Alweer een tenenkrommend toneelstukje met Hugo (en Mark)

Titelfoto: Demissionair minister Hugo de Jonge door Roel Wijnants, CC BY-NC 2.0.

Nou, Hugo, daar ben ik weer. Ja, ’t is wat snel na de vorige, maar die persconferentie van vrijdagavond kon ik niet zomaar voorbij laten gaan, sorry. Ik kijk doorgaans niet naar jullie toneelstukjes, die van jou en Mark, maar ik had begrepen dat een journalist eens een keertje lastig was geweest en zomaar scherpe vragen had gesteld. Dat had ik al zó lang niet meer meegemaakt, dat ik er maar even goed voor ben gaan zitten.

🔊 Beluister dit artikel

Ik moet er wel bij zeggen dat ik jullie toneelstukjes steeds minder goed kan verdragen – vandaar dat ik eigenlijk ook niet meer kijk. Ik lees het later wel ergens, en doorgaans kan ik het wel voorspellen. Dus moest ik er even diep voor ademhalen en de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik ‘m niet helemaal heb afgekeken. Dat vond ik echt zonde van mijn tijd en een aanslag op mijn irritatiegrens. Dus hou ik me bij de delen die ik wel bekeek.

Meters aflezen

Laat ik je, om te beginnen, een goedbedoelde tip geven: kruip alsjeblieft nooit in een vliegtuig als Mark Rutte achter de knuppel zit – als je leven je lief is. Want je maatje maakte, tijdens deze persco, een opmerking waar ik het eventjes benauwd van kreeg: dat het onmogelijk is tijdens een vlucht altijd precies te kijken welk metertje je goed of fout hebt ingeschat. Ik weet niet wat jij weet over vliegen, ik ben ook geen expert, maar ik heb genoeg vlieglessen gehad, jaren geleden, om te weten dat je juist regelmatig je meters moet checken tijdens een vlucht. Je leven kan ervan afhangen. Het is wat vliegen inhoudt: zorgen dat je verdomd goed om je heen kijkt, je meters regelmatig leest en er rap op reageert als dat nodig is.

Lastige vragen

Curieus genoeg had Mark het dan even later weer over ‘bijsturen’ en dat we daar niet bang voor moeten zijn. Hoe die man zichzelf toch in een handomdraai kan tegenspreken zonder dat iemand daar eens op wijst, hè. Best knap. En het moge duidelijk zijn dat jij geen Rutte bent. Want de lastige vragen van die stoute journalist – laten we het daar eens over hebben. Rond de 27 minuten in mijn filmpje kwam de eerste: “Het is een behoorlijke puinhoop. U bent de verantwoordelijke minister. Vindt u dat u nog aan kunt blijven?”

Ik weet niet wat ik triester vond om aan te moeten zien: dat schampere lachje dat er in een reflex uitkwam, of de flauwe smoes die je er achteraan gooide.

“Nou, dat lijkt me praktisch, want er moet nog een hoop gebeuren, dus daar heb je een minister voor nodig.”

Grootheidswaan

Weet je wat grootheidswaan is? Dat mensen zichzelf en hun belangrijkheid danig overschatten? Nou, dit zinnetje had het niet duidelijker kunnen maken. Ja, het is waar, in tijden van crisis is er nu eenmaal leiding nodig, om beslissingen te nemen en de moed erin te houden en zaken gedaan te krijgen. Dat ben ik met je eens, en ook het feit dat er nog veel moet gebeuren: meer nog dan jij denkt of wilt, geloof me. Maar jij bent niet de enige persoon die de functie van minister zou kunnen vervullen, sterker nog: wat mij betreft maak jij elke dag duidelijk dat het een baan is die veel mensen een stuk beter zouden kunnen doen dan jij.

Je respons toont dat jij jezelf overschat, en dat je denkt dat je onmisbaar bent. De journalist vond dat blijkbaar ook, want hij trok je meteen weer richting aarde met de vraag: “Welke fouten rekent u zichzelf aan?” En toen schoot je in je mediatraining, iets waar je buddy Rutte zoveel beter in is dan jij. Er volgde, na een cynisch “OK”, een omslachtige uitleg – met foto – over dat je destijds, toen je besloot de teugels wat te laten vieren, had gehandeld naar de kennis die je toen had, OMT vond het ook, bladiebla…

Wat een ontluisterend geraaskal van een minister die zo maar even roept dat ongevaccineerden 'bedden bezet houden' als ze ziek worden.

Deze demonisering hoeft niemand te pikken. / Interview De Jonge: 'Het heeft iets decadents om vaccin te weigeren' https://t.co/2m8zWrItvg @NUnl

— Sietske Bergsma (@SBergsma) July 3, 2021

Evalueren

Weet je, Hugo, dat is allemaal waar, natuurlijk neem je een beslissing op wat je op een bepaald moment denkt te weten, doen we allemaal – maar het is geen antwoord op de vraag. Dus stelde de journalist ‘m nogmaals. Jouw kinderachtige reactie:

“Nou, joh, daar zal je over moeten evalueren, maar evalueren moet je altijd na afloop doen.”

Ho even: evalueren doe je altijd pas na afloop? En hoe zit het dan met het dappere ‘bijsturen’ waar Rutte het nog geen drie minuten daarvoor over had? Meen je werkelijk dat je een crisis kunt beslechten door niet tussentijds eens de stand van zaken op te nemen en te kijken of er iets geleerd is, of iets beter kan? Want dan begin ik iets te begrijpen van de hardnekkigheid waarmee jij en Mark niet naar anderen willen luisteren en van het beleid dat jullie nu al bijna anderhalf jaar voeren.

Fouten

Blijkbaar had Rutte ook door dat je kolder stond te verkopen, want op dat punt greep hij in en deelde ons mee: “Ik heb in die hele epidemie gezegd: we zullen fouten maken.” Hij verving jouw kolder dus met de zijne, alleen schijnt iedereen het van hem wel te geloven. Want er is niks makkelijker dan zeggen: “Tuurlijk maak ik fouten.” Klinkt geweldig. Maar het nooit willen hebben over die fouten, het niet willen luisteren naar mensen die jou confronteren met de gevolgen van die fouten, en het dus tegen elke prijs niet willen leren van fouten of je ervoor verontschuldigen – dat geeft nou niet de indruk dat zo’n opmerking, naast sussen en de aandacht van jou afleiden, ook maar iets te betekenen heeft. Maar bij Rutte weten we onderhand niet beter.

Van Meijeren

Nee, jij bent, ondanks al je mediatraining, absoluut geen Rutte. Vorige week zag ik daar ook een glorieus voorbeeld van, tijdens een debat in de Tweede Kamer met Gideon van Meijeren van Forum voor Democratie. En ook daar deed je je uiterste best geen antwoord te geven op een vraag die je toch meerdere keren gesteld werd. En de vraag die Van Meijeren stelde was nog wel zo ontzettend redelijk, om niet te zeggen behoorlijk relevant: waarom komt er in staten die de coronamaatregels hebben afgeschaft, zoals Texas en Florida in de VS, vrijwel exact dezelfde hoeveelheid besmettingen, ziekenhuisopnames en sterfgevallen voor die door het virus zijn veroorzaakt, als in staten en landen die de regels nog altijd streng hanteren?

Weggezet

Je eerste poging tot niet antwoorden was ‘emotionele chantage’, gekoppeld aan ‘de vraagsteller ontmenselijken’. Met het gezicht van een grafdelver keek je de voorzitter aan en zette in over de ellende die het virus heeft veroorzaakt. Over de 30.000 doden in Nederland, en in de VS het dubbele per hoofd van de bevolking, en het verdriet van zoveel mensen, de schade van de maatregelen…

Je was verbijsterd over het feit dat iemand het in z’n hoofd haalde een discussie aan te gaan over de ernst van het virus, nadat het zo ontzettend veel had verwoest. Je deed zichtbaar je best Van Meijeren weg te zetten als een mens zonder empathie, met je ‘ik ben hier zo moe van’-toontje en blik, maar een antwoord gaf je niet.

Dus probeerde Van Meijeren het nog een keertje. Nu koos je voor die andere strategie: ‘verdacht maken als gevaarlijk’. Van Meijerens hele partij, Forum voor Democratie, werd erbij gesleept want die zou het bestaan van het virus ontkennen. Je verschool je achter ‘alle brieven, en al die debatten die we inmiddels hebben gevoerd’, terwijl we nog nooit een debat hebben gevoerd over deze vraag.

Warrig dansje

Maar het stellen van die vraag was dus, vatte je aan het eind van dit warrige dansje samen, ‘een gevaar voor de volksgezondheid’. Serieus, Hugo? Die eerste keer, allez, politici geven nooit rechtstreeks antwoord op een vraag. Maar om een tweede keer zo overduidelijk een andere hoek in te schieten uit pure angst die vraag ook daadwerkelijk te moeten beantwoorden – dat durf ik zelfs ‘onprofessioneel’ te noemen. En dan klungelig proberen de woorden ‘gevaar’ en ‘volksgezondheid’ te koppelen aan een vraag die vooral over statistieken gaat? Over vrij stevige cijfers die, door diezelfde wetenschap waar we van jou zo heilig en blind in moeten geloven, zijn nagekeken? Kijken of iemand erin zou trappen?

Doden

Het laatste antwoord dat je gaf, toen Van Meijeren zijn vraag voor een derde keer stelde – het geduld van die man valt te bewonderen – was echt je meest doorzichtige. Je koos, als ultiem wapen, voor ‘bangmaken’, en begon direct over de dood. En dode mensen. Je smeet met cijfers om indruk te maken, grote cijfers. Je keek er ernstig bij, alsof je al die mensen persoonlijk had gekend. En hun nazaten ook. Miljoenen doden, honderden miljoenen zieken. Dat te willen ontkennen, dan ben je bij Hugo aan het verkeerde adres.

Met een ‘ik sta aan de goeie kant van de geschiedenis’-blik keek je Van Meijeren aan, terwijl je jezelf schaamteloos begon aan te prijzen. Over hoe hard je had gewerkt. Hoe je alles had gedaan wat mogelijk is. Hoe Van Meijeren nog niet in jouw schaduw kan staan, nee: er is een groot verschil tussen Hugo en het FvD-Kamerlid. Want Van Meijeren ontkent het virus. Zeg jij. Ik hoorde iets heel anders.

Minachting

Weet je, Hugo, het heeft iets decadents om zoveel macht over mensen te hebben als jij hebt, en dan zó met ze om te gaan. Zo vol van minachting voor mensen die jij nota bene eerst zelf bewust hebt bang gemaakt, of proberen te maken. Je vergat daarbij alleen dat bange mensen niet altijd even voorspelbaar reageren. Als je je iets vaker in je medemens zou verdiepen, zou je dat soort dingen leren en weten dat angstprogramma’s onvoorspelbaar uitpakken. Nu weiger je te erkennen dat veel mensen juist bang voor jou zijn geworden, voor de manier waarop jij handelt, voor je gebrekkige geweten, je machtsgeilheid, je onredelijk grote ego. Omdat ze door je heen prikken, Hugo. Je bent nu eenmaal een mens – net als wij.

99% van Nederland voelt intuïtief dat Rutte en Hugo liegen en onzin verkopen.

Laatste persconferentie was schokkend. Rutte zei zelfs dat er geen enkele aanleiding was om Hugo weg te sturen. Hugo veroorzaakt een golf in de zomer. #Hugodejongemoetweg

— ۗۗۗۗۗۗۗۗۗۗۗۗۗۗۗۗۗۗۗۗۗSicco van Hoegee (@SiccoVanHoegee) July 10, 2021

Maar troost je: het meest griezelige antwoord kwam in die persco van afgelopen vrijdag niet van jou, maar van Rutte, die een eind maakte aan de vragen van de journalist over jouw eventuele aftreden door als een strenge, boze vader te zeggen: “Hij gaat het niet doen omdat ik het niet wil.”

En daarmee was in één klap weer duidelijk hoe de stand van zaken is in onze ‘democratie’.

Over de auteur

Ines van Bokhoven

Schrijfster van historische romans, vrouw met een mening en liefhebber van 'common sense’.

Recent gepubliceerd

Archief

• Antisemitisme11 mei 2024Open brief aan de Rector Magnificus van de Universiteit van Amsterdam
• Antisemitisme22 april 2024Timmermans doet verkapte oproep tot geweld tegen Wilders
• Antisemitisme10 april 2024#BringThemHomeNow: zo waardig kan een solidariteitsdemonstratie zijn
• Antisemitisme3 april 2024Kom ook op 7 april naar het Museumplein: #BringThemHomeNow