Slavernij in het kalifaat

21 november 2015 - Ruben Gischler

Ik hoef niemand te vertellen dat afgelopen weekend de Franse Staat en haar burgers in het hart werden getroffen door de Islamitische Staat. Toch even iets over de symboliek daarvan. Voor wat het in deze dagen nog waard is, staat de Franse republiek met haar roemruchte geschiedenis metafoor voor de rechtsstaat, gelijkheid en burgerschap.

Dit terwijl de Islamitische Staat juist staat voor de in de sharia geïnstitutionaliseerde ongelijkheid, wetteloosheid en slavernij. Voorrechten en beloningen zijn er alleen voor de soenitische mannen en met name de strijders. De rest van de bevolking staat in verschillende gradaties, afzakkend tot totale rechteloosheid, slechts ter beschikking.

Wie zich daar geen voorstelling van kan maken, moet eens het boek De vrouwen van het Kalifaat van Judit Neurink lezen.

Yezidi sexslavinnen, jihadbruiden en seks als onderdrukking in de Islamitische staat

Als ik haar niet had geïnterviewd voor OpinieZtv, had ik het waarschijnlijk nooit gelezen, want het is het soort boek dat zelfs ongelezen in de boekenkast maar moeilijk valt te verdragen. De vrouwen van het kalifaat gaat over de Yezidi sexslavinnen, jihadbruiden en seks als onderdrukking in de islamitische staat.

Roof van Yezidi vrouwen, geschilderd door Yezidische kunstenaar Ammar

Het beeld van systematische ontmenselijking dat hieruit naar boven komt, waarin ook de echtgenotes van de slavinnen bezittende jihadstrijders medeplichtig zijn en een wrede rol vervullen, is bepaald niet bevorderlijk voor de nachtrust. Op mijn vraag of zij in al die getuigenissen die zij heeft opgetekend nog enig spoor van menselijkheid heeft aangetroffen bij de IS-leden, antwoordde Neurink dat dit misschien nog wel het moeilijkste was aan het hele boek, terwijl zij daar juist naar op zoek was.

Van al die verschillende Yezidi vrouwen en meisjes van soms nog geen negen jaar die in slavernij hebben doorgebracht en die Neurink voor haar boek sprak, kwam zij maar één verhaal tegen over iemand die zich echt bekommerde over een geroofd meisje. Het ging om een echtgenote van een jihadstrijder en zij hielp uiteindelijk zijn slavin te ontsnappen.

Interessant is het hoofdstuk over de ideologie van ISIS en in hoeverre dat nu met islam te maken heeft. Neurink gaat te rade bij verschillende kenners onder haar vrienden in Koerdistan en komt met een keur aan verhalen. Daaruit blijkt dat het alles met de islam te maken heeft, hoewel zij zelf hierin duidelijk een slag om de arm houdt en stelt dat het om een bepaalde interpretatie van de islam gaat.

Tijdens de Armeense Genocide waren er ook slavenmarkten in Mosoel en Deir az-Zour

De profeet Mohammed was bepaald geen hippie die gekruisigd werd, om in de woorden van Sam Harris te spreken. Verovering, het massaal onthoofden van de overwonnen mannen en het verdelen van hun vrouwen en kinderen als slaven onder zijn strijders zijn onderdelen van zijn leven waarover in de Koran en de Hadith gesproken wordt. Dat is vervolgens in de vorm van bepalingen en leefregels in de sharia uitgewerkt.

Een van de eerste hadiths die mij tijdens mijn studie Arabisch zijn bijgebleven, was de uitspraak van de profeet over een ontrouwe, ongehoorzame slavin. “Ransel haar af en verkoop haar desnoods voor een haren touw”, was zijn advies. Hoewel slavernij in de islamitische wereld onder druk van de Westerse grootmachten in onbruik is geraakt en officieel verboden is, heeft de regio op dit gebied een traditie hoog te houden.

Tijdens de Armeense Genocide waren er ook slavenmarkten in Mosoel en Deir az-Zour. Naar schatting 200.000 Armeense vrouwen en kinderen zijn in slavernij terecht gekomen. Voor slechts vijf piaster gingen zij van de hand. Tot 1926 was er in Aleppo een vertegenwoordiger van de toenmalige Volkerenbond bezig om getraceerde Armeense vrouwen vrij te kopen.

Binnenkort op OpinieZtv een interview met Judit Neurink