Een bezoek aan een AZC kan veel goed doen
In het vluchtelingendebat ben ik vrij koud en rechts als het gaat om waar de vluchtelingen nu heen moeten. Lekker in de regio opvangen als het toch de bedoeling is dat ze terugkeren.
Scheelt een hoop reistijd, geld en moeite. Eerlijkheid gebiedt tevens te zeggen dat ook ik, al dan niet gegrond, islamisering ten minste een beetje vrees. Daarom ben ik ook terughoudend bij het verwelkomen van grote groepen immigranten. Zijn die immigranten eenmaal gearriveerd, dan ben ik een onverbeterlijk Gutmensch, omdat ik ervan overtuigd ben dat we gaan oogsten wat we nu zaaien. Derhalve meldde ik mij een aantal maanden geleden aan als vrijwilliger bij Vluchtelingenwerk Nederland.
Deze organisatie wist mij enkele weken later te vertellen dat er reeds een overvloed aan vrijwilligers was, maar dat ik altijd op eigen houtje een AZC kon bezoeken. Een hartverwarmend bericht, want dat betekent dat de Nederlanders actief bezig zijn met het verwelkomen van hun aspirant-landgenoten. Maar het betekende ook nul op het rekest van mijn beste bedoelingen.
Buren
Nu staat er bij mij sinds kort een authentiek asielzoekerscentrum met 500 mensen in de straat, dus lieg ik niet als ik zeg dat ik vluchtelingen als buren heb. Pikant detail is dat ik een vaste columnist bij OpinieZ ben. Dit omdat we bij OpinieZ, mijzelf incluis, bepaald niet onverdeeld positief zijn over de (non-)aanpak van de vluchtelingenstroom, de vluchtelingen zelf en de rol van media en politiek. Verhalen dat we te maken hebben met jihadi’s, het wegpesten van homo’s, agressiviteit jegens buurtbewoners, u kent ze wel. Daar komt nog de vrees voor een verval van Nederlandse normen en waarden bij en de vrees voor toenemende islamisering op de lange termijn.
Deze verhalen ten spijt zal het in de praktijk waarschijnlijk zo gaan dat er een aanzienlijk deel van de pas gearriveerden uiteindelijk in Nederland zal blijven. Daarom kunnen we wat mij betreft het best maar meteen de koe bij de horens vatten door eenieder die het voornemen heeft in Nederland te blijven zo goed mogelijk bij te staan met de integratie.
Contacten leggen
Volgens mij is de beste manier om te helpen bij dat proces het leggen van doodnormale contacten. Het uitgebreid bespotte kopje thee van links is in mijn ervaring een prima middel om bruggen te slaan. Bruggen die op termijn misschien goud waard blijken te zijn, bruggen die een stukje goodwill kunnen creëren waar we allemaal baat bij hebben.
Daarom besloot ik op een vrijdagavond na een terrasje poolshoogte te gaan nemen in het AZC, met vriendinlief aan mijn zijde. Dit, omdat het ons interessant leek om te zien in hoeverre we het man-vrouw verschil zouden ervaren in een centrum met vooral islamitische Syriërs.
Gastvrijheid
Men bivakkeert in een vacant belastinggebouw, met douches en wc’s buiten. Vol goede moed stapten we op een groepje mensen af die rond middernacht op het pleintje voor het AZC de kunst van het fietsen onder de knie probeerden te krijgen. Binnen de kortste keren zaten we binnen met een kopje koffie, omringd door een dozijn nieuwsgierige nieuwkomers.
Er vielen een aantal dingen op, ten eerste de ongeëvenaarde Arabische gastvrijheid die ik al eerder heb mogen ervaren. Já, vluchtelingen krijgen kost en inwoning, maar €27 per gezin per week voor eten is absoluut geen vetpot. Toch werd eten en drinken zonder aarzelen met ons gedeeld.
Daarnaast viel op de minimale beheersing van het Engels, ook bij de hoger opgeleide mensen. Gelukkig ging de communicatie met handen en voeten en Google Translate meer dan prima. Bovendien spreekt een van de security-mensen in het pand een aardig mondje Arabisch, zodat we zeker weten dat echt belangrijke dingen goed overkomen.
Heterogene groep
Ook viel op dat het in dit AZC om een vrij heterogene groep ging. Syriërs, Iranezen, Afghanen, hoger opgeleiden, lager opgeleiden, christenen, moslims, gezinnen en eenlingen. Bijna niemand kende medevluchtelingen van “thuis”, uitgezonderd families. De meesten kennen elkaar van de reis en het AZC, en het was mooi om te zien dat de christenen en moslims op het eerste gezicht onderling vrij normaal met elkaar omgaan. Dat gold ook voor aanhangers én tegenstanders van Assad, die gebroederlijk samen aan de waterpijp lurkten.
Het verschilt ook per persoon of men in Nederland een toekomst wil opbouwen, of dat men juist terug wil keren naar het land van herkomst. Tot slot viel op dat mijn hoofddoekloze, blonde betere helft keurig behandeld werd en serieuzer werd genomen dan waar wij zelf rekening mee hadden gehouden. Dit wel in contrast met de dames uit Syrië, die zich veelal meer op de achtergrond houden. Natuurlijk kan dit een gevalletje schone schijn zijn, maar deze trends zetten zich wel door in latere ontmoetingen.
“Gewone” Nederlanders
Wat ons echter het meest opviel is dat er naast het contact met de vrijwilligers en medewerkers van het COA bijna geen contact bestaat met “gewone” Nederlanders. Ondanks dat het AZC al lang en breed twee maanden in een vrij drukke straat staat, waren wij vrijwel de eerste non-vrijwilligers die binnen zijn komen wandelen. In mijn ogen is dit precies waar we een een slag kunnen slaan.
Als we namelijk spreken over de deels mislukte integratie van Marokkaanse en Turkse gastarbeiders wordt vaak gerept over een gebrek aan lange termijnvisie. Omdat er van werd uitgegaan dat de gastarbeiders na gedane arbeid terug zouden keren naar het land van herkomst, werd er onvoldoende werk gemaakt van de integratie en zaten we uiteindelijk met de gevolgen. Het verleden heeft laten zien hoe het niet moet, en aangezien er nu een risico is op herhaling kunnen we beter lessen trekken uit dat verleden.
Sociale contacten
Wat we beter kunnen doen is het betrekken van de nieuwkomers bij de Nederlandse maatschappij. Het liefst door gewone mensen. Ik heb van dichtbij mogen ervaren dat de ambtenaren en vrijwilligers in dit AZC goed werk verrichten. Iedereen, de huidige nieuwkomers incluis, verdient het echter om sociale contacten te hebben met mensen die er niet voor betaald worden. Een mens, ook een asielzoeker, is meer dan alleen een liefdadigheidsprojectje.
Met onderling contact kan denk ik gettovorming en isolatie worden voorkomen, omdat het de noodzaak van samenklontering wegneemt. Contact, opdat men zo snel mogelijk de taal en manieren van Nederland onder de knie krijgt. Dat, maar ook opdat de mensen die niet bij de Nederlandse cultuur passen zich dat zo snel mogelijk realiseren en hopelijk hun heil elders zoeken.
Uitdaging
Ik denk juist dat gewone Nederlanders, “Henk en Ingrid”, om het even zo te zeggen, hier een grote rol kunnen spelen onder het motto baat het niet dan schaadt het niet. Wie immers kan een nieuwkomer beter wegwijs maken in de Nederlandse cultuur en wijzen op ongewenst gedrag dan een Nederlander die trots is op zijn vaderland?
Mijn eerste ervaringen zijn in ieder geval positief. Ik ben me er constant van bewust dat het warme contact schone schijn kan zijn, maar ik laat me liever teleurstellen dan dat ik bij voorbaat ongegrond kritisch ben. De uitdaging is er nu toch al, laten we hem dan ook maar aangaan!
Over de auteur
Meer mensen zouden dit moeten doen. Vaak ben je onmisbaar als je eenmaal begint en kom je handen tekort want iedereen kan wel hulp gebruiken. Met NL leren, papierwerk, buitenspelen met kinderen etc. Doe het al jaren en moet nu echt stoppen met het uitbreiden van contacten want de meeste mensen blijven je vrienden. als maar 10% van de Nederlanders dit zou doen zou elke asielzoeker binnen no-time zijn geintegreerd en waren de problemen lang zo groot niet. Je krijgt er altijd meer voldoening voor terug dan je er tijd in stopt is mijn ervaring. Overigens bestaan Iranezen niet….taalkundig gezien dan….. het zijn Iraniërs of Irakezen.
Dank voor je reactie Maria! Je hebt helemaal gelijk over het ‘Iraniërs’ gedeelte, ik ben er al op gewezen. Ik ga even kijken of ik het kan aanpassen!
Een paar weken terug heb ik samen met mijn vriend het AZC in “Oranje” bezocht maar ben direct van het terrein verwijderd. “Geen behoefte aan pottenkijkers”. Goed te lezen dat dit niet altijd zo is.
sterk bericht. Mooi om te zien hoe je ondanks je bezwaren daar ook de mogelijke lange termijn gevolgen van ziet en daar op acteert. Mijn ervaringen met vluchtelingen hier en op Lesbos zijn hetzelfde. Mensen hebben niks maar staan erop dat je een mentos aanneemt.
Ik kan het niet nalaten te reageren om de gevreesde Islamisering. Moslims maken op dit moment 5% uit van Nederland. Immigratie en geboorte laten dit stijgen tot een hoogtepunt van 9% (uit mijn hoofd in 2075). Ik acht het niet mogelijk dat 9% hier de Sharia o.i.d. invoert. Vooral omdat Moslims steeds meer integreren, hoger opgeleid zijn en absoluut geen homogene groep zijn met een verenigd doel van Islamisering zijn.
Dan de opvang in de regio. Libanon, een land van 4 miljoen inwoners, heeft 1 miljoen vluchtelingen. Vertaal dat naar Nederland: van onze 17 miljoen zijn er 4.25 miljoen vluchteling. Dan Turkije. dit is absoluut geen veilig land. Ik was vrijwilliger op Lesbos en heb vreselijke verhalen gehoord. Van mishandelingen door de kustwacht, slaan met stokken, boten bestoken met waterkanonnen, bestaan beelden. We zouden als ontwikkeld land/continent beter moeten weten dan zaken doen met hen.
Wij hebben zoveel mensen leren kennen in Heumensoord. Nijmegen. De gastvrijheid en vriendschap is hartverwarmend. En nu verlaten ze het kamp op transfer door het hele land. Ze zijn allemaal verdietig. Wij ook. Voor altijd in ons hart.
Geweldig, dit geeft de burger moed! Negativiteit voedt negatief denken aan beide kanten. Positief zijn heeft dus daarom de langste adem. Je kunt best positief zijn en kanttekeningen hebben. Dat is beter om je constant op angst en onwetendheid te focussen!
sympathiek
Goed artikel en wijze woorden.
Ik zie zelf ook de gevaren van de islam en laat dit op Twitter merken. Maar je kunt de mensen uit die regio, of ze nu echte vluchteling zijn, of mensen zijn die een beter leven zoeken, niet kwalijk nemen dat ze hier naartoe komen.
Boosheid en onmacht over het gevoerde beleid moet je onze bestuurders aanrekenen, en niet afreageren op mensen in AZC’s. Het gevaar is groot dat je door vijandige acties tegen asielzoekers juist creëert wat je eigenlijk wilt bestrijden.