Femmes for Freedom: een baken van emancipatie
Beschamende rol D66 bij Amsterdamse postercampagne
Foto: screenshot webpagina femmesforfreedom.nlDe fraaie en ook zo ontroerende postercampagne van Femmes for Freedom is in Amsterdam gearriveerd ondanks de tegenwerking van het hoofdstedelijke stadhuis. Wat een goed nieuws! En ook zo terecht!
Dat het dan toch gelukt is, dat mag de voorvrouw Shirin Musa met haar redelijkheid en standvastigheid op haar conto schrijven. Hoe anders acteerde D66! Plaatsvervangende schaamte en verontwaardiging vochten om de eerste plaats.
Vrije partnerkeuze
Het idee van de campagne is van een eenvoudige schoonheid én eerlijkheid: vrije partnerkeuze voor mannen en vooral voor vrouwen. Het is niet aan families, niet aan tradities en al helemaal niet aan religies om te bepalen óf en met wie je vrijt. Het hokje waar je wiegje heeft gestaan is volstrekt futiel. Het maakt ook niet uit met welke geslachtsorganen je geboren bent of wat je seksuele oriëntatie is.
Je eigen hart volgen, ja, je hoogst individuele hormonen gehoorzamen, de waarschuwingen van je eigen verstand in de wind slaan om vervolgens op de blaren te zitten, dát is het individuele zelfbeschikkingsrecht waar de liefde zo goed bij gedijt. Daarmee staat Musa’s campagne met de zoenende stelletjes, die uit hun hokjes breken, in de grote, fiere emancipatietraditie van Nederland.
Blamage D66
Maar wat een blamage toch van D66 met haar gedraai en uiteindelijke weigering deze postercampagne te ondersteunen. Van de partij van ’n Hans van Mierlo en ’n Jan Glastra Van Loon had je toch anders verwacht: een hartstochtelijke omhelzing van Musa’s initiatief, con amore. Maar nee, het was te heftig, te duur, te paternalistisch. Het zou alleen maar tot onrust leiden in islamitische en andere migrantenkringen. De politiek-correcte calculus draaide overuren.
Maak de vrijheid niet zichtbaar, houd die verborgen, dat is wat D66 eigenlijk zegt.
Kast
Nee D66, wat je niet zichtbaar maakt blijft in de kast. En wat in de kast blijft verpietert en wat verpietert wordt ongelukkig, doodongelukkig. Dat is de ervaring van mijn generatie. Dachten jullie echt dat onze LHBTI-verworvenheden tot stand waren gekomen als we hadden gezwegen en onzichtbaar waren gebleven? Denken jullie serieus dat de vrije partnerkeuze voor vrouwen uit traditionalistische culturen en religies geholpen zou zijn met een groot stilzwijgen, met onzichtbaarheid? Hierop zeg ik maar één ding: Out of the closet and into the streets.
Illiberale regenten
En dan die rotsmoesjes van D66: het is geen overheidstaak om vrije relatierechten te promoten en het is te duur. Dit zijn nu typische ondermijningstactieken van illiberale regenten. Via de bureaucratie en het spreadsheet tegenspraak smoren en onwelgevallige initiatieven laten verzanden. We kunnen vaststellen dat de ‘democraten’ van Pechtold daar inmiddels wél heel goed in zijn geworden. Die D66-wethouder in Haarlem, Jut Botter, dat was me ook een geval. Die ging naar de moskee om te vragen of de postercampagne wel mocht. Mijn God, die man gedroeg zich als een angstige onderwijzer van een eeuw terug die naar meneer pastoor ging om te polsen of het de pater behaagde de jongens en de meisjes samen te laten spelen.
Spruitjes
De prelaten van toen zijn de imams van nu, de onderdanige schoolfrikken van weleer de dociele wethouders van een middelgrote gemeente. De spruitjeswalm van de ‘Democraten’ is penetranter dan Schiphols kerosinelucht van een geheel jaar. Nee, D66 kan bijgezet worden op het kerkhof van vergane glorie en verloederde politiek.
Fakkel
In augustus is er weer de Canal Parade. Er zal veel aandacht zijn voor mensenrechten en het thema is Heroes. Wat mij betreft voert Femmes for Freedom de parade aan. Deze organisatie dient de parel van de parade te zijn. En als er een held genoemd moet worden is dat Shirin Musa. Zij draagt nu mede de fakkel van de emancipatiestrijd in Nederland en bevindt zich in de voorhoede.
De postercampagne van Femmes for Freedom is er dan toch gekomen in dat ooit zo mooie, vrijgevochten Amsterdam, in die lieve stad. Niet dankzij D66, het stadhuis, maar ondanks.
Vanavond 20:30 lancering van de campagne. Kaarten→ https://t.co/79mnioqGd3 https://t.co/hggPCWbyU5
— De Balie (@DeBalie) March 19, 2018
Femmes for Freedom en CS Digital Media vieren de liefde in Amsterdam met de feestelijke lancering van hun gezamenlijke campagne op 19 maart 2018 – om 20:30 – in De Balie.
Over de auteur
-
Managementboekenschrijver, leiderschapshistoricus en veranderkundige.
Werkt op dit moment aan drie projecten:
1. Onderzoek naar Leiderschap in veranderingsprocessen (met de Kring Andragologie en de UvA).
2. Intellectuele geschiedenis: Leiderschapsadviezen in de Westerse cultuur, van Homerus tot Johan Cruijff.
3. Het boek: ‘Wijvenstreken’, het politieke spel van vrouwen in organisaties.
Hoe meer knuppels je in een religieus hoenderhok gooien kunt, hoe beter. We leven godzijdank in een seculiere maatschappij, en zolang mijn vrijheid de jouwe niet belemmert mag eenieder doen wat hij of zij wil. Dat kan niet, nooit voldoende onder de aandacht worden gebracht.
Net zoals tegenstanders van abortus: je hoeft geen abortus te doen, maar als ik het doe heb jij er niets mee te maken.
M.a.w.: mocht je licht gekwetst zijn: gewoon de andere kant op kijken. Doe ik ook als een pastoor tegen kom.
De vergelijking met abortus gaat al direct mank.
Want jou vrijheid (of zelfs die van de eigen moeder) om te mogen doden gaat diametraal in tegen de vrijheid van de foetus om te mogen leven. Je ontzegt het nieuwe kind het leven en belemmert daarmee zijn/haar vrijheid.
Welke gefeminiseerde mannen zijn het meest links-liberaal progressief? Die bij D66 of die rondom Joep Schrijvers? Het wordt ons door de strot geduwd dat we in het openbaar vrijende en tongende stelletjes (man-vrouw, vrouw-vrouw, man-man) niet alleen gewoon, maar ook heel natuurlijk moeten vinden en vooral progressief. En de gemeente moet die propaganda dan betalen.
Zoenende, verliefde stelletjes lijken me tamelijk natuurlijk en niks om weg te stoppen. Jou niet?
Het is nog geen nieuw kind. We hebben in dit beschaafde land afgesproken dat tot 11 weken er nog geen sprake is van ” de vrijheid van de foetus”. Waar haal je die onzin vandaan?