ‘Arabische lente’. We zijn als Hobbits in de Gouw overvallen door de tribale strijd uit het Midden-Oosten op onze stoep te importeren. Voor we ons goed en wel realiseren wat er aan de hand is, blijken we onderdeel van die strijd geworden. De politiek is nauwelijks voorbereid op de mondiale oprisping van een middeleeuwse doctrine. Dit was weliswaar voorspeld, maar dat gebeurde door de atypische westerse voorpost Israël.
Voorpost
Dat ongemakkelijke landje, ingeklemd tussen de revenuen van Bismarcks opdeling (Conferentie van Berlijn in 1885) en na de Eerste Wereldoorlog door de Britten tot Joods mandaat Palestina bezegeld (van de Jordaan tot de Middellandse Zee). Maar dat landje, Noord- en Zuid Holland groot, is de voorpost gebleken voor de Arabische lente die onze rust nu komt verstoren. Zelf heeft het vijf oorlogen overleefd en wordt het nu met rust gelaten. Militair is het niet te verslaan en bepaalt het haar eigen koers. Het is een wonder dat het tegen al die mondiale tegenstand – deels door oliebelangen, deels door het historische lot van het Joodse volk – als democratie overeind is gebleven. Joden knechten niet.
Misschien is het daarom relevant als het vrije Westen zich zou verdiepen in de kennis die daar is vergaard over het probleem dat wij nu hier ervaren. De vorm van aanslagen die wij ervaren is in Israël al jaren in zwang bij terroristen. De voorbeelden leest men terug in de Israëlische pers.
VN
We hebben echter ons eigen nest bevuild toen we ergens eind vorige eeuw de historische feiten verloochenden in ruil voor Arabische olie. In 1964 werd de PLO opgericht om Israël middels guerrilla te verzwakken en de wereldwijde steun daarvoor heeft ons zwakker en Israël sterker gemaakt. Hetzelfde gebeurt met de VN na de Obama-resolutie. Internationaal juridisch is die onhoudbaar want in conflict met internationaal recht. Maar dat wordt om politieke redenen niet vermeld.
Erkenning
Het is eenvoudiger te spreken van ‘illegale bezetting van Palestijns land’ – volkomen in tegenspraak met de realiteit dat er geen Arabisch Palestijns land bestaat. Het ‘erkennen’ van een staat zonder grenzen met een door Yassar Arafat (uit Caïro, Egypte) in 1964 bedacht ‘volk’ is niets anders dan een politieke uitspraak. Een uitspraak tegen de aanwezigheid van het Joodse volk binnen de grenzen van haar eigen land. Geen ‘Palestijn’ laat Joden toe op haar toekomstig grondgebied. Dat alleen al maakt iedere politieke erkenning verdacht.
Enclaves
De keus is in navolging van deze gegevens simpel: als de politiek volgens haar huidige houding handelt moet het islamitische enclaves binnen Europa inrichten en tolereren. De ‘Palestijnen’ hebben net zoveel recht op land op ons continent als binnen de legitieme grenzen van Israël. Jordanië, dat tussen 1948 en 1967 de West Bank (Judea en Samaria) bezette, heeft die tijd niet benut om een bloeiende Palestijnse staat te creëren.
Israël heeft Gaza opgegeven voor vrede en kreeg raketten terug. Geen instituut kan Israël dwingen nog meer land te bieden aan terreur-adepten op Jodenjacht. Maar het staat ons vrij hoofdsteden te verdelen zodat de Arabische medemensen die onder de sharia willen leven de ruimte krijgen. Israël deed dat reeds in 1995 en wie de ontwikkelingen daarvan gevolgd heeft maakt zelf de keus.
Succes met verdelen. Ik raad een referendum aan.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Antisemitisme4 mei 2022Er zou een Dag van Reflectie moeten komen
Antisemitisme15 april 2022Berichtgeving over Israël is lakmoesproef voor betrouwbare journalistiek
Integratie24 november 2021Over tribale relschoppers en politiek-correcte mediafilters
Antisemitisme19 september 2021Namenmonument tegen wil en dank