Waarom islamofobie erg verstandig is
Afgelopen zaterdag was er in Amsterdam een demonstratie tegen racisme en discriminatie. Het zal de meesten wel ontgaan zijn.
Mij zou dat ook, als ik niet een affiche had gezien met daarop de woorden: islamofobie en LHBT. Ha, als je tegen homodiscriminatie bent, moet je dus ook tegen islamofobie zijn. Dat scheen het affiche te zeggen. Nou, ik dacht het niet: een beetje LHBT’er met eigenwaarde is tot op het bot islamofoob en protesteert niet tegen islamofobie, maar tegen de islam.
Ik ben het al zo’n tien jaar, islamofoob. Het is ontstaan toen ik vanuit het Humanistisch Verbond een tijdje in de Raad voor Religie en Levensbeschouwing in Amsterdam zat. Deze Raad was nog door Job Cohen in het leven geroepen om de boel bij elkaar te houden. We deden er leuke dingen en hadden mooie gesprekken tot het moment dat de moslima die de moslims vertegenwoordigde, aan mij iets over homoseksualiteit kwijt moest.
een beetje LHBT’er met eigenwaarde
is tot op het bot islamofoob
Zij schreef dat als zij (ze bedoelde de moslims) aan de macht zouden komen, ik vanwege mijn homoseksualiteit gestraft zou worden. Maar, om mij gerust te stellen voegde ze eraan toe dat het zo’n vaart niet zou lopen, omdat daar minimaal vier getuigen voor nodig zouden zijn. En om de bittere pil nog verder te verzachten schreef ze dat ik me geen zorgde hoefde te maken over de strafmaat: het zou niet de doodstraf zijn. Sindsdien ben ik volledig islamofoob en met goede reden.
Toen ik er wat van zei, hadden dominee, pastoor en rabbijn in die Raad niet helemaal goed op het netvlies wie slachtoffer en wie beul waren. Ik moest niet zo moeilijk doen, hoe was Nederland vijftig jaar geleden, het kost tijd: dat soort crap kreeg ik te horen.
Een homokennis, Groenlinkser, met wie ik hierover sprak, vond ook al dat ik meer begrip moest hebben. Toen ik hem vroeg of hij genegen zou zijn om naar Slotervaart te verhuizen en daar openlijk als homo te leven, was het antwoord nee. Gelukkig was hij zijn verstand niet helemaal verloren. Sindsdien lijd ik zwaar aan aristerafobie, in alledaags Nederlands, aan angst voor links.
Ben ik er in die jaren geruster op geworden? Beslist niet. De beelden van homo’s die zijn vermoord door ze op te hangen of van het dak te gooien zijn op mijn netvlies gebrand. Dat de politiek moest erkennen dat LHBT-vluchtelingen niet veilig zijn in de AZC’s maakt mij niet minder islamofoob. De onderzoeken naar de opvattingen onder moslims over homoseksualiteit stemmen niet tot vreugde.
het symbool van een repressieve
politieke ideologie
Osdorp-centrum is in de laatste tien jaar steeds islamitischer geworden. De laatste westerse Nederlanders zijn bejaarde, arme Osdorpers van het eerste uur. Zij kunnen niet weg. Voor hen geen vlucht naar de kekke, kosmopolitische progressieve proseccowijken. Ik kom er ook niet graag. Er zijn me veel teveel zwarte, lange hoofddoeken en die zijn geen onschuldig lifestyle-accessoire, maar het symbool van een repressieve politieke ideologie die gevaarlijk is voor vrouwen, liberalen, atheïsten, ex-moslims en homo’s. Elke minaret die ik zie, is mij een vermaning: dat nooit!
Een waarachtig progressief mens is tegen racisme en discriminatie. Die kent zijn medestanders en zijn tegenstanders en verwart zijn vrienden en zijn vijanden niet. Die weet dat de islam seksistisch, racistisch, xenofoob, homofoob en imperialistisch is. Dáár tegen demonstreren, dat zou het Comité 21 maart hebben gesierd. Op die Internationale Dag tegen Racisme en Discriminatie te Amsterdam.
Over de auteur
-
Managementboekenschrijver, leiderschapshistoricus en veranderkundige.
Werkt op dit moment aan drie projecten:
1. Onderzoek naar Leiderschap in veranderingsprocessen (met de Kring Andragologie en de UvA).
2. Intellectuele geschiedenis: Leiderschapsadviezen in de Westerse cultuur, van Homerus tot Johan Cruijff.
3. Het boek: ‘Wijvenstreken’, het politieke spel van vrouwen in organisaties.
[…] met Wilfred’s homowerkelijkheid en diens mishandeling blijft heel ver weg, terwijl dáár de meeste pijn zit. We leren dat homofobie wèl een issue vis-a-vis de rechtspopulisten is. Dat extreem-rechts èn […]
1) Islamfobie = moslim-woord voor Vrijheid van Meningsuiting
2) Je vergeet nog iets: de islam is niet alleen seksistisch, racistisch, xenofoob, homofoob en imperialistisch; maar ook antisemietisch.
3) Denk aan het aloude gezegde:
Allah is groot, Allah is amchtig; moslims hebben tenen van 1 meter 80
4) Denk tot slot aan het welbekende gedicht:
Een volk dat voor Korannen zwicht, verliest meer dan lijf en leden, dan dooft het licht !
nogmaals: een fobie is een irreele angst. De angst voor islam gerelateerde wandaden is zeer reeel. Dus geen fobie. Gewoon niet deze term gebruiken want slaat nergens op
Je hebt niet door dat het in dit artikel een ironisch gebruik van de term is, het overnemen van de terminologie van de “tegenstander”.
Dat beeld van Osdorp klopt zo. Wat mij vooral pijn doet:dat je door eigen familie als xenofoob wordt weggezet als je zegt dat je je in je eigen stad niet meer thuis voelt door de steeds meer zichtbare orthodoxe islam
Helemaal mee eens.
De “Islam” streeft – en daarbij zijn alle middelen “toegestaan” –
naar het Wereld-wijde Kalifaat + Sharia.
Zij zeggen:
“Voor de islam, was er niets”;
“Naast de islam, kan er niets”
Ik zeg:
NA die “islam” IS er helemaal niets …………..