#GeenPeil: Revolutie of referendum?
Het referendum van GeenPeil is veel meer dan een referendum over het Associatieverdrag met Oekraïne. Het sein staat bijna op groen. U heeft nog tot maandag om digitaal te tekenen en een signaal aan Den Haag af te geven. Mocht GeenPeil het aantal van driehonderdduizend handtekeningen halen, dan kan je rustig stellen dat dit een enorme revolutie binnen ons democratische bestel is.
Natuurlijk gaat het om een raadplegend referendum en moet er een drempel van 30% van de kiesgerechtigden gehaald worden, maar u kunt zich de hoofdbrekens van de Haagse politici en de tegenstanders van dit referendum voorstellen. Gaan zij straks wel of niet actief campagne voeren tegen het referendum? Negeren zij het, in de hoop dat er geen 30% op komt dagen?
Als er straks een meerderheid tegen het associatieverdrag zal blijken te zijn, betekent dit een heus horrorscenario voor het kabinet en voor de fervente tegenstanders van het referendum in de kringen van PvdA, GroenLinks, D66. En ook voor meerdere prominente VVD’ers, als ik zo mijn Twittertijdlijn bekijk.
De tegenstanders van het referendum hebben klaarblijkelijk niet in de gaten dat het over meer gaat dan onvrede over de EU. Ook de onvrede van veel Nederlanders over het huidige kabinetsbeleid is hier aan de orde.
Dijkhoff noemt de komst van een AZC in een woonwijk
net zoiets als de komst van een nieuwe supermarkt
Onvrede over zorg, onvrede over veiligheid, onvrede over de constante instroom van asieleisers waardoor de maatschappij wordt ontwricht. Een uitspraak van VVD-staatssecretaris Klaas Dijkhoff toont aan hoe hoog de Haagse ivoren torens de wolken inreiken. Dijkhoff noemt de komst van een AZC in een woonwijk net zoiets als de komst van een nieuwe supermarkt… Dan heb je als staatsecretaris de stemming onder de bevolking dus niet goed begrepen.
Het referendum is veel meer dan een oordeel over een associatieverdrag. Het is de nationale thermometer die aangeeft wat de Nederlandse bevolking vindt van dit kabinet en hoe hoog het democratische gehalte van dit kabinet is; de luistergevoeligheid zo u wilt. En dat die laag is heeft u al begrepen.
Nederland heeft in een eerder referendum duidelijk aangegeven dat het minder EU wil en toch is die uitslag door de dames en heren politici geschoffeerd met nog meer EU.
De politieke onwil om het Nederlands electoraat serieus te nemen wordt nu hopelijk uitbetaald. Wordt de uitslag van het komende referendum weer genegeerd, dan voorspel ik dat er meer initiatieven voor een referendum komen om welk kabinet dan ook er aan te herinneren dat politici nationale volksvertegenwoordigers zijn en geen bukslaven van Brussel.
Het wordt dan ook een referendum door en voor mensen die democratie belangrijker vinden dan politici in Den Haag die een Baan in Brussel tot het hoogst haalbare hebben verheven.
Teken op GeenPeil als u nog niet getekend hebt, stimuleer anderen hetzelfde te doen en maak daarmee een democratischer Nederland mogelijk.
Over de auteur
- Ik ben een anarchoconservatief. Schrijf op IsraNed en OpinieZ. Volg mij op Twitter via @Berkemef
Recent gepubliceerd
Antisemitisme26 december 2017Superjoden!
Islam/Moslims4 december 2017Voor wie ik schrijf
Media17 november 2017NewSpeak creëert NepNieuws
Economie9 november 2017Lang leve de Nederlandse Boeren!
Ik heb een hekel aan de opmerking dat bepaalde keuzes zogezegd niet versimpeld kunnen worden tot een JA/NEE discussie. Mijn inziens is dat wel mogelijk. Uiteindelijk wordt er toch met een JA/NEE (in bijv. de Eerste Kamer) gestemd of men akkoord gaat met een wet. Dit is niet anders in de Europese Unie. Moeilijke keuzes worden uiteindelijk altijd gereduceerd tot een simpele JA/NEE.
Het is de taak van de volksvertegenwoordiging om wetten en andere politieke initiatieven op een heldere manier aan het volk uit te leggen en zo vanuit het volk ondersteuning te krijgen. Als de politiek haar keuzes niet op een heldere manier kan verdedigen, staat het volk in het volste recht om geen akkoord te geven.
De politiek heeft al sinds enige tijd de band met het volk verloren en dit referendum zal dat eens te meer aantonen. Het blijft echter de vraag wat de politiek met de uitslag zal doen. Tegenwoordig lijkt de Nederlandse politiek vooral te bestaan uit baantjesjagers en niet meer uit mensen die echt betrokken zijn met het lot van de Nederlandse burger. Men wil vooral een goed figuur slaan in Brussel, want daar liggen de carrière kansen.
Onvrede is een slechte raadgever en ‘meeste stemmen gelden’ is geen geschikte vorm van democratie.
In een (sterk geglobaliseerde) samenleving (waarin informatie gedeeld wordt met de snelheid van het licht) hangt alles met alles samen.
Ja/nee-keuzes versimpelen die sociaal-politieke werkelijkheid.
Een peiling waarbij je alleen steun kunt uitspreken en waarbij onthoudingen dus niet onderscheiden kunnen worden naar ’tegen’ en ‘geen interesse’ versimpelt nóg verder.
Echte democratie voor deze tijd, gebruik makend van de mogelijkheden van internet, is democratisch doordat IEDEREEN de gelegenheid om argumenten in te brengen en doordat de afweging van die argumenten voor IEDEREEN zichtbaar en begrijpelijk plaats vindt.
Dat vergt politici die de complexe globale samenleving voor hun achterban begrijpelijk maken, die de link vormen tussen hun achterban en de achterkamertjes van de macht waar -onvermijdelijk- die werkelijkheid bestuurd wordt en die daar op een overtuigende manier de argumenten inbrengen die vanuit het perspectief van hun achterban over het hoofd gezien worden.
Aantallen zijn geen argument; slechts overtuigingskracht telt.
Citaat: “Onvrede is een slechte raadgever”
Rare opmerkinng. Of eigenlijk, onvoldoende doordachte opmerking. Alsof iedereen die iets van onvrede voelt en daarmee iets wil doen daaraan fout doet. Tuurlijk niet. Uit onvrede je ergens verder in verdiepen is vaak het begin van een bewustwording van wat er werkelijk mis is en bijstelling behoeft.
Citaat: “en ‘meeste stemmen gelden’ is geen geschikte vorm van democratie.”
‘Meeste’ is hier een kernbegrip. Bij 51 procent stelt ‘meeste’ inderdaad niet veel voor. Bij 80 procent wel degelijk. Er zijn nou eenmaal ALTIJD mensen die ergens anders over denken. Althans, ik kom nooit onderwerpen tegen waar 100 procent ja of nee tegen zegt. Er zijn schijnbaar mensen die altijd de kont tegen de krib gooien.
Ander punt vind ik wat je met de mening van de minderheid doet, na te hebben ‘gewonnen’. Ga je daarmee eerbiedig om of zet je die mensen wijzend met de vinger in de hoek. Die laatste reactie is nogaleens het prille begin van een nieuwe veenbrand.
Elke democraat zou referendum als essentieel en onvervreemdbaar onderdeel vande democratie moeten onderschrijven. En iemand is geen echte democraat als deze de wil van de meerderheid perse uit minachting wil negeren.
Van minachting is sprake als iemand van mening is dat het volk voor tientallen procenten bestaat uit politieke domkoppen. Laat zo iemand zichzelf vooral geen democraat noemen.
Ik kan me nog wel voorstellen dat de minderheid blijft protesteren tegen de uitslag als deze gemanipuleerd is, bijv. door de media. Ook blijvende onvrede die het gevolg is van diepe bezorgdheid kan ik billijken. Maar voor het overige hoort een democraat zich gewoon neer te leggen bij de wil van de meerderheid. Dat is nu eenmaal de kern van democratie.