De diversiteit van Frans Timmermans is niet de oplossing

Titelfoto: Frans Timmermans (6 februari 2019) door Michael Thaidigsmann, onder licentie CC BY-SA 4.0

Wie denkt dat multiculturaliteit, diversiteit en massamigratie de magische sleutel zijn voor een succesvol Europa, ziet het gevaar niet. Volgens de linkse hysterische Europa-guru Timmermans moeten de Nederlandse normen en waarden en dus de identiteit van het land plaatsmaken voor zijn eigen perverse ambitie en hebzucht naar macht.

Dit terwijl zijn partijgenoot Maarten van Rossum meent dat een Nederlandse identiteit niet eens bestaat, want “Amsterdammers, Urkers en Maastrichtenaren verschillen hemelsbreed van elkaar”. Een kortzichtige uitspraak die ervan uitgaat dat een land met meerdere plaatselijke culturen geen vorm van collectieve identiteit kan hebben, met de absurde conclusie dat die dus nooit in gevaar kan worden gebracht.

Cyrus de Grote

Mijn moeder was een noordelijke Perzische Turkse Azeri getrouwd met een westelijke Perzische Khan, een Bakhtiari Lur. De helft van mijn familie is moslim en de andere helft bestaat uit nuchtere levensgenieters die de islam openlijk bekritiseren, pertinent afwijzen en er grapjes over maken. Qua cultuur en gewoontes liggen zij ook enorm uit elkaar.

Maar in tegenstelling tot wat Maarten van Rossum beweert, is hetgeen wat hen verbindt juist hun collectieve Perzische identiteit waar zij hun kinderen nog altijd mee opvoeden; een grote mate van zelfreflectie, zelfspot en gezond verstand, flexibiliteit en realisme. Een identiteit die grotendeels is vormgegeven door Cyrus de Grote, stichter van het Perzische Rijk, toen hij ruim 2500 jaar geleden voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid het mensenrechtenverdrag introduceerde.

Collectieve identiteit

Als zijn erfgenamen is het vreedzaam leven met mensen van andere culturen en het leven naast mensen met andere gewoonten voor ons de normaalste zaak van de wereld geworden. We hebben geleerd dat het belang van de gemeenschap altijd hoger staat dan dat van het individu.

Cyrus leerde Iraniërs tolerantie, begrip en respect voor andersdenkenden te tonen, maar stelde er tegelijkertijd een duidelijke grens aan die je niet mocht verbreken. Terwijl je vrij was je eigen geloof en cultuur te behouden en uit te oefenen, mocht je de waarden en normen van de Perzische identiteit niet onderdrukken in het belang van je eigen overtuiging of comfort. Waar zij zich ook in de wereld bevinden, zullen Iraniërs deze collectieve identiteit als leidraad in hun harten met zich meedragen en koesteren. We komen alleen in opstand wanneer deze collectieve identiteit bedreigd wordt door een dwangmatige oplegging van een cultuur, geloof of gewoonten.

Iran

Maar als je mij vandaag vraagt wat de identiteit van Iran als land is onder het huidige islamitische bewind, dan heb ik een totaal andere omschrijving; intolerant naar de Perzische identiteit en tolerant voor barbaarse islamitische waarden, hoogmoedig, hypocriet agressief, inhumaan, crimineel, corrupt, vrouwonvriendelijk, gewelddadig, kindonvriendelijk, en achterhaald. Dit bewind heeft niets te maken met Iran en alles te maken met de islam. Het woord Iran nemen ze alleen in de mond als zij de patriottistische emoties van de burger willen aanwakkeren tegen het Westen. Voor de rest is Iran ondergeschikt gemaakt aan de islam. Dezelfde stijl zie ik terugkomen wanneer Frans Timmermans zijn hadith over diversiteit aan het preken is.

Diversiteit in Europa: 497 doden, 3660 gewonden. Dat is alleen terreur, niet slachtoffers van roofovervallen, mishandeling, seksueel geweld. En dan toch Timmermans. Wie stemt er op zo'n beleid? Wie wint ermee?

— Anne Jongeling (@AnneJongeling) May 24, 2019

Politieke vluchteling

Toen ik 32 jaar geleden als uitgenodigde politieke vluchteling naar Nederland kwam was het voor mij totaal niet moeilijk om mijn eigen weg te vinden in Nederland. Het voelde alsof ik in een provincie van “mijn” Iran terecht was gekomen waar Nederlands als voertaal werd gesproken. De provincie waar mijn eigen vader bijvoorbeeld vandaan kwam was net als Friesland; zij spraken een totaal andere taal. Dat gold ook voor mijn moeder, die een nazaat was van een Russische soldaat die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Iran was gestationeerd en verliefd was geworden op mijn Perzische Azeri overgrootmoeder. Mijn moeder was blank, blond en had ogen de kleur van honing en mijn vader was donker, met dik zwart haar en donkere ogen.

Mijn integratie

Voor mij was het destijds dus alleen een kwestie van zo snel mogelijk de taal leren en aan de slag gaan. Binnen anderhalf jaar was ik aan het werk en verdiende ik mijn eigen brood zonder een taalcursus of een zogenaamd inburgerings- of integratietraject te moeten doorlopen. Een perfecte match die gemaakt was door middel van in eerste instantie een zeer zorgvuldige voorselectie door de UNHCR en vervolgens door een goede screening door een delegatie uit Nederland. Een match die zowel mij als Nederland die onnodige tweestrijd en spanningen waar de politiek al decennia lang over aan het debatteren is heeft bespaard. En dat is precies waar het Forum voor Democratie voor pleit.

Het was inderdaad mijn nuchtere Perzische identiteit die zo dichtbij de Nederlandse identiteit stond van “niet zeuren, maar poetsen” en me ervan weerhield om mezelf te zien als een zielige vluchteling, een slachtoffer met noodzaak voor perverse barmhartigheid, aandacht en eindeloze overtrokken empathie. Één die mij de kracht gaf om als alleenstaande werkende moeder het voor elkaar te krijgen om mezelf te ontwikkelen, 60 uur per week te werken en twee zelfstandige, succesvolle, hoogopgeleide werkende meiden aan de Nederlandse maatschappij te leveren, die tot de dag van vandaag nooit de weg naar een uitkeringsinstantie hebben gekend.

Ruimdenkend land

Het was mijn gedeelde Perzisch-Nederlandse identiteit waardoor ik in de meest kwetsbare momenten van mijn leven een beroep deed op het liedje Bloed, Zweet en Tranen en de stem van André Hazes, of het liedje van Ramses Shaffy waarin hij zo mooi de universele diepe wens van ieder mens verwoordt in één van zijn meesterwerken: Laat me! Of, als ik heimwee had naar mijn lieve vader, mijn troost zocht in de emotionele woorden van Stef Bos – Papa! Ik heb vele nachten onder het genot van een paar glaasjes wijn of pilsjes met die drie heren doorgebracht.

Het Nederland van toen was een ruimdenkend land met een identiteit die niet ver af stond van de Perzische, waar respect voor vrouwen en de Nederlandse kernwaarden nog niet werd onderdrukt, vrijheid van meningsuiting en rechten nog niet uit hun verband waren gerukt en niet waren gemanipuleerd, én gezond verstand de rode draad was in het doen en denken van mensen.

Multi-culti fabeltje

De identiteit van Nederland anno 2019 daarentegen is in mijn optiek gegijzeld door Eurofiele politici. Als een stelletje sekteleden verblind door hun drang naar meer macht, hebben zij zich gevormd tot een soort clusterbom die midden in de Nederlandse samenleving tot ontploffing is gebracht. In plaats van de collectieve Nederlandse normen en waarden te koesteren en te versterken, zijn ze die van alle kanten aan het bestrijden, marginaliseren en aan het verwoesten. Mensen die dit sektarische multi-culti fabeltje van meer migratie, meer vluchtelingen, meer verrijking aanvechten en loyaal blijven aan de Nederlandse kernwaarden worden gelijk bespot, verdacht gemaakt en als vijand van Europa neergezet, gesanctioneerd en zelfs geboycot.

Het Nederland van nu is wat mij betreft een onderdrukt, verward, zelfhatend masochistisch bang vrouwtje dat zich heeft laten wijsmaken dat zelfliefde een zonde is. Een die de fouten van haar agressor verdoezelt met de hoop een aaitje over haar hoofd te krijgen. Een vrouwtje dat in paniek raakt als ze een dag niet door haar misbruiker wordt mishandeld. Een vrouwtje dat erin is gaan geloven dat zelfstandigheid, ongehoorzaamheid, liefde en respect voor haar eigen persoon en lichaam een onvergeeflijke zonde is waar een eeuwenlang verblijf in de hel tegenover staat.

Bende van Timmermans

Dit alles is mede veroorzaakt door de megalomane, hebzuchtige, factofobe Frans Timmermans en zijn bende, die ongegeneerd voor de camera beweert dat antisemitisme niet bij de islam hoort. Dat zij al ‘2000 jaar’ in Europa bestaat en dat islam het verleden, het heden en de toekomst is van Europa.

De val van Brussel en Mekka kan niet snel genoeg beginnen. @Uri4u schetst grimmig tijdsbeeld https://t.co/RVyz9VtbTA pic.twitter.com/G5CRYCrX5V

— OpinieZ (@OpiniezMagazine) December 30, 2018

Onder het mom van multiculturaliteit en diversiteit hebben dit soort politici in de afgelopen twee decennia het paard van Troje binnengehaald. Terwijl deze Trojaanse migranten de riante mogelijkheden en middelen in Nederland aan het benutten waren, waren zij zich tegelijkertijd in alle stilte, gesteund door de linkse gekken, aan het voorbereiden en klaarstomen om te zijner tijd de Nederlandse normen en waarden aan te vallen.

Provocaties Kuzu

Dezelfde normen en waarden van dezelfde “witte racistische Nederlander” die hen wegwijs heeft gemaakt, zodat ze zich kunnen ontwikkelen, ontplooien en doorgroeien tot een Nederlandse parlementariër genaamd Kuzu. Mensen die uit ontevredenheid over gebrek aan vrijheid, economische tegenspoed en veiligheid naar Nederland zijn geëmigreerd of gevlucht, om dan vervolgens van Nederland een kloon van hun eigen land van herkomst proberen te maken.

Wat zijn politieke ambities betreft had Kuzu het in zijn thuisfront niet verder geschopt dan hofnar van dictator Erdogan en was hem de mogelijkheid niet gegeven om schaamteloos te bijten in de hand die hem heeft gevoed en groot heeft gebracht, door haar uit te maken voor islamofoob, xenofoob, slavenhandelaar en extreem-rechts. Als wij in Nederland een zorgvuldiger migratiebeleid hadden gehandhaafd, hoefden we ons als land ook niet te schamen voor een clown die met een Palestijnse vlag in de hand een gecalculeerde PR-stunt uithaalt om opzettelijk de Israëlische politie te provoceren.

We moeten ons niet bemoeien met buitenlandse aangelegenheden, zegt #kuzu als het over Turkije gaat. En ondertussen wel provoceren in Israël. https://t.co/oag5x41biq

— John van Schagen (@johnvanschagen) May 17, 2019

Ware identiteit

Maar we moeten de hoop niet opgeven. De Nederlandse identiteit is gelukkig nog alive and kicking, evenals de Perzische identiteit. Dezelfde identiteit die de moedige vrouwen en mannen in mijn geboorteland kracht geeft om onvermoeid telkens op te staan tegen de grootste islamitische tiran ter wereld. Als er één tegenstander uitgeschakeld, geliquideerd, ‘gezelfmoord’ of monddood is gemaakt, steken weer tien anderen hun nek uit om te vechten voor de ware identiteit van Iran.

Dezelfde identiteit die de burgers en politieke partijen in Nederland inspireert zich te verzetten tegen de tyrannieke wacko’s als Timmermans en Kuzu, die de weg vrijmaken voor totstandkoming van een islamitische staat van Europa en daarmee de collectieve Nederlandse identiteit in gevaar brengen. Dezelfde identiteit die mij inspireert wederom aan de goede kant van de geschiedenis te gaan staan en op te komen voor de ware identiteit van mijn Nederland. En daar ben ik als Iraans-Nederlandse vrouw enorm trots op!

Om in de woorden van Farah Diba, De Iraanse Koningin, moeder van alle Perzen af te sluiten: “Light will prevail over darkness, as long as we refuse to give in to the wickedness that has been forced upon us all”.

Over de auteur

Katiana Kayvantash

Iraans-Nederlandse

Recent gepubliceerd

Archief

• Islam/Moslims17 oktober 2022Iraanse protesten gaan over veel meer dan hoofddoek en lokjes haar
• EU6 december 2021Naïef Westen praat over herleving Iran-deal (2)
• Islam/Moslims5 december 2021Naïef Westen praat over herleving Iran-deal (1)
• Antisemitisme23 mei 2021Iraans regime financiert Palestijnse terreur tegen Israël