Hoe Brussel een broedplaats voor islamo-fascisme werd (2)
Lakse houding van de Belgische autoriteiten
Titelfoto: Bijeenkomst Parijs na aanslag Bataclan (november 2015) door Duc, CC BY-NC-ND 2.0.
In deel 1 van dit tweeluik beschreef Pieter Cleppe hoe Oussama Atar – het brein achter de gruwelijke aanslag op concertbezoekers in het Parijse Bataclan (november 2015) – in het Brusselse salafistische milieu kon uitgroeien tot terrorist. In dit slotdeel gaat hij in op de halfslachtige en lakse houding van de Belgische autoriteiten tegenover de activiteiten van Atar en de radicale islam.
Belgisch lobbywerk voor Atar
In hun boek vertellen Dallemagne en Lamfalussy: “Veteranen van Al Qaeda kwamen al in het begin van de jaren 2000 terug uit Afghanistan, Syrië en Irak, hingen rond op het Willemsplein en vertelden de jongeren sterke verhalen over de Heilige Oorlog.” Ze herinneren zich hoe Oussama Atar vaak de videotheek van zijn buurman bezocht, “een notoire islamist” die ook een collectie islamo-fascistische video’s in de aanbieding had: “Op zijn zeventiende vertrok hij op vakantie naar Syrië met één van de meest extremistische imams van Molenbeek, sjeik Bassam Ayachi. In september 2003 keerde hij terug naar Damascus, dit keer voor een periode van twee jaar, naar eigen zeggen om Arabisch te studeren – maar dan wel in een Koranschool waar de jihad openlijk werd gepromoot.”
In februari 2005 werd hij in Irak gearresteerd door Amerikaanse troepen, waarbij hij eerst beweerde een “soldaat van het islamitische leger” te zijn, waarna hij zijn verhaal veranderde en zei om humanitaire redenen naar Irak te zijn gekomen. Atar werd vastgehouden in de beruchte Abu Ghraib-gevangenis en pas na acht maanden brachten de VS de Belgische Staatsveiligheid ervan op de hoogte dat hij werd vastgehouden.
Informant
Na een bezoek besloot de Staatsveiligheid te proberen hem als informant in te schakelen, met als gevolg dat de Belgische regering hard begon te lobbyen voor zijn vrijlating: in 2008 werd een formeel verzoek om zijn vrijlating aan Irak gestuurd. Dit werd ook aangemoedigd door de familie van Atar en een aantal lokale politici in Brussel.
Door lobbywerk van o.a. @Amnesty & linkse Vlaamse politici keerde de Marokkaanse moslimextremist #Atar, die gevangen zat in #Irak, vervroegd terug naar #Brussel. Nu blijkt hij het brein achter bloedige massamoorden in #Frankrijk en #België in 2015 en 2016. https://t.co/s9zZt5cqUm
— Pruttelaar des Vaderlands ⚓🚜฿💎 (@Percolator_HNJ) December 28, 2019
Volgens de auteurs van Atars biografie waren dat niet alleen de gebruikelijke socialistische usual suspects, die zich hebben gespecialiseerd in het op een nogal tribale manier verkrijgen van de electorale steun van minderheden, maar ook de liberale Europarlementariër Louis Michel, een voormalige Belgische minister van Buitenlandse Zaken.
De Belgische regering heeft hiervoor gelobbyd ondanks de waarschuwingen van zowel de Amerikaanse als de Franse geheime dienst, die Atar als uiterst radicaal beschouwden, en ondanks een evaluatie van het eigen Coördinatieorgaan voor de Analyse van de Dreiging (OCAD) van de Belgische staat dat eveneens had gewaarschuwd dat hij zeer gevaarlijk was. Ondertussen werd Atar overgebracht naar Camp Bucca, omschreven als “the US prison that became the birthplace of ISIS“, waar hij de persoon ontmoette die later de nummer twee van ISIS zou worden.
ISIS
Ondanks dit alles bleef de Belgische regering vragen om zijn repatriëring, en in 2010 werd de campagne om hem vrij te krijgen opgevoerd. In september 2012 werd Atar gerepatrieerd naar België, en hoewel hij formeel beschuldigd werd van lidmaatschap van een terreurgroep, werd hij vrijgelaten onder de voorwaarde dat hij gevolgd zou worden door de geheime dienst. Dit weerhield hem er niet van zijn El Bakraoui-neven in de gevangenis minstens twintig keer te bezoeken en de jihad te propageren. Eind 2013 vloog hij naar Tunesië, maar hij werd teruggestuurd naar België door de Tunesische politie, die geweten moet hebben dat hij niets goeds in de zin had. Desondanks ondernamen de Belgische autoriteiten geen actie en kon hij naar Turkije en vervolgens naar Syrië reizen om zich bij ISIS aan te sluiten.
Het mag zijn dat de Belgische veiligheidsdiensten hun handen vol hadden en met een gebrek aan middelen kampten, en achteraf is het allicht makkelijk praten, maar voor hen, alsook voor de Belgische politiek, is dit toch allemaal bijzonder gênant.
Salafisme in het centrum van Brussel
Niet alleen in de straten van Brussel komen jongeren met een immigratieachtergrond in aanraking met autoritaire interpretaties van de islam: ook de mainstream islam in België wordt er al jaren door geplaagd.
Salafisme in #Molenbeek. Ondertussen rijdt de bus een blokje om.https://t.co/aQb8tvap7P
— Mathias Vanden Borre (@M_VandenBorre) February 3, 2020
In 2018 kreeg de Belgische regering opnieuw de controle over de Grote Moskee van Brussel, gelegen in het Jubelpark in de buurt van het hoofdkwartier van de Europese Commissie, door de 99-jarige huurvrije huurovereenkomst met Saoedi-Arabië van het gebouw met onmiddellijke ingang te beëindigen vanwege het vermoeden dat er radicalisme werd gepredikt. Deze concessie was in 1969 verleend en gaf door Saoedi-Arabië gesteunde imams toegang tot de groeiende moslimgemeenschap in België in ruil voor goedkopere olie voor de Belgische industrie.
Saoedische invloed
Terwijl de Turkse autoriteiten moskeeën en imams ter beschikking stelden van de Turkse minderheid in België, werd de Marokkaanse minderheid aan haar lot overgelaten, en de Saoedi’s grepen die kans met beide handen aan om hen bloot te stellen aan de eigen fanatieke-autoritaire vorm van islam, die werkelijk vreemd is aan de meer tolerante soort islam die in Marokko heerst. Het zou te simplistisch zijn om enkel deze ontwikkeling als de oorzaak te duiden van de radicalisering van sommige Belgische Marokkanen, maar het speelde wel een rol.
Vóór de aanslagen in Brussel was de door Saoedi-Arabië gecontroleerde moskee al onder vuur komen te liggen wegens het promoten van het salafisme, bijvoorbeeld door het Vlaamse socialistische parlementslid Yamila Idrissi, ook van Marokkaanse afkomst. Maar het was pas na de aanslagen dat de Belgische regering uiteindelijk besloot actie te ondernemen en de huurovereenkomst beëindigde, verrassend genoeg zonder veel ophef van de Saoedische regering.
Spionage
De spanningen zijn echter gebleven. Eerder dit jaar dreigde de Belgische regering de erkenning van de moskee, die gepaard gaat met subsidies, niet te verlengen nadat de Belgische inlichtingendiensten bewijzen hadden gevonden dat het vertrek van de Saoedi’s de weg had vrijgemaakt voor de Marokkaanse regering om er haar eigen vertegenwoordigers te installeren, wat gepaard ging met beschuldigingen van spionage.
Dit gebeurde nadat de Belgische regering de Moslimexecutieve – de grootste organisatie die de moslims in België vertegenwoordigt – had opgeroepen zich te zuiveren van vertegenwoordigers van de Marokkaanse regering. Nieuwe Vlaamse wetgeving voorziet nu in een verbod op bepaalde vormen van buitenlandse financiering voor die religieuze gemeenschappen die subsidies willen ontvangen.
Somer's ‘decreet voor erkenning lokale geloofsgemeenschappen’ wil alle gebedsruimtes controleren, terwijl maar één godsdienst een probleem vormt https://t.co/tokNgv9p4H pic.twitter.com/hXBZnTiw0O
— Doorbraak.be (@DoorbraakBe) October 6, 2021
Radicalisering
Het is moeilijk om te voorkomen dat giftige buitenlandse religieuze ideologieën doordringen tot de immigrantengemeenschappen in België, die een (letterlijk) strijdtoneel vormen voor buitenlandse religieuze strijd. In 1989 werd de Saoedische imam van de Grote Moskee zelfs vermoord in het kantoor van de moskee, blijkbaar door een Libanese terreurgroep die hem niet radicaal genoeg vond. Tegenwoordig is het vanzelfsprekend dat online predikers gewoon onbeperkt hun gang kunnen gaan, dus sommige goedbedoelde maatregelen zullen maar een beperkt effect hebben zonder begeleidende maatregelen tegen online radicalisering.
Lees: moslimexecutieve is het beu dat de federale overheid (zeer minieme) inspanningen doet om radicalisering via de moskees een halt toe te roepen.https://t.co/RjOyYmfZbm
— Unpleasant Truths (@UnpleasantTrut2) October 19, 2021
Westerse waarden bedreigd
Uiteindelijk kan de staat slechts beperkt invloed uitoefenen op hoe mensen denken, en dat is maar goed ook. De enige duurzame weg om te voorkomen dat mensen vallen voor gewelddadige en autoritaire denkbeelden is, dat de westerse maatschappij de superioriteit hoog in het vaandel draagt van de waarden die in het Westen meer dan elders dominant zijn en daarom ‘westerse waarden’ worden genoemd.
Het is waar dat ‘westerse waarden’ niet altijd gemakkelijk te definiëren zijn, maar hoe gespannen de ideologische strijd in de westerse samenleving ook is geweest tussen religieuzen en niet-religieuzen, of tussen katholieken en protestanten, er was altijd een gemeenschappelijke kern van individualisme, eigendomsrechten, vrije meningsuiting en gelijkheid voor de wet. Het mag duidelijk zijn dat deze westerse waarden in de loop van de geschiedenis ook in westerse samenlevingen vele malen zijn geschonden, maar toch bleven ze sterker aanwezig dan in welke niet-westerse samenleving ook.
Derde Wereld
Vandaag de dag worden deze waarden in twijfel getrokken. Denk maar aan de steun voor het strafbaar stellen van ‘haatzaaien’ – een arbitrair en subjectief concept. Of aan de diepe scepsis onder socialisten van allerlei pluimage ten aanzien van het systeem van eigendomsrechten. Denk ook aan de steun voor het idee van een sterke leider of voor autoritaire bestuurssystemen. Al deze overtuigingen zijn diep verankerd in wat men vroeger de ‘Derde Wereld’ noemde en zij zijn uiteindelijk verantwoordelijk voor het feit dat velen ervoor kozen om van daaruit te emigreren.
De ‘Derde Wereld’ heeft intussen wel veel van die westerse waarden overgenomen, vooral als het gaat om eigendomsrechten en het terugdringen van autoritair bestuur. Vele immigranten die uit deze landen afkomstig zijn, omarmen de westerse waarden, maar degenen die dat niet doen, kan men misschien vergeven, aangezien zovelen in het Westen zelf deze waarden niet steunen. Net zoals sommige Marokkaanse Belgen, die in verwarring verkeren over hun identiteit, kwetsbaar zijn voor de lokroep van het islamofascisme, zullen veel immigranten niet goed in de westerse samenleving integreren zolang deze waarden er in twijfel worden getrokken.
Deel 1 van dit tweeluik werd zondag 7 november op OpinieZ gepubliceerd. Het oorspronkelijke artikel How Brussels Became a Laboratory for Islamo-Fascism verscheen eerder op The European Conservative. Vertaling: redactie OpinieZ en Pieter Cleppe.
Over de auteur
- Pieter Cleppe is de hoofdredacteur van http://www.BrusselsReport.eu, een webstek die zich richt op EU en Eurozonebeleid
Recent gepubliceerd
Economie2023.05.06EU is tegen ontbossing, vooral in de rest van de wereld
Economie2022.04.24Oekraïne-oorlog sloopt de heilige huisjes van de energiepolitiek
Islam/Moslims2021.11.08Hoe Brussel een broedplaats voor islamo-fascisme werd (2)
Integratie2021.11.07Hoe Brussel een broedplaats voor islamo-fascisme werd (1)
“De enige duurzame weg om te voorkomen dat mensen vallen voor gewelddadige en autoritaire denkbeelden is, dat de westerse maatschappij de superioriteit hoog in het vaandel draagt van de waarden die in het Westen meer dan elders dominant zijn en daarom ‘westerse waarden’ worden genoemd.”
Het westen moet inderdaad allereerst zijn eigen waarden serieus nemen, d.w.z. ze durven te handhaven. Dat betekent allereerst dat de huidige interpretatie van universalisme verlaten moet worden en dat men moet gaan inzien dat islamitische landen een volstrekt andere interpretatie van democratie hanteren dan de westerse wereld.
De volgende stap is dan inzien dat mensen uit deze andere denkwereld niet kunnen functioneren in het westen op de manier die van hen verlangd wordt. Dat de komst van islamitische migranten onvermijdelijk vroeg of laat leidt tot enorme spanningen, conflicten en terreuracties.
Want als het westen de westerse waarden echt wil handhaven, dan is er voor moslims geen andere conclusie mogelijk dat ze niet meer in het westen kunnen leven omdat hun islamiserende activiteiten actief, en dus niet meer alleen passief zoals nu gebeurt, zullen worden tegengegaan door de autoriteiten.
Anders gezegd: we moeten inzien dat westerse democratie een cultureel bepaalde constructie is en geen exportartikel dat met alle geloven en ideologieën zonder meer gecombineerd kan worden.
De westerse waarden waar de schrijver het over heeft worden in rap tempo afgebroken. En dat komt mede door de immer openstaande poorten. Als je een grote pot met witte verf (of blanke lak) neemt, en je doet daar elke keer een paar druppels kleurstof bij, dan kan de verf nooit wit blijven. Dat gebeurt ook met onze waarden en onze cultuur. En die Linkse Pipo’s durven het een verrijking te noemen. In mijn optiek lopen de westerse samenlevingen op hun eind. Deels door wanbeleid en intern verval. Deels door externe problemen zoals oa immigratie. En deels door verschuivingen in de mondiale krachtsverhoudingen.
‘Een gemeenschappelijke kern van…. gelijkheid voor de wet’. Daar is het fout gegaan. Mensen dienen in gelijke gevallen voor de wet gelijk behandeld te worden. Echter, mohammedanisme is niet hetzelfde als iemand die het mohammedanisme aanhangt. Brussel zonder uitingen van mohammedanisme in de publieke ruimte is beter.
Dus het ligt niet aan hun, maar aan die donderse in het Westen geborenen.
Ik neem aan dat je blanke autochtonen bedoel.?
De alarmbellen gaan nog steeds af Maar geen politiek of Europese raad of WEF die er naar kraait Net zomin dat ze iets willen doen voor al die duizenden kinderen die sexueel misbruikt worden door, algemeen bekend, het grootste pedofiele netwerk dat vanuit Nederland geregeld wordt De betrokkenheid van de Nederlandse regering en hoog geplaatste ambtenaren en elite Het volk ontkrachten dmv een rampen beleid is waar de westerse beschaving dankzij de huidige politiek in is beland De tunnelvisie van lobbyisten die zichzelf boven de natuurwetten hebben geplaatst Tijd om op te staan
Kijk Paul, al die randdebielen die blind in de EU geloven, moeten de stroom gelukszoekers die op dit moment, op heel veel plaatsen bijna ongehinderd de EU binnen stromen, maar eens goed een plek geven in ons over volle West Europa.
Ze vreten ons arm, ze bezetten onze schaarse woningen en omvolken zo West Europa.
Bedankt Kok, Balkenende en Rutte.
Dank voor uw uitvoerige studie en beschrijving, echter deel ik uw conclusies maar ten dele.
Uit uw beschrijving maak ik wederom op, dat het er toch heel erg sterk op lijkt dat westerse beleidsmakers en de EU de massa-immigratie, de islamisering en de daarmee onontkoombare omvolking WILLEN en bevorderen. Een groot Eurabia, met een verarmde oorspronkelijke bevolking zuchtend onder geïmporteerd geweld, omgekeerd racisme, sterk verslechterde woonomstandigheden, rigide regels enz.
Men doet niets om de geforceerde immigratie (zie nu Polen) tegen te gaan, integendeel. Polen krijgt nog op de kop vanwege de pushbacks. Men noemt dat illegaal en strafbaar, maar illegaal in onze landen komen is dan weer een ‘recht’.
En als ze hier zijn en nooit meer weggaan, kunnen ze gewoon verder gaan met onze samenlevingen ontwrichten.
Dat heeft op zich m.i. niets met radicalisering te maken, maar alles met de massa. Hoe meer islam hoe meer de oorspronkelijke blanke bevolking aan de kant wordt gedrukt, op elk domein. Omgekeerd racisme (quota, cadeau gekregen diploma’s, wit ipv blank, blm, crt, aan ali aangepast alfabet) viert nu al hoogtij.
Regeringen praten intensief met bestuurders van islambewegingen en moskeeën.
Waarom denk je?
Uitstekend, maar verontrustend artikel. Dat goedpraten en wegkijken, het blijft maar gebeuren. Het islamo-fascime is onder ons en de politiek slaapt.