Palmyra: Ophef! 200.000 doden: Who cares?

Wut?!? Opschudding! Misbaar! Rumoer! IS is de aloude, monumentale stad Palmyra in Syrië binnengetrokken. De stad die door UNESCO tot werelderfgoed is uitgeroepen. Belangrijke gebeurtenis dus.Zo belangrijk dat menigeen er schande van spreekt dat er he-le-maal niets gedaan wordt om IS te stoppen met de komende verwoesting – want ja, dat gaat gebeuren – van het werelderfgoed.

IS gaat Palmyra slopen en wel om meerdere redenen. De belangrijkste reden heeft te maken met de islam en met beelden en verboden. De andere reden is om het Westen te zieken. Want dat zorgt voor opschudding, misbaar en rumoer!

De verwoesting van Palmyra zal mij om het even zijn om de volgende reden: TWEEHONDERDDUIZEND DODEN. Het totaal aantal slachtoffers tot dusver in Syrië sinds het begin van de burgeroorlog. Gifgas, martelingen, verkrachtingen, vluchtelingen. Het is de wereld om het even.

Obama trok een rode lijn bij het gebruik van gifgas. Die rode lijn bleek opeens lichtroze en verkleurde uiteindelijk helemaal. Tweehonderdduizend Doden In Syrië en de wereld stond erbij en keer ernaar. Ook de Nederlandse politiek zet het onderwerp Tweehonderdduizend Doden In Syrië niet op de politieke agenda.

Woensdag jl. was er een plenaire vergadering in de Tweede Kamer over, weer eens, Israël en fantasialand Palestina. Labelen van producten uit de zogenaamde bezette gebieden, dát is de prioriteit van onze Kamerleden. Daarvoor komen ze maar wat graag bij elkaar.

Tweehonderdduizend Doden In Syrië zal ze een rotzorg zijn. Tweehonderdduizend Doden In Syrië en de wereld maakt zich liever druk over een paar oude stenen of over een appel uit de West Bank die zo nodig volgens allerlei EU- en Nederlandse normen een apart labeltje moet krijgen.

Het gaat mijn voorstellingsvermogen te boven dat Assad mag blijven zitten met behulp van Iran, Hezbollah en de Verenigde Staten. Assad, de slager van Syrië, met zoveel bloed aan zijn handen dat de kleur rood een understatement is geworden. Josef Stalin zag het goed: één dode is een tragedie, duizenden doden is een statistiek. Tweehonderdduizend doden zijn een vergetelheid. Oude gestapelde stenen echter is een heel ander verhaal: Opschudding! Misbaar! Rumoer!

Tweehonderdduizend, dat is hetzelfde getal als het aantal inwoners van de stad Groningen. Tweehonderdduizend mensen tekenden de petitie Red de Zorg. Stelt u zich eens voor dat de stad Groningen volledig ontvolkt zou zijn of de ondertekenaars van de petitie allemaal dood. Maakt u zich dan nog maar eens zorgen over het aloude Palmyra. Het is om je tweehonderdduizend keer dood te schamen.

Over de auteur

Frank Berkemeier

Ik ben een anarchoconservatief. Schrijf op IsraNed en OpinieZ. Volg mij op Twitter via @Berkemef

Recent gepubliceerd

Archief

• Antisemitisme2017.12.26Superjoden!
• Islam/Moslims2017.12.04Voor wie ik schrijf
• Media2017.11.17NewSpeak creëert NepNieuws
• Economie2017.11.09Lang leve de Nederlandse Boeren!